Le Programme alimentaire mondial des Nations unies et l'USAID ont utilisé la crise humanitaire en Éthiopie pour préparer le terrain à une intervention occidentale

Elias Amare, rédacteur en chef de Horn of Africa TV, parle à Peoples Dispatch des derniers développements militaires en Éthiopie, des revers du TPLF et de la collusion des agences d'aide internationales.

13 décembre 2021 par Pavan Kulkarni

La suspension de l'aide alimentaire à Dessie et Kombolcha par le Programme alimentaire mondial (PAM) des Nations unies, à la suite de la libération de ces deux villes d'importance stratégique dans l'État d'Amhara, dans le nord de l'Éthiopie déchiré par la guerre, est une "parodie de premier ordre", selon Elias Amare, rédacteur en chef de Horn of Africa TV.

L'ONU cite le pillage des entrepôts du PAM et l'intimidation du personnel du PAM dans ces villes, qui étaient jusqu'à récemment occupées par le Front populaire de libération du Tigré (TPLF). Le TPLF a commencé la guerre par une attaque contre une base de l'armée fédérale au Tigré en novembre 2020, puis a envahi les États voisins d'Amhara et d'Afar en juillet 2021.

Cependant, la décision des Nations unies de suspendre l'aide aux deux villes est intervenue après ( !) que le TPLF en ait été chassé par la force conjointe de l'armée nationale et des milices amharanes. "Pendant tout ce temps, lorsque le TPLF occupait ces villes et d'autres villes d'Amhara et pillait ouvertement les installations de stockage de l'ONU, ils ne disaient rien à ce sujet", a déclaré Amare à Peoples Dispatch lors d'un entretien téléphonique.

Suspendre l'aide alimentaire aux villes qui sont revenues sous le contrôle du gouvernement - tout en continuant à envoyer de l'aide au Tigré contrôlé par le TPLF, où plus de mille camions d'aide seraient réquisitionnés par le TPLF à des fins militaires - "est un crime", a-t-il déclaré. "Cela revient à utiliser l'aide alimentaire comme une arme de guerre".

Malgré le soutien que le TPLF reçoit d'organisations internationales dépendant des États-Unis, qui utilisent leurs "États clients dans la région" (comme le TPLF) pour isoler et encercler diplomatiquement l'État éthiopien, Elias Amare reste convaincu que le TPLF est dans le camp des perdants.

Alors que la bataille se poursuit à Weldiya [à environ 120 km au nord de Dessie], les troupes du TPLF ont été "repoussées dans le désarroi", a déclaré Elias. "Plus important encore, les troupes du gouvernement fédéral ont pris le contrôle de l'autoroute entre Weldiya et Mekele, la capitale du Tigré. Ainsi, la ligne logistique du TPLF et sa route de retraite ont été bloquées. En dehors de cela, ce sont principalement quelques villages le long de la frontière avec le Tigré et dans certaines zones montagneuses de la région Amhara qui sont encore sous le contrôle du TPLF. Bientôt, le TPLF sera repoussé vers sa base du Tigré."

Elias Amare pense que le gouvernement poursuivra le TPLF jusqu'à l'État du Tigré, et ne s'arrêtera pas à la frontière pour chercher à négocier - un objectif sur lequel les États-Unis semblent mobiliser leurs positions diplomatiques.

"Le TPLF doit être tenu pour responsable des atrocités massives commises dans les régions d'Amhara et d'Afar - meurtres de civils, violences sexuelles et viols, destruction d'installations médicales, d'écoles et autres", a-t-il déclaré. "Elle a commis des crimes de guerre. Il a ouvertement déclaré son intention de marcher sur Addis-Abeba et de renverser le gouvernement. Le TPLF est donc une menace existentielle."

Les rapports faisant état de civils fuyant le Tigré vers l'Amhara, l'Afar et même l'Érythrée pour échapper à la conscription du TPLF sont une indication de l'affaiblissement de sa position militaire et politique dans son État d'origine.

"Chaque famille est obligée de fournir au moins un fils ou une fille pour la conscription. L'utilisation d'enfants soldats est une pratique courante", a-t-il ajouté. "La situation est très grave dans le Tigré. De nombreuses familles commencent à demander ouvertement où se trouvent leurs enfants."

La région Amhara au sud et la région Afar à l'est sont désormais les lignes de front et les frontières de la base du TPLF qui s'effrite au Tigré. L'Érythrée, au nord, soutient le gouvernement éthiopien. Alors que le Soudan soutiendrait le TPLF, la région de Welkait et Humera, le long de la frontière avec le Soudan, est occupée par une force conjointe de l'armée fédérale et des milices amhariques, bloquant le corridor du TPLF vers le Soudan.

"Ils sont encerclés. C'est le début de la fin du TPLF", a-t-il déclaré. Suite à cet appel téléphonique, des informations ont fait surface le 12 décembre, selon lesquelles le TPLF avait repris la ville amharique de Lalibela (à environ 115 km à l'ouest de Weldiya). Lorsqu'on lui a demandé si cela pouvait indiquer que la direction de la ligne de front changeait à nouveau en faveur du TPLF, Amare a répondu par la négative.  

Le TPLF n'a pas pris la ville de Lalibela, mais tente de la traverser pour trouver une autre voie de sortie vers le Tigré pour ses troupes encerclées à Weldiya, car l'autoroute reliant la ville à Mekelle a été coupée.

À la suite des manifestations de masse pour la liberté et la démocratie en 2018, après 27 ans de règne dictatorial du TPLF sur l'Éthiopie, il est très peu probable que le TPLF, qui est capable de causer beaucoup de destruction, puisse à nouveau diriger l'Éthiopie.

Néanmoins, dit Amare, les États-Unis continuent de soutenir le TPLF, "car lorsque l'impérialisme ne peut pas contrôler une région, il essaie de provoquer le chaos et de la déstabiliser jusqu'à ce qu'il puisse en prendre le contrôle."

Le contrôle de la Corne de l'Afrique est un objectif stratégiquement important pour les États-Unis, car la région "fait partie de la région de la mer Rouge et du bassin du Nil". Il fait partie de l'initiative chinoise "Belt and Road". Les États-Unis estiment que pour contrôler l'Afrique, le commandement américain pour l'Afrique (AFRICOM) devrait être étendu à la Corne de l'Afrique."

Mais la coopération de l'Éthiopie, de l'Érythrée et de la Somalie au "nouveau projet de la Corne de l'Afrique", après la mise à l'écart du TPLF et l'arrivée d'Abiy Ahmed au poste de Premier ministre éthiopien au printemps 2018, constitue un revers majeur pour les ambitions américaines. Les États-Unis tentent de déstabiliser la Corne de l'Afrique en soutenant le TPLF afin de neutraliser cette menace pour leurs objectifs, qui impliquent la perspective de la paix dans la région, a-t-il déclaré.

Cependant, la résistance de la société civile à cet effort - initié par la diaspora éthiopienne, érythréenne et somalienne qui a organisé le mouvement #NoMore aux États-Unis - est devenue un facteur majeur qui déterminera le résultat.

"Il a commencé comme une résistance à la guerre en Éthiopie et à la déstabilisation de la Corne de l'Afrique, et s'est transformé en un mouvement panafricain contre l'impérialisme. Demain, ses échos pourraient également être entendus en Amérique latine", a-t-il déclaré, ajoutant : "Il a le potentiel de se transformer en un mouvement anti-impérialiste mondial contre les guerres sans fin."

L'interview ci-dessous :

Peoples Dispatch (DP) : Pouvez-vous commencer par expliquer l'importance stratégique de la reprise de Dessie et Kombolcha par les forces gouvernementales ?

