Jawel ik heb ze. De 50 km overland. Ik heb ze zelfs twee keer want de condities waren zo goed dat ik het te gemakkelijk vond en dat ik ze uiteindelijk twee keer heb gevlogen met een (expres) grote omweg. De vluchtdata moeten nog geupload worden maar ze schatten hier dat ik tussen 250-300km heb gevlogen! Ik heb nadat ik de overlandproef had gedaan zolang mogelijk proberen boven te blijven en dat is goed gelukt. Maar liefst 7u 14minuten heeft mijn vlucht geduurd! Ik heb dus mijn `silver c` brevet dat mij nu toelaat in Belgie wedstrijden te vliegen en eventueel instructeur te worden (ook al heb ik daar niet genoeg uren voor). Nu heb ik ook 51 uur solo in totaal wat maakt dat ik in Belgie mijn passagierslicentie heb, dus ook al zal ik volgend jaar niet veel kunnen vliegen ik zal tenminste jullie allen kunnen meenemen!
Fantastische, onvergetelijke vlucht. Overland vliegen is echt totaal anders als waneer je lokaal blijft. Het blijft stresserend als ik geen thermiek vind en de adrenaline giert soms door je lijf. Het was gewoon fantastisch om te landen als de zon onder ging (ik kon echt niet langer boven blijven). Iedereen feliciteerde mij hier en morgen ga ik een stapje hoger naar de Jantar Standaard (een iets gesofisticeerderen bak met winglets!). Wie weet vlieg ik wel een nog betere proef, zo niet zal ik er niet van wakker liggen ik heb bereikt voor wat ik gekomen ben!
Na de eindeloze reis goed aangekomen in Lake Keepit. Sydney ziet er fantastisch uit vanuit de lucht de opera house, harbour bridge en dan de blue mountains. Er is hier veel meer volk als vorige keer en zelfs een vlaming uit Antwerpen! Het weer is hier ondanks dat ik bijna 1500 km zuidelijker ben gereisd nog steeds ongelooflijk warm. Eigenlijk is het niet uit te houden als je niet aan het vliegen bent (hoe hoger je gaat hoe koeler het word). Vandaag waren de maxima hier 40-42 graden.
Voor het vliegen zijn het hier al een paar dagen goed weer geweest. Het is te zeggen, voor lokale vluchtjes want ik ben hier voor mijn overland training. Gisteren heb ik eerst wat korte landingen geoefend zoals ik dat zou doen moest ik buiten landen (eigenlijk moest ik het ook in een echte wei doen maarr ze zeiden dat het zo goed was en dat het allemaal wel goed zou komen) Daarna kreeg ik wat overland training in de Grobb maar het was heel erg turbulent en de thermiek was verspreid over een grote regio en we zijn uiteindelijk niet verder geraakt dan 32 km van het vliegveld ook al was dit voor mij de eerste keer om het `moedersnest` te verlaten. Gisteren ben ik ook het hoogste geraakt dat ik ooit ben geweest maar liefst 9000 voet! Vandaag mocht ik het dan zelf proberen in de junior. Ik focus hier op mijn 50 km een proef die nodig is om mijn `silver c` te halen . Ik ben uiteindelijk teruggedraaid (ook al zag ik mijn turnpoint liggen en was de goesting daar) ik kwam vrij laag op een bepaald moment en ik had geen zin om al direct een buiten landing te doen. Ik heb uiteindelijk 4u20 gevlogen en dat is het meeste van iedereen hier vandaag en ben dus al bij al erg tevreden. Omdat een parachute hier niet verplicht is draag ik er geen en dat is toch heel wat comfortabeler. De kans is zo klein dat ik ooit spring, ik blijf erbij dat mijn natuurlijke reactie nooit springen zal zijn...
Die 50 km blijft dus mijn doel en ik hoop toch echt dat ik ze kan halen! Hier worden elke dag `tasks` opgegeven van minstens 300 km ook al zijn ze meestal 500km. Hier is ook een amerikaan die stinkend rijk is. Hij vliegt met een nimbus 3, wat gewoonweg de absolute topklasse is met een glijgetal van 1/60. Zijn vleugels zijn echt gigantisch lang. Desondanks vind ik dat hij niet goed kan vliegen hij haalt amper wat andere piloten met minder klasse zwevers halen.
In elk geval ik geniet er hier van en hoop die 50 km te halen tegen volgende week! In afwachting ga ik nog een pintje drinken met uitzicht op tientallen kangeroos op de runway.
Voor ik begin met mijn verslag over wat weeral een ongelooflijke ervaring was moet ik eerst iets toegeven. Ik ben hier in Australie na 9,5 jaar vegetarier zijn terug beginnen vlees eten. Ik was van plan het voor mij te houden tot ik terug kwam maar in dit verhaal kon ik het gewoon niet missen. De reden is vrij simpel, niet omdat Australie een moeilijk land is om vegetarier te zijn maar omdat ik hier kangeroe en krokodil wou proeven. Krokodil kan ik trouwens aanraden, lijkt een beetje op een mengeling van steak en kip.
Belle vue dan de boerderij in Rolleston waar ik 4 dagen heb verbleven ( ik moet een beetje oppassen want ze lezen dit mee google kan deze paginas vertalen maar er is niets dat ik anders zou schrijven anyway). Sophie en Rohan waren twee good looking people die een boerderij hadden van 10.000 are met 2500 runderen. Ook al bleek dit een `medium` farm te zijn naar Australische normen kan ik onmogelijk beschrijven hoe groot het was ("as far as you can see is all our property" en geloof me vrij dat was groot). nog twee andere zussen van Sophie kwamen dat weekend langs en dus was het best een gezellig boel met zen allen samen en kon ik ook is zien hoe het eraan toe ging in de Australische gezinnen.
