Maandagochtend. Dochterlief net twee weken vakantie achter de rug en dat zijn meestal de zwaarste maandagen. Viel goed mee deze ochtend, goed gezind, maar onze Bobo zal er wel voor iets tussen zitten. Bobo, de alom aanwezige kat, die je ‘s morgens begroet en op twee seconden alert maakt van het feit dat je niet meer in je bed ligt, met zigzaggend door je benen te racen. Het lijkt me een goed plan voor de toekomst om eerst wakker te worden in de veilige omgeving van ons bed, alvorens de woonkamer te betreden, althans willen we de komende jaren zonder breuken het leven doorhuppelen.

Een maandag heeft toch iets he. Het lijkt telkens een nieuw begin. Een beetje het wekelijkse Nieuwjaar. In dit geval zullen we een nieuw woord in het groene boekje moeten krijgen, dus ik stel voor dat we met zijn allen Nieuwweek herhalen en herhalen en herhalen.

Het zou toch schoon zijn, niet? Elke week kindjes aan je deur met Nieuwweekske zoete…elke week een Nieuwweeksbrief en elke week het gezellig samenzijn van heel de familie. Eigenlijk zetten we op deze manier de traditie verder van het oma bezoek op heilige zondag. We steken het gewoon in een modern, nieuw kleedje.

Maar goed, ik ben een beetje aan het afwijken, alhoewel weet ik niet van wat dan exact . Ik heb eigenlijk helemaal niets te vertellen. Ah nee, want het is nog maar het begin van de nieuwe week en de oude week heb ik al helemaal verteld. Weet je, ik zet er voor vandaag gewoon een punt achter en ik ga de week in zoals ik elke dag instap, compleet onvoorbereid en vol spanning afwachtend op wat komen gaat. Gelukkige Nieuwweek!