Elias Amare (EA) : Dessie est la capitale de la province de Wollo dans la région d'Amhara. Kombolcha est une ville industrielle. C'est un centre de production et de fabrication. La reconquête de ces deux villes signifie donc que toute la province de Wollo sera bientôt libérée.

PD : Quelles sont les régions d'Amhara et d'Afar qui sont encore sous le contrôle du TPLF ?

EA : Afar est complètement libéré. Le TPLF a été chassé de la région. En Amhara, les combats se poursuivent à Weldiya [environ 120 km au nord de Dessie]. Mais leurs forces ont fui en désordre. Plus important encore, les forces du gouvernement fédéral ont pris le contrôle de l'autoroute entre Weldiya et la capitale du Tigré, Mekele. Leur ligne logistique et leur route de retraite ont ainsi été coupées. En dehors de cela, ce sont principalement certains villages le long de la frontière avec le Tigré et certaines zones montagneuses de l'Amhara qui sont encore sous le contrôle du TPLF. Le TPLF sera bientôt repoussé vers sa base du Tigré.

PD : Avez-vous l'impression que le gouvernement prévoit de le laisser à la frontière avec le Tigré et d'essayer de négocier, ou est-il probable qu'il poursuive le TPLF jusqu'au Tigré ?

EA : Je doute que cela s'arrête à la frontière. Le TPLF doit être tenu pour responsable des atrocités massives commises dans les régions d'Amhara et d'Afar - meurtres de civils, violences sexuelles et viols, destruction d'installations médicales, d'écoles, etc. L'organisation a été exposée comme un groupe ethno-fasciste. Ils ont commis des crimes de guerre. De nombreuses organisations de défense des droits de l'homme condamnent cette situation. Ils ont ouvertement déclaré leur intention de marcher sur Addis Abeba et de renverser le gouvernement. C'est donc une menace existentielle. Je ne pense pas que le gouvernement s'arrêtera à la frontière du Tigré.

L'aéroport de Lalibela, dans la région d'Amhara, en Éthiopie, a été pillé par les troupes du TPLF lorsqu'elles étaient sous leur contrôle. La ville a depuis été libérée par les troupes gouvernementales. Photo : Breakthrough News

PD : Au Tigré, le TPLF reste militairement et politiquement fort, n'est-ce pas ?

EA : Eh bien, c'est difficile à dire parce que c'est inaccessible maintenant. Mais selon les rapports que nous recevons, les civils du Tigré fuient vers les régions Amhara et Afar. Certains fuient même en Érythrée. La peur de la conscription par le TPLF en est la principale raison. Chaque famille est obligée de fournir au moins un fils ou une fille pour la conscription. L'utilisation d'enfants soldats est une pratique courante. La situation est terrible au Tigré. De nombreuses familles commencent à demander ouvertement où se trouvent leurs enfants.

Au départ, lorsque le TPLF a étendu la guerre à l'Amhara et à l'Afar après le cessez-le-feu unilatéral décrété par le gouvernement le 29 juin, les Tigréens contraints de s'engager dans la guerre ont appris que le TPLF allait marcher rapidement vers Addis-Abeba et s'emparer de la capitale en deux ou trois mois. Cela fait maintenant six mois. Ils ont subi d'énormes pertes et sont contraints de battre en retraite.

PD : Les lignes de front semblent se rapprocher de plus en plus du TPLF au Tigré, depuis le sud en Amhara et l'est en Afar. Avec l'Érythrée, son ennemi historique, comme voisin du nord, il semble que si les troupes du TPLF doivent se retirer et se regrouper, la meilleure chance est d'avancer à travers la frontière occidentale vers le Soudan, qui est censé soutenir le TPLF. La zone frontalière du Tigré occidental, désormais sous le contrôle de l'armée éthiopienne et des milices amhariques, est-elle bien défendue ? 

EA : La région de Welkait et Humera, qui est maintenant connue sous le nom de Tigré occidental, n'a jamais fait traditionnellement partie du Tigré. Les Tigréens ne vivaient pas dans cette partie ; c'était une terre amharique. Le Tigré n'avait pas de frontière avec le Soudan. Le TPLF a annexé ces terres lorsqu'il a pris le pouvoir en Éthiopie en 1991. Mais cette partie du pays a été reprise à Amhara pendant la guerre.

Lorsque le gouvernement a retiré ses troupes du Tigré après la déclaration du cessez-le-feu unilatéral en juin, il ne s'agissait que du Tigré traditionnel - le territoire situé à l'est de la rivière Tekeze sur la carte actuelle du Tigré. A l'ouest de celle-ci se trouve la terre amharique, qui est très bien défendue. Le TPLF ne peut plus y accéder. Depuis le cessez-le-feu, ils ont mené plusieurs campagnes militaires pour percer Welkait et Humera et ouvrir le corridor vers le Soudan. Ils ont été vaincus à chaque fois. Ils sont encerclés. C'est le début de la fin du TPLF.

PD : Si la fin du TPLF a commencé, qu'en est-il du Front de Libération Oromo (OLF), qui avait rejoint le TPLF ? L'OLF est l'un des plus anciens partis politiques, profondément enraciné dans le plus grand État d'Éthiopie, l'Oromia.

EA : Il n'est pas correct de dire que l'OLF [dans son ensemble] a rejoint le TPLF. L'OLF a différentes factions. Seule la faction [ethnocentrique] la plus extrême a rejoint le TPLF et mène une insurrection dans l'ouest du pays. Mais je ne pense pas qu'ils soient une menace majeure. Cette faction n'a pas beaucoup d'adeptes en Oromia. C'est le TPLF qui représentait une véritable menace, avec toutes les ressources financières et la force armée dont il disposait. Une fois le TPLF éradiqué, toutes les autres insurrections ethno-nationalistes du pays ne constitueront plus une menace majeure.

PD : Quelle est l'image des villes récemment libérées de Dessie et Kombulcha ? Sont-ils sérieusement détruits ?

EA : Un inventaire est en cours de réalisation. Le gouvernement n'a pas encore présenté de chiffres. Mais nous savons, grâce aux rapports et aux photographies, qu'il y a eu une destruction massive, systématique et délibérée. 80% des entreprises de Kombolcha ont été pillées. Les usines et les centres industriels ont été détruits. Toutes les machines que le TPLF ne pouvait pas emmener au Tigré ont été détruites. D'autres institutions, comme les écoles et les hôpitaux, ont également été attaquées de manière rancunière lorsqu'elles ont dû se retirer. La reconstruction de ces deux villes, notamment de Kombolcha qui est un centre industriel, prendra de nombreuses années.

PD : L'ONU a suspendu l'aide alimentaire à Dessie et Kombolcha après leur libération et leur passage sous contrôle gouvernemental. Cette situation serait due au pillage à grande échelle des entrepôts et à l'intimidation du personnel de l'ONU lorsqu'elle était encore sous le contrôle du TPLF. Mais quelle est la raison de la suspension de l'aide après que le TPLF ait été chassé de la région ?

EA : C'est incroyable, n'est-ce pas ? Pendant tout ce temps, lorsque le TPLF occupait ces villes et d'autres villes d'Amhara et pillait ouvertement les entrepôts de l'ONU, ils n'ont rien dit. Mais aujourd'hui, après avoir libéré les deux villes, le Programme alimentaire mondial (PAM) des Nations unies a suspendu la distribution de l'aide alimentaire. Maintenant que les villes sont sous le contrôle du gouvernement, elles devraient intensifier la distribution. Il y a plus d'un million de personnes déplacées à Amhara, qui dorment dans des abris temporaires. Ils ont un besoin urgent d'aide alimentaire. La suspension de l'aide alimentaire dans ces circonstances est une parodie de premier ordre. C'est un crime. Cela revient à utiliser l'aide alimentaire comme une arme de guerre. En fait, le gouvernement autorise le transport aérien et le débarquement de l'aide alimentaire par la région d'Afar vers le Tigré, qui est contrôlé par le TPLF.

