For peace and cooperation For peace and cooperation in the Horn of Africa
27-11-2020
Mohamed Hassan: « Il nây a pas de guerre civile en Ãthiopie »
Mohamed Hassan: « Il n' y a pas de guerre
civile en Éthiopie »
Interview par Grégoire
Lalieu- IvestigAction, 19 novembre 2020
Un conflit
ravage la région du Tigré en Éthiopie depuis plusieurs semaines. Certains
parlent même de guerre civile. Comment le Premier ministre, Abiy Ahmed, qui
avait reçu le Prix Nobel de la Paix sest-il retrouvé à faire la guerre? Qui
sont ceux qui contestent son pouvoir? Quelles répercussions pour la Corne de lAfrique
? Ancien diplomate éthiopien, Mohamed Hassan (La stratégie du chaos Jihad made in USA) nous explique les enjeux
de ce conflit.
Question : Des
mouvements populaires et une révolution pacifique ont mis fin à la dictature du
Front de libération du peuple du Tigré (TPLF) en Éthiopie, il y a deux ans.
Dictature qui avait été dirigée dune main de fer par Meles Zenawi durant de
longues années[1].
En 2018, Abiy Ahmed était porté au pouvoir. Le nouveau Premier ministre
reconnaissait les partis dopposition et signait un accord de paix historique
avec les voisins dÉrythrée. Abiy Ahmed obtenait même le Prix Nobel de la Paix
pour ces démarches. Mais depuis quelques semaines, des combats opposent les
forces du FLPT à larmée nationale. Certains observateurs parlent même dune
guerre civile. Comment lÉthiopie, qui semblait avoir retrouvé la paix après
une histoire mouvementée, a-t-elle sombré à nouveau dans la violence ?
Après avoir
dominé lÉthiopie pendant 27 ans, le TPLF a été chassé du pouvoir. Il a refusé
la main tendue par le Premier ministre qui a réuni tous les mouvements
politiques autour de la table pour construire un nouvel avenir en Ethiopie, et
il sest replié dans le Tigré. Avec largent quils avaient volé, en tentant de
saboter lautorité du gouvernement central et en essayant de provoquer des
conflits ethniques, les responsables du TPLF ont voulu reprendre le pouvoir.
Ils ont ainsi attaqué une base de larmée nationale dans le Tigré pour voler
des armes et lancer une offensive vers Addis-Abeba, dans le but de destituer le
Premier ministre. Cest ce qui a provoqué la guerre actuelle. Mais le TPLF est
vaincu. Il est encerclé dans la capitale du Tigré, Mekelle, et na dautres
choix que de se rendre.
Question :
LÉthiopie est un grand pays multiethnique. Comment un groupe minoritaire comme
le TPLF a-t-il pu tenir les rênes du pouvoir si longtemps?
Mohamed :
La domination du TPLF reposait sur cinq piliers.
Ils avaient
tout dabord créé une fausse organisation, le Front démocratique
révolutionnaire du peuple éthiopien (FDRPE) qui était censé associer les
Amharas et les Oromos, groupes majoritaires, ainsi que les peuples du Sud. En
réalité, le FDRPE était dominé par le TPLF, ça lui permettait davancer
couvert.
Le deuxième pilier, cest le fédéralisme. Le TPLF a organisé un faux fédéralisme qui leur a permis dappliquer la célèbre stratégie du « diviser pour régner ».
Le système était chapeauté par le ministre du Fédéralisme qui était membre du bureau politique du TPLF.Les services
de renseignement constituent le troisième pilier. Ils étaient également
dirigés par un responsable du TPLF. Et 20% des agents du renseignement étaient
issus de la minorité Tigré, ce qui ne représente pas du tout la démographie en
Éthiopie. Ces services disposaient en outre du budget le plus important du
pays.
Dans la même
veine, le TPLF se reposait sur larmée, le quatrième pilier. La plupart
des officiers étaient des Tigrés. Enfin, le cinquième pilier sappuyait sur le
contrôle de léconomie. LÉthiopie était une néo-colonie dont les richesses
étaient pillées par les multinationales. En tant que bourgeoisie compradore, le
TPLF sen mettait plein les poches au passage. Mais il ne développait rien pour
répondre aux besoins de la population qui était extrêmement pauvre.
Question :
Tout cela explique les soulèvements qui ont conduit au reversement du TPLF.
Mais comment le gouvernement a-t-il pu mettre fin à cette domination qui
semblait bien ancrée, notamment dans les services de renseignements et larmée
?
