Ik ben Gerard
Ik ben een man en woon in Almelo (Nederland) en mijn beroep is werktuigbouwkundige (gepensioneerd).
Ik ben geboren op 05/12/1931 en ben nu dus 93 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Muziek, fotografie, postzegels,atletiek.
Ik ben getrouwd met Iet, heb 2 kinderen en 5 kleinkinderen.
MIJN FOTOMUZIEKPOST
Mijn hobby's en activiteiten
08-08-2009
OLDTIMERDAG FILMPJE 2
OLDTIMERDAG FILMPJE 4
OLDTIMERDAG FILMPJE 1
Na veel gezoek, en gelukkig met hulp van een mede blogger (Jil, bedankt), is het me nu eindelijk gelukt een filmpje van de oldtimerdag in Tilligte op mijn blog te zetten. Ik heb er nog enkele en die zullen zeer binnenkort volgen. Zo'n filmpje ziet er toch wel leuk uit, tenminste dat vind ik zelf De eerste plank is gezaagd en de boomstam wordt weer in de beginpositie terugggedraaid voor het zagen van de volgende plank.
01-08-2009
OLDTIMERDAG TILLIGTE - VERVOLG
Naast het bewonderen van allerlei antieke trekkers, auto's, stoommachines en wat al niet meer, waren er ook demonstraties van oude ambachten. Natuurlijk mag op zo'n dag het maaien, dorsen en verwerken van rogge en stro niet ontbreken.
Met de zig (of zicht) wordt de rogge gemaaid....
en tot bundels bijeen geharkt zodat ....
de boerinnen ze tot schoven kunnen samenbinden.
De schoven worden op de dorsvloer gelegd en door er beurtelings met de vlegel op te slaan,worden de roggekorrels uit de halmen verwijderd.
Een paard drijft via een assenstelsel de dorsmachine (rechts naast het hoofd van het paard) aan.
Het overgebleven stro wordt in deze machine tot een strobaal samengeperst.
Hier wordt handmatig roggebrood gekneed en gevorm tot een brood dat naderhand gebakken wordt.
Een beeldhouwer die in hout een beeld maakt.
Over kunst gesproken......Deze modellen zijn geheel uit hout gemaakt. Juweeltjes.
Een stoomwals, aangedreven door stoom.
Een miniatuur stoomtrekkertje.
Er is natuurlijk ook een uitgebreide markt van allerlei onderdelen voor oldtimers.
Met twee van mijn kleinzoons ben ik vandaag naar de Oldtimerdag in Tilligte geweest. Al jaren wordt er in het Twentse dorp Tilligte deze Oldtimerdag georganiseerd. Bij Oldtimers moet je dan niet in de eerste plaats denken aan antieke auto's maar meer aan een antieke show op het gebied van techniek, folklore en spektakel. Het begon in 1985 toen een groepje enthousiastelingen vanuit een oude schuur in Tilligte een aantal antieke tractoren aan de plaatselijke bevolking liet zien. Dat viel kennelijk zo in de smaak dat het jaar daarop een bonte stoet van antieke tractoren in optocht door het dorp reed. Als aardigheidje begonnen is dit nu uitgegroeid tot de 24e internationale Oldtimerdag op een terrein van 7 ha. Je treft er Oldtimers op elk gebied aan: tractoren, stoomwalsen, stationair draaiende stoommachines, motorfietsen, auto's, brommers, landbouwwerktuigen, enz., enz. Echter ook demonstraties uit de oude doos zoals ambachtelijk brood bakken, rogge maaien en dorsen, klompen en kaarsen maken, manden vlechten, beeldhouwen in hout, enz. Wat ik erg mooi vond was het zagen van planken uit een boomstam door een antieke zaagmachine die door stoom werd aangedreven. Ook het maaien en dorsen van rogge, zoals dat vroeger gebeurde, was erg leuk. De foto's geven een kleine impressie van deze mooie en warme dag.
Direct al bij het betreden van het terrein zie je een trailercombinatie hoog in de lucht hangen! Dit is echt geen Dinky Toys!