PD : L'ONU-Éthiopie avait révélé en septembre que plus de 400 de ses camions qui étaient entrés dans le Tigré depuis la mi-juillet n'étaient pas revenus. Ceux-ci seraient utilisés par le TPLF pour ses manœuvres militaires. Y a-t-il eu des progrès dans le retour de ces camions ?

EA : Ils ne sont pas revenus. Et le dernier chiffre est maintenant de 1 010 camions. L'ambassadeur d'Éthiopie auprès des Nations unies, Taye Atske Selassie, a récemment déclaré que 1 010 camions transportant l'aide alimentaire des Nations unies étaient réquisitionnés par le TPLF à des fins militaires. Aucune condamnation de l'ONU. Et pourtant, ils font du bruit à propos de trois camions apparemment manquants du côté du gouvernement. Ils jouent un jeu politique sale avec les secours et l'aide alimentaire. Cela s'est passé pendant toute l'année dernière de ce conflit tragique. Il n'y a eu aucune neutralité d'aucune sorte.

En fait, le personnel des Nations unies dans la région du Tigré a révélé que les organisations des Nations unies sont de mèche avec le TPLF. Et ils ont été suspendus pour avoir révélé cela. Le PAM et USAID de l'ONU ont utilisé cette crise humanitaire pour préparer le terrain à une intervention occidentale. C'est, je crois, ce dont nous nous approchons maintenant.

PD : Pendant ce temps, l'envoyé spécial des États-Unis pour la Corne de l'Afrique, l'ambassadeur Jeffrey Feltman, a effectué une tournée en Turquie, aux Émirats arabes unis et en Égypte pour discuter de cette guerre en Éthiopie. Comment évolue l'alignement géopolitique entre les voisins de l'Éthiopie ?

EA : M. Feltman fait des allers-retours entre le Soudan et l'Égypte, voisins de l'Éthiopie, l'Afrique de l'Est et les États du Golfe pour faire pression sur l'Éthiopie en l'encerclant. Je pense donc que sa récente tournée est une continuation de cette diplomatie de la navette pour isoler l'Éthiopie dans la région. C'est un précurseur de l'imposition de sanctions. Mais le gouvernement éthiopien est catégorique : cette guerre est une affaire interne, souveraine, et il ne cédera pas aux pressions étrangères.

PD : Il est clair qu'il est très improbable que le TPLF reprenne le pouvoir en Ethiopie. Dans ces conditions, quels intérêts les États-Unis ou les pays voisins comme le Soudan et l'Égypte ont-ils à soutenir le TPLF ?

EA : Le Soudan et l'Egypte ne font que suivre la ligne américaine. Aucun de leurs intérêts nationaux n'est servi par la déstabilisation de l'Éthiopie. Mais les États clients n'ont pas de politique étrangère indépendante dans les questions d'intérêt géopolitique. Ils doivent suivre aveuglément leurs patrons impériaux. Et les États-Unis exercent toutes sortes de pressions sur leurs États clients proches pour isoler l'Éthiopie et empêcher l'émergence de ce que nous appelons la nouvelle Corne de l'Afrique : une Corne de l'Afrique en paix avec elle-même, stable et sans les cycles vicieux de conflits entre ses pays.

Cette fusion de l'Éthiopie, de l'Érythrée et de la Somalie compromet l'expansion des garnisons militaires américaines dans cette région, qui est stratégiquement très importante. Elle fait partie de l'arène de la mer Rouge et du bassin du Nil. Il fait partie de l'initiative chinoise "Belt and Road".

Les États-Unis estiment également que, pour contrôler l'Afrique, ils doivent étendre le commandement américain pour l'Afrique (AFRICOM) à la Corne de l'Afrique, à la Grande Corne de l'Afrique et à l'Afrique de l'Est, jusqu'au Congo et à la région des Grands Lacs. Et toujours, lorsque l'impérialisme ne peut pas contrôler une région, il essaie de créer le chaos et de la déstabiliser jusqu'à ce qu'il puisse en prendre le contrôle.

Elle fait donc tout ce qu'elle peut pour perturber le nouveau projet de la Corne de l'Afrique. Elle a déjà sanctionné l'Érythrée. Il est en route pour sanctionner l'Éthiopie. Et qui sait, alors que la Somalie commence à se reconstruire après des décennies de guerre, d'autres guerres par procuration semblent se profiler dans ce pays également.

PD : La diaspora de la Corne de l'Afrique, notamment les Éthiopiens et les Érythréens aux États-Unis, a lancé le mouvement #NoMore contre les sanctions américaines contre ces pays et leur soutien au TPLF. Quelle a été l'influence de ce mouvement ?

EA : C'est vraiment un phénomène incroyable. Un mois après son lancement par la diaspora éthiopienne, érythréenne et somalienne, il s'est développé dans le monde entier. Des manifestations et des protestations massives ont eu lieu à Washington D.C., San Francisco et dans de nombreuses autres villes des États-Unis et d'autres pays occidentaux, avec le slogan : "Bas les pattes de l'Éthiopie, bas les pattes de l'Érythrée, bas les pattes de la Corne de l'Afrique". Ils disent "#NoMore" contre l'ingérence occidentale ; contre la guerre économique contre les pays sous forme de sanctions.

Sur le continent lui-même, nous avons également assisté à des manifestations en dehors de la Corne de l'Afrique dans des pays comme l'Afrique de l'Ouest et le Niger, avec le slogan "#NoMore Neo-colonialism" en français. On peut trouver des échos de #NoMore dans les peintures murales sur les murs d'Afrique du Sud. Il a commencé par une résistance à la guerre en Éthiopie et aux tentatives américaines de déstabilisation de la Corne de l'Afrique, mais s'est transformé en un mouvement panafricain contre l'impérialisme. Demain, ses échos pourront être entendus en Amérique latine également. Il a le potentiel de se transformer en un mouvement anti-impérialiste mondial contre les guerres sans fin.

https://peoplesdispatch.org/2021/12/13/un-wfp-and-usaid-have-been-using-humanitarian-crisis-in-ethiopia-to-prepare-grounds-for-western-intervention/?fbclid=IwAR3rAEcHM8zzvEmKgaBtL29MoEygiEjBYg48I1IuG_su1y5oqaNofRuz3Hk

16-12-2021 om 18:02 geschreven door Hope for the Horn  

Het Wereldvoedselprogramma van de VN en het USAID hebben humanitaire crisis in Ethiopië gebruikt om terrein voor te bereiden voor westerse interventie

De redacteur van Horn of Africa TV, Elias Amare, praat met Peoples Dispatch over de laatste militaire ontwikkelingen in Ethiopië, de tegenslagen van het TPLF en de collusie van internationale hulporganisaties

13 december 2021 door Pavan Kulkarni

Mensen nemen deel aan een rally om het Tigray People's Liberation Front (TPLF) en westerse inmenging in de binnenlandse aangelegenheden van Ethiopië te veroordelen in Addis Abeba, Ethiopië, 5 dec. 2021. Foto: Xinhua/Wang Ping

De opschorting van voedselhulp aan Dessie en Kombolcha door het Wereldvoedselprogramma van de VN (WFP) na de bevrijding van deze twee strategisch belangrijke steden in de door oorlog verscheurde noordelijke Ethiopische deelstaat Amhara, is een "aanfluiting van de hoogste orde", aldus redacteur Elias Amare van Horn of Africa TV.

