Om in San Pedro te geraken moest ik 3 maal van bus veranderen. In Panajachel nam ik een bootje over het meer tot San Pedro. Eindelijk was ik ter plaatse. Al van in Mexico hoorde ik vele goede verhalen van deze plaats. Ik nam mijn intrek in hotel Pinochio. Betaalde een zeer goede prijs voor een hele week. Ik kocht me diezelfde dag nog een hangmat en installeerde die voor mijn eigen kamer. De 2de dag werd ik al uitgenodigd door een paar zwitserse meisjes om te komen kaarten. En de dag erop gingen we allemaal samen kayaken op het meer. We deden 2 strandjes en zwommen er telkens en genoten een beetje van de zon. Die avond toen ik terug kwam was Maud gearriveerd en ze had een oude bekende meegenomen. Bram een nederlander die ik enkele uurtjes had leren kennen op het strand van Isla Mujeres. We wandelden wat rond de volgende dag en Maud kwam ook oude bekenden tegen. Al snel vormden we een groepje en zeker toen een paar dagen later Joe ook nog aankwam. Hem kende ik van in Lanquin.
Op zatermiddag beklommen we de vulkaan San Pedro met een amerikaan, fotograaf Aron, Maud, Bram en ik en een duits meisje dat al na 3 km afhaakte. De amerikaan die er een toeristenkantoortje heeft wil tours opzetten om de vulkaan te beklimmen en zocht mensen om de vulkaan te beklimmen zodat hij fotos kon trekken voor in zijn brochure. Jawel ik word nog wereldberoemd. Het goede aan deze tocht was dat we s avonds op de top konden overnachten en dit voor maar 30 Q. Normaal is dit een dagtrip voor zo n 150 Q. De vulkaan ligt op zo n 3000 meter hoogte en het was een mooie wandeling. We zagen speciale rupsen en wilde fazanten. De dag erop vroeg in de morgen daalden we terug af.
De rest van de dagen in San Pedro gleden langzaam voorbij. En iedereen leefde op een vakantieritme. Laat opstaan, ontbijten, beetje kaarten en praten en s namiddags rustig een biertje drinken. Je leerde heel veel volk kennen omdat telkens iemand wel een ander persoon kende. Al snel vormden we een grote familie en begon ik te begrijpen waarom iedereen me vertelde dat het zo n gezellige plaats is. We gingen nog een keertje kayaken, bezochten San Marcos, beklommen de neus aan de andere kant van het eiland en er werd ook wat afgefeest natuurlijk. Langzaam aan begon iedereen te vertrekken, ofwel in groepjes ofwel alleen. Op donderdag nam ik ook afscheid en bij het vertrek kwam ik alweer oude bekende tegen van in Mexico. Voor hetzelfde geld had ik er dus een weekje langer gezeten. Maar na meer dan 2 weken San Pedro was het goed geweest en was ik toe aan mijn grote uitdaging in Xela. 4 weken spaans leren en bij een familie wonen.
Zondagmorgen vertrokken we met ons viertjes naar Guatemala city met de chickenbus. Dit zijn de oude amerikaanse schoolbussen die door meestal uitsluitend de lokale mensen worden gebruikt. Er is weinig beenruimte in en de chauffeurs rijden meestal als zotten. Van Guatemala city namen we een bus naar Coban en vervolgens naar Lanquin. Dat laatste minibusje bevatte 24 mensen, het zat dus propvol, en viel al na 5 minuten stil. Er werd 2 liter benzine in de tank gegooid en terwijl ik instapte begon de chauffeur als een gek met de bus te schudden. Hierdoor viel ik tegen de schuifdeur die uit zijn scharnieren ging. Enorme hilariteit in de bus. Na 5 minuten kloppen op de deur deed die het terug. In Lanquin namen we onze intrek in het El Retiro hostel. Dit was een superrelaxed hostel aan een rivier. Ik sliep er in de hangmatruimte en werd s morgens meermaals gewekt door de koe die er langs stond te grazen.
