Kheb nog niet veel foto's getrokken, maar kzet er al enkele op, zodat jullie toch een gedacht krijgen van hoe ik hier verblijf
Jammer genoeg kan ik niet onder elke foto commentaar schrijven, dus nummer ik mijn uitleg gewoon.
1. Dagobert in ons voortuintje. Hij volgt me overal, superlieve hond, behalve als hij naar binnen moet, dan is het grollen..
2. Om je te verplaatsen kan je ofwel een taxi nemen ofwel een microbus. Deze laatste optie is 10x zo goedkoop als de eerste. Nadeel is wel dat je met 15 man opeen gepropt zit, ik denk dat ik mij een gedacht kan vormen hoe een sardien zich moet voelen. Het heeft natuurlijk wel zijn charme; achter de voorruit hangt een papier met de plaatsen die het busje passeert. Je steekt gewoon je hand op als je opgepikt wilt worden en je kan uitstappen waar je maar wil. Gewoon 'Bajo' of 'Isquina por favor' door heel het busje roepen en de chauffeur stopt. Je kan het geld al doorgeven tijdens de rit, je wisselgeld komt mooi terug tot vanachter, best leuk Als het donker wordt kan je deze busjes echter beter niet meer nemen en kies je best voor een taxi.
3. Mijn straat
4. Een uitzicht in het centrum van La Paz
5. Veel gezellige bars om iets te drinken of te eten
6. Uitzicht vanuit mijn Spaans leslokaal
7. Mijn eerste Boliviaanse bereiding: 'una sopa' Antonia vond ze in ieder geval lekker
8, 9. Mijn kamer ( Let op het Winnie The Pooh-zakdoekendoosje op mijn nachtkast om m'n kamer wat te personaliseren!)
10. En mijn eerste Boliviaanse handwas
Zo, ik hoop snel ook enkele schattige kindjes of vrouwen in traditionele klederdracht te kunnen laten zien, maar het wordt als enorm onbeleefd ervaren als je ze fotografeert, dus dat zal in het geniep moeten gebeuren. Net nog even uitdokteren hoe ik dat precies ga doen..
Woensdagmorgend ben ik aangekomen om 06.00u, na een la-haaaange reis. Door mijn byebye-zwaaizwaai-club die zich zonder mijn weten verzameld had te Zaventem (zo lief, echt, deed me veel..) maakte het half uurtje vertraging naar Munchen me helemaal niets uit. De 10uur durende vlucht naar Miami nadien viel best nog mee, kzat naast een leuk Russisch meisje waar ik mee kon praten, maar de wachttijd voor mijn volgende vlucht duurde me echt te lang. Na 1 uur heb je Miami international airport wel gezien, dus kan je je voorstellen dat ik het na 7 uur echt wel had gehad. Bij aankomst in La Paz nog even enige verwarring over mijn bagage (was die nu wel meegevlogen of lag m'n zak nog in Miami?) maar dan toch zonder problemen Jasper kunnen begroeten die me stond op te wachten om me naar m'n gastgezin te brengen.
Warm onthaald door Gustavo, een man van 35, inwonende huisvrouw Antonia en hondje Dagobert. Gustavo en Antonia zijn vaak weg, maar gelukkig krijg ik veel affectie van Dago, die het net zo moeilijk als ik heeft om alleen te zijn' '
Voor de rest van de dag heeft Jasper mij en een andere vrijwilligster (Jeldou, heel leuk meisje) een korte rondleiding gegeven in La Paz, wat te eten, wat zeker niet te eten, wat te doen, wat zeker niet te doen, .. De avond hebben we afgesloten door ergens lekker te gaan eten en nog iets te drinken met alle vrijwilligers, was heel leuk. Kwas wel heel blij dat ik in mijn bed lag die avond, 48uur wakker en op zo'n hoogte..
Gisteren hebben we project 136 bezocht, de Boliviaanse kinderlijn eigenlijk, waar heel urgente gevallen worden opgenomen. Allemaal kindjes uit probleemgezinnen. Ironisch vond ik dat het vaak kinderen uit gezinnen met alcoholmisbruik betreft en dat het project zich net achter een bierbrouwerij bevindt..
We kwamen binnen, werden kort voorgesteld en al die kindjes kwamen ons meteen omhelzen en kusjes geven.. Die affectie gaf me zo'n warm gevoel, dat kan ik moeilijk beschrijven. Na eventjes spelen met de kindjes vertelde Jasper ons dat hij ons de volgende dagen nog verschillende projecten ging laten zien en dat we dan konden kiezen waar we het liefst aan de slag zouden gaan. Voor mij zal dit nog eventjes duren, want mijn spaans moet eerst wat opgekrikt worden.. Vanmiddag heb ik mijn eerste les. Tres horas concentrare, olala!
Tot nu toe heb ik niet zoveel last van de hoogte, enkel 24u op 24 een verstopte neus en bloed snuiten, en uiteraard een droge keel maar dat zal wel snel overgaan. Waar ik wel last van heb is de kou.. Overdag is het hier heel aangenaam, zo'n 25C, maar vanaf de zon weg is.. Manman, en wie me wat kent weet hoe koud ik België al soms vind! Ik slaap met 3 lakens en m'n slaapzak, anders geraak ik niet in slaap!
Verder is het hier supergoedkoop, niet normaal! Gisteren zijn we als middagmaal soep, een hoofdgerecht en een dessertje gaan eten en we waren de man toch zeker 15 Bol kwijt (gewoon delen door 10, staat dus gelijk aan 1.5!). Ohja, en onze cola was ook nog 5 Bol. Je kan hier vruchtensapjes drinken voor 7 Bol!! Ik kan mij hier volledig laten gaan.. En eenmaal ik wat gewend ben aan de hoogte denk ik in de Mojito's te vliegen, waar je in de chiquere bars toch al snel 15 Bol voor betaalt.. Omkomen van de honger zal ik hier dus zeker niet.
Zo, dit was mijn eerste update, veel had ik nog niet te vertellen, maar dat komt nog wel! Hele dikke zoen, ik mis jullie allemaal heel hard, echt waar.. Kate -x-
De sauna was niet de enige verrassing blijkbaar, Lies had (in samenwerking met de mama en de papa) nog een afscheidsfeestje voor mij gepland ook! Ontzettend leuk iedereen nog eens terug te zien vlak voor vertrek
Tof dat er zoveel volk was, bedankt om te komen allemaal, bedankt ook voor de superleuke en originele kdo's!! En ik ga rondjes op mijn kosten kunnen geven, amai!
Gisteren nog op een leuke manier afscheid kunnen nemen van Skb op het tornooi; na 7 uitputtende matchkes onder een warme zon, de 1e plaats behaald! Dat was de ideale afsluiter..
Vandaag zak gemaakt, het laatste avondmaal verorberd en morgen ... Vlieg ik erin!! (om 7u 's ochtends letterlijk )
Ondertussen gaat mijn laatste week België in. Alle grote voorbereidingen zijn in orde, nog enkele kleine dingetjes regelen...
Liesje had nog een leuke verrassing voor ons gepland; sauna en massage in Atlantis Nog even genieten van alle luxe... Thx lieve zus, nu kan ik volledig ontspannen vertrekken!