De VN noemt als reden de plundering van de opslagplaatsen van het WVP en de intimidatie van het WVP-personeel in deze steden die door het Tigray People's Liberation Front (TPLF) tot voor kort bezet waren. Het TPLF is de oorlog begonnen met een aanval op een federale legerbasis in Tigray in november 2020, en is vervolgens de aangrenzende staten Amhara en Afar binnengevallen in juli 2021.

Het besluit van de VN om de hulp aan de twee steden op te schorten kwam echter nadat (!) het TPLF er door de gezamenlijke troepenmacht van het nationale leger en Amharaanse milities uit was verdreven. "Al die tijd, toen het TPLF deze steden en andere steden in Amhara bezet hield en openlijk de opslagfaciliteiten van de VN plunderde, zeiden ze er niets over," vertelde Amare aan Peoples Dispatch in een telefonisch interview.

Het opschorten van voedselhulp aan steden die weer onder controle van de regering zijn gebracht - terwijl men doorgaat met het sturen van hulp naar TPLF-gecontroleerde Tigray, waar naar verluidt meer dan duizend hulptrucks door TPLF worden gevorderd voor militaire doeleinden - "is een misdaad," zei hij. "Het komt erop neer dat voedselhulp als oorlogswapen wordt gebruikt."

Ondanks de steun die het TPLF krijgt van internationale organisaties die afhangen van de VS, die haar "cliëntstaten in de regio" (zoals het TPLF) gebruikt om de Ethiopische staat diplomatiek te isoleren en te omsingelen, blijft Elias Amare ervan overtuigd dat het TPLF aan de verliezende hand is.

Terwijl de strijd in Weldiya [ongeveer 120 km ten noorden van Dessie] aan de gang is, zijn de troepen van het TPLF "in wanorde achteruit geslagen", zei Elias. "Belangrijker is dat de troepen van de federale regering de snelweg tussen Weldiya en de hoofdstad van Tigray, Mekele, in handen hebben gekregen. De logistieke lijn van het TPLF en haar terugtocht route zijn dus versperd. Afgezien daarvan zijn het vooral enkele dorpen langs de grens met Tigray en in enkele berggebieden die in de Amhara regio nog onder controle van het TPLF staan. Binnenkort zal het TPLF worden teruggedreven naar zijn basis in Tigray."

Elias Amare gelooft dat de regering het TPLF zal achtervolgen tot in de staat Tigray, en niet zal stoppen bij de grens en zal streven naar onderhandelingen - een doel waar de VS de diplomatieke posities op lijkt te mobiliseren.

"Het TPLF moet ter verantwoording worden geroepen voor de massale wreedheden in de Amhara en Afar regio’s - het doden van burgers, seksueel geweld en verkrachtingen, vernieling van medische faciliteiten, scholen en wat dies meer zij," zei hij. "Het heeft oorlogsmisdaden begaan. Het heeft openlijk verklaard van plan te zijn naar Addis Abeba te marcheren en de regering omver te werpen. Het TPLF is dus een existentiële bedreiging."

Berichten over burgers die Tigray ontvluchten naar Amhara, Afar en zelfs naar Eritrea om te ontkomen aan de dienstplicht van het TPLF zijn een indicatie van haar verzwakkende militaire en politieke positie binnen haar thuisstaat.

"Elk gezin wordt gedwongen ten minste één zoon of dochter ter beschikking te stellen voor de dienstplicht. Het gebruik van kindsoldaten is een gangbare praktijk," voegde hij eraan toe. "Het is een zeer verschrikkelijke situatie in Tigray. Veel families beginnen openlijk te vragen waar hun kinderen zijn."

De Amhara regio in het zuiden en de Afar regio in het oosten zijn nu de frontlijnen en grenzen van de afbrokkelende basis van het TPLF in Tigray. Eritrea in het noorden steunt de Ethiopische regering. Terwijl Soedan het TPLF zou steunen, wordt de regio van Welkait en Humera langs de grens met Soedan bezet door een gezamenlijke troepenmacht van het federale leger en Amharaanse milities, waardoor de corridor van het TPLF naar Soedan wordt geblokkeerd.

"Ze zijn omsingeld. Dit is het begin van TPLF's einde," zei hij. Na het telefoongesprek doken op 12 december berichten op dat het TPLF de Amharaanse stad Lalibela (ongeveer 115 km ten westen van Weldiya) had heroverd. Op de vraag of dit een aanwijzing zou kunnen zijn dat de richting waarin de frontlinie zich beweegt opnieuw verandert in het voordeel van het TPLF, antwoordde Amare ontkennend.  

Het TPLF heeft de stad Lalibela niet veroverd, maar probeert er doorheen te breken om een alternatieve vluchtroute naar Tigray te vinden voor zijn in Weldiya omsingelde troepen, aangezien de snelweg die de stad met Mekelle verbindt is afgesneden.

Na de massale protesten voor vrijheid en democratie in 2018, na 27 jaar dictatoriaal TPLF bewind over Ethiopië, is het zeer onwaarschijnlijk dat het TPLF, die in staat is veel verwoesting aan te richten, opnieuw over Ethiopië zal kunnen heersen.

Desondanks, zegt Amare, blijven de VS het TPLF steunen, "omdat wanneer het imperialisme een gebied niet kan controleren, het probeert chaos te veroorzaken en het te destabiliseren tot het moment dat het de controle kan overnemen."

Controle over de Hoorn van Afrika is een strategisch belangrijke doelstelling voor de VS omdat de regio "deel uitmaakt van de Rode Zee regio en het Nijlbekken. Het maakt deel uit van het Belt and Road Initiative van China. De VS is van mening dat om Afrika te controleren, het US Africa Command (AFRICOM) moet worden uitgebreid over de Hoorn van Afrika."

Maar de samenwerking van Ethiopië, Eritrea en Somalië in het "Nieuwe Hoorn van Afrika Project", nadat het TPLF op een zijspoor was gezet en Abiy Ahmed de leiding had genomen als premier van Ethiopië in de lente van 2018, is een grote tegenslag voor de Amerikaanse ambities. De VS proberen de Hoorn van Afrika te destabiliseren door het TPLF te steunen om deze bedreiging van hun doelstellingen, die het vooruitzicht op vrede in de regio met zich meebrengt, te neutraliseren, zo stelde hij.

Het verzet van het maatschappelijk middenveld tegen deze poging - begonnen door de Ethiopische, Eritrese en Somalische diaspora die de #NoMore-beweging in de VS organiseerden - is echter een belangrijke factor geworden die de uitkomst zal bepalen.

"Het begon als een verzet tegen de oorlog in Ethiopië en de destabilisatie van de Hoorn van Afrika, en groeide uit tot een pan-Afrikaanse beweging tegen het imperialisme. Morgen zouden de echo's ervan ook in Latijns-Amerika te horen kunnen zijn," zei hij, eraan toevoegend: "Het heeft de potentie om uit te groeien tot een wereldwijde anti-imperialistische beweging tegen eindeloze oorlogen."

Het bewerkte interview hieronder:

Peoples Dispatch(DP): Kunt u beginnen met uit te leggen wat het strategisch belang is van de herovering van Dessie en Kombolcha door regeringstroepen?

Elias Amare (EA): Dessie is de hoofdstad van de provincie Wollo in Amhara. Kombolcha is een industriestad. Het is een centrum van productie en fabricage. De herovering van deze twee steden betekent dus dat de hele provincie Wollo binnenkort bevrijd zal zijn.

