Les derniers jours du régime du TPLF en Ethiopie...
Le TPLF a creusé sa propre tombe

T.C. Montain dans "The Nigerian Voice"

Le Front de libération du peuple tigré (FPLT) d'Éthiopie était au pouvoir depuis près de trois décennies (1991-2018) et, comme on le dit ici dans la Corne de l'Afrique, "il a creusé sa propre tombe".

Le TPLF a été le régime le plus corrompu, le plus brutal, voire génocidaire du monde au cours des 30 dernières années. L'accord de paix signé par les États-Unis en 2018 leur permet de prendre le pouvoir dans leur province natale du Tigré, l'une des plus petites régions d'Éthiopie. En offrant à ces criminels un sanctuaire et en leur permettant ensuite de payer des agents pour commettre des meurtres et un chaos ethnique dans toute l'Éthiopie au cours des deux dernières années, le TPLF a fait de son mieux pour détruire le pays, en d'autres termes, "creuser sa propre tombe". Les Éthiopiens détestent le TPLF. La population a déclaré dans au moins une demi-douzaine de langues que ces gangsters devaient être réduits au silence une fois pour toutes. Le parlement éthiopien a donné son accord à l'unanimité, de sorte que tous les groupes ethniques se sont unis derrière le gouvernement.

Alors que le monde était distrait par les élections américaines, le TPFL a lancé une attaque sur une base logistique de l'armée éthiopienne au Tigré, espérant apparemment capturer des armes. L'attaque a échoué, mais le sang éthiopien a coulé et des vies ont été perdues. La cruauté dont a fait preuve le TPLF envers les soldats éthiopiens a choqué toute l'Ethiopie. Les soldats qui ont refusé de rejoindre le TPLF ont été abattus de sang froid et les autres ont été chassés nus et pieds nus à travers la frontière érythréenne. Les rapports faisant état de la présence d'hyènes mangeant les corps des soldats éthiopiens ont choqué tout le pays.

C'est littéralement la paille qui a fait déborder le seau. Le prix Nobel de la paix P.M. Abiy Ahmed a pris ses responsabilités et a déclaré la guerre à la mafia du TPLF. C'est ce que la majorité de la population éthiopienne demande depuis très longtemps.

Abiy a été douloureusement patient lorsque le TPLF a assassiné plusieurs généraux Amhara de haut rang de l'armée éthiopienne en 2019, dans une tentative de provoquer une guerre ethnique. Lorsque le TPLF a organisé le meurtre de la populaire chanteuse oromo au début de l'année 2020 et a envoyé ses agents pour brûler, piller et assassiner, Abiy a fait preuve de patience, tout en resserrant le noeud coulant autour des bandits du TPLF.

La pression augmentant de jour en jour et les habitants du Tigré devenant de plus en plus agités, le TPLF a tenu une autre de ses élections "à 100%", conquérant tous les sièges de son soi-disant parlement du Tigré.

Abiy a une longueur d'avance sur eux depuis que son gouvernement est arrivé au pouvoir en Ethiopie en 2018. Il a remplacé l'ancienne monnaie éthiopienne, le birrh, par une nouvelle. Le TPLF voulait remplacer l'ancien argent sans valeur par la nouvelle monnaie parce qu'ils ne pouvaient pas rendre compte de leurs milliards de vieux Birrh volés, ils ont soudainement perdu tout leur argent volé. Le TPLF a fait faillite, ce qui l'a empêché de payer ses forces de sécurité et de maintenir son contrôle sur le peuple du Tigré.

Puis Abiy s'est rendu au Soudan et a organisé la sécurité de la frontière soudanaise pour fermer la porte de derrière pour le TPLF. Enfermés par leurs ennemis traditionnels, les Afars au sud et les Amharas à l'ouest, et avec la frontière érythréenne hermétiquement fermée à l'est et au nord, la seule voie d'évasion vers le Soudan était fermée aux bandits du TPLF.

Le TPLF était dans un piège qu'il avait lui-même choisi !

Le TPLF menaçait depuis des mois de mener une guerre totale contre le gouvernement d'Abiy Ahmed. Puis le TPLF a attaqué l'armée dans le Tigré. C'était un pont trop loin et Abiy a commencé à mobiliser l'armée éthiopienne pour arrêter les gangsters du TPLF.