Een antieke Engelse stoomtrekker heet de bezoekers welkom,een imposant gezicht.
Een overzicht van een verzameling klassieke tractoren en daar is het uiteindelijk mee begonnen.
Een antieke auto en dan natuurlijk niet een auto met een verbrandingsmotor maar, jawel, met een stoommachine!
Dit is het interieur van deze stoomauto. Op het paneel zit een manometer voor het aflezen van de stoomdruk.
Stoomtrekkers in het klein dus door modelbouwers nagebouwd. Het zijn stuk voor stuk prachtige exemplaren.
Voor deze kleine nagebouwde modellen moet de steenkool ook eerst tot miniatuur steenkool gehakt worden.
Dit is een door een stoom aangedreven zaagmachine. De stoommachine drijft de zaag via een riem aan en de zaag gaat horizontaal heen en weer.
De eerste planken zijn al van de boomstam gezaagd. Rechts is de aandrijving zichtbaar.
Prachtige staaltjes van modelbouw waren tentoongesteld. Dit is een schaalmodel van een oude scheepsmotor.
Een heel bijzondere stoomtoepassing. Midden onder deze machine zit horizontaal een trommel met staalkabel. De stoommachine wordt aan de ene kant van de akker geplaatst en aan de andere kant van de akker staat ook zo'n machine. De kabel wordt bevestigd aan een grote ploeg en door de kabel op te winden wordt de ploeg heen en weer getrokken. Werd vroeger in Engeland gebruikt door loonwerkers.
Het leuke van internet is dat je er gegevens op kunt vinden waar je vroeger - pak 'm beet zo'n 25 jaar geleden - erg veel moeite voor moest doen. Een paar dagen geleden schreef ik over de "Old Glory", de Amerikaanse vlag. In dat verhaal noemde ik ook de naam van William Driver, de Amerikaanse zeekapitein en patriot die op allerlei manieren zijn liefde voor die vlag ten toon spreidde. In de periode dat ik bij mijn postzegels de bijbehorende teksten en achtergronden moest opzoeken, kon ik nog geen gebruik maken van het internet. De gegevens haalde ik uit een aantal Amerikaanse encyclopediën, wat veel zoek- en vertaalwerk met zich meebracht, om nog maar te zwijgen van afbeeldingen. Maar als ik nu William Driver in Google tik, dan krijg ik een zee van gegevens met nu zelfs een foto van het graf. Het graf van William Driver in Nashville, Tennessee. Hij ligt begraven op de Nashville City Cemetery onder een zelf ontworpen grafsteen in de vorm van een anker tegen een omgevallen boom. Het graf van William Driver is één van de drie plekken waar de Stars&Stripes vierentwintig uur per etmaal mag blijven wapperen, zeer bijzonder. Zijn originele vlag wordt bewaard in het Smithonian Institution in Washington, D.C.
"Old Glory" is één van de vele bijnamen die de vlag van de Verenigde Staten van Amerika heeft. Dat is ook de titel die ik aan mijn thematische postzegelverzameling heb gegeven. Naast mijn landenverzamelinge USA en Canada verzamel ik ook thematisch, d.w.z. een verzameling van postzegels opzetten over een bepaald onderwerp. In dit geval over het ontstaan en verdere ontwikkeling van de "Stars"& Stripes". Hierover misschien later meer, maar nu even specifiek over de "Old Glory". Zoals gezegd heeft de Amerikaanse vlag in de loop der jaren vele bijnamen gekregen: National Color, National Standard, National Ensign ( = nat. vaandel), Freedom Flag, Star-spangled Banner (= met sterren bezaaide banier), Stars and Stripes (= met sterren bezaaide banier) en Old Glory. Vooral aan deze laatste bijnaam zit een leuk verhaal. William Driver uit Salem, Massachusetts werd in 1803 geboren en ging als 14-jarige naar zee. Op de jeugdige leeftijd van 21 jaar werd hij al kapitein op zijn eigen schip, genaamd de "Charles Doggett". Van zijn moeder kreeg hij als cadeau een 24-sterrenvlag en bij hijsen van vlag op zijn nieuwe schip sprak hij de woorden: "God bless you, I'll call it OLD GLORY ". Na 20 jaar verliet hij de zee en ging in Nashville,Tenn. wonen. Hij stak bij elke denkbare gelegenheid zijn scheepsvlag uit om loyaliteit aan de toenmalige Unie -de noordelijke staten - te betuigen. Tijdens Burgeroorlog van 1861 tot 1865 werd hij vaak bedreigt door deze acties want hij woonde in 't hol van de leeuw, in de zuidelijke Staten - de tegenstanders van de Unie ! Later is aan de 48-sterrenvlag de bijnaam gegeven van "Old Glory", misschien wel een eresaluut aan William Driver, wie weet!