PD: Welke delen van Amhara en Afar zijn nog onder controle van het TPLF?

EA: Afar is volledig bevrijd. Het TPLF is uit de regio verdreven. In Amhara wordt nog steeds gevochten in Weldiya [ongeveer 120 km ten noorden van Dessie]. Maar hun strijdkrachten zijn in wanorde gevlucht. Belangrijker is dat de troepen van de federale regering de snelweg tussen Weldiya en de hoofdstad van Tigray, Mekele, in handen hebben gekregen. Hun logistieke lijn en hun route naar de terugtocht zijn dus afgesnede. Afgezien daarvan zijn het vooral enkele dorpen langs de grens met Tigray en enkele berggebieden die in Amhara nog onder controle van het TPLF staan. Binnenkort zal TPLF worden teruggedreven naar zijn basis in Tigray.

PD: Heeft u de indruk dat de regering van plan is om het bij de grens met Tigray te laten en te proberen te onderhandelen, of is het waarschijnlijk dat ze het TPLF tot in Tigray zal achtervolgen?

EA: Ik betwijfel of het bij de grens zal blijven. Het TPLF moet verantwoordelijk worden gehouden voor de massale wreedheden in de Amhara en Afar - het doden van burgers, seksueel geweld en verkrachtingen, de vernietiging van medische faciliteiten, scholen en wat dies meer zij. De organisatie is ontmaskerd als een etno-fascistische groepering. Ze hebben oorlogsmisdaden begaan. Veel mensenrechtenorganisaties veroordelen dit. Ze hebben openlijk verklaard van plan te zijn naar Addis Abeba te marcheren en de regering omver te werpen. Dus dit is een existentiële dreiging. Ik denk niet dat de regering zal stoppen bij de grens van Tigray.

Het vliegveld van Lalibela in Amhara, Ethiopië, werd geplunderd door TPLF-troepen toen zij onder hun controle waren. De stad is sindsdien bevrijd door regeringstroepen. Foto: Breakthrough News

PD: In Tigray blijft het TPLF militair en politiek sterk, nietwaar?

EA: Nou, dat is moeilijk te zeggen omdat het nu ontoegankelijk is. Maar volgens de berichten die we horen, vluchten burgers uit Tigray naar de regio's Amhara en Afar. Sommigen vluchten zelfs naar Eritrea. Angst voor dienstplicht door het TPLF is de belangrijkste reden. Elk gezin wordt gedwongen ten minste één zoon of dochter ter beschikking te stellen voor de dienstplicht. Het gebruik van kindsoldaten is een gangbare praktijk. Het is een verschrikkelijke situatie in Tigray. Veel families beginnen openlijk te vragen waar hun kinderen zijn.

Aanvankelijk, toen het TPLF de oorlog uitbreidde naar Amhara en Afar na het eenzijdige staakt-het-vuren van de regering op 29 juni, kregen de Tigrayanen die gedwongen werden zich bij de oorlog aan te sluiten te horen dat het TPLF een snelle mars naar Addis Abeba zou ondernemen en de hoofdstad binnen twee of drie maanden zou veroveren. Nu is het al zes maanden. Zij hebben enorme verliezen geleden en worden gedwongen zich terug te trekken.

PD: De frontlinies lijken steeds dichter bij het TPLF in Tigray te komen vanuit het zuiden in Amhara en het oosten in Afar. Met zijn historische vijand Eritrea als noordelijke buur, lijkt het erop dat als de troepen van het TPLF zich moeten terugtrekken en hergroeperen, de beste kans is om over de westelijke grens door te stoten naar Soedan, waarvan wordt aangenomen dat het het TPLF steunt. Hoe goed wordt het grensgebied van West-Tigray verdedigd, dat nu nog onder controle van het Ethiopische leger en Amharaanse milities staat? 

EA: De regio Welkait en Humera, die bekend is komen te staan als West-Tigray, heeft van oudsher nooit deel uitgemaakt van Tigray. Tigrayanen woonden niet in dit deel; het was Amaharan-land. Tigray had geen grens met Soedan. Het TPLF annexeerde dit land toen zij in 1991 de Ethiopische staatsmacht overnamen. Maar dit deel van het land is tijdens de oorlog terugveroverd op Amhara.

Toen de regering haar troepen uit Tigray terugtrok na de afkondiging van het eenzijdige staakt-het-vuren in juni, was dat alleen uit het traditionele Tigray - het land ten oosten van de rivier de Tekeze op de huidige kaart van Tigray. Ten westen ervan ligt Amharaans land, dat zeer goed verdedigd wordt. Het TPLF kan er niet meer bij. Sinds het staakt-het-vuren hebben zij verschillende militaire campagnes gevoerd om Welkait en Humera te doorbreken en de corridor naar Soedan te openen. Ze werden elke keer verslagen. Ze zijn omsingeld. Dit is het begin van TPLF's einde.

PD: Als het einde van het TPLF is begonnen, hoe zit het dan met het Oromo Bevrijdingsfront (OLF), dat zich had aangesloten bij het TPLF? OLF is een van de oudste politieke partijen met diepe wortels in de grootste deelstaat van Ethiopië, Oromia.

EA: Het is niet juist om te zeggen dat OLF [als geheel] zich heeft aangesloten bij het TPLF. OLF heeft verschillende facties. Alleen de meest extreme [etnocentrische] factie heeft zich bij het TPLF aangesloten en voert een opstand uit in het westen van het land. Maar ik denk niet dat zij een belangrijke bedreiging vormen. Deze factie heeft niet zo veel aanhang in Oromia. Het was het TPLF die een echte bedreiging vormde, met alle financiële middelen en gewapende macht waarover zij beschikte. Als het TPLF eenmaal is uitgeroeid, vormen alle andere etno-nationalistische opstanden in het land geen grote bedreiging meer.

PD: Wat is het beeld dat oprijst van de onlangs bevrijde steden Dessie en Kombulcha? Zijn ze ernstig verwoest?

EA: Er wordt een inventaris opgemaakt. De regering moet nog met cijfers komen. Maar uit verslagen en foto's weten we dat er massaal, systematisch en moedwillig verwoest is. 80% van de bedrijven in Kombolcha is geplunderd. Fabrieken en industriële centra zijn verwoest. Alle machines die het TPLF niet mee kon nemen naar Tigray zijn vernietigd. Ook andere instellingen zoals scholen en ziekenhuizen zijn rancuneus aangevallen toen zij zich moesten terugtrekken. De wederopbouw van deze twee steden, vooral Kombolcha dat een industrieel centrum is, zal vele jaren in beslag nemen.

PD: De VN heeft de voedselhulp aan Dessie en Kombolcha opgeschort nadat ze bevrijd waren en onder controle van de regering waren gebracht. Dit is naar verluidt vanwege de grootschalige plundering van de opslagplaatsen en de intimidatie van het VN-personeel toen het nog onder controle van het TPLF was. Maar wat is de reden voor het opschorten van de hulp nadat het TPLF uit het gebied is verdreven?

EA: Het is ongelooflijk, nietwaar? Al die tijd, toen het TPLF deze steden en andere steden in Amhara bezet hield en openlijk de opslagplaatsen van de VN plunderde, zeiden ze daar niets over. Maar nu, na de bevrijding van de twee steden, heeft het Wereldvoedselprogramma van de VN (WFP) de distributie van voedselhulp opgeschort. Nu de steden onder controle van de regering zijn, zouden zij de distributie moeten opvoeren. Er zijn meer dan een miljoen binnenlandse ontheemden in Amhara, die in tijdelijke onderkomens slapen. Zij hebben dringend voedselhulp nodig. De opschorting van voedselhulp onder deze omstandigheden is een aanfluiting van de hoogste orde. Het is een misdaad. Het komt erop neer dat voedselhulp als oorlogswapen wordt gebruikt. De regering staat namelijk toe dat voedselhulp vanuit de lucht en over land via de regio Afar naar het door het TPLF gecontroleerde Tigray gaat.

