Ik ben Gerard
Ik ben een man en woon in Almelo (Nederland) en mijn beroep is werktuigbouwkundige (gepensioneerd).
Ik ben geboren op 05/12/1931 en ben nu dus 93 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Muziek, fotografie, postzegels,atletiek.
Ik ben getrouwd met Iet, heb 2 kinderen en 5 kleinkinderen.
MIJN FOTOMUZIEKPOST
Mijn hobby's en activiteiten
22-05-2010
FIETSEN
De prot.wijkgemeente, waartoe ik behoor, is een zeer levende kerk. Naast natuurlijk de wekelijkse kerkdiensten, jeugdkerk en kindernevendiensten worden er ook allerlei activiteiten op touw gezet. Ik noem er enkele: een leesgroep die een uitgekozen boek bespreekt, de zanggroep Together, quilten, organiseren van fancy fairs. Daar zijn veel vrijwilligers bij betrokken. Nu is er ook een fietsgroep opgericht en mij is gevraagd of ik zo nu en dan een tocht wil uitzetten en begeleiden. Gistermiddag was het zover!
Fietstochten kun je prachtig uitzetten door gebruik te maken van zogeheten knooppunten. Hier zie je zo'n bord met als knooppunt nr. 60. Vanuit dit knooppunt kun je de diverse nummers van de route die je wilt fietsen bijv. op een papiertje schrijven, een rondrit maken en op hetzelfde punt weer uitkomen. Maar je kunt ook van knooppunt naar knooppunt fietsen en op die manier een mooie tocht door de betreffende streek maken. Maar aan de hand van een knooppuntenkaart kun je thuis ook zo'n tocht uitstippelen. Door heel Nederland is een knooppuntennetwerk aangelegd met afgebeelde borden en paaltjes met daarop de nummers van de knooppunten.
Onze tocht begon deze zonnige middag bij knooppunt 55. Dat is het startpunt aan het Almelo-Nordhornkanaal bij de Pook. Zoals op dit bord te zien is kun je ook andere richtingen kiezen: wij gingen richting nummer 56.
Een deel van de groep op weg naar nummer 56.
Het was prachtig weer, de zon scheen volop en er was niet al te veel wind. Overal zag je de boeren druk bezig met het eerste gras te maaien of al binnen te halen. Een heerlijke hooilucht kwam ons regelmatig tegemoet.
Onderweg kwamen we steeds weer mooie plekjes tegen.
Hier een weiland waar het gedroogde gras al bij elkaar is geschoven om vervolgens in balen verpakt te worden.
Een goede kennis van mij, woonachtig in de wijk Windmolenbroek, heeft een ontwerp nodig dat ik gemaakt heb voor jubilea in de postzegelclub. Omdat het vandaag mooi weer is besluit ik om zelf maar voor postbode te spelen. De fiets gepakt en niet gekozen voor de korstste weg dwars door de stad maar via de buitenkant. Eerst richting Wierden langs het fietspad aan de Schuilenburgsingel. Plotseling zie ik, vlak voor de brug bij Wierden, een bordje met onduidelijke letters en een steen waarop te lezen is SCHUILENBURG. Vandaar de naam voor de autoweg, de Schuilenburgsingel. Na thuiskomst dit woord gegoogled en welja, omstreeks 1100 lag bij Almelo een motetkasteel met die naam! Nooit geweten. Op de hoogte van het Twentekanaal buigt het fietspad iets van de snelweg af en je hebt geen idee meer dat je bijna langs een hele drukke weg fietst. Een boer is het eerste gras aan het maaien en je ruikt de frisse geur van pas gemaaid gras. Een jong konijn komt plotseling uit het hoge gras tevoorschijn en gaat er als een "haas" vandoor. Dan fiets ik de wijk weer binnen en stuit iets verder op een opstopping van auto's. Een aanrijding en in de kortste keren zit de weg verstopt. Met veel lawaai komt de politie, drie man sterk, met sirene en zwaailichten aangereden terwijl er alleen maar blikschade is. Na de post bezorgd te hebben besluit ik richting het Nijrees weer naar huis te fietsen. Op de terugweg fiets ik door de Bornerbroeksestraat en langs de buurt waar we de eerste huwelijksjaren hebben doorgebracht. Je kent deze omgeving niet meer terug: winkels zijn verdwenen, er zijn barretjes, pizza- en shoarmabakkers voor in de plaats gekomen. Wat kan een buurt veranderen. Thuis gekomen kijk ik op mijn km. teller en zie dat ik in korte tijd toch weer 16 km heb weggefietst! Een mooie tocht en dan zijn er ook nog inwoners die Almelo maar niks vinden. Ze moeten de fiets pakken en rondrijden want waar vind je in Nederland nog zoveel natuur onder de rook van de stad.
Een goede kennis van mij, woonachtig in de wijk Windmolenbroek, heeft een ontwerp nodig dat ik gemaakt heb voor jubilea in de postzegelclub. Omdat het vandaag mooi weer is besluit ik om zelf maar voor postbode te spelen. De fiets gepakt en niet gekozen voor de korstste weg dwars door de stad maar via de buitenkant. Eerst richting Wierden langs het fietspad aan de Schuilenburgsingel. Plotseling zie ik, vlak voor de brug bij Wierden, een bordje met onduidelijke letters en een steen waarop te lezen is SCHUILENBURG. Vandaar de naam voor de autoweg, de Schuilenburgsingel. Na thuiskomst dit woord gegoogled en welja, omstreeks 1100 lag bij Almelo een motetkasteel met die naam! Nooit geweten.