Omdat ik toch tijd genoeg had deed ik het rustig aan in Lanquin en leerde ik er een hoop fijne mensen kennen met wie ik een supertijd had. Omdat er geen geldautomaat was ruilde ik mijn dollars om langer te blijven. De laatste avond moest ik zelfs mijn euros wisselen met een nederlander. Op dinsdag deed ik een tour met een hele hoop andere mensen van het hostel. Eerst bezochten we de grotten van Lanquin. Hier moesten we in rondwandelen met kaarsen en sommige stukken moesten we zelfs zwemmen. Na 2 uurtjes was het tijd om terug te keren omdat het zeer fris was in de grotten. Het was een mooie ervaring en na onze middageten bezochten we Semuc Champey. Eerst beklommen we het uitkijkpunt. Hier heb je een ongelooflijk mooi uitzicht op de baden die zich boven de rivier bevinden. Eigenlijk is het een 300 meter lange brug boven de rivier Cahabon. Je hebt het gevoel in een paradijs te zijn door de perfecte ligging van de baden, het water verkleurt van turkoise tot emerald groen. Met een touwladder klommen we langs een waterval naar onder om in de rivier te duiken. Die avond ging ik uitgeput vroeg naar bed.
De rest van de week vulde ik met wat zwemmen in de rivier, met banden de rivier afvaren, volleybal spelen, nederlandse konninginnendag vieren en in goed gezelschap vertoeven van leuke mensen. Op vrijdag reisde ik met Maud (frans meisje) naar Coban. We bezochten een orchideekwekerij en de dag erop een koffieplantage. Hier legde ze ons alles uit van het beginproces tot het eind proces. Het was zeer interressant en de koffie smaakte goed. Na 2 daagjes Coban gingen we naar Antigua. Hier bleef ik 2 nachtjes en reisde vroeger dan Maud naar San Pedro.
Zondags nam ik mijn vlucht van Cancun naar Guatemala stad. Op het vliegveld kwam ik Jen terug tegen. Zij zat op dezelfde vlucht als ik maar ging er in Flores al uit. Eens in Guatemala nam een vriendelijk meisje me mee van de luchthaven naar de bushalte voor Antigua. Zij waarschuwde me ook dat Guatemala stad heel gevaarlijk is. Onmiddellijk wegwezen dus. Nam s avonds het eerste hostel wat ik vond in Antigua en ging vroeg slapen.
De dag erop verkende ik de stad. Wat meteen opviel was dat de meeste kerken allemaal verwoest waren door een aardbeving. Het heeft wel iets al die ingestorte kerken. Antigua is ook een erfgoed van de Unesco en dat is er wel aan te zien. Vele koloniale huisjes met prachtige parkjes en de straten bestaan uit kasseien. s Avonds kwam ik een zweed tegen die ik in Merida had leren kennen. We verkende de markt en het concert aan de plaza. Dronken later wat bier in zijn hostel en ik leerde al meteen mensen kennen.
Die morgen checkte ik uit in mijn hostel. Het was er vrij saai en ging naar "the jungle party" hostel. Daar botste ik alweer op oude bekenden die ik ontmoet had in Merida. Die avond gingen we met de hele bende van het hostel uit omdat het ladies night was in cafe Monoloco. De meisjes bezorgde ons goedkope drankjes. Dat was dus dik in orde.
Dag 2 was er alweer een ladiesnight. Deze maal in het hostel. Als de jongens verkleed waren als meisjes kregen we de drankjes aan dezelfde prijs. Met ons zessen verkleede we ons en we maakten een wandelingetje in de stad. We hadden veel succes en zelfs de politie ging met ons op de foto. Na 2 avondjes feesten was de donderdag een rustdag. Dat hield in wat films kijken en een beetje schaken met de mannen.
Vrijdag beklommen David en ik en 4 andere van het hostel de actieve vulkaan Pacaya. Het was geweldig om de lava op een metertje afstand van je te zien. De verharde lava waar we over liepen was zeer warm en je kon niet de hele tijd op dezelfde plaats blijven staan. De gids vertelde ons dat de lava tot 2000 graden heet kan worden. Dat was wel te voelen want na een kwartiertje hield ik het voor bekeken. Het werd me te warm onder mijn voeten en had schrik dat mijn zolen zouden smelten.
Zaterdag werd alweer een rustig dagje. We keken uit om een bus te regelen naar Coban voor de dag erna. Dat gaven we al snel op omdat het veel te duur was met een shuttlebus. Die avond gingen we met een hele bende van het hostel goed op stap. Het was een leuke avond.
