06-12-2011 om 00:00 geschreven door Ranoferhotep  

Dienaar zijn van de tempel van Ra, is niet alleen ceremoniën uitvoeren en offergaven aan de Goden brengen, maar betekent ook een actieve inzet en bekommernis om de wereld rondom ons.

Aangezien de tempel in een vrij groen gebied gelegen is aan de rand van Gent, hebben we het geluk om ook heel wat vogels als onze buren te hebben. Tot heden hebben we nog geen echt streng winterweer gekend, maar dit kan natuurlijk gauw kenteren.

Een nieuw vogelkastje met een zaden mengeling en de gekende mezenbollen zou ze alvast een handje moeten helpen. Niettegenstaande we hier ook wel redelijk wat poezen hebben in de buurt, hopen we dat we het voor de vogels zo veilig mogelijk opgehangen hebben.

05-12-2011 om 21:39 geschreven door Ranoferhotep  

04-12-2011 om 00:00 geschreven door Ranoferhotep  

De leukste dingen vindt men soms onverwachts. Op zoek naar informatie voor een toekomstig artikel stootten wij toevallig op de Los Angeles Public Library, of centrale bibliotheek van Los Angeles (USA). De buitengevel verraadt het niet direct….

Maar deze bibliotheek beschikt over een prachtige Egyptische kamer.

01-12-2011 om 20:45 geschreven door Ranoferhotep  

De bezittingen van de tempel van Ra zijn terug wat uitgebreid. Naar aanleiding van de 42^ste verjaardag van de Hogepriester van Ra-Harachti op 26 december heeft deze beslist een aantal offergaven te voorzien die definitief eigendom zullen worden van de tempel.

De eerste vier foto’s zijn een replica op schaal van het canopenschrijn van Toetanchamon. De foto daarna is een beeld van de God Chnoem, gevolgd door twee foto’s de God Bes, een Nubiër die een zalfpot draagt (Oude Rijk) en twee foto’s van een beeldje van een Ba-vogel.

30-11-2011 om 23:51 geschreven door Ranoferhotep  

Een forum waar wij lid van zijn en regelmatig ons licht eens gaan opsteken is het Egypte forum Pr Kmt. Het is een Vlaams forum over het oude Egypte waar, zoals op ieder forum, de meest uiteenlopende zaken aan bod komen. De moderators van het forum dragen wel zorg dat de posts van de leden zich houden aan een aantal regels, en wel degelijk met Egyptologie of Egyptische geschiedenis te maken hebben. Op dit forum geen “fringe” theorieën als zouden de piramiden door de Atlantiërs gebouwd zijn. De algemene artikelen kan men zo lezen, wie wil reageren of een vraag stellen dient zich eerst wel te registreren.

Wie het forum wil bezoeken klikt op het voorbeeld van de startpagina van het forum in dit artikel.

30-11-2011 om 09:39 geschreven door Ranoferhotep  

Bij ons bezoek aan het KMKG afgelopen zondag, dat we trouwens in het goede gezelschap van de Hogepriester van Sobek van Oostende, Sobekhotep, aflegden, vonden we in de museumshop enkele prachtige afgietsels van een aantal voorwerpen die in het KMKG tentoon gesteld staan. Onze aandacht ging echter uit naar een replica van de befaamde mummiekist van “De Kat” of “Ta-Miaut” gemaakt in opdracht van Thoetmozes, zoon van Amenhotep III, de latere Thoetmozes V.

De originele mummiekist van Ta-Miaut

De replica is niet geheel origineel want beeldt tweemaal de rechterzijde van de originele mummiekist uit.