Dit is de in 1957 uitgegeven postzegel met de afbeelding van de vlag die in de volksmond de "Old Glory" wordt genoemd. Het is de vlag met 48 sterren die het langst dienst heeft gedaan en wel van 1912 tot 1959. Elke keer dat er een staat toetrad tot de Unie, werd er een ster aan de vlag toegevoegd volgens de regels van de Vlagwet. In 1912 trad Arizona als 48e staat toe tot de Unie en pas in 1959 werd Alaska aan de Verenigde Staten toegevoegd als 49e staat.
Er bestaat in de USA een plaats met de toepasselijke naam "OLD GLORY". In dit kader is het natuurlijk bijzonder om een afstempeling van het postkantoor aldaar te hebben en dat is gelukt!
Op deze postzegel staat het parlementsgebouw van de staat Tennessee afgebeeld. Tijdens de Burgeroorlog veroverden de troepen van de Unie in 1862 Nashville, de woonplaats van William Driver op de Zuidelijken. Dat was een kolfje naar de hand van Driver en hij kreeg van de overwinnaars toestemming eigenhandig zijn OLD GLORY te hijsen op het parlementsgebouw.
Vanmiddag moest ik naar de bieb om boeken te ruilen. Op de terugweg kwam ik langs de Centrumhaven waar deze week de Almelose Havendagen plaats vinden. Natuurlijk moest ik toch weer even kijken en opnieuw wat foto's maken. Het is bijvoorbeeld mogelijk om met een rondvaartbootje een korte tocht door het kanaal te maken en die kans liet ik mij niet ontgaan! Je krijgt vanaf het water een heel ander gezicht op al die boten die aangemeerd liggen aan de wal.
Dit is de rondvaartboot die zojuist weer vertrekt voor een volgende ronde.
Zo te zien is er veel belangstelling.
Halfweg kunnen er passagiers op- of afstappen.
Zelfs voor minder mobiele mensen is het mogelijk de rondvaart mee te maken.
De rondvaartboot meert weer aan bij het havenhoofd.
En wie zie ik plotseling ook op de boot staan? Mijn buren!!!
Ook de Koninklijke Marine is van de partij en escorteert de rondvaartboot.
Al jaren worden er in de Centrumhaven van Almelo in de maand juli de zogeheten Almelose Havendagen gehouden. In de voorbije jaren was dit evenement in de eerste plaats bedoeld voor antieke sleep- en duwboten van vóór de Tweede Wereldoorlog. Meestal was er ook een randprogramma zoals oldtimer auto's en klassieke caravans, terwijl er in de avonduren een muziekprogramma werd gepresenteerd. Omdat de belangstelling terugliep heeft de organisatie in 2008 besloten ook in beperkte mate moderne plezierjachten uit te nodigen. Dat was kennelijk een gouden greep want in 2008 trokken de Almelose Havendagen ruim 55.000 bezoekers, staat te lezen op de site van de Havendagen. Hoe komen ze overigens aan dergelijke getallen? M.i. "natte vingerwerk" en dus een heeeeeeele ruwe schatting!! Dit jaar zijn er, naast het varend erfgoed van de klassieke sleepboten, salonboten, skutsjes en tjalken, ook veel motorbootclubs uitgenodigd. Het is er bomvol in de jachthaven, zo vol dat er meerdere kunstmatige aanlegsteigers langs de kanaalkant moesten worden geïnstalleerd want er was niet voldoende plaats in de jachthaven.