De eerst dag kwam ik aan en Rohan leerde me met een zweep werken en schieten met een rifle (zeg maar sniper, het was helemaal wat anders als wat ik op de kermis gewoon ben en bibberde ervan na). Achteraf nam hij me mee in zijn `yute`, (een kruising tussen een 4x4 en een pick up) en toonde me hem zijn boerderij terwijl we op dingos jaagden. Dingos zijn er een hele plaag want ze eten de kalveren op. We vonden er uiteindelijk een en Rohan schoot maar raakte enkel zijn poot en dus kon mr dingo ontsnappen. Ze moesten wel allemaal lachen met mijn hoed want blijkbaar kon je van mijlen ver zien dat de mijne het goedkoopste model was. Die avond zijn we in het lokale dorp Rugby gaan spelen. Heel het dorp deed mee en ik had het best moeilijk met de regels. Rohan was ooit nog professioneel union speler geweest in Hong kong voor een jaar dus hij kon er heel wat meer van dan ik. Na het spelen dronken we met het hele dorp behalve de gewoonlijke pintjes ook veel rum want Bundaberg is hier heel dichtbij en de gelijknamige rum is best lekker als je het mengt met cola. Achteraf gingen we naar huis en werd het feestje met de familie verder gezet. Ik had het in het begin best moeilijk met het Australische outback engels ook al zei iemand van het dorp tegen mij dat ik waarschijnlijk de foreigner was dat het beste alles begreep.
De tweede dag stond ik op met de geur van bbq. Geweldig om als onbijt lamskotteltjes met verse eieren te eten (`best hang over food you can get in Australia`). Daarna gingen we paardrijden. Eerst moesten we de paarden gaan halen in en van de weides. We joegen ze naar boven om op te zadelen. Rohan nam de truck we laadde de paarden in en hij reed ons naar een van zijn zovele paddocks. De paardrijrit zal ik waarschijnlijk nooit van mijn leven vergeten. Om zo omgeven door de natuur te kunnen paardrijden was ongelooflijk. Twee uur en half die voorbij vlogen! De paarden waren perfect afgericht (`just watch out these aint no f*cking pony rides if u treat themm the wrong way theyll go fast, very fast) Ik probeerde ook wat te `musteren` het vee naar een bepaalde plek te drijven maar dat was toch niet mijne sterkste cote. Daarna gingen we iets drinken in de lokale pub en rum en bier kopen voor het buurtfeest dat die avond werd gegeven. Ook een belevenis uiteraard. Die avond werd er in Belle vue een buurtfeest gegeven. Ze kookten op een kampvuur heerlijke `roast pork met veggies`. Heel het dorp werd uitgenodigd en het was weer super leuk om tussen alle lokalen te zitten. Rohan speelde wat digeridoo en we zaten allen rond het kampvuur. De rum vloeide weer tot in de vroege uurtjes....
De derde dag dan. Vandaag zijn we gaan zwemmen in een van de wateropslagputten in een van de paddocks. Terwijl je zwemt tussen de pelikanen en de vissen zie je af en toe een rund verschijnen. Uniek om met de hele familie hier te zijn. Ze hebben bijna allemaal een gelijkaardige boerderij en zijn dus gewoon aan het outback-leven dat mij enorm intrigeerd. Leef maar is 2uur rijden van de eerste supermarkt of anderhalf uur van het eerste ziekenhuis. En toch, en toch zijn ze allemaal zo open, zeker niet zoals boeren in Belgie. Hier staan ze open voor van alles en nog wat ook al leven ze zo ver weg van alles. Ze krijgen hier ook nu en dan slangen in huis. Vorig jaar hadden ze er 5 meestal ongevaarlijke carpet pythons maar vorige week hadden ze toch de erg giftige brown snake die gigantisch leek op de foto. De mensen weten hier gewoon zoveel van de bush. Dit is iets wat je volgens mij niet kan leren door hier een paar jaar te leven maar waar je echt mee moet zijn opgegroeid.
De laatste dag ben ik met Rohan nog meegeweest terwijl hij deftig de runderen bijeen dreef met een cross-moto (ziet er even spectaculair uit als met paarden) en zijn perfect getrainde honden (hij kon op twee manieren fluiten de ene betekende langs links het vee benaderen en de andere manier langs rechts). Afscheid genomen en vertrokken.
Op de terugweg zijn we nog langs een aboriginal community gereden. Hier heb ik pas beseft hoe f*cked up die hele situatie is. Het is zogezegd een alcohol vrije zone waar absoluut niets van alcohol mag zijn maar je kon de `goon boxes` die hier als bijnaam aboriginal pillows hebben (je kan de zakjes nadat je ze hebt opgedronken opblazen) overal verspreid zien liggen in het dorp. Ik voelde me absoluut niet veilig en heb erg weinig fotos getrokken. De huizen waren er verloederd, het deed me een beetje denken aan een sloppenwijk in Congo. Ik snap het ook niet helemaal: dit zijn gemaanschappen die de overheid betaald en onderhoud. Dus tja wat doen die mensen heel de dag als ze toch betaald worden? Drinken idd. Er klopt gewoon iets niet en ik heb het er dit weekend met een veel mensen over gehad en niemand maar dan ook niemand heeft een antwoord of een oplossing.
Maar mijn conclusie voor dit weekend : De Australiers zijn dus nog veel gastvrijer dan ik mij ooit had kunnen voorstellen. Ik voelde me echt den `dikste chansaard` van alle backpackers in Australie. Ze deden gewoon zoveel voor mij en ik ben echt met mijn gat in de boter gevallen!
So Thank you ever so much Sophie, Rohan, Evy, Miller, Carlie, Suzie, Nox, Donna, Chris, Ruby, Lilly for this fantastic experience and these wonderfull 4 days!
Vanavond op de bus naar Brisbane (11uur bus pff). Vandaar een vlucht naar Brisbane en van Brisabane naar Sydney en van Sydney een vlucht naar Tamworth waar ik morgenavond aankom om nog een weekje te zweefvliegen. Ik kom in tijdnood en zal helaas Byron bay en the gold coast moeten skippen, ach ja ik zal vant jaar nog is een dagje naar reggaegeel gaan want wat ik ervan heb gehoord is het een beetje zoals reggaegeel)
Jaja terug in Rocky. We hebben uiteindelijk een lift gekregen van twee luikenaars die we hadden leren kennen op de zeilboot.