Onze replica (links de Godin Isis, midden De Kat voor een offertafel en daarachter De Kat in mummievorm, rechts de Godin Nepthys, de twee beschermgodinnen van de doden)

Onze replica zal de resten bevatten van wijlen onze tempelpoes Sheba, Neb-t Per Tepi Ranoferhotep. Alhoewel onze Oudste der Tempelpoezen gecremeerd werd (het is in België verboden dieren te mummificeren en/of begraven) en haar as in een urne bewaard wordt in de tempel, hebben wij voor afgifte van haar lichaam een pluk haar geknipt welke in een metalen doos bewaard blijft, waarrond wij op haar sterfdag (23 dec) jaarlijks een herdenkingsceremonie houden, en waarvoor wij nu deze extra mummiekist aangeschaft hebben.

De urne met de as van Sheba, Neb-t Per Tepi Ranoferhotep.

Hieronder een link naar een artikel over de originele mummiekist van Ta-Miaut en in bijlage een pdf bestand met de vertaling van de hiërogliefenteksten op de originele mummiekist.

http://www.mafdet.org/tA-Miaut.html

Bijlagen:
Ta-miaut-translation.pdf (570.5 KB)   

Zoals gemeld hebben we afgelopen zondag 27 november de Koninklijke Musea voor Kunst & Geschiedenis in het Jubileumpark te Brussel bezocht. De KMKG bevatten naast een automobielmuseum en legermuseum ook een uitgebreide kunstcollectie. Deze kunstcollectie omvat zowel nationale geschiedenis, oudheid, Europese sierkunst en niet-Europese beschavingen.

Binnen de oudheid bezit het museum een vrij mooie collectie Oude Egyptische artefacten. En daar was het ons natuurlijk om te doen. De opstelling en uitleg bij de stukken is een beetje passé, en ontbreekt soms geheel. De audiogids die inbegrepen is in het inkombiljet is zeker een aanrader.

Enkele hoogtepunten uit de collectie zijn de kapel van Neferirtenef, Een kalkstenen reliëf van koningin Teje en de reconstructie van het graf van Nacht, ‘Drager van de plantenoffers van Amon’ en ‘Tuinman van het godsoffer van Amon’ uit de 14de eeuw v. Chr.

Met prachtige muurschilderingen werd in zijn graf verwezen naar zijn bezigheden te midden van velden en tempeltuinen. Het originele graf (TT nr. 151) dat in de Thebaanse heuvels ligt is in de 20^ste eeuw bijna volledig in verval geraakt. De reconstructie in de KMKG is gemaakt naar kopieën uit de 19^de eeuw die gemaakt werden kort na de ontdekking van het graf in 1820.

Wij hebben van ons bezoek aan het museum natuurlijk ook een foto-impressie gemaakt. Dit album vinden jullie terug door op de foto boven in het artikel te klikken.

Wie meer informatie wilt betreffende het museum en de collectie verwijzen we graag door naar de site van het KMKG, klik daarvoor op onderstaande link:

Koninklijke Musea voor Kunst & Geschiedenis - Brussel

29-11-2011 om 10:58 geschreven door Ranoferhotep  

29-11-2011 om 00:00 geschreven door Ranoferhotep  

Vandaag brengen we een bezoek aan De Koninklijke Musea voor Kunst & Geschiedenis in het Jubelpark te Brussel waar we natuurlijk uitgebreid de Egyptische collectie zullen bezoeken. Het leek ons dan ook het ideale moment om nog een nieuwe rubriek op te starten, “EGYPTE MUSEA”. In tal van musea wereldwijd immers vinden we pareltjes terug uit het Oude Egypte. De grote musea zijn natuurlijk algemeen gekend, daarbij denken we aan het museum van Cairo, Luxor en buiten Egypte, Het Louvre, het museum van Turijn, Het museum van Leiden, …..enz.

Maar er zijn ook kleinere musea die minder bekendheid genieten. Een verslag van ons bezoek aan de Koninklijke Musea voor Kunst & Geschiedenis in Brussel krijgen jullie later. Hier willen we jullie al laten kennismaken met een klein, iets minder gekend museum in Groot-Brittannië.

The Royal Pump Room Museum.