PD: VN Ethiopië had in september onthuld dat meer dan 400 van haar vrachtwagens die sinds half juli Tigray waren binnengekomen, niet waren teruggekeerd. Deze worden naar verluidt door het TPLF gebruikt voor zijn militaire manoeuvres. Is er enige vooruitgang geboekt met de terugkeer van deze vrachtwagens?

EA: Zij zijn niet teruggekeerd. En het laatste cijfer is nu 1.010 vrachtwagens. De ambassadeur van Ethiopië bij de VN, Taye Atske Selassie, heeft onlangs in een verklaring gezegd dat 1.010 vrachtwagens met voedselhulp van de VN door het TPLF worden gevorderd voor militaire doeleinden. Geen enkele veroordeling van de VN. En toch maken ze lawaai over drie vrachtwagens die blijkbaar vermist zijn aan de kant van de regering. Ze spelen een vuil politiek spel met de hulpverlening en voedselhulp. Dit is al het hele afgelopen jaar van dit tragische conflict aan de gang. Er was geen sprake van neutraliteit, in welke vorm dan ook.

In feite heeft VN-personeel in de Tigray-regio onthuld dat de VN-organisaties onder één hoedje spelen met het TPLF. En zij werden geschorst omdat zij dit aan het licht hadden gebracht. Het WFP en USAID van de VN hebben deze humanitaire crisis gebruikt om de weg te bereiden voor een westerse interventie. Dit is naar mijn mening wat we nu naderen.

PD: Intussen is de speciale gezant van de VS voor de Hoorn van Afrika, ambassadeur Jeffrey Feltman, op tournee geweest naar Turkije, de VAE en Egypte om deze oorlog in Ethiopië te bespreken. Hoe evolueert de geopolitieke afstemming tussen de buurlanden van Ethiopië?

EA: Feltman reist heen en weer tussen Ethiopië's buurlanden Soedan en Egypte, Oost-Afrika en de Golfstaten om druk uit te oefenen op Ethiopië door het te omsingelen. Ik denk dus dat zijn recente rondreis een voortzetting is van deze pendeldiplomatie om Ethiopië in de regio te isoleren. Het is een voorbode van het opleggen van sancties. Maar de Ethiopische regering is stellig in haar standpunt dat deze oorlog een interne, soevereine aangelegenheid is en dat zij niet zal toegeven aan buitenlandse druk.

PD: Het is duidelijk dat het hoogst onwaarschijnlijk is dat het TPLF de macht in Ethiopië weer overneemt. Welke belangen hebben de VS of buurlanden als Soedan en Egypte in deze omstandigheden bij hun steun aan het TPLF?

EA: Soedan en Egypte volgen gewoon de lijn van de VS. Geen van hun nationale belangen wordt gediend door Ethiopië te destabiliseren. Maar cliëntstaten hebben geen onafhankelijk buitenlands beleid in zaken van geopolitiek belang. Ze moeten blindelings hun imperiale beschermheren volgen. En de VS oefenen allerlei druk uit op hun cliëntstaten in de buurt om Ethiopië te isoleren en het ontstaan te voorkomen van wat wij de Nieuwe Hoorn van Afrika noemen: een Hoorn van Afrika die in vrede is met zichzelf, stabiel en zonder de vicieuze cycli van conflicten tussen zijn landen.

Dit samengaan van Ethiopië, Eritrea en Somalië ondermijnt de uitbreiding van de militaire garnizoenen van de VS in deze regio, die strategisch zeer belangrijk is. Het is een deel van de Rode Zee Arena en het Nijlbekken. Het maakt deel uit van het Belt and Road Initiative van China.

De VS zijn voorts van mening dat zij, om Afrika te controleren, het VS-Afrika-commando (AFRICOM) moeten uitbreiden over de Hoorn van Afrika, de Grote Hoorn van Afrika en Oost-Afrika, helemaal tot Congo en het gebied van de Grote Meren. En altijd, wanneer het imperialisme een gebied niet kan controleren, probeert het chaos te veroorzaken en het te destabiliseren tot het moment dat het de controle kan overnemen.

Dus doet het alles wat het kan om het Nieuwe Hoorn van Afrika Project te verstoren. Zij heeft Eritrea reeds gesanctioneerd. Het is op weg om Ethiopië sancties op te leggen. En wie weet, nu Somalië zich na decennia van oorlog weer begint op te bouwen, lijken ook daar meer proxy-oorlogen in het verschiet te liggen.

PD: De diaspora van de Hoorn van Afrika, met name de Ethiopiërs en Eritreeërs in de VS, zijn de #NoMore-beweging begonnen tegen de sancties van de VS tegen deze landen en hun steun aan het TPLF. Hoe invloedrijk is deze beweging geweest?

EA: Dit is echt een ongelooflijk fenomeen. Binnen een maand na haar start door de Ethiopische, Eritrese en Somalische diaspora, is ze wereldwijd gegroeid. Er zijn massale demonstraties en protesten gehouden in Washington D.C., San Francisco en vele andere steden in de VS en andere westerse landen, met de slogan: "Handen af van Ethiopië; Handen af van Eritrea; Handen af van de Hoorn van Afrika". Zij zeggen "#NoMore" tegen de westerse inmenging; tegen de economische oorlogsvoering tegen landen in de vorm van sancties.

Op het continent zelf hebben we ook demonstraties gezien buiten de Hoorn van Afrika in landen als West-Afrika en Niger, met de leus "#NoMore Neo-colonialism" in het Frans. Echo's van #NoMore zijn te vinden in de muurschilderingen op muren in Zuid-Afrika. Het begon als een verzet tegen de oorlog in Ethiopië en tegen de Amerikaanse pogingen om de Hoorn van Afrika te destabiliseren, maar groeide uit tot een pan-Afrikaanse beweging tegen het imperialisme. Morgen zouden de echo's ervan ook in Latijns-Amerika te horen kunnen zijn. Ze heeft het potentieel om uit te groeien tot een wereldwijde anti-imperialistische beweging tegen eindeloze oorlogen.

https://peoplesdispatch.org/2021/12/13/un-wfp-and-usaid-have-been-using-humanitarian-crisis-in-ethiopia-to-prepare-grounds-for-western-intervention/?fbclid=IwAR3rAEcHM8zzvEmKgaBtL29MoEygiEjBYg48I1IuG_su1y5oqaNofRuz3Hk

16-12-2021 om 17:35 geschreven door Hope for the Horn  

Wordt Ethiopië het Libië 2.0 van Biden of een motor voor een Afrikaanse renaissance?

Matthew Ehret, 5 December, 2021

De situatie in Ethiopië is vrij eenvoudig te begrijpen, zolang je de westerse media-spindoctors niet gelooft, schrijft Matthew Ehret.

Veel westerlingen die proberen de gebeurtenissen in het "donkere continent" Afrika te begrijpen, hebben veel barrières die hun geest en de werkelijkheid in de weg staan. Dat moet ook wel, want zonder dergelijke filters die de problemen van Afrika als door hen zelf veroorzaakt bestempelen (of als het gevolg van Chinese schulden “slavernij”), zouden wij in het westen ons misschien voldoende geschokt moeten voelen om verandering te eisen. We zouden kunnen inzien dat de benarde toestand van Afrika niet zozeer met Afrika te maken heeft, maar veeleer met een opzettelijk programma van ontvolking en uitbuiting van vitale hulpbronnen.