Nu dat ik hier een paar dagen langer blijf in Rocky besef ik pas hoe weinig hier te doen is. Als ik hier om acht uur savonds sta te bellen aan een telefooncel ben ik de enige mens op straat .Iedereen loopt hier rond met een cowboy hoed op en dus hebben wij ons maar aangepast en er ons ook elk een aangeschaft. De mensen zeggen ook `g`day` en `c u around town` tegen elkaar. We hadden nog graag de rodeo gezien maar die is hier alleen maar op vrijdag en dat krijgen we helaas niet in ons programma. Het blijft hier nog altijd bloed bloed heet, ook al ziet de sneeuw in belgie er mooi uit ik zou voor geen geld van de wereld willen ruilen!
Morgen wacht er mij echt een groter avontuur te wachten! Ik ga een paar dagen verblijven op een `cattle sation`. Een paar dagen de cowboy uithangen op een typisch Australische boerderij dus. Paardrijden (ja mama nu maak ik u pas jaloers) en wat met het vee optrekken wat kijk ik er naar uit!
Even opfrissen hoe ik er ben toegekomen: Ben hier vorige keer een locale journaliste tegengekomen die net die dag bezoek had gehad van haar zus en schoonbroer die een boerderij hadden. Toen ik haar mijn situatie uitlegde vroeg ze me of ik ook geen zin had in een paar dagen outback adventure. Hell yeah! Ik herinner mij de verhalen van mijn vader, en iets recenter die van Ben van op Autralische boerderijen. Het cliche klopt dus dat australiers heel gastvrij zijn.
Ik ben 4 dagen dus even van de wereld verwijderd dus aub no worries over mijn whereabouts.
Net terug van de driedaagse zeiltocht. De eerste dag hadden we wat pech met het weer en regende het nogal veel. Dat maakte de zee ook erg wild en dat was ook wel avontuur (probeer maar is iets van een buffet te nemen of te slapen als de boot heel erg van links naar rechts wobbelt ). De andere dagen hadden we wat meer geluk en was het gewoon geweldig om op het dek te zonnen of wat mee te helpen met het zeilen. Het duiken was ook enorm tof. Zowel ik als Daniel zijn nu `certified divers` dus we namen onze flessen kregen een korte briefing en weg waren we. Zo hebben we op onze laatste duik eventjes in een labirint van grotten en koraal bogen gezwommen.
Een van de momenten dat ik nooit zal vergeten was de 2e dag toen we ankerden voor een van de eilanden om te overnachten. Terwijl we met een paar pintjes van de zonsondergang genoten sprongen we van de voorkant van de boot in het water en snorkelden we wat. De kapitein van het schip gooide ineens wat brood in het water en voor we het wisten waren we omringd door honderden gigantische vissen. We konden ze ook uit onze handen voeren. Schitterend. Later konden we ook wat vlees gooien naar de zee arenden die het dan oftewel uit de lucht haalden oftewel doken en net voor onze boot oppikten. Slapen deden we in een grote airconditiond kajuit. Erg comfy. Vandaag was dus helaas de laatste dag dat ik het great barrier reef nog eens kon zien... Ik heb ervan genoten en hoop hier zo vaak mogelijk nog terug te komen.
Vanavond gaan we nog uit met de erg leuke groep en bemmaning. Morgen gaan we waarschijnlijk terug naar Rocky.
Schitterende ervaring dus weeral! Livin` the dream
ps: nieuwe fotos op facebook+ Heel veel mensen lezen mijn blog en zeggen mij dat ze liever niet openbaar reageren, wat ik perfect kan begrijpen je kan echter ook persoonlijk naar mij sturen zonder dat anderen het moeten lezen door op het e-mail icoontje rechtsonder het verslag te klikken... Ik krijg veel meer persoonlijke dan openbare reacties dus no worries je bent heus niet de enige!
Aangekomen in Airlie. Cairns was nog erg leuk en de vriendengroep die ik daar heb opgebouwd is misschien nog sterker dan die in Sydney. In Cairns was, zeker met nieuwjaar de `goon` overal aanwezig. Goon is typische backpackers drank en je vind het overal langs de oostkust. Goon is een karton met heel heel goedkope wijn, en het is basicly een mengeling van alle slechte wijn die te vinden is in Australie. Te vergelijken met boecht van den Aldi bij ons dus. Ik krijg het niet binnen maar echt iedereen drinkt het hier. Geef mij dus maar een pintje dat evenveel kost als een karton met 5 liter goon. Ik wou er al langer over vertellen maar vergat het altijd, het is een van de beelden die ik niet zal vergeten alel backpackers met hun goon.
Op dit moment wachten we om op ons zeilschip te gaan voor een driedaagse zeiltocht. Het word vast wel leuk en de paar mensen die we zijn tegengekomen die ook op dezelfde boot gaan zien er erg leuk uit. Drie dagen zeilen en duiken:wat een leven! Ik ben niet bereikbaar voor de komende paar dagen dus no worries over mijn whereabouts.
Gelukkig nieuwjaar iedereen! Ik vond het enorm cool om als een van de eerste mensen ter wereld nieuw jaar te vieren. Ook al zitten quasi alle backpackers in Sydney (Tiffany is gisteren naar Sydney vertrokken ze betaald maar liefst 50 AUD voor dezelfde kamer die ik 27 betaalde in November!) ik vond het enorm cool hier in het tropische cairns.
De duiklessen waren kei tof. We hadden een enorm getalenteerde kleine groep. Volgens de instructrice waren we de beste groep die ze ooit had gehad en ik moet zeggen dat het allemaal direct ging. Ze moest het maar een keer voordoen en we waren er allemaal mee weg. Dit was een reuze meevaller want ik ik denk dat het anders een beetje te vergelijken is met een slechte skigroup is waar je steeds op moet wachten. Je ziet echt wel een ander deel van het groot barriereef als je duikt. Het blijft toch ongelooflijk en ook alle instructeurs blijven super enthousiast ook al zitten ze elke dag op het reef. Moest ik meer tijd hebben zou ik zeker als vrijwilliger op de boot werken. Je mag dan elke dag gratis duiken en op de boot verblijven als je bv de bar of de afwas doet. Vandaag ga ik voor mijn laatste keer naar het reef en mag ik helemaal mijn gangetje gaan. Heerlijk, in belgie doe je dus 4 weken voor dezelfde brevetten ik doe er hier 4 dagen over.