Het is ook een familie-evenement want voor de jeugd worden er ook allerlei activiteiten georganiseerd zoals bijvoorbeeld zeilclinics, er kunnen vlotten gebouwd worden.
Een bomvolle jachthaven in het centrum van Almelo. Op de voorgrond zijn de kunstmatige aanlegsteigers goed te zien.
De "oldtimer" sleepboten liggen zij aan zij in de haven.
Dit zijn plezierjachten uit de 30-er jaren.
Het kunstwerk voor de rechtbank zorgt voor een mooie omlijsting.
Het zeer fraaie roer van een skutsje.
Een reportageploeg van TV Oost met verslaggeefster Carry ten Napel is natuurlijk ook van de partij.
Deze bekende meneer van het programma over kunst dat TV Oost jaren geleden uitzond was ook aanwezig. Hij was druk doende om allerlei antieke spullen op hun waarde te schatten. Mij ontgaat alleen wat dit met watersport te maken heeft, maar hij had veel belangstelling!
Gisteravond woonden we de diploma uitreiking van onze kleinzoon Jorick bij. Deze officiële bijeenkomst vond plaats in de CSG Het Noordik aan de Cath. van Renneslaan. We werden verwelkomd met een kop koffie en een lekker soesje, waarna we vanwege het mooie en warme weer naar de kuil, die centraal gelegen is bij het binnenplein, werden gedirigeerd. Hier begon het officiële deel dat geopend werd door afdelingsleider bovenbouw dhr. Grol. Hij hield een korte toespraak, vertelde dat sommige leerlingen de school maar moeilijk achter zich konden laten en wenste alle geslaagden een goede voortzetting van een vervolgstudie. Aan alle geslaagde kandidaten werd een boekwerk uitgereikt met foto's en verhalen over de achterliggende schoolperiode. Ook waren er achter in het boekje een paar blanco bladzijden toegevoegd waarop medescholieren en leerkrachten nog een korte tekst konden schrijven. Daarvan werd na afloop veel gebruik van gemaakt. Mevr. Dronkert reikte het boekje én een rode roos uit aan elke geslaagde. Het diploma moest eerst door de betreffende examen kandidaat van zijn of haar handtekening worden voorzien om het papiertje de officiële status te geven. Een leuk onderdeel was het koor van aanwezige docenten die de geslaagden toezongen. Opvallend was dat nagenoeg alle geslaagden nog verder gaan studeren, een hele goede ontwikkeling!
Na de pauze traden nog weer een aantal muzikanten voor het voetlicht. Diverse solisten passeerden de revue en de avond werd afgesloten met zowaar een klein orkest, waarin bijna alle instrumenten uit een fanfareorkest vertegenwoordigd waren. Het was al met al een mooie afsluiting van een prachtig muziekseizoen.
Om te beginnen konden we luisteren naar de groep "The Friends For Life"
Ze speelden het bekende nummer van componist Dizzy Stratford.
Jan Veenaas en Stefan Blaak speelden de "Menuet"van W.A. Mozart.
Rob Hulshof schoof zijn partij op de trombone met het mooie "The Men of Harlech", waarbij Stefan de pianopartij voor zijn rekening nam.
Floris Muller speelde een jazzy nummer op zijn trompet.
Jarno Fietje haalde alles uit zijn longen om De Olifant uit "Carnaval des Animaux" van C. Saint-Saens goed tot zijn recht te laten komen.
Natuurlijk moest muziekdocent Henk van Faassen ook zijn steentje bijdragen op hoorn. Hij speelde een "Romance".
Als laatste solist liet Henk Blaak op zijn euphonium horen hoe "Old Folks" (Air Varie) van John Hartmann gespeeld moet worden.
