Via de Polderstraat slaan we linksaf naar de Bredeweg en onderweg zien we aan onze rechterzijde een picknickbank met een heel mooi vergezicht. Als laatste attribuut op deze route (alhoewel: we komen hier later nog eventjes op terug want er staan er ook nog een paar buiten de Vlissegem-Stalhilleroute) vinden we de ‘Keukenrobot met twee koele kikkers’. Die staat net zoals in 2011 aan de Kloosterstraat bij Kurt en Viviane Andries. Allerhande soorten keukenmaterialen werden verzameld om deze robot in mekaar te steken. Ja, en de groene kikkers zijn ook weer van de partij. Koele kikkers ? Alhoewel met ruim 30 graden Celcius op de thermometer zal het niet zo eenvoudig zijn, vermoeden we… om dat kikkerkopje koel te houden ... Bemerk ook de verschillen: dit jaar werd een écht gezicht gegeven aan de keukenrobot.

De enige echte Flisseghem Flintstone refereert naar het feit dat er in onze polderdorpen Vlissegem noch in Klemskerke kan gekozen worden om gebruik te maken van een belbus. De ingezetenen moeten zich dus met de voeten een weg banen naar hun bestemming. Net zoals Fred en Barney in de animatiereeks De Flintstones dus. Op dat vlak weinig nieuws onder de zon in een hele lange periode tussen het stenen tijdperk en anno 2012. Jawel, een groene auto staat klaar voor ieders gebruik aan geitenboerderij ’t Reigershof van Renaat en Katrien. Bezoek alvast eens het kaaswinkeltje, de educatieve piramide en de geitjes. Een geel bloemetje siert deze milieuvriendelijke mobiel die in 2011 vervaardigd werd door Hervé Wouters in een dag of twee…

Het heeft wel wat voeten in de aarde gehad om ons volgende attribuut op haar nieuwe bestemming te brengen. Een bestelwagen voor liften en een aanhangwagen brachten onze authentieke Flisseghem Flintstone van de Grotestraat 209 in Vlissegem naar de Polderstraat 4 in Klemskerke.

Om 'Hij ligt in 't bovenste schof en zij ook' uit te beelden werd een oud kastje van zolder gehaald. Aan de Dorpsstraat 2A zie je dit kastje met daarin een gele schoen prijken aan de ingang vlakbij de appelenautomaat. Het zijn graag geziene fruittelers bij Wim Adriaenssens. En de appeltjes (e.a. vruchten) smaken er écht overheerlijk. Proef bijvoorbeeld maar eens de Jonagored !

Net zoals in 2011 hebben we dit attribuut in het straatbeeld gezet, nu aan de Watergangstraat 2 in Stalhille onderweg naar Klemskerke. Op enkele blokken hout werd een stenen varkenskopje vastgemaakt op een oud schoolbankje. En aan het bankje werd ook een grote versleten boekentas gehangen waaruit een ander zwijntje komt piepen. “Blokzwientje” is vrij vertaald : hij die fel studeert.

En vermoedelijk zal dat in deze periode voor een ‘tweede zit’ zijn …
Andere gangbare termen zijn blokbeest, blokker of nog … collegehengst.

Vijfhonderd meter verder aan de linkerzijde van de Kalsijdeweg komen we bij de schoonzoon van de imker-glasblazer. Hier staat bij Peter Duerinck aan de hoek naar het doodlopend weggetje met huisnummer 31 een nieuwe Stalhilse creatie met de naam “Gevolg van ontbossing”.

Vroeger was hier een bos aan dit gehucht van Stalhille gelegen, getuige hiervan de signalisatie Den Busch aan de straatrand. Er werd voor de gelegenheid een menselijk silhouet uit hout gesneden en betiteld met ‘de bospoeper’.