Mohamed :
Le TPLF avait instauré un véritable régime dapartheid en Éthiopie, mais leur
pouvoir a fondu comme neige au soleil à partir de 2017. Certes, il dominait la
direction de lappareil de sécurité. Mais le TPLF est minoritaire et la
majorité des membres de ces services appartenait à dautres ethnies. Quand il y
a eu des soulèvements populaires, ces membres ont refusé dobéir plus longtemps
aux ordres du TPLF. Ils refusaient de réprimer leurs frères ou leurs enfants
qui se soulevaient.
Question :Le
TPLF sest alors retranché dans la région du Tigré, mais il navait
manifestement pas renoncé au pouvoir. Sil ne peut pas reprendre Addis-Abeba,
pourrait-il chercher la sécession ?
Mohamed :
Le TPLF a une double stratégie. Dabord, organiser la « longue marche vers
le Tigré » où il a pris le pouvoir et de là, déstabiliser le pays. Les
bandits du TPLF comptaient sur leur argent, leurs armes et les tensions
ethniques pour déstabiliser le gouvernement et reprendre le pouvoir. Ils sont
en train déchouer.
Le TPLF a aussi une stratégie à long terme : créer un grand Tigré indépendant. Mais la région est enclavée, il leur faut un accès à la mer.
Cest pourquoi ils ont toujours voulu faire la guerre à lÉrythrée, ils voulaient récupérer un accès aux côtes de la mer Rouge.Ils voudraient
déclencher un nouveau conflit avec leurs voisins, mais cest un rêve
impossible. Les pays occidentaux qui les ont soutenus si longtemps dans leur
terreur et dans leurs guerres ne les soutiendront pas cette fois-ci. Le TPLF
est condamné. Les médias occidentaux et les groupes de réflexion prétendant
quil y a une guerre civile en Éthiopie essaient en fait de sauver une
organisation criminelle. Cette organisation doit être dissoute et ses
responsables doivent se rendre pour répondre de leurs actes devant la justice.
Question :
Le TPLF dispose-t-il dune base sociale importante dans la région du Tigré ?
Mohamed :
Même pas. Pendant les 27 années où ils étaient au pouvoir, les responsables du
TPLF se sont enrichis personnellement. Ils ont placé leur argent dans des
paradis fiscaux, mais nont pratiquement rien investi dans la région du Tigré.
Ils nont même pas été capables dalimenter la capitale Mekelle en eau potable
! Le TPLF a perdu depuis longtemps ses liens avec les masses, il ne représente
pas le peuple du Tigré. Cest un gang criminel dirigé par une poignée
dindividus. En Éthiopie, tout le monde le sait ! Lensemble de la population
éthiopienne veut traduire le TPLF en justice. Ce conflit, ce nest pas une
vendetta ni une guerre entre le Tigré et le reste de lÉthiopie. Cest une
guerre contre des bandits qui ont volé le pays.
Question :
Y a-t-il dans ce conflit une intervention des puissances impérialistes qui ont
soutenu la dictature du TPLF pendant de longues années ?
Mohamed :
Pas pour linstant. Les impérialistes savent que les peuples et les
gouvernements de la Corne de lAfrique sont unis contre le TPLF. Dans la
région, il jouait le rôle de gendarme pour les puissances néocoloniales. Il a
ainsi envoyé des troupes de « maintien de la paix » dans plusieurs
pays. Le TPLF a notamment tué 16.000 Somaliens. Il est détesté dans la région
et les gouvernements de la Corne de lAfrique soutiennent Abiy pour faire
reculer ce cancer. Le Soudan qui a récemment connu un changement de gouvernement
coopère avec le Premier ministre éthiopien. Tout comme lÉrythrée. Un nouvel
avenir peut commencer, sans le TPLF et les ingérences des puissances
impérialistes.
Question :
Laccord de paix passé avec lÉrythrée est effectivement historique. LÉrythrée
avait arraché son indépendance à lÉthiopie après 30 ans de lutte. Cétait en
1991. Mais depuis, des conflits éclataient souvent entre les deux frères
ennemis.
Mohamed :
La guerre avec lÉrythrée navait pas lieu dêtre. Ce conflit était
artificiellement entretenu par le TPLF lorsquil était au pouvoir en Éthiopie.
