Eén keer per jaar nodigen alle protestantse wijkgemeenten in Almelo de leerkrachten en kinderen van de basisscholen  uit om mee te werken aan de scholendienst. Een scholendienst staat voor een laagdrempelige dienst vol verrassingen.
De bassischolen in een wijk komen bij toerbeurt in aanmerking. Dit jaar is de basisschool " De Telgenborch" uit de wijk Schelfhorst weer aan de beurt.
In de afgelopen week is er door zowel kinderen als leerkrachten veel energie gestoken om deze kerkdienst tot een succes te maken en goed te laten verlopen. Het is de gewoonte dat de predikant die in deze dienst zal voorgaan in diezelfde week ook veel contact heeft met de kinderen op de school zodat hij in grote lijnen weet wat er allemaal zal gebeuren.
In overleg wordt de liturgie samengesteld: de liederen worden uitgezocht, kinderen zeggen gebeden, nemen deel aan de opening van de dienst, zingen liederen, doen een rollenspel, enz. Er wordt wel wat  van de wekelijkse liturgie afgeweken maar de grote lijnen blijven gehandhaafd.
Op deze foto steekt een kind de paaskaars aan met hulp van de ouderling van dienst.


Natuurlijk wordt er in de scholendienst veel gezongen. Deze twee kinderen zingen het lied "Dan is het feest" met muziek op een begeleidende CD.
Zij zingen de coupletten terwijl de gemeente het refrein meezingt dat luidt:
"Dan is het feest voor iedereen
 nu is er niets dat mist.
 Want zeg nou zelf,
 het is pas feest als iedereen er is".

Het te lezen bijbelgedeelte gaat deze morgen over "de verloren Zoon" en wordt door een leerkracht gelezen terwijl er door kinderen gemaakte tekeningen bij worden getoond op een groot scherm.









Normaal staat de predikant tijdens de overdenking op de preekstoel maar deze keer loopt hij door de kerkzaal en stelt allerlei vragen aan de kinderen.
Het thema van de dienst is "Vermist" en een voor de hand liggende vraag aan kinderen is dan ook: "Ben je wel eens wat kwijt geraakt?"
De antwoorden van kinderen zijn soms zeer verrassend! Eén kind antwoordt bijvoorbeeld met:" Ja, mijn lippenstift!" 

07-02-2010 om 13:13 geschreven door gerard  

We wonen al vanaf 1967 in de wijk Haghoek. Toen we in 1958 trouwden kochten we een huis in het zuiden van de stad waar we negen jaar  prettig hebben gewoond.
Er kwamen kinderen, je wilt een iets grotere woning en op een zeker moment deed die gelegenheid zich voor: in het noorden van de stad - in de Jan Janslaan - werden door het Bouwfonds mooie huizen gebouwd. In een al bestaande wijk, waar nog een heel groot stuk bouwgrond braak lag, ontstond als het ware een nieuwe wijk. Er werden woningen in blokken van vier gebouwd en we kozen voor een hoekwoning vanwege de ruimte om de woning.
Hoe gaat dat in een buurt, mensen vertrekken weer op zeker ogenblik en er komen nieuwe bewoners voor in de plaats. Soms wisselt een huis wel vijf keer van eigenaar. Toen eind 2009 één van de buren haar 85e verjaardag vierde, leek het wel een reünie. Buren en oud-buren schoven bij elkaar aan tafel, verhaalden hoe het hen was vergaan, foto's kwamen te voorschijn, enz. De vraag werd op zeker moment gesteld wie van de bewoners er nog vanaf het begin in onze straat woonden, en dat bleken er slechts vier van de twaalf te zijn.
Al snel kwam toen het voorstel op tafel om met die vier eens gezellig uit eten

04-02-2010 om 10:02 geschreven door gerard  

Vanmorgen heb ik met een aantal medemuzikanten weer een basisschool bezocht voor het geven van een muziekdemonstratie. De opzet hiervan is om kinderen te vertellen wat een fanfareorkest is, op welke instrumenten er gespeeld worden en ze bovendien enthousiast te maken voor blaasmuziek. Natuurlijk willen we graag kinderen zover krijgen dat ze muzieklessen gaan volgen. En dat niet alleen, natuurlijk ook wel om nieuwe leden te werven.
Toen ik vanmorgen naar buiten keek was het laagje sneeuw dat gisteren gevallen was aangegroeid tot een behoorlijke sneeuwlaag. Ik moest in het zuiden van de stad zijn, normaal gesproken ben je daar met de auto binnen tien minuten. Gezien de weersomstandigheden dacht ik bij mezelf: " Laat ik maar ruim een kwartier eerder gaan". Vol goede moed vertrokken, ik was nog geen 500 m op weg of bij de rotonde bij Het Noordik was het al mis, hele files die stapvoets reden. Na lang wachten kon ik eindelijk weer verder. Overal scholieren die al glibberend en fietsend hun weg probeerden te volgen. Toen ik na ruim een half uur op de plaast van bestemming was, bleek dat de rest van mijn medemuzikanten nog ergens onderweg waren. Een schooljuf vertelde dat ze vijf kwartier nodig had om van Albergen naar Almelo te komen, een afstand van ongeveer 10 km.
Met enige vertraging hebben we toch met veel plezier de muziekdemonstratie verzorgd, en wat het belangrijkste was: de kinderen waren zeer enthousiast!
Wat een dag!

01-02-2010 om 00:00 geschreven door gerard