Ondertussen heb ik hier goed m'n draai gevonden!
Spaanse les, vrijwilligerswerk, uitgaan met de andere meisjes,..
Momenteel leid ik een redelijk hectisch leventje, het begint wat te lijken op
mijn Belgisch ritme and I like it
Donderdagavond ben ik met Gustavo naar de voetbalmatch Bolivar-Liga Quito gaan
zien, de eerste ronde van de Cupa Sud-Americano.
Bolivar had op verplaatsing met 4-2 verloren, en lang leek het er donderdag op
dat ze toch gingen doorgaan omdat het tot het laatste kwartier 2-0 was. De sfeer
was ten top, ik voelde me even helemaal Boliviaans en zong in m'n beste spaans
de liedjes mee,..
Maar het mocht niet zijn; 2-1 was het eindresultaat, en dus geen ticket voor de
volgende ronde.
Best jammer, want hadden ze gewonnen hadden ze tegen Boca juniors moeten spelen
en hadden we uiteraard gaan supporteren!
Wel heel leuk te hebben meegemaakt, de sfeer en het voetbal is helemaal anders
dan bij ons!
Zo lopen er tijdens de match de hele tijd verkopers tussen de tribunes met warme
koffie, chips, snoepjes,.. And again, I like it
Vrijdag ben ik gestart op het project 136, heel leuke eerste dag gehad daar!
Gedanst en getekend met de jongeren, en met de kleintjes geknutseld en
gepuzzeld. Eigenlijk komt het er vooral op neer de kindjes veel aandacht en
affectie te geven. Daar mijn woordenschat zich nog redelijk beperkt zijn 'Que
bien!' en 'Que bonito!' mijn favorieten, daar reageren ze altijd met een hele
grote glimlach op!
's Avonds zijn we met alle meisjes uitgeweest, de plaatselijke place to be is
club 'orange' waar ze leuke muziek draaien en lekkere cocktails hebben, meer
moet dat niet zijn..
In het weekend hebben we wat gekookt samen en Batman gezien, je kan hier
namelijk een film op de kop tikken voor 5 Bol ( 0.5).
Volgend weekend denken we naar Coroico te gaan, Ulla en ik 'The dead road' met
de mountainbike en Jeldou, Sanna en Sara komen ons achterna met de bus. -The
dead road genaamd omdat het de gevaarlijkste weg ter wereld blijkt te zijn, met
hele steile afgronden-
In mijn volgend verslag zal ik wel uitgebreid vertellen hoe dat ons is bevallen!
Zondagmorgend zijn Sanna en ik mee uitgenodigd op de eerste communie van het
gastzusje van Ulla en Jeldou, Lilly. Eigenlijk leek de communie heel erg op een
Belgische viering, maar dan in het spaans
Nadien hebben we salteñas gegeten bij de familie thuis, een plaatselijke
specialiteit, en errrrrug lekker!
Gisteren en vandaag combineerde ik dan het project136 in de voormiddag met
spaanse les in de namiddag en dat is tot nu toe echt superleuk!
Vandaag zijn we zelfs gaan zwemmen met de kindjes en ook dat was heel tof!! Voor
veel kinderen was het de eerste keer in een zwembad en ze wisten even niet waar
ze het hadden.. Gegier en gebrul door heel het zwembad, een lach tot achter hun
oren, echt prachtig..
Vanaf nu gaan we wekelijks zwemmen en Jeldou en ik gaan groepjes indelen en het
tot onze taak maken de kindjes echt wat te leren zwemmen.
Tot slot enkele foto's:
1. Mijn eigen gekochte watermeloentje voor 8 Bol!! Uiteraard dikke feest ten
huize Kate
2. en 3. Het stadium van Bolivar
4. Vrijdag was er plots een soort regenboog helemaal rond de zon te zien, heel
eigenaardig! Jammer dat niet heel de cirkel op de foto kon..
5. Sara, Jeldou en ik
6. Sanna, Jeldou, Ulla en ik
7. Jeldou en ik met een piña colada in club Orange
8. Samen met twee oudere meisjes op de foto, maar met hen heb ik niet zoveel
contact. Meestal help ik bij de kleintjes, enkel de zwemlessen zijn dus wel met
kinderen van deze leeftijd.