Ce faux conflit lui permettait de détourner lattention des véritables
problèmes sociaux, économiques et politiques que rencontrait le peuple
éthiopien. La guerre a aussi servi de tremplin au TPLF pour devenir la
puissance dominante dans la Corne de lAfrique, avec le soutien des
impérialistes. Pour les puissances néocoloniales, le TPLF était un client
idéal. Ce groupe marginal, représentant une minorité de 6% de la population,
avait besoin du soutien des impérialistes pour se maintenir au pouvoir. Et les
impérialistes pouvaient en retour se réjouir davoir dans cette région
stratégique un serviteur prêt à déstabiliser la Corne de lAfrique et à briser
les relations entre les peuples.
Question :Il
semble que la tendance sest inversée. Il y a quelques années, lorsque le TPLF
était encore au pouvoir, vous nous expliquiez que la Corne de lAfrique avait
tout pour réussir si elle parvenait à se libérer des chaines de limpérialisme
: elle est stratégiquement située en face du Golfe et en bordure de lOcéan
indien, elle dispose de nombreuses ressources et de capacités agricoles
importantes, elle peut également compter sur une large population active
Mohamed : Cest exact. La Corne de lAfrique, cest près de 130 millions de personnes et de nombreuses ressources.
Au cours des 80 dernières années, la région na pas pu se développer correctement, car elle était dominée par les puissances impérialistes et leurs agents qui appliquaient la stratégie coloniale du diviser pour régner en exploitant les différences ethniques et religieuses.Mais tous les
peuples de la Corne de lAfrique ont des liens historiques, culturels et
sociaux entre eux. En coopérant, les gouvernements de la région peuvent
sensiblement améliorer le quotidien de ces peuples. Cest ce qui est en train
de se passer, un nouveau départ est possible pour la Corne de lAfrique.
Mohamed Hassan: "Er is geen burgeroorlog in Ethiopië."
Mohamed
Hassan: "Er is geen burgeroorlog in Ethiopië."
Interview van Grégoire Lalieu ( InvestigAction) met
Mohamed Hassan Het interview werd via Zoom opgenomen op 19 november 2020
In de noordelijke Tigray regio van Ethiopië woedt al enkele
weken een conflict. Sommigen spreken zelfs van een burgeroorlog. Hoe is premier
Abiy Ahmed, die de Nobelprijs voor de Vrede heeft gekregen, in de oorlog
verzeild geraakt? Wie zijn de mensen die zijn macht in twijfel trekken? Wat
zijn de gevolgen voor de Hoorn van Afrika? Voormalig Ethiopisch diplomaat,
Mohamed Hassan (La stratégie du chaos - Jihad made in USA) legt uit wat er in
dit conflict op het spel staat.
Vraag: Volksbewegingen en een vreedzame revolutie maakten
twee jaar geleden een einde aan de dictatuur van het Tigray People's Liberation
Front (TPLF) in Ethiopië. Een dictatuur die jarenlang met ijzeren vuist werd geleid
door Meles Zenawi. In 2018 kwam Abiy Ahmed aan de macht. De nieuwe premier
erkende de oppositiepartijen en ondertekende een historisch vredesakkoord met
de buurlanden van Eritrea. Abiy Ahmed kreeg zelfs de Nobelprijs voor de Vrede
voor zijn inspanningen. Maar de afgelopen weken (nvdr: sinds 4 november 2020) is
de strijd losgebarsten tussen de FLPT-troepen en het nationale leger. Sommige
waarnemers spreken zelfs van een burgeroorlog. Hoe is Ethiopië, dat na
een bewogen geschiedenis de vrede leek te hebben herwonnen, weer in geweld
vervallen?
Mohamed: Dit is geen burgeroorlog. De TFLP-troepen die in
2018 werden omvergeworpen, vielen de Ethiopische regering aan in een poging de
macht terug te winnen. Maar de leden van de TPLF vertegenwoordigen niet het
volk van Tigray, het is een minderheidsgroep die alleen zijn eigen belangen verdedigt.
Na 27 jaar Ethiopië te hebben gedomineerd, werd de TPLF van
de macht verdreven. Het weigerde de uitgestoken hand van de premier die alle
politieke bewegingen wilde overtuigen om aan een nieuwe toekomst te bouwen in
Ethiopië. Het TPL trok zich terug naar haar vroegere thuisbasis Tigray. Met het
geld dat ze hadden gestolen, door te proberen het gezag van de centrale
regering te saboteren en door te proberen etnische conflicten uit te lokken,
wilden de leiders van de TPLF de macht terugwinnen. Ze vielen een nationale
legerbasis in Tigray aan om wapens te stelen en een offensief te lanceren in de
richting van Addis Abeba met als doel de premier te verwijderen. Dat is wat tot
de huidige oorlog heeft geleid. Maar het TPLF is verslagen. Het is zo goed als
volledig omsingeld in de hoofdstad van Tigray, Mekelle, en heeft geen andere
keuze dan zich over te geven.