Nieuwjaar dan. Ik was van plan om op de boot te blijven voor nieuwjaar, een nachtduik te doen en zo onvergetelijk nieuwjaar te vieren maar dan zou ik helemaal alleen moeten gaan en ik wou echt wel bij mijn nieuwe hechte vriendengroep blijven dus hebben we hier een kroegentocht gedaan wat ook wel cool was. Nieuwjaar zelf stonden we op een terras met zen allen naar het vuurwerk te kijken. We hebben ons goed geamuseerd. Het enige jammere is dat het scherm van mijn camera gebarsten is! Kleine ramp aangezien ik morgen naar de whitsundays vertrek en dus geen camera heb! For crying out loud. Ik heb geen flauw idee hoe het is kunnen gebeuren en merkte het opeens gisteren (vroege avond voor ik commentaar krijg dat ik teveel gedronken zou hebben)
Anyway veel plezier daar in Belgie waar ze nog steeds in het oudejaar zitten terwijl ik dit schrijf. Mijn boot vetrekt over een half uurtje dus snel nog iets eten en op naar Nemo en zijn vriendjes!
Ooh ja en ik kon mijn oren niet geloven toen ik hoorde wie onze nieuwe eerste minister is! Wa ne mottige premier!
Eergisteren zijn we dan naar the great barrier reef gegaan. Toen ik hoorde dat de duikinstructeur een vlaming was dacht ik bij mezelf `tzal toch geen waar zijn` (insider voor mamas familie) maar twas maar ne kerel uit Antwerpen .Ik heb er enorm van genoten maar denk dat mijn reisgenootjes dat iets minder hebben gedaan... Tom was erg zeeziek (en hij was heus niet de enige op de boot) want het was helemaal niet zon goed weer. Eens in het water dan was het fenomenaal , maar de stroming was super super sterk en Tiffany is niet zon goede zwemster en moest gered worden met een motor boot. Eigenlijk was de stroming voor mij zelfs te sterk (en al zeg ik het zelf ik ben een goede zwemmer). Het probleem is dat je het zelf niet door hebt je bent aant snorkelen en met je hoofd onderwater de visjes aan het bewonderen en als je dan boven komt besef je dat de boot nog heeeel ver weg is. Om terug te zwemmen kostte het mij heel wat moeite. Dat wil niet zeggen dat ik er geen 200 procent van genoten heb. Tja wat kan ik nog meer zeggen. Het groot barriere reef is gewoon alles wat ze ervan zeggen. Schitterende kleuren milijarden visjes (en dikke kleppers van vissen ook). De fotos zijn eigenlijk niet zo goed geslaagd omdat eenderzijds was het erg moeilijk om fotos te nemen en anderzijds is het normaal dat water veel kleuren absorbeert... Je moet dus zelf ooit in je leven naar het reef gaan om te weten hoe mooi het is. Fysiek vond ik het snorkelen zelf ook zwaar omdat je echt wel soms diep moet duiken en je adem lang moet kunnen inhouden.
Man maar wat een verslag hoor mij hier klagen! Het was gewoon amazing om Nemo met zijn andere vriendjes te zien (en niet te vergeten de knappe snorkelinstructrices en fotografes die zeker ook de moeite waard zijn). Na een uurtje werd iedereen teruggeroepen naar de boot omdat de stroming echt te sterk werd. Een kwartier later echter ben ik alleen met de kapitein van het schip gaan snorkelen (hij zei ook dat ik een `young fellow` was en dat ik hem wel zou kunnen volgen. Dat was gewoon geweldig. Hij liet mij dingens zien die ik anders nooit gezien zou hebben. Op een bepaald moment dook hij ook een duikster achterna en liet mij vrij diep even van haar zuurfstofmasker ademen. Achteraf zijn we nog naar een paar andere plekjes geweest en ben ik ook nog in de cockpit (of hoe je dat ook noemt op een boot) gemogen met hem. Morgen ga ik een 4-daagse duikcursus (geweldig kerstkado papa dank u!) volgen waardoor ik vanaf dan 18m diep over heel de wereld mag duiken. Het is een heel erg goedkope want je duikt ook op nieuwjaarsdag en dus dat betekend dat je niet te zwaar mag uitgaan op oudjaar maar dat heb ik er meer dan voor over! Zo kan ik ook met mijn nieuwe travel buddy van engeland waar ik een bed mee deel naar de whitsundays gaan om te zeilen en duiken! Toffe kerel uit Liverpool die al 2.5 maanden gereisd heeft in Azie (en hoe geweldige fotos van hem heb ik al gezien, zeker niet de typische britse toerist die ernaartoe gaat om kreeftrood verbrand te worden en zich dan het feestvarken uit te hangen (ook al kan hij dat ook)) en daar zijn licentie al gehaald heeft. Hij doet me een beetje denken aan lincoln burrows uit prison break, ben blij dat ik weer heel goed met iemand kan opschieten voor de rest van mijn reis want zoals ik al zei Tom en Tiffany moeten dringend werk zoeken.
Vandaag ben ik dan met Tiffany naar het regenwoud gegaan. Met nadruk op Regen want het goot bijna heel de dag, ook al had dat ook zijn charmes. Ook al hebben we het nu al een paar keer gezien het blijft enorm tof en onze gids vandaag was een echte local die de bush door en door kende en enorm intressante zaken vertelde over het woud. Zijn vaste job was slangen verwijderen uit de mensen hun huizen hier in Cairns. Het beste moment blijft toch als we op een grote rivier in een klein bootje in het regenwoud zaten ook al hebben we geen krokodil gezien. Ik waande me helemaal in de film congo river. We hebben onderweg ook de plek gezien waar Steve Irwing aka crocodile dundee begin dit jaar stierf nadat een rog hem recht in het hart had gestoken. Het is een beetje de idool van iedere gids hier.
Ach wat geniet ik toch van mijn verblijf hier... Morgen dus duiklessen eerst in het zwembad en de laatste twee dagen in the reef.
Ik heb btw heel wat fotos geupload op facebook!!!!
Eerst en vooral Zalig Kerstfeest aan iedereen gewenst! Mijn kaartjes zijn onderweg maar ik ben zoals altijd weer rijkelijk te laat!