Le TPLF a réagi en semant partout la haine ethnique. Le TPLF a tenté désespérément de persuader ses anciens partisans de l'UE, des Nations unies et de l'UA, ainsi que des organisations de défense des droits de l'homme telles que l'"International Crisis Group" (financé par la "National Endowment for Democracy-CIA" et George Soros), ainsi qu'"Amnesty International" et "Human Rights Watch".

Aujourd'hui, ces criminels affirment être poursuivis et traités injustement. C'est une comédie grotesque, si ce n'était du fait que le TPLF est si dangereux. C'est une hyène acculée du genre le plus dangereux, prête à payer un lourd tribut.

Dans la nuit du 9 novembre, lorsque l'armée éthiopienne en marche s'est rassemblée aux portes d'une ville du Tigré occidental, les escadrons de la mort du TPLF, qui battaient en retraite, ont organisé un massacre, massacrant littéralement à la machette et au couteau quelque 500 travailleurs saisonniers d'autres régions.

"Amnesty International" a rapporté que les survivants de ce massacre choquant ont pointé du doigt les tueurs du TPLF. Au départ, les médias occidentaux ont tenté de rejeter la responsabilité du massacre sur l'armée éthiopienne et les milices du TPLF afin de créer la confusion dans le monde. Mais le rapport d'Amnesty était en plein dans le mille et le monde entier a pu voir quel tas de meurtriers inhumains et barbares sont réellement les criminels du TPLF.

Ce n'était pas la première fois. Pas du tout ! Le TPLF a une longue et sanglante histoire de massacres. Lorsqu'il a envahi l'Érythrée alors qu'il était encore au pouvoir en Éthiopie en 2000, il a massacré presque tous les civils qu'il a pu capturer. Les 1,5 million d'Érythréens qui vivaient en Éthiopie depuis des temps immémoriaux ont dû fuir avec seulement leurs vêtements et leurs enfants à la main.

Au début des années 2000, le peuple Anuak de la région de Gambela (qui est riche en pétrole et possède certaines des terres agricoles les plus riches d'Ethiopie) est devenu la cible d'une vague de nettoyage ethnique par les escadrons de la mort du TPLF.

Fin 2006, le TPLF a envoyé des Ethiopiens en Somalie sur ordre de leurs chefs à Washington D.C. Pendant les deux années d'occupation, plus de 50 000 Somaliens ont été massacrés.

En 2007, ils ont répondu à une attaque de combattants somaliens dans la région de l'Ogaden en Ethiopie en mettant en place un blocus alimentaire et médical complet. Ce blocus meurtrier a duré jusqu'à la révolution pacifique de 2018. En outre, alors que la sécheresse, la famine et au moins deux épidémies de choléra se poursuivaient, le TPLF a envoyé des escadrons de la mort dans l'Ogaden pour frapper les quelques blés.

Le TPLF a perpétré de nombreux massacres au cours desquels ses partisans ont exacerbé les tensions ethniques. Des centaines de personnes ont été massacrées et plus d'un million d'Éthiopiens ont été déplacés à l'intérieur du pays.

Alors que l'armée éthiopienne, dans son offensive au Tigré, avance aujourd'hui sur trois fronts vers la capitale du TPLF, Mekelle, les hyènes acculées du TPLF sont devenues, ou tentent de devenir, de plus en plus dangereuses. Alors que ses propres "conscrits" se rendent aux troupes gouvernementales éthiopiennes qui avancent, le TPLF lance une attaque à la roquette sur l'Érythrée, qui s'est soldée par un pâturage pour vaches à la périphérie de la capitale Asmara. Ils ont ensuite déclaré que le TPLF était "officiellement en guerre avec l'Erythrée". L'Erythrée n'a pas reculé après cette provocation transparente.

L'Ethiopie dispose d'une grande armée moderne avec plus de 20 chasseurs-bombardiers russes avancés, tandis que le TPLF a perdu son armée de l'air en 2018. Les voyous du TPLF avec leurs escadrons de la mort sont incapables de mener une guerre conventionnelle avec le gouvernement éthiopien.

Le TPLF a commencé à prendre des Ethiopiens en otage par désespoir, en commençant par les Ethiopiens travaillant pour les agences d'aide de l'ONU comme boucliers vivants. Dans son dernier refuge, la capitale Mekelle, le TPLF est susceptible de dissuader la population civile de fuir la ville et de les utiliser également comme boucliers humains. Dans l'espoir de ralentir l'armée éthiopienne et d'empêcher l'armée de l'air d'avancer.