Ethiopië is een groot multi-etnisch land. Hoe kon een
minderheidsgroep als de PFLT zo lang de touwtjes in handen houden?
Mohamed: De dominantie van het TPLF was gebaseerd op vijf
pijlers.
Ten eerste hadden ze een neporganisatie in het leven geroepen, het Ethiopische
Revolutionaire Democratische Volksfront (EPRDF), waarbij de Amharas en
Oromos, meerderheidsgroepen, maar ook de volkeren van het Zuiden betrokken hebben.
In werkelijkheid werd de EPRDF gedomineerd door het TPLF, dat het mogelijk
maakte zich te beschermen achter het EPRDF-scherm.
De tweede pijler is het federalisme.
Het TPLF organiseerde een vals federalisme dat hen in staat stelde de beroemde
"verdeel en heers"-strategie toe te passen. Het systeem werd geleid
door de minister van Federalisme, die lid was van het politieke bureau van het
TPLF.
De derde pijler is de inlichtingendienst. Het werd ook geleid door een
ambtenaar van het TPLF. 20% van de agenten van de inlichtingendienst waren
afkomstig uit de Tigray-minderheid, wat buiten verhoudingen was met de omvang
van de bevolking van Tigray (6%) in Ethiopië. De inlichtingendiensten hadden
ook het grootste budget van het land.
In dezelfde geest vertrouwde het TPLF op het leger, de vierde pijler. De
meeste officieren kwamen uit Tigray.
Ten slotte was de vijfde pijler gebaseerd hun greep op de economie.
Ethiopië was een neo-kolonie waarvan de rijkdom door de multinationals werd
geplunderd. Als comprador bourgeoisie was het TPLF bezig haar zakken te vullen.
Maar het heeft niets ontwikkeld om te voldoen aan de behoeften van de
bevolking, die extreem arm bleef in Ethiopië.
Vraag: Dit alles verklaart de opstanden in 2017 en begin
2018 die tot de nederlaag van het TPLF hebben geleid. Maar hoe heeft de
regering een einde kunnen maken aan deze overheersing die zich goed leek te
hebben verankerd, met name in de inlichtingendiensten en het leger?
Het TPLF had in Ethiopië een echt apartheidsregime
gevestigd, maar hun macht smolt vanaf 2017 weg als sneeuw voor de zon. Het
heeft zeker de leiding van het veiligheidsapparaat gedomineerd. Maar het TPLF vertegenwoordigde
een minderheid. Maar de meerderheid van haar staatsstructuren behoorde tot
andere etnische groepen. Toen de volksopstanden begonnen, weigerden deze mensen
de bevelen van de TPLF nog langer op te volgen. Ze weigerden hun broers of
kinderen die opstonden te onderdrukken.
Het TPLF trok zich vervolgens terug in de Tigray, maar wilde
duidelijk geen afstand doen van de macht. Als het Addis Abeba niet kan
heroveren, dan kan het TPLF Tigray proberen afscheiden van het land. Dat was
hun berekening.
Het TPLF heeft een tweeledige strategie. Ten eerste, de lange
mars naar Tigray organiseren waar het de macht nam en van daaruit het land begon
destabiliseren. Het TPLF-bandieten vertrouwden op hun geld, hun wapens en de etnische
spanningen om de regering te ontwrichten en de macht terug te veroverden.
Ze hebben verloren!
De TPLF heeft ook een lange termijnstrategie: het creëren
van een grote onafhankelijke Tigray. Maar de regio grenst niet aan de
zee. Tigray heeft een toegang tot de zee nodig. Daarom hebben de TPLF-bandieten
altijd al oorlog willen voeren met Eritrea, ze wilden weer toegang krijgen tot
de Rode Zeekust. Ze willen graag een nieuw conflict met hun buren beginnen,
maar het is een onmogelijke droom.
De westerse landen die hen zo lang hebben gesteund in hun terreur
en oorlogen zullen hen deze keer niet steunen. Het TPLF is gedoemd. Westerse
media en denktanks die beweren dat er een burgeroorlog in Ethiopië is,
proberen in feite een criminele organisatie te redden. Deze organisatie moet
worden ontbonden door de regering van Ethiopië en de verantwoordelijken moeten
zich overgeven en voor het gerecht worden gebracht.