Dit museum ligt in Harrogate, Groot-Brittannië. Hun Egyptische collectie werd samengesteld uit de nalatenschap van twee verzamelaars. Het merendeel van de collectie komt van Benjamin or 'Benny' Kent, een landbouwer uit Tatefield Hall in Beckwithshaw. Het tweede deel werd geschonken door James Roberts Ogden, een juwelier uit Yorkshire.

De collectie is opgedeeld in drie thema’s, “dood en begrafenis”, “Farao’s” en “Dagelijks Leven”. Het is geen bijzonder grote collectie maar ze bevat toch een aantal bijzondere stukken. Het museum doet ook aan wetenschappelijk onderzoek en betrekt daar graag hun bezoekers bij.

Het museum beschikt over een mooie site waar de volledige collectie te bezichtigen is. Om de site te bezoeken klik je op het plaatje boven in het artikel.

27-11-2011 om 00:00 geschreven door Ranoferhotep  

De aanloop naar de kerstperiode, die tegenwoordig steeds vroeger en vroeger begint is soms een interessante periode om “geschenken voor de Goden” te vinden. Naast de gekende typische kerstartikelen, brengen veel handelaren immers ook verzilverde of vergulde voorwerpen op de markt, allerlei kistjes, kaars of theelichthouders…enz…

Vorige week vonden we twee kleine theelichthoudertjes die veel gelijkenissen vertonen in vorm met de gekende “wijnoffervazen” (volgens sommige zalfpotten?) welke ons dan ook een geschikt geschenk leken om bij een volgende eredienst te offeren.

Hatsjepsoet met twee bolvormige “wijnoffervazen” (18^de dynastie – het MET)

Op het eerste zicht leken het twee eenvoudige witte theelichthoudertjes.

Maar een beetje tot onze verrassing bleken deze vaasjes ook gebruik te maken van de projectietechniek zoals we deze besproken hebben in CULTUUR & KUNST - Oudste gekende projectie

26-11-2011 om 10:58 geschreven door Ranoferhotep  

Anubis, de Jakhals God, “Voorganger van de Westerlingen” leidde als beschermer van de overledenen het mummificatieproces. Diverse afbeeldingen in graven beelden hem dan ook uit terwijl hij gebogen over de mummie van de overledene de laatste hand legt aan het balsemingsproces.

Tombe van Senedjem, Vallei der Nobelen, Deir el-Bahari

De afbeeldingen in de graven zijn natuurlijk stilistisch. Lange tijd dacht men dan ook dat deze afbeeldingen een puur religieuze voorstelling waren. Maar in de loop der jaren werden er drie zogenaamde “Anubis-maskers” terug gevonden. Het mag een wonder heten dat dergelijke maskers, gemaakt van kartonnage (gelijmde repen linnen en papyrus, bedekt met gips), maar ook hout en klei de tand des tijds overleefd hebben.

Het beroemdste Anubis-masker, het zogenaamde Hildesheim-masker, gedateerd tussen de 26^ste en 30^ste dynastie, gebakken en beschilderd klei. Vindplaats onbekend.

Anubis-masker uit Armant, heden in het museum van Cairo, Middenrijk, Hout, glas en verguldsel.

Het “Benny” Kent Anubis-masker, gedateerd ca 600 en 300 V. Chr., kartonnage, beschilderd, vindplaats Zuidelijk Egypte. .

Het laatste masker is waarschijnlijk het minst bekende en bevindt zich momenteel in het Royal Pump Room Museum in Harrogate (Groot Brittannië). Het is het enige Anubis-masker dat de priester ook toeliet te spreken. Wat ons een goede indicatie geeft dat deze maskers effectief gebruikt werden tijdens begrafenisrituelen, of althans een gedeelte daarvan.

Naast de drie gekende Anubis-maskers, zijn er nog enkele andere maskers terug gevonden. O.a. een Bastet-masker uit kartonnage gevonden door Flinders Petrie in Kahun uit de 12^de dynastie en twee terracotta maskers uit pre dynastieke tijd gevonden in Nekhen en die dateren uit ca 3600 V. Chr.