La fin militaire du TPLF n'est pas loin. C'est une question de jours plutôt que de semaines. Mais dès que les combats sont terminés, le vrai travail commence. Le régime du TPLF est au pouvoir dans le Tigré depuis près de 30 ans et il a ses exécutants dans chaque village de la province. Des comités de vérité et de justice devront être créés dans chaque village, afin de traduire en justice tous ceux qui ont commis des crimes contre les Tigres.

Le gouvernement éthiopien va éradiquer l'herbe du TPLF dans tout le Tigré.

Cela exigera beaucoup de leadership de la part du Premier ministre Abiy Ahmed. Mais sa tâche sera plus facile pour établir la paix en Éthiopie après la disparition du TPLF. Une paix qui sera applaudie par le monde entier. (…)

Le fait que le TPLF ait "creusé sa propre tombe" et soit sur le point d'être enterré à jamais est une grande victoire pour la Corne de l'Afrique et l'Afrique de l'Est. Elle peut apporter une période de paix et de justice. Aussi une prospérité basée sur la coopération mutuelle de nos régions et en même temps tester les amis des banquiers occidentaux et des sangsues multinationales à l'enfer. La mort du TPLF privera la CIA, qui a soutenu le TPLF depuis le début, de son projet criminel le plus réussi en Afrique au cours des 40 dernières années.

L'auteur de l'article est Thomas C. Mountain est un historien qui vit en Erythrée depuis 2006 et qui rapporte

https://www.thenigerianvoice.com/news/293785/digging-their-own-grave-the-end-days-of-ethiopias-tplf-reg.html

21-11-2020 om 10:02 geschreven door Hope for the Horn  

Premier Abiy's oorlog tegen Tigrayan rebellen goed voor Ethiopië en de regio

11 november 2020

Door “The Somalia Star” Staff Writer

Het besluit van de Ethiopische premier Abiy Ahmed om het leger naar de regio Tigra te sturen om de misdadigers van het TPLF aan te pakken, is goed nieuws voor de  Hoorn van Afrika en Oost-Afrika, die enorm hebben geleden onder vele misdaden van het TPLF: de oorlog met Eritrea (1998-2018) en de invasie van Somalië. TPLF-agenten jaagden als roofdieren op hun tegenstanders in het buitenland, vooral in Kenia en Somalië, waar leden van het Oromo Bevrijdingsfront en het Ogaden Nationaal Bevrijdingsfront in koelen bloede werden vermoord.

Tigray telt zes miljoen inwoners in een land met 110 miljoen inwoners. Het TPLF van Tigray hadden de heerschappij in Ethiopië (1991-2018).

Media, die onnauwkeurig zijn en op zoek naar sensatie, zaaien paniek door te beweren dat het TPLF -criminelen Ethiopië (de op één na grootste natie in Afrika) in een grote burgeroorlog kunnen storten en vernietigen. Verre van dat!
De huidige militaire operatie in de regio Tigray zal een de orde en de vrede in Ethiopië herstellen. Degenen die oproepen tot een dialoog met het TPLF  maken geen enkele kans.

TPLF "criminele elementen kunnen niet ontsnappen aan de rechtsstaat", tweette premier Abiy zaterdag. "Onze operatie heeft tot doel een einde te maken aan de straffeloosheid die veel te lang heeft geheerst. Ze wil de individuen en groepen laten veroordelen volgens de wetten van het land."

Maandag weerlegde hij de bekommernis dat Ethiopië in chaos zou kunnen vervallen als “ongegrond” en als “resultaat van het niet goed begrijpen van onze context”.

"Ons optreden als soevereine staat wil zijn capaciteit tonen om zijn eigen interne zaken te regelen. Binnenkort zal ren, zal binnenkort worden afgerond door een einde te maken aan de heersende straffeloosheid," tweet hij.

De tegenaanval, die Addis Abeba begon op 4 november nadat het TPLF -troepen een nationale legerbasis hadden aangevallen en probeerden artillerie en militaire uitrusting te stelen. De aanval van het TPLF zoals premier Abiy op 6 november op zei “een daad van overmoed". Het TPLF -aanval maakte een einde aan de inspanningen van de regering om haar geschillen met de regio Tigray op te lossen door middel van bemiddeling, verzoening en dialoog.