9. Rene en Cielo, twee schattekes
10. 11. 12. en 13. Meer schattekes
14. In het (naar Boliviaanse normen bijzonder propere!) zwembad
15. en 16. Samen met Jeldou en haar gastzusje Lilly in een giechelbui. Lilly
heeft voor haar communie een paarse overall-achtige pyama gekregen en met een
extra kussen ter hoogte van haar buik is ze echt helemaal Tinkywinky
Hou me ook op de hoogte van jullie!
Dikke dikke zoen
Sorry dat ik zo lang niets van me heb laten horen en bedankt voor alle lieve mailtjes en reacties die ik krijg!!
Net toen ik goed m'n draai had gevonden hier en La Paz al een leuke gewoonte begon te vinden, werd ik verslagen door een hevige allergische reactie Donderdagnacht kreeg ik ontzettende jeuk en 's morgens kwam ik tot de heerlijke ontdekking dat heel mijn lichaam vol uitslag stond.. Meteen naar het ziekenhuis waar ik een bilprik, een zalfje en pilletjes kreeg. Het zou wel snel overgaan, ik zag er blijkbaar al wat beter uit. Vrijdagnacht helemaal niets geslapen, ik kon mezelf openkrabben van de jeuk, echt vervelend. Zaterdag dus terug naar het ziekenhuis, en geluk bij een ongeluk; er was die dag 40% korting op alle behandelingen! Dat al ooit gezien? Ondertussen waren mijn voeten en handen helemaal gezwollen, was echt mooi om zien. Drie nieuwe bilprikken en enkele koortsaanvallen later zeiden ze me dat het waarschijnlijk een combinatie was van iets slecht te hebben gegeten, nog steeds de aanpassing van de hoogte en de kou, evengoed als het kan zijn van iets waar ik in contact mee ben geweest..
Gisteren nog een erg pijnlijke dag gehad, die werd verzacht door een bezoekje van mijn vriendinnen en een kadootje, en vandaag is dan eindelijk de uitslag verminderd en voel ik me een stuk beter! Nog een paar dagen uitrusten en een streng dieet volgen en ik kan er weer tegenaan, dan kan ik eindelijk beginnen op het project 136, waar ik al zo lang naar uitzie
Morgen hervat ik ook mijn spaanse lessen terug, en overmorgen komt mijn nieuwe huisgenootje aan, kan ik haar wat wegwijs maken in het grote La Paz.
Nog enkele fotootjes ook van voor ik ziek was:
1. Samen met Sanna winkeltjes doen, afdingen voor een paar dikke Alpacasokken of een heerlijk warme Lamatrui. Ondertussen even alle grappige dingetjes passen
2. Het verkeer in La Paz is op bepaalde plaatsen zo druk, en van zwakke weggebruikers hebben ze hier nog nooit gehoord, zodat oversteken hier niet altijd zonder gevaar is. Mensen steken gewoon tussen de drukke auto's over en brengen zichzelf soms echt in gevaar, maar anders kan je ook heel lang wachten om over te steken.. Deze zebra's staan op sommige plaatsen om te helpen oversteken, en als je oversteekt op een gevaarlijk moment komen zij naast je lopen en een dansje rond je doen, je een beetje belachelijk maken voor de hele straat!
3. 4. en 5. Cermentario van La Paz. Vergelijkbaar met het Schoonselhof, enkel wat betreft de grootte. Iedereen wil hier begraven worden, omdat je dan voor eeuwig midden in de stad, tussen al je geliefden bent. Zoals je kan zien zijn het precies appartementsblokken. Dat klinkt heel onpersoonlijk, maar elk graf is wel heel persoonlijk aangekleed. Bij de graven van kindjes vind je poppetjes, hun lievelingsspeeltjes, pocemons, stickertjes.. Bij die van de mannen vaak een sigaar of een pintje bier..
6. Antonia en ik in ons keukentje. Kmocht de foto van haar niet op de site zetten omdat ze vond dat ze er niet mooi opstond, maar in afwachting van een betere.. Een foto met Gustavo coming up!