Kerstmis in Australie is geweldig. Veel backpackers hebben het moeilijk nu, vooral de meisjes uit Europa hebben heimwee. Ik vind het allemaal geweldig moet ik zeggen om de kerstman op het strand met een zonnebril aan te zien en kerstliedjes te horen op het strand. De kerstbomen onder blue sky naast de palmbomen. Op kerstavond hebben we een kerstdinee gehad hier in de hostel en op kerstdag hebben we een bbq gehouden aan de lagoon. Zalig gewoonweg. Iedereen maar dan ook iedereen draagt hier de rode kerstmutsen die ook wij ons aangeschaft hebben (zie de fotos later). Het enige mindere aan kerstmis is dat ik al reeds in de helft van mijn reis zit . Gisteren nog even geskypt met heel de familie voor de webcam waarvoor dank en ondanks de troebele kwaliteit zagen jullie er allemaal goed uit! (gisteren besefte ik ook dat ik ook volgend jaar niet thuis zal zijn voor kerstmis en in Arizona zal zitten voor mijn flight training, dus we zullen het toch maar gewoon moeten worden)
Cairns is eigenlijk een heel leuk stadje, alles op wandelafstand en vrij goedkoop. Ze hadden mij gewaarschuwd dat het hier regenseizoen was maar tot nog toe heeft het hier nog niet een keer geregend. Morgen gaan we naar de great barrier reef op een dagtrip en overmorgen gaan we naar het regenwoud.(de twee grootste toeristische attracties hier in Cairns). Kijk er ongeluuflijk naar uit moet ik zeggen.
Bon, nu ga ik de rest van mijn trip hier plannen en de instructies lezen voor de digitale onderwatercamera die we hebben gehuurd voor morgen (jaja ik laat jullie meegenieten!)
Oef! Aangekomen in het tropische Cairns. Na 2000 km zijn we er dus. We hebben weer heel wat meegemaakt onderweg.
Na Fraser Island zijn we naar Rockhampton gereden of `Rocky` zoals de localen het noemen. Rocky is zon typisch Australisch stadje dat in de jaren 1800 de gold rush over zich heen kreeg en nu vrij verlaten is. Veel meer dan een paar victoriaanse huizen zijn was er dus niet te zien. Eigenlijk gingen we hier gewoon naartoe omdat het perfect op onze weg lag. Maar we hebben er ons geweldig geamuseerd! We waren denk ik zowat de enige backpackers in town (we sliepen dan ook net boven een nogal lawaaierig cafe) en zijn die avond naar de lokale pub geweest om wat te eten. Geweldig leuk was dat want daar hebben we de echte `aussies` leren kennen. Het dorpje wordt ook wel `the steak capital` genoemd omwille van de vele vee boerderijen in de buurt. Daar zaten we dan in de pub tussen de crocodile dundees en de waltzing mathildas (de clichese kloppen hier wel, althans qua uiterlijk). Wat mij opviel was hoe beschaafd, vriendelijk en welopgevoeld de mensen waren! Mijn ogen zijn echt opengegaan en had veel meer het soort, hoe moet ik het zeggen, outback mensen zoals in america verwacht: Gesloten, moeilijk. Absoluut niet dus. Ik ben er ook aan de praat geraakt met de lokale journaliste van het dorp en ze stelde voor om bij een van haar twee zussen te gaan die allebij een boerderij in de buurt hadden en daar een paar dagen logeren en zo het echte outback leven is te volgen. Hopelijk kan ik zo na nieuwjaar (hopelijk) een beetje in de voetsporen van mijn vader treden. Rocky was dus erg leuk want, hoe hard ik mij ook amuseer in de hostels hier kom ik heel de wereld tegen maar niet zozeer de echte australiers.
Van rocky zijn we naar Airlie beach gegaan. Airlie beach is the gateway naar de eilandengroep de whitsunday islands. De dag erop zijn we op een dag trip naar de eilandengroep gegaan. Eerst gingen we snorkelen (met een stinger suit aan, hier zitten de gevaarlijkste beesten ter wereld kwallen die nog geen centimeter groot zijn en die een volwassen mens doden op 4 minuten tijd). Het snorkelen was geweldig! Zeker toen wij de enige van heel de boot waren die een schildpad hadden gezien tussen het prachtige koraal met alle kleurrijke visjes. Ik had best schrik want het beest was wel anderhalve meter groot! Tom dook er echter onmiddelijk naartoe en dus ging ik achter hem aan, super gewoon want het zwom echt naast ons en het liet ons hem strelen. Daarna nog een paar mooie stranden geweest. Ik denk dat ik hier terug naartoe ga want de trip vond ik een beetje `rush rush` en op een moterboot terwijl iedereen zegt dat je er moet zeilen. Als de farm stay in Rocky doorgaat, ga ik na nieuwjaar zeker terug voor een overnight trip op een zeilboot, dat komt erg goed uit met mijn planning. Het kost niet zoveel en het is een geweldige manier om de whitsundays te zien. In Airlie overnachtten we in een erg mooie hostel. Het was een erg groot resort met allemaal cabines in het midden van het regenwoud. Net t egenover ons hostel lag ook de lagoon (rember het publieke zwembad dat iedere zichzelf respecterende gemeente hier heeft) Dat 24/7 open was! Kei leuk want het was er bloed bloed heet dus na een avondje dansen nog snel even in het zwembad springen was super (geloof me de temperaturen van de lagoon waren te vergelijken met mijn baden in Belgie).
Vandaag hebben we 11uur aan een stuk gereden en dat was een beetje van het goede teveel... We hebben onderweg ook een boete gekregen van 100 aud (tom reed 71 waar hij 60 mocht). Elke kilometer dat we naar boven reden werd het wat warmer. Het is hier tropisch warm (en vochtig). Een engels meisje op mijn kamer neemt hier 5-6 douches per dag, ik zal er toch net dat ietsje minder nemen. Ik kruip nu in mijn bedje stikkapot en ik upload morgen de fotos!
