Slaapkop, nog vermoeide benen – vraag me niet van wat, waarschijnlijk van het kronkelen in mijn bed- een gevoel van wallen, krakende botten. Swat, het was weer zo een ochtend en dat zijn bij mij dé ochtenden die de rest van mijn dag gegarandeerd bepalen. Het wordt er zo ééntje van alles à l’aise…heerlijk woord trouwens. Jammer dat het misbruikt wordt bij de aanbeveling van de beste Ardeense salami, die dus blijkbaar à l’aise is bereid en als gevolg ook à l’aise moet verorberd worden. Ik blijf me verbazen over de creativiteit van menig reclamemaker. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Anyway, een fantastisch woord vind ik het… enkel het uitspreken ervan, brengt al een onwaarschijnlijke rust over mijn vermoeide spieren en botten, waarbij ik me spontaan begin af te vragen of ik deze nacht toch niet stiekem mijn loopschoen heb aangetrokken. Het zou in ieder geval veel verklaren!

Maar goed, zeg nu eerlijk, à l’aise, het klinkt toch veel beter dan op het gemak. Of is het te wijten aan mijn gebrek aan een uitgebreide woordenschat – vocabulaire heeft trouwens ook een meer sexy bijklank, maar dat even tussendoor- dat ik het enkel kan vertalen naar een woord dat mijn grootouders gebruikten als synoniem voor het toilet?

Trouwens mijn à l’aise moment werd niet hartelijk ontvangen op de baan. Ik moet toegeven dat wanneer ze in mijn kont plakken met hun bumper, ik als enige reactie het indrukken van mijn rem kan bedenken. En eigenlijk is dat een puur automatische reactie, waarbij mijn lijf niet anders kan dan rebellerend uit de hoek te komen waarbij mijn wagen snelheden bereikt die je hoogstwaarschijnlijk een boete opleveren voor belemmering van het verkeer. Maar goed, deze ochtend gewoon netjes aan de snelheid gehouden, niet sneller, niet trager.

Toch, als je dat wil doen, dan ben je een zondagsrijder, een hopeloze chauffeur die beter zijn rijbewijs inlevert en al tijdig een plaatsje in het rusthuis reserveert. En ik geef toe, ik heb er drie minuten langer over gedaan, ik ben twee minuten langer aan het slenteren geweest op weg van mijn wagen naar mijn bureau. Heb ik nu effectief vijf minuten van mijn leven verspeeld?

Ik voel het zo niet aan. Ik heb toch maar heerlijk genoten van mijn à l’aise moment, hoewel de maatschappij me leek uit te spuwen….