De waarheid is dat leiders van het TPLF  gewoon slechte verliezers zijn nadat ze drie jaar geleden van de macht werden verdreven. Ze willen hun lot niet accepteren.

Premier Abiy is boos - mogelijk heel boos – omwille het gebrek aan respect van de Tigray voor de nieuwe, Ethiopische regering die hij leidt. Als gemarginaliseerde minderheid willen ze nog altijd over de meerderheid  in Ethiopië heersen.

Abiy - en bij uitbreiding Ethiopië - heeft veel redenen om bitterder te zijn dan de Tigra generaals en politici. Hij heeft een volle ambtstermijn gekregen, omdat de  TPLF en Tigrayans, die de macht namen in 1991, met een ijzeren vuist hebben geregeerd totdat ze verdreven werden in maart 2018. Ze hebben de nationale schatkist  leeggeroofd en belangrijk militair materieel (zoals straaljagers) naar hun regio hebben gesleept toen hun nederlaag duidelijk werd.

Abiy werd bij aankomst in de steek gelaten. Zonder de redding van de VAE van 1 miljard dollar in contanten om Ethiopië te helpen zich te herstellen van de slopende valutacrisis die veel bedrijven ertoe heeft gebracht hun winkel te sluiten, zou Abiy vanaf dag één door nieuwe opstanden zijn overspoeld.

Omdat hij zich bewust was van de gevaren begon premier Abiy - onmiddellijk na zijn eedaflegging in april 2018 - aan een grote schoonmaakoperatie. Hij verdreef de meest agressieve TPLF politici, uit de regering, rolde het repressieve, door het TPLF  geleide regerende “Ethiopische Volk Revolutionaire Democratische Front” (EPRDF) op en maakte een einde aan de vijandschap met Eritrea. Vijandschap die werd gelanceerd zijn door wijlen premier Meles Zenawi, die tegen Asmara ten strijde trok, die alles deed om president Isaias Afwerki van Eritrea te isoleren en die het brein was achter de tien jaar durende sancties van de VN tegen Asmara.

Zoals premier Abiy zei, was het TPLF -regering “een criminele kliek" die gezworen had "Ethiopië onbestuurbaar te maken". Hij zei dat de groep "afschuwelijke misdaden in verschillende delen van het land" plande als antwoord op de opstanden in 2017 en begin 2018.

"Sinds de huidige regering in april 2018 met vreedzame aan de macht kwam zijn leden van het TPLF -kliek, die het land de afgelopen 27 jaar brutaal bestuurde, voortvluchtig. Ze verborgen in de stad Mekelle (hoofdstad van Tigray) en gebruikten de burgerbevolking als menselijk schild," zei Abiy.
De regering van Abiy liet de politieke gevangenen vrij en liet het publiek voor korte duur om kritische standpunten over nieuwe regering in te nemen.

De generaals van Tigray maakten gebruik van deze vrijheid en begonnen de inter-communautaire spanningen onder de tientallen volkeren van Ethiopië aan te wakkeren, waardoor de spanning in het land toenam. Wat de druk op Abiy verhoogde om te handelen en niet te weifelen. Om de opstand in Tigray te verpletteren, zou Abiy de steun van de wereldgemeenschap moeten vragen. Het is waarschijnlijk dat veel buitenlandse naties bereid zijn hem te hulp te schieten, want het alternatief zou zijn dat het TPLF  wordt aangemoedigd en dat Addis Abeba niet in staat zou zijn haar controle over het hele land uit te oefenen.

De leiders van het TPLF  zullen niet aarzelen om de etnische conflicten in Ethiopië verder aan te wakkeren, omdat het in hun belang is om elke nationale regering die niet aan hen is onderworpen, te verlammen. Ze weten dat als ze het offensief van Addis Abeba kunnen tegenhouden, ze andere volkeren met onderliggende grieven kunnen inspireren om in opstand te komen en het land in chaos te laten verzinken.

Het TPLF verwierp de beslissing van het nationale parlement om de geplande verkiezingen uit te stellen vanwege de Covid-19 pandemie.
Ze schonden de Ethiopische grondwet door het organiseren van illegale regionale verkiezingen die wettelijk werden uitgesteld.
Vervolgens begon de plaatselijke regering van Tigray illegale relaties met internationale organisaties en landen te smeden. Ze sneed uiteindelijk de banden met Abiy’s regering af en noemde deze "onwettig".

