Ik ben William
Ik ben een man en woon in Gent (België) en mijn beroep is Magazijnier.
Ik ben geboren op 26/12/1969 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Egyptologie, geschiedenis, cultuur, architectuur, muziek, lezen, citytrips, .....
Als Ranoferhotep,It-Neter van Ra, dienaar van de Oude Egyptische Goden.
Klik hier onder op een categorie om alle artikels van die categorie te lezen!
Eén van de meest intrigerende tempels uit het Oude Egypte is ongetwijfeld de tempel van Sethi I te Abydos. Qua opbouw is dit monument echt uniek. Het gebouw zelf was 56 bij 157 m en heeft nog steeds sporen van de kleuren die het vroeger droeg.
De tempel heeft twee terrassen met telkens een pyloon ervoor. Na de derde pyloon volgen er twee zuilenhallen. Achter deze hallen liggen verschillende kapellen die gewijd zijn aan Seti I, Ptah, Amon-Ra, Re-Harachti en dan nog drie voor de triade van Abydos: Osiris, Isis en Horus.
Er is ook nog een zuidelijke aanbouw die een kapel bevat voor Nefertem en Ptah-Sokar. Hier vinden we ook de beroemde Koningslijst van Abydos, die alle cartouches toont van de farao's Menes tot Seti I. De vrouwelijke farao's en de Amarna-periode ontbreken echter.
Een beetje bij toeval hebben we een prachtige site gevonden, die het grootste deel van de tempel tot in het detail beschrijft. De site is in het Frans. Dus even een korte uitleg hier alle fotos zijn aanklikbaar, afhankelijk van welke foto je aanklikt, krijg je een grotere te zien en bij sommige ook tekeningen en de vertaling van de teksten in hiërogliefen. Dit zowel in transcriptie als in het Frans. Een heel leuke site dus voor wie zelf teksten wil opstellen bijvoorbeeld.
Om de site te bezoeken klik je op de foto.
03-01-2012 om 14:02
geschreven door Ranoferhotep
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Site / Forum / Blog
CULTUUR & KUNST - Het sistrum
Een sistrum is een muziekinstrument dat werd gebruikt in het Oude Egypte. Het is een ratelinstrument dat bestaat uit een soort metalen "U" vastgemaakt op een handvat, waartussen enkele draadjes zijn gespannen. Op deze draden zitten ringetjes, die geluid maken als er met het instrument geschud wordt. Het sistrum is de voorloper van de tamboerijn. De Oude Egyptenaren kenden twee varianten op de sistrum de sekhem welke de eenvoudige variant is en bestaat uit een gebogen metalen plaat op een (al dan niet versierd) handvat en de shesheset die de vorm van een naos had en die men ook terugvindt in de bouwkunst als de gekende Hathorzuilen.
Sistra werden veel gebruikt in de Oud Egyptische muziek. Het was een belangrijk instrument voor bij dansen en religieuze bijeenkomsten. Het instrument werd in het bijzonder bij de verering van de Godin Hathor en haar zoon Ihy gebruikt. Maar ook andere Goden werden er mee vereerd, zoals Bastet en Isis. Bastet wordt in de late tijd en Ptolemeïsche periode vaak afgebeeld als vrouw met het hoofd van een kat die een sistrum vasthoudt en zo haar rol als Godin, van dans, plezier en festiviteiten benadrukt.
Ook in de cultus van Isis wordt de sistrum gebruikt, waarbij men geloofde dat het ratelen van het instrument het rijzen van de Nijl begunstigde en de macht van Seth verjoeg.
Het sistrum vond in de Ptolemeïsche periode zijn weg via de cultus van Isis naar het oude Rome, maar na de Egyptische oudheid is het sistrum vrijwel uit de maatschappij verdwenen en vervangen door de tamboerijn. In de Koptische kerk wordt het sistrum soms nog gebruikt.
In de 19de eeuw ontstond er in Europa ten
gevolge van de Egyptische Expeditie van Napoleon een strekking die algemeen
aangeduid wordt als Egyptomanie. Niet alleen tal van Oud Egyptische
kunstwerken vonden hun weg naar het Europese continent, maar het Oude Egypte
inspireerde ook de Europese kunst en cultuur.
In België zijn er zo een aantal
opmerkelijke interieurs bewaard gebleven die meer dan overduidelijk Egyptisch
geïnspireerd zijn. Eén daarvan bevindt zich in het kasteel Bunneghem-Sloor.
Het kasteel Bunneghem-Sloor in Temse
werd gebouwd in het begin van de 19de eeuw en draagt heden ten dage de naam van
de laatste bewoners. Het zou oorspronkelijk bedoeld geweest zijn als
jachtpaviljoen voor de Zweedse Koning.