26-11-2011 om 00:00 geschreven door Ranoferhotep  

Veel priesters uit het oude Egypte stierven jong door hartkwalen, veroorzaakt door de vette gerechten die werden geofferd aan de Goden. Die conclusie trekken wetenschappers van de Universiteit van Manchester in het wetenschappelijke magazine The Lancet.

De ziekte atherose (aderverkalking) lijkt tegenwoordig een mode-verschijnsel, omdat steeds meer mensen te vet eten. Het bleek echter ook al voor te komen voordat de frituurpan werd uitgevonden. Onderzoekers van de universiteit hebben op basis van vertaalde hiërogliefen en onderzoek bij mummies geconcludeerd dat veel priesters een te hoge dosis vet en calcium in hun aderen hadden, waardoor de kans op een hartstilstand of een beroerte groter was.

Zaken als rundvlees, vet gevogelte, brood, cake en wijn werden geofferd aan de goden. Het brood werd vaak vermengd met vet. Melk,eieren en de cakes werden gebakken met dierlijke vetten en oliën. Ook werd veel zout gebruikt. Allemaal voedsel waar tegenwoordig veelvuldig voor wordt gewaarschuwd, maar die in de Oude Egyptische tijd over bleven na een offer. Vaak werden ze verdeeld onder het personeel dat het meenam naar hun familie. Veel priesters aten zelf echter teveel van de ongezonde offers. Hun leven 'als god', verkortte hun leven daardoor zeer. Ook hun familieleden werden volgens de onderzoekers dikwijls slachtoffer van het vette voedsel.

De onderzoekers uit Manchester hielden onlangs 22 mummies onder een scanner. Van de zestien mummies, waarvan de aders en het hart goed te bekijken was, bleken negen last te hebben gehad van aderverkalking. Dat is mogelijk het gevolg van het dieet volgens de hiërogliefen waarin bovendien wordt gesuggereerd dat sommige priesters het te offerde voedsel soms helemaal zelf op aten zonder het te offeren.

Onder de gewone burgerbevolking kwam aderverkalking zelden tot nooit voor in het oude Egypte. Doorsnee Egyptenaren aten vaak vegetarisch, vooral granen en groente.

Bron: http://historiek.net

25-11-2011 om 00:00 geschreven door Ranoferhotep  

25-11-2011 om 00:00 geschreven door Ranoferhotep  

“De boog moet niet altijd gespannen staan” is een oud en wijs gezegde. Vandaar een nieuwe categorie die we ook gaan opstarten “Egypte Fun”. Deze categorie kan dienen om tekenfilms, films, ,(computer) spelletjes, maar ook boeken (romans), strips, enz…aan te kondigen die natuurlijk verband houden met Egypte. We beginnen alvast met een film.

CLEOPATRA

Film over het leven Cleopatra geregisseerd door Franc Roddam.

In de film Cleopatra uit 1999 staat uiteraard het leven van de Egyptische koningin Cleopatra centraal. Twee grote Romeinen die een belangrijke rol in het leven van de Egyptische speelde, Caesar en Antonius, komen uiteraard voorbij, maar het verhaal draait vooral om de pogingen van Cleopatra om Egypte autonoom te houden.

De film is niet geheel waarheidsgetrouw en behoorlijk gedramatiseerd. Toch is de film het bekijken waard. Wie besluit de film te kijken moet wel over wat zitvlees beschikken. Cleopatra duurt bijna drie uur.

Titel: Cleopatra

Regisseur: Franc Roddam

Genre: drama

Duur: 176 minuten

Hoofdrollen: Leonor Varela (Cleopatra), Billy Zane (Marcus Antonius), Timothy Dalton (Julius Caesar) en Rupert Graves (Octavius).