Abiy had geen andere keuze dan de confrontatie aan te gaan met het TPLF . Hij voelde zich gekleineerd - en zelfs bedreigd - door deze goed bewapende en misdadige militie. Abiy kon het TPLF en de regering in Tigay haar gang niet verder laten gaan als hij geloofwaardig wilde blijven als hoofd van de centrale regering.

De leiders van het TPLF  hielden zichzelf voor de gek toen ze dachten dat hun rebellie het prestige van Tigra zou verhogen. Ze hebben hun waar gelaat laten zien en hebben de nationale overheid uitdaagd. Maar net als Icarus, in de oude Griekse mythe, lijken ze te dicht bij de zon te zijn gevlogen zodat de was op hun vleugels smolt en ze in het ruige Tigrayan-gebergte neer zullen storten.

De meeste bewoners van Tigray zouden graag om hun regio boven de anderen willen te plaatsen. Maar dat is onbereikbaar. Premier Abiy, vastbesloten om zijn militaire moed te tonen, wil niet toegeven aan de eisen van het TPLF. Hij wil ook niet langer meer bemiddelen, want dit zou legitimiteit verlenen aan de TPLF-misdadigers.

"De federale strijdkrachten zijn vastbesloten om een einde te maken aan deze criminele TPLF onderneming met zo min mogelijk kosten voor de burgerbevolking in Tigray en de rest van Ethiopië," zei Abiy, waarbij hij opmerkte dat de militaire operatie "duidelijke, beperkte en haalbare doelstellingen had: het herstellen van de rechtsstaat en de grondwettelijke orde en het waarborgen van het recht van de Ethiopiërs om een vreedzaam leven te leiden, waar ze zich ook bevinden in het land."

In tegenstelling tot het doemscenario dat sommige analisten voorspelden, is het vrij waarschijnlijk dat de oorlog tot Tigray zal beperkt blijven. Zeggen dat de oorlog zich zal verspreiden en de rest van de Hoorn van Afrika zal destabiliseren is vergezocht idee. De opstandelingen in Tigray zijn ingesloten door vijandige buren. Als Addis Abeba de gelederen sluit met Eritrea en Soedan, kan de nefaste gevolgen van de oorlog gemakkelijk worden ingedamd, zelfs als de oorlog meer dan een jaar duurt.

Asmara geeft het TPLF  de schuld van het "huidige conflict" na zijn "roekeloze en meervoudige aanval" op het noordelijke leger commando.

Khartoem heeft zijn grens met de regio Tigra "tot nader order" gesloten vanwege de "veiligheidsspanningen" in Ethiopië aldus het Soedanese nieuwsagentschap.

De autoriteiten van de regionale staat Kassala (Soedan) “zullen geen individuen of groepen toelaten die wapens dragen" zei de gouverneur, toevoegend dat een commissie zal worden gevormd om de methode te bepalen om de burgers op te vangen die de oorlog willen ontvluchten en toevlucht op Soedanese grondgebied zoeken.

Het “besluit van Ethiopië" om troepen van Somalië" terug te trekken zal ook weinig invloed op de algemene veiligheidssituatie in Somalië hebben. In feite zou het de Somalische regering een zeldzame kans kunnen geven om een alternatieve troepenmacht op te richten om haar te helpen de terreurgroep Al Shabab te bekampen. De regering van Mogadishu hebben altijd geloofd dat de “Vredesmacht van de Afrikaanse Unie” in hun land niet in staat was om een einde te maken aan de bedreiging van de Al Shabab, omdat zij het bestaan van de terreurgroep bestendigde. De Somaliërs hebben deze Afrikaanse missie, die zij verachten, beschuldigd dat Somalië als een melkkoe behandelen en dat de soldaten van deze “vredesmacht” misdaden begaan zoals verkrachtingen.