Als de drank is in de man … (vul het spreekwoord aan). Dit glazen kunstwerk werd vervaardigd door Stalhillenaar Norbert Demonie aan de Kalsijdeweg 18. Hij is tegelijk imker, glasblazer en reuzenbouwer. Betoverend veelzijdig dus ! Elke zomer staan zijn tuintafels en -stoelen buiten want Norbert ontvangt 's zomers graag wandelaars, fietsers of al wie gewoon even zin heeft in gezelligheid op zijn zomerterras. Norbert Demonie werkt deeltijds als preventieambtenaar bij het gemeentebestuur van Jabbeke, maar thuis in deelgemeente Stalhille leeft hij al jaren zijn creatieve aspiraties uit. Hij heeft er op zolder een atelier ingericht, waar hij glas in de meest uiteenlopende vormen blaast. Glasblazen leerde Norbert 15 jaar geleden bij Syntra West, vandaag geeft hij er zelf les. Hij noemt glasblazen een enigszins uit de hand gelopen hobby en dat is eraan te zien : zijn atelier staat en ligt barstensvol glazen kunstwerkjes, sieraden en decoratieve interieuraccessoires. Hij 'boetseert' glas ook tot decoratieve voorwerpen, en dat worden dan bijvoorbeeld leuke lampenkapjes.
 "Er passeren vier wandel- en fietsroutes langs mijn deur, én we liggen op het fietsknooppuntennetwerk ... "
In het winkeltje onder zijn atelier kan je je Norberts honingproducten aanschaffen, want bijen houden is een andere bezigheid van hem. Vanaf eind april dienen de bijenkorven uitgezet; eind augustus worden de beestjes opnieuw 'ingewinterd' . Daar tussenin maakt Norbert honing, en producten uit was zoals waskaarsen. In de garage tenslotte vindt nog een andere passie van Norbert onderdak: oude ambachten. "Ik heb er altijd voor geijverd om het landelijk erfgoed mee in stand te houden.
Zo probeer ik oud landbouwersgereedschap te verzamelen, ik heb ook een draaiorgel staan. Ik vlecht zelf ook manden zoals dat vroeger gedaan werd. En met een kleine lokale vereniging hebben we een zevental reuzen onder onze hoede, waarmee we regelmatig meestappen in een stoet."
Dertig jaar al woont hij in het stille polderdorpje Stalhille, samen met echtgenote Annemarie Maes : "Een prachtig dorp, het is hier echt goed om te leven", klinkt het trots.
Stalhille is dan ook royaal voorzien van wandel- en fietsroutes. "Er lopen niet minder dan vier wandel- en fietsroutes langs mijn deur én we zitten op het fietsknooppuntennetwerk. Voorbijgangers genoeg dus. We hadden al het geschenkenwinkeltje waarvoor mensen langskwamen. En dan bleef er 's zomers al eens iemand hangen. Mijn vrouw en ik houden van gezelligheid. We zetten stoelen en tafels op de oprit, serveerden een honingbiertje en wat frisdranken ... En zo ging de bal aan het rollen. Het is niet zomaar café spelen, wat wij doen. We babbelen en lachen met de mensen. Vóor mij is dat ook gewoon vakantie, geloof me vrij."

Ook deze geestige creatie vinden we aan de Kalsijdeweg 10.
’t Is een bescheten commisje: welke betekenis is de meest correcte  ?

a)     een miskoop

b)    een boodschap die over datum is

c)     iets wat je niet graag doet

d)    iets naar de winkel halen wat je zelf niet graag eet

e)     iets naar de winkel halen voor iemand anders

Even verder komen we aan huisnummer 10 in de Kalsijdeweg bij Stefaan Decroos. De enthousiaste Stalhillenaar vervaardigde niet één maar wel twee geestige attributen: Niet zagen maar knippen en ’t Is een bescheten commisje.

Beide attributen zijn een variant op basis van hetgeen we konden zien in Vlissegem tijdens de eerste Geestige Route 2011.

We verlaten de Spanjaardstraat en via de Cathilleweg slaan we rechtsaf naar de Kalsijdeweg. Het eerstvolgende attribuut ontdekken we aan huisnummer 6 bij Luc Paepe en Isabelle Verwichte. Het betreft een hagen-dis: een aan de haag geplaatste bar of dis met daarop een aantal drankjes gepresenteerd. Dorstigen kunnen zich dus hier proberen te laven. Santé !

Organisatie : Werkgroep Geestig Vlissegem i.s.m. Kermiscomité Stalhille,
Vandaele R. - 0496/307261 - ronnyvandaele@telenet.be

Tocht langsheen een overwegend landelijk en bebost parcours. 
Volg de gele schoenen en pijlen en ontdek op het traject tientallen ‘geestige’ attributen. Deze route is buitengewoon gezond om doen want een combinatie van wandelen [of fietsen] en … lachen.

Inschrijving  slechts 1 euro inclusief versnapering.

Dranken aan democratische prijzen.

Verzorgde rustposten onderweg !! Tocht niet in MARCHING !!

Extra :

• wandelbox Brugse Ommeland of wandelnetwerkkaarten te winnen
• verkoopsstanden bieren DenHaene, kaasboer, oxfam wereldwinkel, bloemen en planten, creatieve markt met o.m. een houtdraaier, ...