De avond werd afgesloten met een Latin Party.
Dit orkestje speelde een potpourri van Latijns Amerikaanse muziek: de samba "Mas Que Nada", de rumba's "Frenesi" en "Besame Mucho" en als laatste de samba "Quando,Quando, Quando". Na afloop van het officiële deel werd nog spontaan geimproviseerd op "When the Saints Go Marchin' in".
Wilhelmina geeft al jaren de mogelijkheid om instrumentaal muziekonderwijs te volgen. Je kunt muziekles volgen voor trompet, cornet, bugel, hoorn en euphonium. Tijdens de muziekles komen tal van aspecten en verschillende soorten muziek aan bod. Bijvoorbeeld etudes (oefenstukken) om de techniek te verbeteren, maar ook populaire stukjes; denk aan popmuziek, filmmuziek etc. Ook is het mogelijk om bij Wilhelmina examen te doen. Dit bestaat uit een praktijkgedeelte en een theoriegedeelte. Voor de theorie worden 10 lessen van ongeveer een half uur ingeroosterd (klassikaal) en aansluitend vindt er een toets plaats. De praktijktoets vindt individueel plaats. Gemiddeld kan een leerling na twee jaar les al op voor een A - examen. Ook dit jaar werden er weer 5 diploma's uitgereikt.
Voorzitter René Benneker reikt onder het toeziend oog van muziekdocent Henk van Faassen het A-diploma uit en feliciteert Britt Westra.
Allemaal tevreden en lachende gezichten.
Jorick Pinkster wordt door René gefeliciteerd met het behalen van zijn B-diploma.
Hetzelfde geldt voor Wilma Pleiter. Ook zij mag het diploma in ontvangst nemen.
Henk van Faassen vertelt tot zijn genoegen dat Hannely Zandt voor haar B-diploma is geslaagd met lof!!!!!!
Ook de voorzitter is natuurlijk in zijn nopjes met zulke muzikanten!
Het is zo langzamerhand traditie geworden bij mijn fanfare orkest van Wilhelmina dat de laatste avond vóór het begin van de vakantie gereserveerd wordt als voorspeelavond. Elke muzikant - beginner of gevorderde, als solist of met meerderen - mag een stuk naar eigen keuze spelen. Het mag een klassiek nummer zijn maar ook moderne muziek, een popnummer of filmmuziek, het doet er niet toe. Het belangrijkste is dat je er zelf een goed gevoel bij hebt. Sommige muzikanten vinden het "eng"om alleen voor publiek op te treden. Als je goed en geconcentreerd bezig bent vergeet je dat er publiek in de zaal zit en ga je helemaal op in je muziek. Bovendien vergroot het spelen voor publiek - al is het maar een klein gezelschap - het zelfvertrouwen. Afgelopen vrijdagavond was het weer zover, we kunnen terugkijken op een mooie en gezellige muziekavond!
Een viertal leerlingen uit het jeugdorkest opende de avond het toepasselijke "Haal Het Doek Maar Op" van Jacob de Haan om daarna 3 nummers te spelen van Fons van Gorp: "Blue Tulip", "Romance" en tot slot "Clog Dance".
Martijn Blaak zorgde ervoor dat alles in goede banen werd geleid. Hij kondigde de muzikanten aan en gaf een toelichting op het te spelen nummer.
Britt Westra beet het spits af en het is altijd een spannend ogenblik als je alleen moet beginnen als solist. Ze deed dat perfect zonder een zweem van zenuwen! Ze speelde op de bugel het nummer "My Heart Will Go On" van Celine Dion.
Dit zijn de handen van Britt!
Wilma Pleiter was de volgende solist op hoorn en speelde het Allegro moderato uit "Ten Duo's". Ze werd begeleid door haar muziekleraar Henk van Faassen. Zo te zien stond ze daar heel ontspannen te blazen.
Trompettist Jurrien Witvoet had een drietal nummers op zijn lessenaar staan. Hij begon met de traditional "Halleluya", vervolgde met "Festival Song" en beëindigde zijn optreden met een vrolijke klezmer "Uri Tzion".
