Verlaten levenloze
leegte vol
dreigende wolken
tranen van
blanke velden.
 
Ontbinding
waait doodstil rimpels
over het water.
 
Gedwongen
geen leven te bekennen
in de avondverte
schrik ik van het geluid
in de stilte van mijn voetstappen.

© Willy.

Over zijn toeren

Klopt hij om zich heen

Haalt slag in room thuis

Zorgt voor een luchtige toets

© Ilse.

Hij wuift je in,

de boom, spoort

je aan tot spoed.

Poort opent

warme armen,

met wollen haag, 

zijn kraag.

Aan het eind van

het wit, vereenzaamt

in nevel gehuld

het niemandsland.

© Ilse.           

heeft zich bedacht

keerde

zijn rug, laadde

erop de toorn

van goden.

De vlucht 

hielp hem

een hand

verzon op het laatst

de achterpoort.

© Ilse.

Stalen kas, ogen

staren leeg, tasten

een weg

langs verweerd brailleschrift :

‚Immer gerade aus‘                  

© Ilse.

Wat was het leven toen simpel. Verhaaltje

Voor het slapen gaan.  Zwaaien met lakens

Drie oergezonde, goedlachse Vlaamse meiden

Wijven waar zijn die goed voor?

Maar dan de vloek van de regenboog

Toppunt van aards, zeg maar

Haarbal van eigen makelij

Wijven waar zijn die goed voor?

De lijst met aantijgingen mag er zijn

Platvloers bij momenten, ranzig: Duitse

Luxewagens en fermettes in de verkaveling

Wijven waar zijn die goed voor?

De kampioen zonder kapsones trekt

Het laken naar zich toe. Babyboomers

Slaan altijd terug.  Ook op doorsneemeisjes

Wijven waar zijn die goed voor?

Bambi deze week

Een dolle Mina avant la lettre

Oorlog met de afstandsbediening

Zoenen voor de vrede

Geen grotere cowboys dan

Bambi deze week.

En oh… even vergeten

Het heelal is overal.

© Eva

De politieman stelde een pertinente vraag

Wat zit er eigenlijk in uw vlees, slager

Behalve wat water in de spieren?

Ja maar, antwoordde de man

Ik ben Messi niet die zich overal tussenwringt

En trouwens, de vrouwen van mijn vrienden

Vinden het vlees lekker.

Jouw fantasie is groter dan de mijne

Straks zal je me nog verwijten

Dat ik drank voor je ben gaan halen

En dat ik dat niet in mijn vlees verwerk

Dat gevoel van bedriegen

Heb ik nooit gehad

En trouwens, mijn ouders die waren ook

Slager en

Wisten van niets.

© Franky.

Fluister toch: ik kan lief zijn voor alle jonge vrouwtjes

Idiote, gekke, luie zelfmoordkonijntjes

Breek gerust hun kaakjes

Ze hebben je er moedwillig ingeluisd

Hun lichaam was niet gemaakt

Om Zen te blijven

U draait, wij vragen

De doos van Pandora om.

Op een Chinese muur

Van groen karton

Huid, haar, opgepeuzelde botten

Van bruiden van Satan.

Dood walmt je in het gezicht

Hun lichaampjes waren niet gemaakt

Voor onze samenleving.

© Willy

Voor ’t Oud Sluis

Naar ‘Mia’ van Gorki

Toen ik honger had kwam ik naar jou toe

Want ik wou wel koken maar ik was te moe

Mijn bommafiets had een lekke band

En de jouwe lag roestend aan de kant

Overal in Sluis waren restaurants

Maar al allemaal gesloten

Mia had nog ergens licht gezien

Maar het bleek toch niet meer open

Voorlopig gingen we nog wat door

Onze magen knorden al in koor

We waren al blij met een bakje friet

Nee, moeilijke mensen waren we niet

Het werd steeds later en bekaf

Zei Mia toen: ‘Ach, Rita

Ik ben het beu, ik wil naar huis.

We kopen ons wel een pita’

Al uren liepen we rond in Sluis

We klopten aan bij een heel oud huis

Ik zag een gezicht, ’t leek me vaag bekend

Vanop de TV, ’t was een knappe vent

We mochten binnen, we schoven aan

De gerechtjes waren zalig

En lieten ons geweldig gaan

De decadentie was schandalig

Sterren komen, sterren gaan

Alleen Sergio blijft bestaan

Hij liet ons het licht weer zien

Te mooi om van te dromen

© Carolien

Wie op de Werelddierendag

Teveel

Schoothondjes heeft gezien,

Verkleedt zich daarna

Als boze weerwolf

Voor zijn (hallo)ween

© Eva

De wapens hebben gezwegen

Nu in wapeneinde

Mortieren gedood

In kleffe brij

Omzwachtelde pijn ontbindt

© Franky

Moederdag 2012

In mei ontwaakt de dag

Met vogelgezang

Van moeders fier op wandel

Met hun kroost

In armen van eerste warme liefde

©  Willy

VAN HART NAAR HARP, VAN BEELD NAAR WOORD

Hoe herken je Ierse euro’s? 

Aan de afbeelding van een harp, het nationaal symbool van

Het Groene Eiland.  En de harp was vaak het begeleidingsinstrument van dichters.   Om even de negentiende-eeuwse Piet Paaltjens te citeren:

Een dichter, die gewoon is, om

Na ‘d afloop van 't ontbijt,

Een lied te tokklen op de harp

Zijn liefje toegewijd.

De leerlingen harp van de academie van Deinze kuieren samen met hun lerares Annelies Boodts doorheen de beeldenwereld van

Ive Steyaert.  En er zijn nog woorden ook, geschreven door de leerlingen literaire creatie van Yves Van Durme.

Hou zaterdag 17 maart 2012 vrij.

Dit uniek artistiek gebeuren vindt plaats op de Academie voor Muziek Woord en Dans,  in zaal Post om 20 uur.

Eenvoud

Ik hou zo veel van

Mij, ik wil mezelf

Het jawoord geven

Wat vind ik mezelf

Mooi, met mij wil ik

Een kind of zeven

Als ik ooit sterf,

Zal ik dit wellicht

Niet overleven.

© Carolien

Barre grijze zee

Door vrieskou ingetogen

barsten op het strand

© Willy.

ijshagel en sneeuw

Tafel met witte lakens

Smelt bij zacht kaarslicht

© Ilse.

Wolken geven op

Laten vlokken aan de zon

Miljoenen sterren

© Annemie.

Mist omhult bomen

Grijze lucht tintelt ijskoud

Wolk slaakt vlokkenzucht

© Marijke