Zonnig

Zonnig, zingt zij als de regen zachtjes valt
Zonnig, zingt zij als de storm door straten holt
Dan verdwijnt wolk na wolk, verschijnt hemelsblauw
Zij verdrijft al het grijs, heel heel gauw
Zonnig zal het zijn, als zij zingt

Liedjes, zingt zij als de DJ met draaien stopt
Liedjes, zingt zij als de jukebox is uitgeloeid
Dan weerklinkt noot na noot, vol melodie
Zij verspreidt toverklank, sans soucis
Liedjes zullen er zijn, als zij zingt

Nog één, zingt zij als 't café de deuren sluit
Nog één, zingt zij als de tap is toegedraaid
Dan verschijnt glas na glas, vol hemels bier
Zij verstrooit zo elkeen, met plezier
Nog één zal er zijn, als zij zingt

Happy, zingt zij als je droevig voor je kijkt
Happy, zingt zij als je somber bent gestemd
Dan smelt traan na traan, klinkt een lach
Zij verzacht alle leed, weg die smart
Happy zal je zijn, als zij zingt

Zonnig, zingt zij als de regen zachtjes valt
Zonnig, zingt zij als de storm door straten holt
Dan verdwijnt wolk na wolk, verschijnt hemelsblauw
Zij verdrijft al het grijs, heel heel gauw
Zonnig zal het zijn, als zij zingt

© EVA.

Mona Lisa gaat biometrisch

 Sinds gisteren reikt stad Gent biometrische reispassen uit.

 Omdat ik niet gespeend ben van enig wantrouwen, belde ik eerst naar het lokale dienstencentrum om te informeren of het nieuwe vingerafdruksysteem up-and-running was (en inmiddels niet gecrasht).

 Ja, het liep. Ik was welkom met oude reispas, ID, 89 euro, en een pasfoto waarop ik niet lachte.

 - Pardon, niet lachen?

 - Nee, dat mag niet.

 - En glimlachen?

 - Glimlachen is ook lachen.

 - En als het maar een klein glimlachje is?

 - Dat kan ik van hieruit niet zeggen, mevrouw. Onze machine zal dat beoordelen en naast die machine heeft ook de ambtenaar het recht uw foto af te keuren. Wij dragen de eindverantwoordelijkheid, mevrouw. Naar welk land gaat u?

 - Verenigde Staten.

- Oei oei, nee, nee, dan gaat het zéker niet goed zijn.

- Het is maar een monkellachje à la Mona Lisa.

 - ...

 - De foto is genomen door een professionele fotograaf.

 - We hebben alle fotografen in Gent ervan op de hoogte gebracht dat de mensen niet meer mogen lachen.

 - Zal ik er gewoon mee langskomen en het machien zijn oordeel laten vellen?

 - Ja, mevrouw, doet u dat. Maar ik herhaal dat wij ook zelf kunnen beslissen uw foto te weigeren.

 - Ok, bedankt voor de informatie en tot zo.

 - Goeiedag, ik ben de mevrouw die zopas gebeld heeft.

 - Ah, met die foto.

 - Ja, hier is hij.

 - Oei oei.

 - Niet goed?

 - Ik durf dit toch niet te laten passeren. Ambtenaar 2 komt erbij.

 - Mmm, mmm, zullen we eens in de map kijken? Ambtenaar 3 snelt met een dikke map onder de arm tot bij haar collega's. Een map vol voorbeeldpasfoto's met het label 'goed' dan wel 'niet goed'. Ambtenaar 1 tot ambtenaar 3:

 - Deze hier, die is 'goed' en die man glimlacht toch ook een beetje? Vervolgens worden zowat honderd foto's bekeken en van commentaar voorzien:

 - Deze kan natuurlijk niet, met die te laag hangende sjaal (sic)! Oh, en die trekt een scheve mond! Ja, mevrouw, dat mag ook niet, je mag ook niet te boos of ongelukkig kijken.

 - Zullen we het eens aan de machine voorleggen?

 - Ok, mevrouw, maar dan zullen we toch nog zelf moeten beslissen.

 Foto gaat in de machine. Meteen groen licht. Tweestrijd bij drie ambtenaren. Ze bladeren nog wat verder in de map. Of het echt de Verenigde Staten is, waar ik naartoe wil? Ja, echt. Moeilijk. Moeilijk. Moeilijk. En dan, plots, met drieën tegelijk:

 - Als het systeem akkoord gaat, kunnen wij dat toch niet tegenspreken? Waarop ik, ondertussen volgelopen met wantrouwen jegens het machien, nog even overwoog te vragen:

 - Zijn jullie daar wel helemaal zeker van? Maar in plaats daarvan besloot gauw 89 euro neer te tellen. Een getal dat zich tot nader order niet door drie laat delen.

EVA

Met zijne smartphone

Des avonds als het schemert,

dan is de nood het hoogst, ja hoog.

Dan blijft de drukke zakenman

nog schar’len op kantoor, ja hoor.

Met zijne smartphone, met zijne iPhone,

met zijne laptop, met zijne desktop,

met zijne zijden, van lirre lom lijde,
met zijne zijden stropdas aan,
met zijne zijden, van lirre lom lijde,
met zijne zijden stropdas aan.

Het sexy secretaressetje

klikte haar muisje aan, ja aan,

opdat die rijpe zakenman

haar wat dicteren zou, ja zou.

Met zijne smartphone, met zijne iPhone,

met zijne laptop, met zijne desktop

met zijne zijden, van lirre lom lijde,
met zijne zijden stropdas aan.

“Wat hebt gij hier geschreven,

Wat hebt gij hier getypt, ja dit,

dat ik u eerst moet nemen

voor ik naar huis mag gaan, ja gaan.

Met mijne smartphone, met mijne iPhone,

met mijne laptop, met mijne desktop

met mijne zijden, van lirre lom lijde,
met mijne zijden stropdas aan.”

“Ik heb het hier geschreven,

Ik heb het hier getypt, ja dit,

Gij moet mij een beurt geven

Eer gij uw vrouw moogt zien, ja zien.

Met uwe smartphone, met uwe iPhone,

met uwe laptop, met uwe desktop