Addis Abeba geen gezworen vijand in de regio Hoorn en Oost-Afrika, die zich in het conflict met de Tigray regio wil storten. Beter nog, Addis Abeba is niet tegen het volk van Tigray of zelfs hun streven om hun plaatselijke autonomie te behouden zoals alle andere negen regio's in het land. (…)

Als de oorlog aansleept zal het TPLF  geen steun vinden van waar dan ook, lokaal of internationaal. Het is ondenkbaar dat Ethiopiërs, die de bloedige geschiedenis van het TPLF  kennen, hun onderdrukker die op zijn laatste benen loopt, zullen steunen.

Egypte, dat verstrikt is geraakt in een diplomatieke ruzie met Addis Abeba en natuurlijk graag een verzwakking  Ethiopië zou zien, zal wel twee keer nadenken vooraleer alvorens zich te associëren met het TPLF , omdat een ineenstorting van de staat in Ethiopië een groter risico zou kunnen betekenen in het dispuut over het water van de Nijl.

Abiy lijkt zich goed te hebben voorbereid op deze oorlog.

Op 1 november had hij in Addis Abeba een ontmoeting met generaal Abdel Fattah Al-Burhan, voorzitter van de Soedanese Soevereine Raad, en twee dagen eerder hield hij besprekingen met hoge federale ambtenaren en regionale presidenten over "nationale vredes- en veiligheidskwesties", misschien een verwijzing naar de Tigray regio.

Op 12 oktober bracht de Eritrese president Isaias Afwerki een driedaags werkbezoek aan Ethiopië "om de bilaterale banden tussen de twee landen te versterken", aldus Abiy.

Tijdens het verblijf van Isaias bezochten de twee leiders de Ethiopische luchtmacht, die Abiy bestempelde als "de nationale trots die ons luchtruim beschermt en nauw samenwerkt met onze grondtroepen in nationale noodsituaties en natuurrampen".

"Mijn bezoek aan het leger vandaag bevestigde hun aantoonbare technologische capaciteit en bereidheid", tweette Abiy op 14 oktober, toen hij en Isaias een bezoek brachten aan Bishoftu Automotive Industry aan de rand van de hoofdstad, die T-72-tanks, middelzware en zware wapens en militaire voertuigen voor het Ethiopische leger produceren.

De oorlog tegen de Tigray elites en generaals gaat evenzeer over de toekomst van een onafhankelijk en vreedzaam Ethiopië. De leiders van het TPLF  zijn bedreigen deze toekomst. Ze danken alleen aan zichzelf. De indruk dat ze alleen Abiy en het de Oromo volk, verafschuwen is misleidend. Hun doel is om elke regeringsleider te saboteren die hen ter verantwoording kan roepen voor hun decennialange misdaden en massale corruptie. Een premier uit het Amhara volk zou nog hun felste verzet hebben uitgelokt.

Abiy, een ex-soldaat, lijkt niet slachtoffer te willen spelen. Hij wil de leiders van het TPLF militair en politiek verpletteren. Hij is er zeker van dat hij het voor elkaar krijgt.

Zaterdag gaf hij het TPLF  een grote klap toen het Ethiopische parlement de wetgevende en uitvoerende macht het regionale bestuur van Tigrayan ontbond en een overgangsregering oprichtte die trouw zal zijn aan Addis Abeba in als ze het bestuur in Mekelle kan overnemen.

Er is een precedent.

Op 4 augustus 2018 deed het federale leger een inval in de hoofdstad van de Somalische regio, Jigjiga, en verjoeg zijn plaatselijke leider Abdi Mohamed Omer. Hoewel de militaire machtsovername geweld veroorzaakte, waarbij tientallen mensen omkwamen en vele eigendommen werden vernietigd, verkoos de regerende Democratische Volkspartij van Somalië op 26 augustus Mustafa Muhumed Omer tot de nieuwe president voor de regio, die nu de veiligste in Ethiopië is.

Abiy zal na "de grootschalige operatie voor het herstel van de orde in Tigray"  de andere interne problemen van Ethiopië met de ballonvaarten oplossen voordat ze uit de hand lopen. Hij heeft zich vergist toen hij het TPLF de mogelijkheid en de tijd gaf om zich te hergroeperen en te proberen zijn regering te ondermijnen.

De bezorgdheid dat de confrontatie die bepaalde fanatieke elementen binnen het TPLF (voornamelijk voormalige generaals en milities) willen bestendigen, ook werkelijk langdurig zullen zijn is overdreven.