Ondanks een rijke geschiedenis en het feit dat er meer dan een miljard mensen op het continent wonen, heeft Afrika het laagste percentage elektriciteit en drinkbaar water per hoofd van de bevolking ter wereld. Van de 30.000 kinderen die elke dag nodeloos sterven door oorzaken die te voorkomen zijn (ziekte, beschikbaarheid van water, honger, enz.), is de meerderheid afkomstig uit Afrika. De levensstandaard is op zijn beurt abominabel laag voor de 340 miljoen Afrikanen die in extreme armoede leven, terwijl ontoereikende infrastructuur voor gezondheidszorg en sanitaire voorzieningen heeft geleid tot een massale kindersterfte die in veel Afrikaanse landen oploopt tot 80-100 sterfgevallen per 1000.

In de mate dat bepaalde ongemakkelijke feiten worden verdoezeld, is deze façade in stand gehouden. We kunnen die valse verhalen vandaag meer dan ooit in vraag stellen.

Op 23 november werd een conferentiegesprek met Amerikaanse, Britse, Finse en Franse diplomaten openbaar gemaakt, nadat het was gefilmd en uitgelekt door een niet bij naam genoemde deelnemer.

https://www.youtube.com/watch?v=e4A8Ot5zpgg&t=18s

Wat deze zoom call relevant maakte, was dat het onderwerp van de oproep ging over de noodzaak van regimeverandering in Ethiopië, en dat de belangrijkste spreker van de oproep Berhane Gebre-Christos was, voormalig Ethiopisch minister van Buitenlandse Zaken (2010-2012) en nu woordvoerder van de Tigray Peoples' Liberation Movement (TPLF). De oproep zelf werd georganiseerd door het Peace and Development Center International, een papieren organisatie, die samenwerkt met de National Endowment for Democracy (NED) en USAID (beide bewezen CIA-organisaties) en werd opgezet enkele dagen voordat het Tigray Peoples' Liberation Front op 3 november 2020 het noordelijk commando van de Ethiopische regering aanviel, waarmee een jaar van gewapende wreedheden begon.

Onder de deelnemers aan de conferentie bevonden zich niemand minder dan Vicki Huddleson (voormalig Amerikaans onderminister van Defensie voor Afrikaanse Zaken), Donald Yamamoto (voormalig Amerikaans ambassadeur in Somalië), Tim Clark (voormalig EU-ambassadeur in Ethiopië), Robert Dewar (voormalig Brits ambassadeur in Ethiopië) en een groot aantal andere op regels gebaseerde ordeverstoorders. Het gaat erom internationale druk uit te oefenen op de huidige Ethiopische regering van Ahmed Abiy om de door het buitenland gesteunde opstand van de TPLF als een legitieme groepering te behandelen bij het regelen van een geherstructureerde Ethiopische regering OF om Abiy eenvoudigweg met alle mogelijke middelen rechtstreeks af te zetten.

Ondanks het feit dat de TPLF medeplichtig is bevonden aan het in scène zetten van een burgeroorlog in Ethiopië en ook is betrapt op het inzetten van kindsoldaten en terrorisme, is hetzelfde team uit het Obama-tijdperk dat nu de regering-Biden leidt. Obama en Biden hebben Soedan heeft opgedeeld en de humanitaire vernietiging van Libië en Syrië bewerkstelligd. De regering Biden is doorgegaan met het geven van steun aan de rebellen. De afgelopen maanden gebeurde dat in de vorm van sancties tegen Ethiopië en Eritrea, het annuleren van leningen die miljoenen levens treffen, en het eisen dat Addis Abeba de rebellen behandelt als een legitieme onderhandelaar.

Waarom een regimewisseling in Ethiopië?

De situatie in Ethiopië is vrij eenvoudig te begrijpen, zolang je de spin doctors van de westerse media niet gelooft.

Ten eerste is Ethiopië het enige land in Afrika ten zuiden van de Sahara dat zich met succes tegen kolonisatie heeft verzet. Ethiopië is dus ook een van de economisch meest soevereine naties van Afrika, in staat om staatsobligaties uit te geven voor grootschalige infrastructuurprojecten (wat het sinds 2011 heeft gedaan voor de bouw van de Grote Renaissance Dam op de Blauwe Nijl) en ook een van de naties die het meest geïnteresseerd zijn in nauwe samenwerking met China en het opkomende Belt and Road Initiative (BRI).

De afgelopen jaren heeft Ethiopië ook weerstand geboden aan de druk om toe te geven aan de ontvolking lobby die in Washington, Brussel en Londen grote invloed uitoefent.

Ethiopië heeft niet alleen nee gezegd tegen ontvolkingsregimes, maar is ook doorgegaan met de bouw van het grootste infrastructuurproject sinds generaties op dit continent: de Grand Ethiopian Renaissance Dam (GERD). Eenmaal voltooid zal deze dam meer dan 6200 megawatt (mW) aan elektriciteit opwekken, niet alleen voor de eigen 118 miljoen mensen, maar voor de hele Hoorn van Afrika, die momenteel 255 miljoen zielen telt. Het belangrijkste is dat deze dam, de grootste in de geschiedenis van Afrika, een drijvende kracht zal worden achter de industriële ontwikkeling van het hele continent, alle inwoners van elektriciteit zal voorzien en een succesvol model zal vormen dat andere landen in Afrika kunnen volgen. Met de groei van de multipolaire wereldorde onder leiding van China’s met haar succesvolle win-winmodel van samenwerking, wordt het idee van "armoedebestrijding" in Afrika snel verdrongen door de wil om een einde te maken aan armoede door industriële vooruitgang. Dit sentiment werd tijdens COP26 luidkeels verkondigd door leiders van het Zuiden, te midden van de fanatieke drang om de hele wereld koolstofarme regimes op te leggen.

Ethiopië is een van de nauwste vrienden van China, dat de voorbije jaren deskundige opleiding, financiering en diplomatieke bijstand heeft verleend aan Addis Abeba (dat een actief lid is van het "Belt and Road"-initiatief). Een van de belangrijkste door China gesponsorde projecten is de 756 km lange spoorlijn Addis Abeba-Djibouti, die het door land ingesloten Ethiopië met zijn buurland aan de Rode Zee heeft verbonden en nieuwe industriële corridors heeft aangelegd die de Wereldbank in het land nooit had toegestaan.

Hoewel de bouw van de Grote Renaissance Dam was gepland door de grote pan-Afrikaanse leider Haile Selassie (en werd bijgestaan door ingenieursstudies van de Verenigde Staten van JFK), werd het project met het verdrijven van Selassie in 1974 terzijde geschoven en pas in 2011 nieuw leven ingeblazen door de inspanningen van wijlen premier Meles Zenawi.

In een vroeg stadium werd een getalenteerde ingenieur en natiebouwer aangeworven om de bouw van het project over te nemen, genaamd Simegnew Bekele. Simegnew Bekele had toezicht gehouden op de bouw van verschillende grote hydro-elektrische dammen in Ethiopië en werd bekend als "het publieke gezicht van de GERD" totdat hij in 2018 in zijn auto werd vermoord. Toen de westerse mogendheden weigerden de dam te financieren, besloot Ethiopië het zelf te doen door de bevolking ertoe aan te zetten voor 5 miljard dollar aan obligaties te kopen, wat ironisch genoeg precies de manier is waarop Abraham Lincoln de transcontinentale spoorweg tijdens de Burgeroorlog financierde en de manier waarmee de VS een groot deel van haar deelname in de Tweede Wereldoorlog betaalden.