Kunstschilder August Sloor kocht het
kasteel in 1861. Hij deed aan de achterzijde van het kasteel verbouwingen en
richtte een Egyptische zaal in, die hij zelf schilderde tussen 1870 en 1881.
De Admin van Pr Kmt heeft een tijdje
terug dit kasteel kunnen bezoeken en er een fantastisch verslag met heel wat
fotos van dit interieur op zijn forum gezet. Fotos die wij jullie zeker niet
willen onthouden. Omwille van copyright verwijzen wij graag naar het
betreffende artikel op het Forum Pr Kmt zelf. Om naar dit artikel te gaan klik
je op de foto.
Recentelijk kregen we de vraag van één van onze
lezers hoe men een houten schrijn maakt. Een vraag die wij persoonlijk zullen
beantwoorden, maar die we interessant genoeg vonden om er hier ook een
artikeltje aan te wijden.
Schrijnen kan je eigenlijk in allerlei materialen
maken en geloof het of niet, één van de allereerste schrijnen die we ooit
gemaakt hebben was uit Legoblokken. Een tweede schrijn, dat nog steeds bestaat
werd gemaakt uit een afgedankte sigarenkist in zeer stevig karton.
Een houten schrijn maken. Een heel moeilijk karwei
is het niet, maar je dient natuurlijk een beetje handig te zijn en over wat
gereedschap te beschikken. Een beetje kennis van technisch tekenen is ook wel
handig, ook al heb je een idee in je hoofd, het is altijd goed dat eerst eens
uit te tekenen op papier.
Wat hebben we nodig?
Soort hout: In principe kan je gelijk welke
houtsoort kiezen die je in de handel kan vinden. Veelal zijn dit echter
samengestelde houtsoorten. Wat raden we niet aan, triplex, betonplex en MDF. Triplex
is vrij ruw van oppervlak en minder geschikt om fijn af te werken, ook boren is
moeilijker daar men slechts platen kan kopen van een geringe dikte. Betonplex
is gemaakt om beton in te storten, zeer duurzaam, glad aan de buitenzijden,
maar enorm hard om te verzagen en fijn af te werken. Het is ook vrij zwaar van
massa, waardoor een schrijn al gauw ettelijke kilos kan wegen. MDF zijn platen
van samengeperst karton en houtpulp, niet echt hout dus.
Gereedschap: Een goede handzaag, eventueel
elektrische zaag, maar met een fijn zaagblad. Boormachine met houtboortjes. Een
fijne houtvijl.
Materiaal: Houtlijm, nagels, houtschroeven,
platte sierlatten voor de sluiting van de deur en zijkanten, geprofileerde
sierlatten voor het fronton (zie tekening in bijlage), deurknoppen, krammen of
fijne oogvijzen voor de grendels, rond houten staafjes als grendels, verf of
goudkleurig papier (hobbywinkel) voor de afwerking.
In principe bouwt men een schrijn om een Godenbeeld
te huisvesten. Het is dan ook logisch om het schrijn te bouwen volgens de grote
van het beeld dat er dient in te komen. Wie een draagbaar schrijn voor een
Godenbeeld maakt, houdt best ook rekening met een mogelijkheid om het beeld
vast te zetten, zodat het niet beschadigd kan raken als men het transporteert.
Wie over geen beeld beschikt kan natuurlijk altijd
een schrijn bouwen waarin inwendig afbeeldingen van de God of Goden aangebracht
worden. Ook hier is het handig om eerst de afbeelding te maken, bijvoorbeeld
via de pc en printer om toch ergens een idee te hebben van de afmetingen dat
het schrijn uiteindelijk zal moeten hebben.
Het model van het schrijn kan je eigenlijk volledig
vrij kiezen. Er zijn tal van Oud Egyptische schrijnen bewaard gebleven die als
voorbeeld kunnen dienen. De meest gekende komen natuurlijk uit het graf van
Toetanchamon.
Voorbeelden van de grote schrijnen die opgebouwd
stonden rond de sarcofaag van Toetanchamon.
De vorm van de Egyptische schrijnen hebben soms
geografische betekenissen. De twee bekendste zijn het Per Wer en het Per Nu.
'Per-Nu' (Groot
Huis) van Beneden Egypte en 'Per-Wer'(Huis van de vlammen) ook soms
Per-neser genoemd van Boven Egypte.
Tot slot nog twee voorbeelden van Oude Egyptische
schrijnen. De bouwtekeningen van het Schrijn van Ra vinden jullie door op de
bijlage te klikken.