Bekijk hier de trailer van de film Cleopatra:

24-11-2011 om 00:00 geschreven door Ranoferhotep  

De oudst bekende prothese dateert van voor 600 voor Christus en werd gebruikt in het oude Egypte. Dat stelt Jacqueline Finch, onderzoekster van de universiteit van Manchester.

In de necropolis Thebe werd in 2000 de mummie van Tabaketenmut gevonden. Deze dochter van een hogepriester leefde tussen 950 en 710 voor Christus. Bij haar overblijfselen werd een van leer en hout gemaakte kunstteen gevonden. Het leek er toen al op dat deze kunstteen als prothese had gediend, maar bewezen was dit nog niet.

Het was ook mogelijk dat de kunstteen enkel als grafgift aan Tabaketenmut werd meegegeven.

Jacqueline Finch van de universiteit van Manchester liet onlangs replica's van de kunstteen maken. Vervolgens liet ze vrijwilligers zonder grote teen replica's van oude Egyptische sandalen aantrekken en de replica's van de kunstteen uitproberen. De vrijwilligers moesten een vast parcours lopen en werden onderwijl vanuit verschillende gefilmd.

Alle vrijwilligers vonden de prothese uiterst nuttig en ook uit de videobeelden bleek dat de kunstteen wel degelijk veel ondersteuning bood. De bij het onderzoek betrokken wetenschappers noemden de onderzoeksresultaten 'spectaculair'. Finch acht het zeer waarschijnlijk dat de kunstteen honderden jaren geleden ook als prothese is gebruikt.

De kunstteen van Tabaketenmut is daarmee de oudst bekende prothese. Tot voor kort was een kunstbeen van hout en brons uit Capua (Italië) de oudste prothese ter wereld. Dit hulpstuk dateert ongeveer uit 300 voor Christus.

De prothese van Tabaketenmut. Het been bevond zich vroeger in het Koninklijk Geneeskundig College van Londen, maar werd verwoest bij de bombardementen door de Duitsers in WOII

Bron: http://historiek.net

23-11-2011 om 15:41 geschreven door Ranoferhotep  

De oude Egyptenaren , afhankelijk van hun rijkdom en status, genoten van een gevarieerde voeding , maar centraal in hun voeding stonden brood en bier . Van heel vroeg reeds werden beiden door iedereen genuttigd bij elke maaltijd, en geen maaltijd werd als volledig beschouwd zonder brood en bier. Brood, zorgde voor de nodige eiwitten, proteïnen en zetmeel. Het speelde dezelfde rol als bier in de Egyptische economie en in de cultus rituelen. Het eten van brood veroorzaakte wel ernstige slijtage van de tanden in het bijzonder bij degenen waarbij brood het belangrijkste onderdeel van de voeding was. Maar dit gold eigenlijk voor alle klassen en zelfs Amenhotep III had zwaar te lijden van dergelijke problemen.

Brood werd gemaakt van een verscheidenheid aan ingrediënten, maar een speciaal soort tarwe, Triticum aestivum werd het meest gebruikt. Echter vrijwel elk van de destijds verbouwde granen was geschikt. Afhankelijk van het type van de bloem, zou de structuur en de textuur van een brood heel anders zijn, net als vandaag. Broden waren niet gerezen of sponsachtig zoals wij ze nu kennen.

Het droge klimaat van Egypte heeft er voor gezorgd dat er een grote verscheidenheid aan organische materialen uit het Oude Egypte bewaard gebleven zijn, waaronder broden. Honderden exemplaren zijn bewaard gebleven, meestal van funeraire offers die nu hun weg hebben gevonden naar de musea van de wereld. Deze bevatten zelfs fragmenten uit pre-dynastieke graven van de Badarian cultuur welke nu meer dan 5000 jaar oud zijn.