De aanwezigheid van China in Ethiopië boezemt veel westerse spelleiders angst in, die bang zijn Afrika te verliezen aan het vooruitzicht van een win-win-samenwerking, zoals zij reeds begonnen zijn het Midden-Oosten te verliezen. In maart 2021 ondertekenden de twee naties een Memorandum van Overeenstemming om "grote projecten in het kader van de BRI te beschermen", waarbij de commissaris-generaal van Ethiopië verklaarde:

"Ethiopië en China zijn landen met een lange geschiedenis, een oude beschaving en een prachtige cultuur. Om ons doel te bereiken, speelt de steun van China en zijn gewaardeerde ambassade een belangrijke rol... We zien graag een voortzetting van onze gezamenlijke inspanningen om een strategisch partnerschap op lange termijn op te bouwen en het evenement van vandaag komt op een belangrijk moment."

Meer recentelijk, op 2 december, bezocht de Chinese minister van Buitenlandse Zaken Wang Yi premier Abiy en beloofde China om de soevereiniteit van Ethiopië te verdedigen. Staande naast Abiy, verklaarde Wang Yi: "China zal zich niet mengen in de binnenlandse aangelegenheden van landen. Wij bemoeien ons ook niet met de binnenlandse aangelegenheden van Ethiopië". Tegen degenen die de twee naties willen scheiden, zei Wang Yi ook dat de "vriendschap tussen Ethiopië en China zeer solide en onbreekbaar is".

Na te zijn mislukt in het doorbreken van de groei van het Belt and Road Initiative in het centrum van Mackinder's Wereld Eiland, met Rusland dat de regime veranderingsoperatie in Syrië tegenhield tijdens de donkere jaren van Obama, en nu China een krachtige visie van oost-west ontwikkelingscorridors door het Midden-Oosten uitbreidt, is dezelfde zak met trucs ingezet in Ethiopië met behulp van rebellenstrijders uit de Hoorn van Afrika.

Het TPLF: meer terreur en minder rebellen

Het Tigray Peoples Liberation Front (nu omgedoopt tot de Tigray Defense Forces) is geen "democratische volksbeweging" zoals de westerse propaganda haar afschildert.

In feite is deze groep betrapt op massale wreedheden in bezette steden als Mai Kadra en Lalibela, heeft zij wapenstilstandsverdragen geschonden, kindsoldaten ingezet en nauw samengewerkt met buitenlandse Anglo-Amerikaanse belangen bij het doordrukken van regimeverandering in Ethiopië, zoals blijkt uit het uitgelekte conferentiegesprek op Zoom. Iedereen die twijfelt aan deze beweringen hoeft alleen maar de nauwgezet samengestelde essays te lezen van een van de meest bekwame onderzoeksjournalisten Jeff Pearce die in Ethiopië woont en wiens artikelen hier kunnen worden gevonden.

Nog maar een maand geleden, op 5 november, heeft het TPLF een nieuw "Verenigd Front van Ethiopische Federalistische en Confederalistische Krachten" aangekondigd in de Nationale Persclub in... Washington D.C.! Deze nieuwe opstandige groep heeft geprobeerd zoveel mogelijk etnische minderheidsbelangen in Ethiopië te verenigen onder één overkoepelende organisatie, om een schijn van legitimiteit hoog te houden voor deze duidelijk ondemocratische operatie. In het persbericht van de groep staat: "Dit verenigd front wordt gevormd als antwoord op de vele crises waarmee het land wordt geconfronteerd; om de schadelijke gevolgen van het bewind van Abiy Ahmed voor de volkeren van Ethiopië en daarbuiten ongedaan te maken; en als erkenning van de grote noodzaak om samen te werken en de krachten te bundelen voor een veilige overgang in het land."

Op de persconferentie bedreigde Berhane Gebre-Christos de regering van Adiy door te zeggen: "We proberen een einde te maken aan deze verschrikkelijke situatie in Ethiopië, die in ons eentje is gecreëerd door de regering van Abiy. De tijd dringt voor hem."

Het is allemaal perceptie

Feit is dat geen van deze groepen onder de huidige omstandigheden de middelen heeft om hun doelstellingen te verwezenlijken, nu de Ethiopische bevolking zowel in Afrika als in de diaspora de op het Westen gerichte propaganda afwijst. Protesten in de hele wereld ter verdediging van de Ethiopische soevereiniteit, en het succes van de regering bij de bestrijding van deze verspreide rebellengroepen tonen aan dat de werkelijkheid heel anders is dan de projectie die perceptiebeheerders willen doen geloven.

Net zoals ons herhaaldelijk werd verteld dat Venezuela ten onder zou gaan aan de democratische beweging van Juan Guaidó, of dat de democratische krachten van Navalny het autoritaire systeem van Poetin zouden afzetten, of dat de Syrische rebellen de "slager Assad" ten val zouden brengen, of dat Hong Kong en Taiwan zeker hun vrijheid zouden winnen op het vreselijke Peking... de heersers van het unipolaire systeem hebben laten zien dat ze niet veel meer zijn dan moderne dromers die één keer te vaak betrapt zijn op het oplichten van goedgelovige stedelingen.

Zoals Geopolitics.Press in detail heeft uiteengezet, heeft het copieren van operaties die tegen Syrië werden gebruikt, de vorm aangenomen van het Command and Control Fusion Center (C2FC) in Kenia, dat de regering van de V.S. de mogelijkheid geeft om "organisaties en zogenaamde “regeringen”,de mogelijkheid geeft om "voortdurend operaties uit te voeren tegen de regering van Ethiopië op het gebied van economische, informatieve, diplomatieke en kinetische oorlogsvoering"... Het C2FC heeft sommige van zijn taken gedelegeerd naar cellen die een zekere mate van operationele autonomie genieten maar organisatorisch afhankelijk zijn van het C2FC."

Het gevaar van Libië 2.0

Als dit mislukt, wat het geval zal zijn, is het grotere gevaar dat in de coulissen wacht, dat de westerse bevolking zo verward en verkeerd geïnformeerd zal zijn over de aard van de Ethiopische crisis, dat zij hun toestemming zullen geven voor een door de VS geleide aanval op het land, zoals gebeurde in Afghanistan en Irak in de nasleep van 9/11. In een Bloomberg-opinie van 9 november 2021 riep de voormalige opperbevelhebber van de NAVO, James Stavridis, de Amerikaanse strijdkrachten op om in te grijpen in de burgeroorlog, zowel "om de Chinese invloed tegen te gaan" als om te voorkomen dat er een nieuw bloedbad zoals in Rwanda zou plaatsvinden.

De Afrikaanse analist Lawrence Freeman heeft dit gevaar onlangs welsprekend verwoord in een interview met het Addis Media Network op 18 november, waarin hij zei: "De vijanden van Ethiopië zullen humanitaire overwegingen gebruiken als een excuus om eventueel militaire troepen in te zetten onder het voorwendsel van bescherming van het Ethiopische volk tegen hun eigen regering. Deze doctrine werd gecreëerd door George Soros en Tony Blair. Samantha Power en anderen in de regering Obama gebruikt om de omverwerping van president Kadhafi en de vernietiging van Libië te rechtvaardigen."

De auteur gaf een interview over dit onderwerp aan de Prime Media van Ethiopië, dat hier kan worden bekeken:

https://www.strategic-culture.org/news/2021/12/05/will-ethiopia-become-bidens-libya-2-or-driver-for-african-renaissance/

13-12-2021 om 11:49 geschreven door Hope for the Horn