7. Jeldou en ik in onze favoriete lunchplaats, de Cubaan. Een heerlijke jugos de maraquillo (passievruchtsmoothie), soep, hoofdgerecht en dessertje voor 2 , logisch toch dat we daar vaak zitten
8. Dit is het Olympische zwembad vlak achter onze straat dat enkele jaren geleden is gebouwd. Tragisch verhaal echter; voor de openingsceremonie hebben ze heel het zwembad laten vollopen met zoet water, zodat ze een prachtige show met dolfijnen konden laten zien, helaas heeft dit zoete water het filtersysteem zodanig aangepast, dat nooit ook maar iemand van het zwembad heeft kunnen genieten!! Nu staat het hier te verkrotten, zo jammer!!
Zo, ik ben blij dat ik jullie nog eens een update heb kunnen geven
Kheb nog niet veel foto's getrokken, maar kzet er al enkele op, zodat jullie toch een gedacht krijgen van hoe ik hier verblijf
Jammer genoeg kan ik niet onder elke foto commentaar schrijven, dus nummer ik mijn uitleg gewoon.
1. Dagobert in ons voortuintje. Hij volgt me overal, superlieve hond, behalve als hij naar binnen moet, dan is het grollen..
2. Om je te verplaatsen kan je ofwel een taxi nemen ofwel een microbus. Deze laatste optie is 10x zo goedkoop als de eerste. Nadeel is wel dat je met 15 man opeen gepropt zit, ik denk dat ik mij een gedacht kan vormen hoe een sardien zich moet voelen. Het heeft natuurlijk wel zijn charme; achter de voorruit hangt een papier met de plaatsen die het busje passeert. Je steekt gewoon je hand op als je opgepikt wilt worden en je kan uitstappen waar je maar wil. Gewoon 'Bajo' of 'Isquina por favor' door heel het busje roepen en de chauffeur stopt. Je kan het geld al doorgeven tijdens de rit, je wisselgeld komt mooi terug tot vanachter, best leuk Als het donker wordt kan je deze busjes echter beter niet meer nemen en kies je best voor een taxi.
3. Mijn straat
4. Een uitzicht in het centrum van La Paz
5. Veel gezellige bars om iets te drinken of te eten
6. Uitzicht vanuit mijn Spaans leslokaal
7. Mijn eerste Boliviaanse bereiding: 'una sopa' Antonia vond ze in ieder geval lekker
8, 9. Mijn kamer ( Let op het Winnie The Pooh-zakdoekendoosje op mijn nachtkast om m'n kamer wat te personaliseren!)
10. En mijn eerste Boliviaanse handwas
Zo, ik hoop snel ook enkele schattige kindjes of vrouwen in traditionele klederdracht te kunnen laten zien, maar het wordt als enorm onbeleefd ervaren als je ze fotografeert, dus dat zal in het geniep moeten gebeuren. Net nog even uitdokteren hoe ik dat precies ga doen..
Woensdagmorgend ben ik aangekomen om 06.00u, na een la-haaaange reis. Door mijn byebye-zwaaizwaai-club die zich zonder mijn weten verzameld had te Zaventem (zo lief, echt, deed me veel..) maakte het half uurtje vertraging naar Munchen me helemaal niets uit. De 10uur durende vlucht naar Miami nadien viel best nog mee, kzat naast een leuk Russisch meisje waar ik mee kon praten, maar de wachttijd voor mijn volgende vlucht duurde me echt te lang. Na 1 uur heb je Miami international airport wel gezien, dus kan je je voorstellen dat ik het na 7 uur echt wel had gehad. Bij aankomst in La Paz nog even enige verwarring over mijn bagage (was die nu wel meegevlogen of lag m'n zak nog in Miami?) maar dan toch zonder problemen Jasper kunnen begroeten die me stond op te wachten om me naar m'n gastgezin te brengen.