Broden uit het graf van architect Kha, uit de tijd van Amenhotep III (18^de dynastie)

Deze oude broden, hoewel een directe bron van bewijsmateriaal over oud Egyptisch brood en bakken, zijn eigenlijk nog niet veel bestudeerd door moderne geleerden. Vandaar dat, hoewel veel brood en gebak bekend zijn uit historische documenten, hun onderscheidende kenmerken in feite onbekend zijn. Sommige geleerden hebben gesuggereerd dat pesen-brood een plat rond brood is, niet veel anders dan hetgeen vandaag in Egypte gevonden wordt. Er zijn echter bewaard gebleven broden die aantonen dat brood van dezelfde vorm niet altijd van hetzelfde ingrediënt of hetzelfde recept gemaakt werd. Er bestaan verder ook hand-gevormde conische broden vaak gemaakt van tarwe (Triticum dicoccum), maar een ander bekend exemplaar werd meestal gemaakt van vijgen (Ficus carica). Maar verschillende vormen en texturen van brood konden ook gemaakt worden uit dezelfde partij van deeg.

Het proces van het bakken kennen we van artistieke scènes waarin dit wordt afgebeeld. Eén van de beste voorbeelden is afkomstig van een reliëf in het graf van Ti uit de 5^de  dynastie nabij Sakkara. Maar er zijn ook beeldjes uit het Oude Koninkrijk dat het bakken portretteert. Uit het Middenrijk kennen we modellen, met name uit het graf van Meketra, die ons een idee geven van een drukke, robuuste bakkerij. Ook een aantal graven in Beni Hasan bevatten scenes van het broodbakken, en een andere is te vinden in het het graf van Nebamun op de West Bank van Thebe (het moderne Luxor) daterend uit het Nieuwe Rijk.

De voorbereidingen voor het maken van brood in het Oude Egypte waren iets lastiger, dan in onze moderne tijd, voornamelijk vanwege de bijzondere aard van hun tarwe, die in sommige eigenschappen verschilt van de meeste moderne graansoorten die gebruikt worden om brood te maken. Tarwe werd gebruikt tot in de Ptolemeïsche periode. Traditioneel werd het graan gedorst, dan in de lucht opgegooid en nadien gezeefd om het kaf van het koren te scheiden. Daarbij braken de aren in kleinere delen bestaande uit dikke graanzakjes, die elk twee graankernen bevatten. Deze diende men zonder ze te breken in een vijzel nog eens van elkaar te scheiden. Men vermoed dat men de tarwe licht bevochtigde om de graankernen plooibaar te maken zonder deze te breken. Het graan en het kaf werden vermoedelijk nadien nog in de zon te drogen gelegd waarna het nogmaals “opgegooid” en gezeefd werd. Eens het graan gescheiden van het kaf kon het dan gemalen worden. De zeven die men gebruikte waren vervaardigd van o.a. riet en niet zo efficiënt voor het verwijderen van zanddeeltjes en kleine rotssteentjes, die dus vaak achter bleven in de uiteindelijke bloem, zeker bij het gebruik van een zachte maalsteen.

Malen van graan

Het graan werd gemalen op platte maalstenen die bekend staan als “zadelmalers” en werden vanaf de Neolithische tijd tot in het Oude Rijk op de grond geplaatst, wat het malen dat met behulp van een maalsteen gebeurde en traditioneel door vrouwen werd uitgevoerd zeker geen gemakkelijk karwei maakte. Men gaat er echter van uit dat men maar zoveel graan per keer maalde als nodig om te voorzien in de dagelijkse behoefte. Vanaf het Middenrijk werden de maalstenen op verhogingen geplaatst, welke men “maalstandaarden” noemt en die het werk makkelijker en waarschijnlijk ook sneller maakten. Een aantal daarvan zijn opgegraven in sites daterende uit het Middenrijk.

Moderne experimenten hebben aangetoond dat de Oude Egyptenaren met hun maaltechniek exact de juiste kwaliteit van de te verkrijgen bloem konden bekomen en dat er geen gebruik moest gemaakt worden van extra grind om het maalproces te verbeteren zoals door sommige geleerden wel eens gesuggereerd wordt.