Terug van 2 dagen Fraser Island. Ik kan niet wachten om de fotos up te loaden (ben ermee bezig). Fraser was gewoon, ja. Ik heb er eigenlijk geen woorden voor. Dit was ongeveer het leukste en mooiste wat een mens kan doen in zijn leven denk ik. Het nog voor dag en dauw opstaan en de centjes waren het meeeeeer dan waard. We kregen eerst een briefing hoe we moesten rijden met een 4x4 want ja het is echt alleeen maar zand en je komt toch zowiezo vast te zitten. Met een 4x4 rijden vergt wat aanpassing maar na een tijdje wist ik wel hoe dat het moest. Dan de boot op en naar het grootste zandeiland ter wereld. Het was zon unieke ervaring dat ik hier ooit van mijn leven nog terugkom. Ik heb misschien wel 20 keer het gevoel gehad dat Armstrong als eerste mens op de maan moet hebben gehad, alsof je de eerste mens bent die staat waar jij nu staat.
Uiteindelijk zijn we een stuk of 5 keer komen echt vast te zitten. Wel tof, dan moet je jezelf uitgraven en komen andere backpackers je helpen en heb je altijd plezier. Eens op het strand is het ook geweldig `cruisen`. Het geeft echt een kick als je zit doorte cheezen op het strand. s`avonds hebben we dan een plekje gevonden om te kamperen aan het strand, aan een beekje ( hier mag vrij kamperen nog ). Ook al hebben we onze 3 tenten opgezet we zijn onder de sterren gaan slapen. En wat voor een sterrenhemel! Het klinkt allemaal zo cliche maar man hoe mooi was het daar wel niet. Het leek echt alsof we aan expeditie robinson mee deden. Smorgens zijn we dan met de zonsopgang opgestaan want hoogtij was al om 10u en zowel ik als Tom wouden nog is rijden op het strand. De lakes op Fraser island waren bijna altijd helemaal verlaten. Wij waren quasi altijd helemaal alleen (kijk naar de fotos). Het water was er zo warm als mijn bad in belgie denk ik. Het tropische regenwoud was ook schitterend. Nu zitten we in Hervey bay en gaan we uitchecken we hebben eigenlijk nog geen flauw idee naar waar we nu gaan...
Ooh ja en die 50 euro per dag is dus met accomodatie en daar ben ik al gemakkelijke 15-20 euro mee kwijt ff rechtzetting. En man man man wat voor een crisis is het daar toch weer in Belgie!
Heb hier een paar heerlijke dagen beleefd! Mijn hostel is echt super leuk. Toffe kamer, warm zwembad, vriendelijk personeel. Savonds is het hier zoooo mooi om iets te drinken op het terras met alle lichtjes van de skyline van Brisbane. Ik geniet daar echt van, die warme avonden en als er een live bandje speelt maakt dat het helemaal af. Het zwembad is hier erg warm en mijn kamer was enorm plezant. Zo was er een chinees die dag en nacht op zijn laptop zat of de Amerikaan die vroeg `so whereabouts in Australia is Belgium?` ik heb maar geantwoord net onder Perth.
De stad zelf is leuk. Paar musea en een erg leuke `lagoon` ( een soort openbaar zwembad) maar ik heb toch niet hetzelfde `wauw` gevoel als in Sydney. Ik zou hier wel graag een paar maanden werken (zeker in deze hostel) maar in tegenstelling tot Sydney vind ik het dus niet zo erg om morgen te vertrekken dus. Je kan hier ook wel goed feesten, en het xxxx bier is lekker en goedkoop! (de brouwerij is hier net om de hoek, de mensen die deze elke dag gaan bezoeken kan je goed herkennen als ze terug komen, waggelend en zingend). Gisteren zijn we nog met een grote groep van ons hotel naar het belgian beer cafe geweest (lonely planet zei dat je dat absoluut moest doen!), mijn hoegaarden smaakte nog nooit zo goed.
Morgen vertrekken we al om 4uur smorgens naar Fraser island. Het heeft ons vrij veel geld gekost (voor de rest probeer ik nog altijd om aan 50 euro per dag te leven zene papa!Acommodatie en levensonderhoud), maar iedereen zegt hier dat je dat moet doen en dat het zeker de moeite waard is. We hebben een 4x4 drive gehuurd en gaan er een nachtje kamperen alles in begrepen. Daarna gaan we richting Whitsunday islands en we zullen rond de 23e in Cairns zijn als alles goed gaat (heb mijn boekings al wat gewijzigd). Ik ben morgen dus aan het kamperen op het grootste zandeiland ter wereld dus aub geen paniek als ik even niets van me laat horen.
Ik moet jullie laten. Mijn was is klaar en - veel belangrijker - de happy hour begint hier over een kwartiertje!
Mijn verblijf in Keepit ingekort wegens het korte weer. Ben Dagje eerder vertrokken. Het goot kei hard daaqr en de voorspellingen waren nog slechter voor de dag erna. Die avond dus nog iets gaan eten in de locale pub in town en dan op de greyhound gestapt. Ik ga zeker proberen te sparen om nog eens terug te kunnen gaan naar Keepit tijdens mijn verblijf hier down under. Volgend jaar zal ik toch niet veel tijd hebben om te zweefvliegen. Zon vliegveld is toch wel vrij saai als je niet vliegt...
Anyway de bustrip snachts was best comfortabel, er zat niemand op de bus en dus kon ik languit liggen met mijn benen aan de andere kant van de gang. Erg elegant hoor ik mijn zusje al zeggen. Ik werd op een gegeven moment wakker en toen bleek dat we in Armydale waren waar papa nog een jaar heeft gedoctoreerd. , sorry papa maar het zag er maar dood uit, deed me een beetje denken aan een afgelegen plek in Infernetto.. Om 7uur smorgens hier aangekomen en het eerst wat mij opviel dat het hier een pak warmer is als keepit of sydney. Het is hier 10u en al 31C. Ik mag mijn kamer nog niet in dus kom ik even internetten (dat hier gratis is, wat als nadeel heeft dat je nogal lang moet wachten. Gelukkig kan ik mijn mails checken op mijn ipod , wat op deze reis al heel handig is uitgekomen!)
Tom en Tiffany zijn onderweg naar hier en ik ken hier ook een studente bij SFA die in Juli begint en daar ga ik binnekort ook wel iets mee drinken (ze hebben hier een belgian beer cafe!)