Warm onthaald door Gustavo, een man van 35, inwonende huisvrouw Antonia en hondje Dagobert. Gustavo en Antonia zijn vaak weg, maar gelukkig krijg ik veel affectie van Dago, die het net zo moeilijk als ik heeft om alleen te zijn' '
Voor de rest van de dag heeft Jasper mij en een andere vrijwilligster (Jeldou, heel leuk meisje) een korte rondleiding gegeven in La Paz, wat te eten, wat zeker niet te eten, wat te doen, wat zeker niet te doen, .. De avond hebben we afgesloten door ergens lekker te gaan eten en nog iets te drinken met alle vrijwilligers, was heel leuk. Kwas wel heel blij dat ik in mijn bed lag die avond, 48uur wakker en op zo'n hoogte..
Gisteren hebben we project 136 bezocht, de Boliviaanse kinderlijn eigenlijk, waar heel urgente gevallen worden opgenomen. Allemaal kindjes uit probleemgezinnen. Ironisch vond ik dat het vaak kinderen uit gezinnen met alcoholmisbruik betreft en dat het project zich net achter een bierbrouwerij bevindt..
We kwamen binnen, werden kort voorgesteld en al die kindjes kwamen ons meteen omhelzen en kusjes geven.. Die affectie gaf me zo'n warm gevoel, dat kan ik moeilijk beschrijven. Na eventjes spelen met de kindjes vertelde Jasper ons dat hij ons de volgende dagen nog verschillende projecten ging laten zien en dat we dan konden kiezen waar we het liefst aan de slag zouden gaan. Voor mij zal dit nog eventjes duren, want mijn spaans moet eerst wat opgekrikt worden.. Vanmiddag heb ik mijn eerste les. Tres horas concentrare, olala!
Tot nu toe heb ik niet zoveel last van de hoogte, enkel 24u op 24 een verstopte neus en bloed snuiten, en uiteraard een droge keel maar dat zal wel snel overgaan. Waar ik wel last van heb is de kou.. Overdag is het hier heel aangenaam, zo'n 25C, maar vanaf de zon weg is.. Manman, en wie me wat kent weet hoe koud ik België al soms vind! Ik slaap met 3 lakens en m'n slaapzak, anders geraak ik niet in slaap!
Verder is het hier supergoedkoop, niet normaal! Gisteren zijn we als middagmaal soep, een hoofdgerecht en een dessertje gaan eten en we waren de man toch zeker 15 Bol kwijt (gewoon delen door 10, staat dus gelijk aan 1.5!). Ohja, en onze cola was ook nog 5 Bol. Je kan hier vruchtensapjes drinken voor 7 Bol!! Ik kan mij hier volledig laten gaan.. En eenmaal ik wat gewend ben aan de hoogte denk ik in de Mojito's te vliegen, waar je in de chiquere bars toch al snel 15 Bol voor betaalt.. Omkomen van de honger zal ik hier dus zeker niet.
Zo, dit was mijn eerste update, veel had ik nog niet te vertellen, maar dat komt nog wel! Hele dikke zoen, ik mis jullie allemaal heel hard, echt waar.. Kate -x-
De sauna was niet de enige verrassing blijkbaar, Lies had (in samenwerking met de mama en de papa) nog een afscheidsfeestje voor mij gepland ook! Ontzettend leuk iedereen nog eens terug te zien vlak voor vertrek
Tof dat er zoveel volk was, bedankt om te komen allemaal, bedankt ook voor de superleuke en originele kdo's!! En ik ga rondjes op mijn kosten kunnen geven, amai!
Gisteren nog op een leuke manier afscheid kunnen nemen van Skb op het tornooi; na 7 uitputtende matchkes onder een warme zon, de 1e plaats behaald! Dat was de ideale afsluiter..
Vandaag zak gemaakt, het laatste avondmaal verorberd en morgen ... Vlieg ik erin!! (om 7u 's ochtends letterlijk )
Ondertussen gaat mijn laatste week België in. Alle grote voorbereidingen zijn in orde, nog enkele kleine dingetjes regelen...
Liesje had nog een leuke verrassing voor ons gepland; sauna en massage in Atlantis Nog even genieten van alle luxe... Thx lieve zus, nu kan ik volledig ontspannen vertrekken!