Het bakken van broden evolueerde ook in de loop van de Egyptische geschiedenis. Opgravingen te Gizeh tonen aan dat in het Oude Rijk broden gebakken werden in zware aardewerken potten die in rijen opgesteld werden op een bed van sintels. Vanaf het Middenrijk gebruikte men vierkante ovens waarin lange smalle aardewerken cilinders geplaatst werden. Vanaf het Nieuwe Rijk gebruikte men een bijenkorfachtige open-klei cilinder die ingekapseld werd in modder een leemstenen. Vlakke schijven van deeg, mogelijks zuurdesem, werden tegen de voorverhitte binnenwanden “geslagen “ en bij het bakken pelden deze af in dunnere schijven die opgevangen werden voordat ze in de sintels vielen.

Kneden van deeg en bakken van brood in een klei oven

Vanaf het Nieuwe Rijk zijn er talloze vormen van broden, zonder beperking van vorm en grootte. Sommige broden werden gevormd in herkenbare vormen, zoals vissen en zelfs menselijke figuren, andere waren weer minder fantasierijk en zijn gewoon ronde schijven of waaiervormig. De textuur van het meel gaat van zeer fijn tot korrelig, voorgekookte minder gemalen granen werden soms ook toegevoegd en sommige broden kunnen makkelijk vergeleken worden met de huidige meergranenbroden. Broden werden verder soms ook op smaak gebracht met koriander, honing, boter, olie, kruiden en soms zelfs fruit zoals dadels. In sommige gevallen werd zelfs gist toegevoegd maar dit was zeker niet altijd zo. Zuurdesem van de dag voordien, of resten van gerst van het bierbrouwen werden eveneens soms toegevoegd, alhoewel van het laatste de hoeveelheden echter slechts minimaal terug gevonden werden wat eventueel suggereert dat dit eerder per ongeluk gebeurde dan opzettelijk.

Broden in diverse vormen gemaakt in een grote bakkerij

Brood op smaak gebracht met exotische kruiden en honing waren vermoedelijk zelden beschikbaar voor het gewone volk, maar er dient nog heel wat onderzoek te gebeuren om te bepalen welke broden gegeten werden door de verschillende sociale klassen. De funeraire offerbroden die terug gevonden zijn, gaan meestal terug naar de originele vroege broden en zijn niet representatief genoeg om de dagelijkse verscheidenheid aan broden die de Oude Egyptenaren ongetwijfeld kenden weer te geven.

De maal en bak-installaties die terug gevonden werden, samen met verschillende miniaturen en afbeeldingen, en natuurlijk de broden zelf geven ons echter een redelijk inzicht in het ganse proces van het bereiden van brood en de variëteiten die de Oude Egyptenaren destijds reeds kenden.

Bron: http://www.touregypt.net/

23-11-2011 om 06:52 geschreven door Ranoferhotep  

22-11-2011 om 23:13 geschreven door Ranoferhotep  

 Horus, het goddelijke kind, wordt hier staande op twee krokodillen afgebeeld, en houdt slangen, schorpioenen en gazellen in zijn handen. Deze dieren zijn allemaal gekoppeld aan Seth, de God die zijn broer Osiris doodde, en de God van onrust en geweld is. Isis, werd nadat haar man Osiris gedood was, gedwongen om haar zoon Horus te beschermen tegen de god Seth door hem te verbergen in de moerassen van de delta. De jongen stond bloot aan vele gevaren, zoals steken van schorpioenen en slangenbeten, maar bleef ongedeerd. Horus werd zo een God van de verlossing. Stèles zoals deze werden beschouwd als beschermend en genezend, vooral in het geval van schorpioen steken en slangenbeten. Ze waren over het algemeen in handen van artsen, die ze gebruikten tijdens de behandeling die ze toedienden aan hun patiënten.

21-11-2011 om 21:03 geschreven door Ranoferhotep  

21-11-2011 om 00:00 geschreven door Ranoferhotep