Ik denk dat ik vandaag languit aan het zwembad ga liggen. Dat ligt hier prachtig op het dakterras en je zwemt werkelijk met de skyline van Brisbane op de achtergrond. Daarnet al wat inkopen gaan doen in de locale supermarkt, lijkt wel een mooie stad!
Ik krijg van overal een beetje reactie dat ik meer moet laten weten... Nu behalve het vliegen is hier niet veel te vertellen.. Alhoewel... Vannacht lang wakker gehouden door 2 muisjes die in mijn kamer mijn eten aan het op eten waren. De dag daarvoor had ik een vrij grote hagedis op mijn bed zien zitten. Allemaal wel grappig, en deel van de ervaring. Ze hebben al een paar muizenvallen gezet in mijn kamer vandaag.
Vandaag ook iets heel onprettigs meegemaakt. Het weer zag er wel ok uit. Ik zette mijn vliegtuig buiten, maar op een bepaald moment raak ik zachtjes een deel van de hangaar. Het leek allemaal niet zo erg, tot ik ineens zag dat er een klein stukje uit mijn rolroer was. Normaal kan je dit repareren op een uur tijd, maar aangezien alles hier zo ver weg is duurt waarschijnlijk een kleine week. Dik balen dus en ik had helemaal geen zin meer in vliegen. Ik ben er eigenlijk nog altijd niet goed van, maar was weer maar eens verrast hoe vriendelijk en hoe normaal de australiers het hier opnamen. In Belgie werd er waarschijlijk hard op mij geroepen, en zou ik het hebben mogen uitleggen aan de hoofdinstructeur, maar hier? Ongelooflijk, het eerste wat ze aan dachten was met wat ik nu zou vliegen! Morgen komt er voor mijn laatste dag waarschijnlijk een instructeur langs om als het weer wat meezit overland te vliegen. Zo nen toffen bak, en dan zo iets stoms, heb zwaar zitten vloeken.
Heb ondertussen mijn tripje geregeld voor naar Brisbane. Zaterdagavond gaan we hier nog iets eten in Tamworth en dan neem ik de bus tot smorgens vroeg richting Brisbane. Tom en Tiffany zijn ondertussen ook onderweg en we zien elkaar daar.
Weet je nog dat ik in mijn vorig berichtje stuurde dat ik voor een wandeling ging near the lake? Heb ik gedaan, en ze zeiden dat er aan de andere kant een camping was waar ik fish en chips kon eten, dus ik trok er naartoe anderhalfuur gestapt en inderdaad erg lekker gegeten en blij om nog is wat bewoonde wereld te zien. Erg mooi met pelikanen, kangeroes en alles. Toen ik terug ging leek alles ok, ik had berekend dat ik voor donker terug thuis zou zijn maar helaas... Vanop het vliegveld zie je het meer liggen, maar vanaf het meer zie je het vliegveld niet liggen. Compleet verloren gelopen dus. Erg leuk met een gsm die het niet doet en als het steeds donkerder word. Ik was om 18u vertrokken en ondertussen was het al 21 uur. Na een tijdje werd ik het zo beu, zo compleet verloren te zijn dat ik het internationale noodnummer 112 belde : Ik zei dat ik in lake Keepit New south wales verloren was. Het antwoord: we can only get you medical assistance, police or fire brigade. Daar had ik dus ook niet veel aan. Ondertussen was mijn zweeflvliegclub ook een gigantische zoekactie begonnen. Iedereen hier ongerust. In de `bush` zag ik dus amper voor mijn ogen. De kangeroes sprongen erg dicht en dat is niet echt een gerustellend gevoel moet ik zeggen. Overal hoorde ik wel iets, gelukkig ben ik net niet in paniek geraakt. Het enige wat ik nog bij mij had was mijn camera.. Dus als ik in de verte een auto zag probeerde ik met een flits de aandacht te trekken. Resultaat: Geen aandacht en ochtend erna mijn batterij plat, dus geen foto van mijn eerste solo in Australie (later meer). Uiteindelijk toch terug naar dat bungalowpark geraakt, en de eerste de beste mensen aangesproken. Twee vrouwen in een pickup met vanachter misschien wel 8 kinderen: `Are u flinn?` Oef gered! Dacht ik. Ze brachten me terug naar de club, maar zze wisten de weg zelf niet goed, en hebben het aan wat kampeerders moeten vragen. Eindeloos ver zijn we gereden. Uiteindelijk goed aangekomen, gelukkig konden ze er hier mee lachen op de club hoewel de helft van de mensen nog naar mij aant het zoeken waren. Ze noemen mij hier `outback Flynn` naar John flynn, de oprichter van de flying docters. Al bij al veel chance gehad dus, en gelukkig rustig gebleven. Toen ik vandaag een meter lange slang zag over een pad kruipen (en ik denk dat het het de erg giftige brown snake was) besef ik dat ik best wel wat chance heb gehad.Moraal van het verhaal: Never underestimate the bush. Het vliegen dan:
Vandaag mocht ik al direct solo! Geen check of niets. Instructeur van gisteren had gebeld naar die van vandaag dat het ook was. Dat zeg ik toch met een beetje fierheid. Ik had zeker niet verwacht om al na 3 starts alleen te mogen vliegen. Daar zat ik dan helemaal alleen boven Australie .Ik ben een uurtje weggebleven in de puchaz. Daarna nogmaal puchaz en deze namiddag gelost op de jantar junior, mijn eigen bak vanaf volgende week. Weer een uurtje gevlogen. Ik vond de jantar een heerlijk vliegtuig, fiberglass (maw mijn eerste `plastic`), en onvergelijkbaar eigenlijk met wat ik voordien heb gevlogen. Erg hoog lag de wolkenbasis vandaag niet 4000 feet agl maar ik was erg content en hoop de volgende dagen wat langere vluchten te kunnen doen (ik ben erdoor gevallen net als het iets beter werd op mijn laatste vlucht). Als ik niet vlieg rij ik hier wat met de quads, wat ook wel fun is maar niet vergelijkbaar met het vliegen. Bijna iedereen sleept hier (de grondbewegingen dan) zijn vliegtuig op zijn eentje. Vandaag is er zelfs ene vertrokken zonder een tiploper! Nu maar hopen op het weer! Dit beloofd voor de komende dagen