Toen was het beurt aan een trombone trio, bestaande uit Henk Blaak, Rob Hulshof en Bas Pleiter. Ze speelden "Über den Sternen" van Franz Abt en sloten hun optreden af met "Frühlingslied"van Otto Fuchs.
Hannely "Hortensius" Zandt blies een fraaie "Across the Stars" uit haar bugel. Het is een nummer uit de bekende film "Star Wars".
Hierna was het mijn beurt. Ik had een nummer uitgezocht uit de vijftiger jaren met de titel "I'm Gettin'Sentimental over You". Ik hoorde het voor 't eerst toen ik de film over het leven van de bekende clarinettist Benny Goodman zag. Kennelijk heeft dat diepe indruk op mij gemaakt want ik had snel een keuze gemaakt uit de muziekstukken die ik in mijn bezit heb.
Stefan Blaak was de laatste solist vóór de pauze en speelde op virtuoze wijze, met pianobegeleiding van Martijn, het prachtige "Carnaval de Venice" van Jean-Baptiste Arban. Ooit heb ik de legendarische Harry James dit nummer horen spelen en het was net of Harry daar stond. Hulde Stefan!!
Vanmorgen werd ik geïnterviewd bij radio Almelo over de volkstuinen in de Haghoek voor het programma Seniorentijd. Enige tijd geleden werd de penningmeester van de Volkstuinen Haghoek hiervoor gevraagd maar aangezien hij overdag werkzaam is als docent, vroeg hij mij of ik dit als secretaris van de vereniging niet wilde overnemen. Dus vanmorgen om ongeveer kwart voor tien naar de studio van Radio Almelo aan de Haven NZ. Ik werd daar allerhartelijkst ontvangen met koffie, waarna een inleidend gesprek volgde met de interviewer. Om kwart over tien was het dan zover: na een inleidend woord werd me van alles gevraagd over het tuinieren. Wat verbouw je, waarom heb je een volkstuin, wat kost het houden van een tuin, wat is er zoal nodig om een volkstuin te beginnen, enz. Wat erg grappig was dat tussen het gesprek een aantal keren een korte pauze werd ingelast met toepasselijke muziek. Vooraf werd me al verteld dat het moeilijk was hiervoor iets te vinden maar dat was hen toch gelukt. Begonnen werd met het liedje: "Ik heb een huis en een tuintje gehuurd, daar in een hele gezellige buurt, en als ik zo naar mijn bloemetjes kijk, voel ik mij net als een koning zo rijk!" Dat liedje kende ik nog uit vroeger tijden en verder op in het programma werd nog een bekende song gedraaid en wel "In an English Country Garden". Al met al een leuke ervaring. Morgenavond om 21.00 uur wordt het programma herhaald.
Het zit er helaas op, we zijn weer thuis! Samenvattend hebben we een prachtige vakantieweek in ons geliefde Callantsoog doorgebracht. Met het weer hebben we het bijzonder getroffen, elke dag naar het strand en wat wil je dan nog meer. Vanmorgen op de terugweg hebben we nog even Den Oever bezocht want dat ligt toch al aan onze terugreisroute.
De vissersboten liggen nu nog aangemeerd, maar varen zondagavond weer uit naar de Noordzee.
Woensdag komen de vissers terug, lossen hun lading en gaan dan voor de tweede keer de zee op tot vrijdagavond.
Bij Den Oever is een visafslag waar particulieren vis kunnen kopen. Voor tong -toch een dure vissoort - betaal je 10 per kg.
Netten liggen op de kade te drogen.
Onderweg nog even koffie gedronken bij het Monument op de Afsluitdijk.