We maken even een zijsprongetje op het parcours. De bewoners van de Spanjaardstraat 4 waren heel enthousiast om ook deel te nemen aan deze route en plaatsten een karrewiel aan hun gevel. ‘Het vijfde wiel aan de wagen’ is een verwijzing naar de tijd toen een wagenmaker zijn stiel met heel veel vakmanschap beoefende op deze locatie.

Aan het cafeetje ’t Hoekske gekomen – een begrip in Stalhille-dorp – bemerken we aan de gevel een wel heel speciale tweewieler. Het attribuut werd in eerste instantie omhoog gehangen door uitbater Wesley versierd met ‘plateaus’ e.a. bierattributen maar nadien opnieuw herwerkt door onze specialist Hervé Wouters. Hij maakte er een echte knalgele ‘hoekfiets’ van: het achterste wiel hangt aan de Spanjaardstraatgevel  terwijl stuur en voorwiel aan de cafégevel (Cathilleweg 98) te zien zijn. Heel fraai gedaan ! De uitbater is er danig tevreden over dat hij overweegt om de hoekfiets er permanent te laten hangen vermits hier veel wielertoeristen een stop houden.

Op het einde van het paadje slaan we linksaf en komen zo in de Kartuizerinnenweg; de nieuwe wijk van Stalhille.

Aan huisnummer 15 zien we ‘Vier spa’s’ staan.
Bewoner Olivier Libois gebruikt deze torenhoge spades beroepshalve.
Bel eventjes aan en vraag hem zelf waarvoor …

Aan de spades hangen waterflessen om dorst te lessen:
spa plat, spa bruis, spa extra plat en spa superbruis. Santé !

Pas ontdekt ! Deze gele schoenzetel is precies wat we zochten om ergens halverwege de geestige route in de lommer van de bomen aan het Kartuizerinnenpaadje te gaan uitrusten. Liefst met een of ander lekker geel drankje. Stalhille City is bereikt en er wachten ons nog veel humoristische attributen onderweg in ons buurdorpje.

Wie deze zetel helemaal in het geel gekleed als eerste bereikt, krijgt een geestige trip naar Vlissegem kado. Bekijk 1000 zonnen 

Naar het voorbeeld van de grote poort in Vlissegem-dorp met daarop ‘Welkom in Geestig Vlissegem’ werd iets gelijkaardigs gecreëerd aan de Spanjaardstraat. Ter hoogte van het paadje naar de Kartuizerinnenweg in Stalhille timmerden en schilderden Mike Monstrey en Annelore Tanghe van het Kermiscomité samen met Maarten Franssens dit mooie bord “Welkom in Geestig Stalhille”.
Gastvrijheid bovenal in een landelijk dorp!

Even voorbij de verkeerslichten volgen we het fietspad naast de Expressweg gedurende 200 meter en slaan dan meteen rechtsaf. Bij architect Filip en Fabienne Vandeghinste aan de Nachtegaelstraat 30 ontdekken we een mooie nieuwe creatie vanwege Stalhilse inwoners. Het betreft een hele grote en stevige gele passer in metaal.
“Gezien de link met ons gebouw en de symboliek van het attribuut,  een “passer” hebben we het de naam:  PI R²AMIDE  meegegeven”, lieten de bewoners ons weten.
Uitermate geslaagd en beslist een bezoekje waard dus.

Komende van Lepelem aan de Noordede voorbij, bereiken we langs de bochtige Spanjaardstraat volgende hoeve van historisch belang. Het is de prachtig gerestaureerde boerderij van Julien Vermeire-D’hoedt en zoon.

De witte hoeve en de hofplaats geven uit op de Langedorpweg, maar de stallingen met op de gevel verankerd het jaartal 1776 palen aan de Spanjaardstraat.

De hoeve zelf is zeer oud: in de keldergewelven staat het jaar 1729 vermeld. Vermoedelijk zijn in de loop van de jaren 1700 meerdere woonsten tot één grote hofstede verbouwd geworden. Reeds anderhalve eeuw woonden en boerden hier vier generaties Vermeire. Op de hofplaats bevindt zich een rosmolen die nog tot in de jaren 1970 werkte.

Prinses Mathilde kwam destijds op zomervakantie naar deze hoeve om Nederlands te leren.

Uit het boek : “Stalhille, parel van het Noorden - G. Monteyne/R. Vandaele (1999)”.