De inwoners van de regio – vermoeid door de jarenlange gespannen relatie met Addis Abeba – hebben geen zin in een langdurige oorlog die zou kunnen leiden tot hun isolement en tot hongersnood. Dat kunnen ze zich nauwelijks veroorloven. De Tigray is onherbergzaam en grenst niet aan zee grenzend. Hun levensonderhoud hangt af van de buren: Amharas (in het zuiden), Eritreeërs (in het noorden), Afars (in het oosten) en Soedanezen (in het westen). (…)

De banden van de Tigrayans met hun buren zijn beladen, vooral met Eritrea en het Amhara in Ethiopië, een volk na de val van het Megistu-regime erg geleden heeft an het TPLF sindsn 1991.
Ook Eritrea is maar al te graag bereid zijn grens met Ethiopië te ontdoen van het TPLF in de Tigray omdat het TPLF tegen Eritrea vocht van 1998-2000 vocht en dat weigerde de stad Badme terug te geven aan Eritrea , zelfs nadat de door de VN  grenscommissie Eritrea-Ethiopië in 2000 had besloten dat Badme deel uitmaakte van Asmara.

Tigrayanstrijders zullen uiteindelijk alleen staan in hun strijd tegen de nationale regering van Abiy. Hun militaire opschepperij zal snel een koude douche krijgen. Ze staan tegenover de rest van de Ethiopiërs die het TPLF haten en zullen juichen wanneer de 44-jarige Nobelprijswinnaar voor de Vrede Abiy het land zal bevrijden van de misdadigers

De Ethiopiërs zullen de oorlog tegen de Tigray rebellen snel vergeten als Abiy erin slaagt om Ethiopië in de richting van de democratie, de eerbiediging van de rechtsstaat en vrije en eerlijke verkiezingen te sturen. Zijn politieke eenheid zal verzekeren en een open en vrije natie zal opbouwen, waarvan de burgers vreedzaam naast elkaar kunnen leven.

De regering van Abiy heeft tot nu toe een reeks mensenrechtenschendingen begaan. Zij heeft willekeurig politieke tegenstanders gearresteerd, vreedzame demonstranten gedood en het internet afgesloten. De vorige Ethiopische regeringen, waaronder de door het TPLF  gedomineerde junta, hebben echter precies hetzelfde gedaan. Het Tigray-regime, dat in de watten werd gelegd door de Verenigde Staten en andere westerse landen, heeft bloedbaden aangericht in Ethiopië en Somalië, waar Ethiopische strijdkrachten onder leiding een Tigray eenheid de mensen de keel doorsneden, ogen uitrukten en vrouwen in bende hebben verkracht.

De uiteindelijke verliezers van de voortdurende oorlog tussen Addis Abeba en het TPLF  zijn het volk van Tigray. Hun lang gekoesterde droom om op een dag een volledig zelfbestuur te krijgen, werd tenietgedaan door de geschillen van hun leiders met Addis Abeba en Eritrea. Het is zeer waarschijnlijk dat het volk van Tigray voedselproblemen zal kennen. Zodat de verslechterende levensomstandigheden in hun regio hen zullen dwingen om naar andere delen van het land te vluchten.

De Tigray-elites zullen in hun eigen aards paradijs blijven wonen, waarbij ze hun gedegradeerde rol in het nieuwe Ethiopië blijven negeren.
Ze zullen gebrandmerkt en belachelijk gemaakt worden als criminelen. Dat is niet onverwacht. Inderdaad, zo werkt de geschiedenis: hoogmoed komt ten val.

Premier Abiy bracht de stabiliteit van Ethiopië niet in gevaar toen hij het offensief tegen het TPLF  begon. Het echte gevaar voor de vrede en de eenheid van het huidige Ethiopië dat bestaat uit verschillende volkeren. (…)

"Onze militaire operatie is erop gericht, voor eens en voor altijd, vrede en stabiliteit te garanderen door de daders van de wanorde voor het gerecht te spelepen brengen", tweette Abiy op maandag 9 november.

De militaire actie van Abiy, trouw aan zijn ideaal als redestichter, zou wel eens - achteraf gezien – een meesterlijke slag kunnen zijn die Ethiopië behoudt voor het uiteenvallen.

https://www.thesstar.com/analysis-pm-abiys-war-against-tigrayan-rebels-good-for-ethiopia-and-the-region/

21-11-2020 om 00:00 geschreven door Hope for the Horn