Vandaag de laatste dag van onze vakantie en tevens de eerste dag dat we niet naar het strand zijn geweest. Vanmorgen naar Schagen naar het winkelcentrum Makado. We gaan naar binnen en zien daar in "De Koffiehoek" Martin en Aty zitten, familie van onze oude buren. Zij wonen in Schagen en gaan daar elke dag koffie drinken; dat is voor hen een sociaal contact. We kennen hen al jaren en hebben gezellig een uur met elkaar zitten kletsen. Vanmiddag een bezoek gebracht aan De Rijp, het plaatsje met fraai gerestaureerde huizen uit de zeventiende eeuw dat Jan Adriaanszn. Leeghwater ooit "het beste dorp van Holland" noemde. Leeghwater was waterbouwkundige die o.m. de Schermer, de Purmer. de Wormer en Heerhugowaard drooglegde. Een prachtig dorp, met name als je van architectuur houd.
Een mooi doorkijkje in De Rijp
Een voorgevel in Zaanse stijl. Dat zoiets nog bewaard is gebleven voor het nageslacht!
Het raadhuis annex Waag uit 1630, een fraai stukje architectuur en ontworpen door Leeghwater. Binnen staat ook originele 17e eeuwse brandspuit van Jan van der Heyden.
Detail van één van de gevels in renaissance stijl. Duidelijk is te zien hoe men vroeger veel geduld had om allerlei details aan te brengen.
't Stadhuis van Amsterdam, een gebouw uit 1660 waar nu een restaurant is gehuisvest.
Nederlands Hervormde (Grote) Kerk uit 1655, beroemd door zijn 23 gebrandschilderde ramen (Rijper glazen).
De ouderlingen bank
Nog een foto van het interieur van deze laat-gotische kerk.
Je kunt zien dat het badseizoen nog niet begonnen is. Vanmorgen was er bijna niemand op het strand ondanks het prachtige weer. Over een paar weken kun je op deze plek over de hoofden van de badgasten lopen. Het gekke is altijd aan het strand dat vlak bij een duinovergang het stampvol is, terwijl er een paar honderd meter verder op ruim voldoende plek is. Kennelijk willen de mensen toch graag boven op elkaar zitten. Alleen de blauwe afvalbakken zijn al weer present.
De bemanning van de reddingsbrigade van paal 13 is wel altijd aanwezig. Op dit moment hebben de mensen van dit team nog niet zoveel te doen -behalve tijdens zonnige weekenden natuurlijk - maar als over een paar weken de vakantiestroom op gang komt, krijgen de strandwachten het druk.
Je houd het niet voor mogelijk wat sommige badgasten op zee uithalen ondanks alle waarschuwingen die te lezen zijn bij de strandopgangen. Met name Duitsers hebben het idee dat de Noordzee een heel groot meer is. Herhaaldelijk moet de reddingsboot uitvaren om badgasten uit het water te halen die bijv. met een luchtbed de zee opgaan. Ook bij landwind en bij vallend water (als het eb wordt) is het niet raadzaam in de zee te zwemmen.
De reddingsboot ligt altijd gereed om bij alarm de zee op te gaan.
Vroeger zag je op de stranden veel windschermen. Als de temperatuur niet zo aangenaam was en het bovendien behoorlijk waaide -wat aan het strand meestal het geval is - dan kropen de badgasten achter zo'n scherm. Het opzetten van een windscherm vergt wat vaardigheid want het tentdoek wordt overeind gehouden door metalen stokken die door ingenaaide sleuven worden gestoken, de tentstokken moeten vervolgens met scheerlijnen aan "haringen" (houten paaltjes) vastgezet worden om te voorkomen dat het scherm omwaait en daar heb je een aantal handen voor nodig. Vaak zie je dat het ene eind rechtop staat en het andere einde weer tegen het zand klapt. Pa is druk bezig met het bevestigen van die lijnen en ma moet er voor zorgen dat de hele handel recht overeind blijft. Ik zal maar niet vertellen wat er gezegd wordt als dit niet geheel volgens de regels gebeurt! Gelukkig is er tegenwoordig een verbeterde versie van het windscherm: het windkoepeltje. Je ziet ze overal op het strand staan, van die fraai gekleurde "windtegenhouders" die in een paar minuten zijn op te zetten. Ja,ja, als je handig bent maar ik heb vandaag op het strand een paar dames ongeveer 20 minuten in de weer gezien alvorens het koepeltje eindelijk geplaatst is.
