Microfobie

Stelt u zich even Karel voor. In september bezoekt Karel een tweedaags bibliotheekcongres.

Dag 1. Het congres opent plenair. Met aandacht luistert Karel naar de sprekers G., P. en S. ‘In dit gezelschap hoor ik thuis’, vindt Karel. ‘Over deze zaken kan ik meepraten.’ Maar Karel denkt dat hij niet op kan tegen spraakwatervallen als G., P. en S.

Lunchtijd. Met tien broodjes in de hand en één beursbrochure in de lucht, neemt Karel het programma door. De lezing van G. lijkt hem wel wat. Is dat dezelfde G. als vanmorgen? Jawel. Je moet maar durven. Voor Karel is spreken nog altijd zilver en zwijgen goud. Ook al heeft hij die spreuk al lang van de muren van zijn bibliotheek verbannen.

Koffiepauze. Karel slurpt en werpt nogmaals een blik op het programma. Zo meteen treedt P. op. Dezelfde P. als vanochtend? Zeer zeker. Zie ginds klimt P. het podium al op. ‘Is niets voor mij’, denkt Karel. Tegenwoordig nemen ze je abracadabra gegarandeerd op voor een slidecast of filmen ze je voor een livestream. Dan moet je gladgeschoren zijn en het juiste pak aan. Karel heeft maar een sobere bibliothecarissengarderobe.

‘s Avonds ziet ongeschoren Karel ze allemaal op de receptie: G., P. en S. Hij schudt hun handen, kijkt in zijn glas en praat honderduit over zijn nieuwe website. G., P. en S. krijgen er geen woord tussen.

Dag 2. Karel netwerkt zich door het ontbijt en houdt zich klaar voor de voordracht van S. Toch niet weer dezelfde S.? Het is ‘m. Die rederijker heeft vast een cursus welsprekendheid gevolgd.

Tweede lezing van de dag. P., die zoetgevooisde vrouw, heeft nóg wat nieuws te melden. Niet dat Karel niets te vertellen heeft. Integendeel. In zijn bibliotheek werken ze met een alternatief bibliotheeksysteem. En de jonge nerd onder zijn medewerkers heeft net een mobiele app ontwikkeld. Niet voor niets hebben ze een Bib Web Award gekregen!

’s Namiddags luistert Karel samen met honderden collega’s voor de derde keer op deze tweedaagse naar G. ‘Da’s straf’, vindt Karel. ‘Die staan hier allemaal drie keer achter de katheder. Wat is onze sector klein!’

Op weg naar huis. Karel zucht. ‘Verdorie, ‘k heb veel te weinig tijd gehad om in de wandelgangen over mijn nieuwe projecten te praten. Bij een volgende editie toch maar een presentatie indienen. Dan scheer ik me vijf keer, duik mijn garderobe in en spring in blue suede shoes het podium op!’

© EVA