Na een ietwat luie morgen (sommige mensen in ons gezelschap hebben meer slaap nodig dan anderen ... ) zijn we in de druilerige regen richting Boston vertrokken. Ons plan was om het legendarische Freedom Trail te bewandelen en ondertussen alles tot ons te nemen wat deze stad ons op cultuur-historisch gebied had te bieden. Het dichte en grijze wolkendek besloot hier echter anders over en stortte zijn inhoud onverbiddellijk over ons uit ...
Noodgedwongen zochten we drogere oorden op in de vorm van een gezellige pub waar enkelen onder ons het niet konden nalaten om een Belgisch bier (Stella Artois) te nuttigen. De serveuse vond het niet erg dat we van België kwamen ... haar eigen woorden : It could be worse, you could have been Canadian !
Tussen twee buien door zagen we de kans schoon om ons naar het Hard Rock Café te spoeden. Als starter een JumboCombo genomen voor zes personen. Deze schotel, door de manager de "Tower of Power" genoemd, volstond bijna om ieders honger te stillen. Bijna, want enkele jonge krachten in ons midden slaagden er nog in om hierna een enorme burger naar binnen te werken ...
Omdat het na onze lunch nog steeds stortregende, zagen we ons genoodzaakt ons heil indoor te gaan zoeken. We kwamen terecht in een van de meest gevarieerde en goedkope voedingsmarkt die ik ooit heb gezien ... Een brede gang van ongeveer 200 meter lang met aan weerszijden tientallen voedselkraampjes; de meesten gespecialiseerd in kreeft, krab en zeevruchten. Echt zonde dat we al gegeten hadden want hier kon je een verse kreeft laten stomen en ter plaatse verorberen voor omgerekend 12 euro !!! O ja, men verkocht er ook gevogelte in de vorm van een Turkeywing ... hetzelfde als een kippevleugeltje maar dan van een kalkoen ! Met 1 hand amper vast te houden en slechts 3 euro !!!
Nu nog een luie avond in het hotel ... op dit eigenste moment liggen er al enkelen een powernap te pakken ... en dan op naar New York City, via Yale, waar we een bezoek brengen aan de wereldbekende universiteitsstad.
Bij aankomst in NYC onze auto binnenleveren en op naar het Edison Hotel.
Gisteren een halfuurtje aan het typen geweest aan een update van deze blog om dan vast te stellen dat ik hem niet online kreeg ...
Anyway, gisteren om 1315 uur lokale New York tijd geland op JFK nadat we een meevaller hadden gehad bij het inchecken in Brussel. De vriendelijke incheckbediende besloot om ons met z'n zessen aan de nooduitgang te plaatsen zodat we bijna liggend de vlucht hebben doorstaan.
Aan de Immigratiedienst van New York waren we minder gelukkig ... Om één of andere duistere reden, welke wij niet te weten kwamen, moesten alle binnenkomende passagiers ongeveer drie kwartier in een ondergrondse gang staan wachten alvorens tot de immigratiezaal te worden toegelaten. Eindelijk daar gepasseerd konden we onze auto ophalen. Prachtige voiture, deze Chrysler Town&Country, met slechts een kleine 8000 km op de teller.
Onze eerste verplaatsing was er meteen eentje om U tegen te zeggen. Niet vanwege de luttele 120 km die vermalen dienden te worden, doch wel om de 2 uur file op de grote I-95 van NY naar Connecticut. Voor de kenners : E313x10=I-95 !!!
Na dit enerverend ritje kwamen we dan aan op onze eerste bestemming : het kleine stadje East Haven. Gelukkig was dit maar een stopplaats om de nacht door te brengen want hier valt echt niet veel te beleven. Het zwembad dat zich vóór onze kamer bevond én een bezoek aan de plaatselijke liquorstore brachten dan toch wat verlichting ...
Na een nachtje in de armen van Morpheus konden we redelijk vroeg beginnen aan onze trip naar Plymouth, stad van de Founding Fathers. Daarbij diende we de staat Rhode Island te doorkruisen, wat op zich ook een belevenis is. Het lijkt echt alsof hier op sommige plaatsen de tijd letterlijk heeft stilgestaan. Maar Plymouth dus : hier kwamen in 1620 de eerste kolonisten (Pilgrims) aan land. Het is daarom vanzelfsprekend dat deze stad een ware parel is aan historische bezienswaardigheden, zoals o.a. een replica van de Mayflower, het schip waarmee deze avonturiers de grote oversteek maakten. De lunch die we hier namen was werkelijk te gek voor woorden. Uiteraard zijn kreeft, krab, verse vis en schaaldieren het hoofdbestanddeel van alle menu's in alle eetketen hier ... Ze liggen namelijk allemaal tegen de zee en hebben al het lekkers maar voor het scheppen ! Als voorgerecht nam ik bijvoorbeeld de "Lump crab and lobster creole on thick toast", wat zoveel betekent als het vlees van een lekkere snowcrab en het vlees uit de scharen en poten van een uit de kluiten gewassen kreeft, geserveerd op een dikke, krokante toast met een Creoolse saus waarin je na het proeven, een bad zou willen nemen !!! Niet van deze wereld en voor de omgerekende prijs van 8 euro !!!
Een korte rit van een goed half uur deed ons dan aankomen in de Best Western Adams Inn in Quincy, Massachusetts. Leuk motel met eigen restaurant en terras aan de Neponset River.
Het is nu 1850 uur plaatselijke tijd en we weten nog niet goed wat we vanavond gaan doen ...
Het feit dat je op deze pagina terecht bent gekomen, bewijst dat de link werkt ! Indien je wil kan je hier onze trip een beetje volgen. Indien mogelijk zal ik elke dag een kleine "recap" geven van onze triple-city-trip met enkele beelden erbij ...