Na het uipakken van de onderdelen maken de dames een begin met het inschuiven van de eerste van de 4 scharnierbare plastic stokken.
Ja, die wind maakt het er niet gemakkelijker op!
Eens even zien waar deze stok nu weer in moet.
Ja,hier is nog een sleuf vrij dus maar eens proberen.
Als jij het scherm nu op houd, dan schuif ik die stok er wel in.
Ja, nog eventjes en het is gepiept!
Hé,hé, eindelijk staat het windkoepeltje.
Nee, er moet toch nog het één en ander bijgesteld worden.
Gelukkig kan ik nu in de zon achter het scherm gaan liggenen en wat is nu 20 minuten op zo'n mooie stranddag. Of niet dan!!
Even de handdoek goed leggen op het ligbed en dan ...genieten!
Ook vandaag is het prachtig weer, de zon schijnt 's morgens volop. Tegen de middag wordt het wat bewolkt, het lijkt geen strandweer en we besluiten direct na de middag naar Heerhugowaard te gaan. Daar is een enorm groot winkelcentrum en vroeger zijn we daar wel vaker geweest. Kennelijk is er in de voorbije jaren heel wat veranderd en bijgebouwd want we kunnen het winkelcentrum niet terug vinden! Omdat inmiddels de zon weer tevoorschijn is gekomen, rijden we snel terug. Op naar het strand!!
Bij St. Maartensvlotbrug nog even een paar foto's gemaakt van die heel speciale brug. Het uit twee stukken bestaande middengedeelte van de brug drijft op het water en wordt bij doorgaand scheepvaartverkeer onder de afritten geschoven. Vanaf de oevers lopen de op-en afritten steil naar beneden. De brug is erg smal zodat maar één auto kan passeren. Als het erg druk is lopen de wachttijden daar behoorlijk op. Er zijn er nog maar vier van in Nederland, allemaal hier in N-Holland.
.
Om nog van het strandweer te genieten zijn we vlug weer naar Callantsoog gereden en ook nog even een strandpaviljoen bezocht!
. Terugwandelend naar de parkeerplaats heb je vanaf de duinen een prachtig gezicht op het dorp.
Vanmorgen zijn we eerst naar Schagen gereden voor wat boodschappen in het winkelcentrum Makado. We hebben er even niet aan gedacht dat het maandagmorgen is: alles nog gesloten. Ja, wat nu? Oh, ja! 's Maandags is er altijd kofferbakmarkt in St. Maartenszee. Dat is een soort rommelmarkt maar dan met kraampjes en uitstallingen op de grond. Van oorsprong werden de artikelen inderdaad vanuit de kofferbakken vanauto's verkocht maar dat is al lang verleden tijd. Even wat rondgesnuffeld en toen terug naar Callantsoog voor de uiteindelijke boodschappen. Na de middag naar het strand want het is goed strandweer, een zonnetje en een prima temperatuur van 20 graden dus wat wil je nog meer. Kennelijk hebben de meeste gasten hier in de buurt voor wat anders gekozen want het is niet erg druk op het strand. Zo meteen gaan we naar het dorp om een pannenkoek te eten.
.
Vanmorgen zijn we eerst naar Schagen gereden voor wat boodschappen in het winkelcentrum Makado. We hebben er even niet aan gedacht dat het maandagmorgen is: alles nog gesloten. Ja, wat nu? Oh, ja! 's Maandags is er altijd kofferbakmarkt in St. Maartenszee. Dat is een soort rommelmarkt maar dan met kraampjes en uitstallingen op de grond. Van oorsprong werden de artikelen inderdaad vanuit de kofferbakken vanauto's verkocht maar dat is al lang verleden tijd. Even wat rondgesnuffeld en toen terug naar Callantsoog voor de uiteindelijke boodschappen.