Vraag: Heeft de TPLF een belangrijke sociale basis in de
Tigray regio?
Zelfs dat niet. In de loop van hun 27 jaar aan de macht is heeft
het leiderschap van het TPLF zich verrijkt. De TPLF-dieven hebben dat geld naar
belastingparadijzen gesluisd maar investeerden vrijwel niets in de Tigray
regio. Ze hebben de hoofdstad Mekelle niet eens van drinkwater kunnen voorzien!
Het TPLF heeft al lang zijn banden met de massa verloren, het
vertegenwoordigt het volk van Tigray niet. Het is een criminele bende die
geleid wordt door een handvol individuen. Iedereen in Ethiopië weet dat! De
hele bevolking van Ethiopië wil het TPLF voor het gerecht brengen. Dit conflict
is geen vendetta of een oorlog tussen Tigray en de rest van Ethiopië. Het is
een oorlog tegen bandieten die het land hebben beroofd.
Vraag: Wordt er in dit conflict ingegrepen door de
imperialistische mogendheden die de dictatuur van het TPLF jarenlang hebben
gesteund?
Niet op dit moment. De imperialisten weten dat de volkeren
en regeringen van de Hoorn van Afrika verenigd zijn tegen het TPLF. In de regio
fungeerde het als een gendarme voor de neokoloniale machten. Het stuurde dus
"vredestroepen" naar verschillende landen. Het TPLF heeft onder meer
16.000 Somaliërs gedood. Hij wordt gehaat in de regio en de regeringen in de
Hoorn van Afrika steunen Abiy om hem ten val te brengen. Soedan, dat
onlangs van regering is veranderd, werkt samen met de Ethiopische premier. Dat doet
ook Eritrea. Een nieuwe toekomst kan beginnen, zonder het TPLF en de
inmenging van de imperialistische mogendheden.
Het vredesakkoord met Eritrea is inderdaad historisch.
Eritrea had zijn onafhankelijkheid van Ethiopië gewonnen na 30 jaar strijd. Dat
was in 1991. Sindsdien waren er echter vaak conflicten (nvdr: 1998-2000-2018) uitgebroken
tussen de twee vijandige broers.
De oorlog met Eritrea was niet nodig. Dit conflict werd
kunstmatig aangewakkerd door het TPLF toen het aan de macht was in Ethiopië.
Door dit valse conflict kon de aandacht worden afgeleid van de echte sociale, economische
en politieke problemen waar het Ethiopische volk mee te maken heeft. De oorlog
diende ook als springplank voor het TPLF om de dominante macht in de Hoorn van
Afrika te worden, met de steun van de imperialisten. Voor de
neokoloniale machthebbers was het TPLF een ideale knecht. Deze marginale groep,
die een minderheid van 6% van de bevolking vertegenwoordigt, had de steun van
de imperialisten nodig om aan de macht te blijven. De imperialisten konden zich
op hun beurt verheugen over het feit dat zij in deze strategische regio een
dienaar hebben die bereid is de Hoorn van Afrika te destabiliseren en de
betrekkingen tussen de volkeren te verbreken.
Vraag: Het lijkt erop dat de trend is omgedraaid. Enkele
jaren geleden, toen het TPLF nog aan de macht was, legde u ons uit dat de Hoorn
van Afrika alles had wat het nodig had om te slagen als het zich wist te
bevrijden van de ketenen van het imperialisme: het is strategisch gelegen aan
de Rode Zee en Indische Oceaan, het heeft veel hulpbronnen en een aanzienlijke
agrarische capaciteit, het heeft ook een grote werkende bevolking....
Mohamed: Dat klopt. De Hoorn van Afrika herbergt bijna 130
miljoen mensen en veel grondstoffen. In de afgelopen tachtig jaar heeft het
gebied zich niet goed kunnen ontwikkelen, omdat het werd gedomineerd door
imperialistische mogendheden en hun agenten, die de koloniale strategie van
verdeel en heers toepasten door gebruik te maken van etnische en religieuze
verschillen. Alle volkeren van de Hoorn van Afrika hebben echter historische,
culturele en sociale banden met elkaar. Door samen te werken kunnen de
regeringen van de regio het dagelijks leven van deze volkeren aanzienlijk
verbeteren. Dit is wat er gebeurt - een nieuw begin is mogelijk voor de
Hoorn van Afrika.