DE AANBIDDING VAN DE WIJZEN, alias DE HEILIGE DRIE KONINGEN - 1

Bijbel (Mt.2,1-12)

1 Toen dan Jezus te Betlehem in Juda geboren was ten tijde van koning Herodes, kwamen er te Jeruzalem Wijzen uit het oosten 2 en vroegen: ‘Waar is de pasgeboren koning der Joden? Want wij hebben zijn ster in het oosten gezien en zijn gekomen om Hem onze hulde te brengen.’

9 En zie, de ster die zij in het oosten gezien hadden, ging voor hen uit totdat ze boven de plaats waar het Kind zich bevond stil bleef staan. 10 Op het zien van de ster werden zij vervuld van overgrote vreugde. 11 Zij gingen het huis binnen, zagen er het Kind met zijn moeder Maria en op hun knieën neervallend betuigden zij het hun hulde. Zij haalden hun schatten te voorschijn en boden het geschenken aan: goud, wierook en mirre. 12 En in een droom van Godswege gewaarschuwd niet meer naar Herodes terug te keren, vertrokken zij langs een andere weg naar hun land.

Betekenis

Ligt bij Kerstmis het accent op de afdaling, de vernedering; d.i. de menswording van God in de eenvoudige menselijke gestalte van Jezus, dan ligt de klemtoon bij het Feest van de Openbaring (van God) op de heerlijkheid, het vorstelijke aspect; d.i. de gods­verschijning: het goddelijke koningschap van (de mens) Jezus. Want in Jezus is het werkelijk God, de Heer, die zich tot de mensheid wendt en zijn koninklijke heerschappij over de wereld wil vestigen. Christus maakt hier Zijn ware ik kenbaar: Hij toont, Hij openbaart Zijn goddelijk karakter.

Een van de eersten aan wie deze openbaring gebeurt, zijn de Wijzen uit het Oosten, die gekomen zijn om “de Koning der Joden, die geboren is” (Mt.2,2) te aanbidden. Christus werd reeds als kind miskend door zijn eigen volk. Daarentegen komen enkele vreemdelingen - ‘heidenen’ - Hem herkennen en huldigen. Daar waar de joden - de schriftgeleerden op kop - geen moeite doen om het Kind op te zoeken: gebrek aan belangstelling bij gebrek aan geloof. Het wezenlijke van het verhaal bevindt zich dus in de tegenstelling tussen de afwijzende houding van de joden én het geloof van de heidenen. Hiermee wordt duidelijk gemaakt dat God - over de grenzen van het uitverkoren volk heen - Zich richt tot alle volken en alle culturen.In het theologische jargon de ‘universele heilswil van God’ genoemd. Vandaar de missionaire opdracht van de Kerk, de eerste en meest wezenlijke taak. Dit ligt aan de grondslag van ware ‘katholiciteit’, de zichtbare eenwording van alle volken. De katholieke Kerk, is dan ook ‘verspreid over heel de aarde’ (canon van de mis).

Echte wijze mensen die wijsheid in zich dragen, hebben nooit de indruk dat zij de wijsheid in pacht hebben. Een wijze blijft dan ook zoeken, onophoudelijk, naar de volle wijsheid, zoals deze enkel in Jezus te vinden is. [Er is eigenlijk “maar één leraar” (“laat u geen leraar noemen”).] Vandaar dat keizer Justinianus zijn grootse tempel toewijdde aan de Heilige Wijsheid (‘Hagia Sofia’), d.i. aan de Wijsheid Gods, zoals deze zich in Christus heeft laten zien. Zo ook is de levensweg van een christen een tocht, een schrijden naar het eeuwige licht, naar Christus, die als Godmens verschenen is.

Tekst : Rudy Mannaerts - Toerismepastoraal Antwerpen
Afbeelding Internet