Laatste dagjes Sydney waren nog leuk. Nog snel het art gallery meegepikt en wat inkopen gedaan voor deze week. Mijn vrienden waren zo lief! Nadat we waren uitgeweest tot laat, waren ze allemaal opgestaan om met mij te onbijten smorgens. Ik heb net bericht gehad dat Tom een auto heeft gevonden en samen met Tiffany, naar Brisbane komt! Als dat geen leuk nieuws is. Dan de trein op om 10 uur richting Tamworth. Het eerste deel van de reis was gewoon fantastisch. De natuurlandschappen, de rivieren en je kon erg goedkoop en lekker eten op de trein. Daar zat ik dan, op de trein naar `paradise` (die overigens super super comfortabel was). Je kon de kangeroos overal van de trein zien! Fantastisch gewoon weg. Helaas kwam er halfweg een boer van the outback naast me zitten, geen tanden meer spuugde bij elk woord wat hij zei en sprak nog is heel luid ook, zelfs al negeerde ik hem kei hard .In Tamworth aangekomen na een lang verhaal kwamen ze me ophalen. Keepit was nog anderhalfuur rijden. Keepit ligt basicly in the middle of nowwhere. Mijn gsm doet het hier heel af toe. Ik heb hier een aparte kamer. Het eerste wat mij opviel toen ik hier aankwam waren de honderden kangeroos op de startbaan. Ongelooflijk! Het leek meer op een kangaroo farm dan een vliegveld. De infrastructuur hier is ongeevenaard vergeleken met Zoersel. Ik heb een kamer voor mijn eigen voor maar 11 dollars. Niet alleen voor het vliegen is dit een erg leuke ervaring. Hier zit ik ook in de total outback tussen allemaal australiers en ook al is mijn kamertje vrij comfortabel ik verwacht er elk moment een slang of ander beest in. Het deed mij een beetje denken aan bekka lemolle in Ethiopie ook al is het nog wel een stukje comfortabeler. De crocodile dundees lopen hier ook rond ook al zijn er niet zoveel mensen. Op dit moment logeren hier 4 anderen en waren er ongeveer 7 in totaal voor het vliegen vandaag ( wat het ook allemaal plezant maakt). Ik ga straks nog is naar het meer wandelen, hopelijk zonder te hoeven te boksen tegen een roo. Hieronder maak ik het verslag van mijn eerste vliegdag, dus mensen die niet geintreseerd zijn in mijn vliegen laten het best hierbij!
Vandaag 3 dubbels gevlogen, en net als ik solo mocht begon het natuurlijk te regenen :( bummer, goed weer was het toch niet vandaag. Ik zal hier nog veel verslagjes opschrijven als het zon weer blijft. Erg goede instructeur. Niet te streng, niet te soft, en alles heel duidelijk. Hij vond mijn hand voetcoordinatie niet al te goed, wat ik kan begrijpen omdat ik de puchaz een vrij gevoelig beestje vind. De sleper is een zwitser die maar geen werk vind als airliner pilot en dan maar hier komt vliegen om zoveel mogelijk uren te krijgen. Heel erg verhaal eigenlijk. Die gast is al sinds 2005 afgestudeerd, maar hij heeft wat pech gehad in zijn leven waardoor zijn studies af en toe moeilijkheden ondervonden en dit oogt niet mooi op zijn cv. Hopelijk staat dit mij nooit te wachten. Keepit is echt een zweefvliegers paradijs. Hier vliegen we geen links of rechts circuit (ook al word van mij verwacht dat ik een circuit vlieg uiteraard) en hebben we amper een vaste runway. In totaal zijn er hier 4 runways in verschillende windrichtingen. Vandaag dus 3 vluchtjes gedaan. Eerste vlucht, meer een luchtdoop was leuk, beetje wennen aan `low tow`. Tweede vlucht trok mijn instructeur al direct de kabel los op nog geen 400-500 voet. 180graden Terug dus, al zeggik het zelf niet slecht gedaan al was ik erg geschrokken toen hij het deed. 3e vlucht beetje deftige thermiek gehad. Zelfs even in de wolkenbasis gehangen. Toch een uurtje weggeweest. Daarna begon het te gieten en eindigde onze vliegdag. Toch tot 5000 voet kunnen gaan (eigenlijk 4000 voet dus want we vliegen hier QNH vliegveld ligt op 1000 voet hoogte) Hopelijk morgen beetje beter weer en zit ik Maandag in mijn jantar junior, heb daarnet ff kunnen piepen, ziet er wel een sexy beestje uit.
Net teruggekomen van een fantastische trip blue mountains! Een nationaal park zo groot als Nederland. Ik had een tripje geboekt voor 33 euro in het hotel en het was geweldig!!! Het vroege opstaan was het meer dan waard. Ik upload vanavond nog al mijn fotos (want dat zijn er ondertussen al heel wat geworde). We kregen voor die prijs een lokale gids die ons heel de dag rond de blue mountains leidde (en niet alleen `the touristy shitty area` zoals hij het noemde). Het was het mooiste stukje natuur dat ik van mijn leven had gezien. Ik moest wel ff slikken toen hij ons de giftigste spin ter wereld toonde, niet groter dan de nagel van mijn pink en gewoon net naast het pad. waar we wandelden. Achteraf nog naar het olympisch park geweest met die tour en ook dit was pretty impressive met een straat met minstens 10 stadiums vier keer zo groot als het sportpaleis. Die tripjes zijn altijd een avontuur, zo vertelde een deen mij gisteren bij de vriendschappelijke voetbalmatch georganiseerd door mijn hostel (met gratis pintje achteraf :p) dat toen hij naar ayers rock ging het daar voor de allereerst keer in 7 jaar regende. Gevolg: `Raind in` en 3 dagen moeten overleven op de bus. Zo erg was het allemaal niet vandaag maar het was toch wel bangelijk.
Ook al leer ik hier elke dag nieuwe mensen kennen heb ik hier ondertussen ook een vaste vriendengroep. 2 Deense meisjes, Tom de vlaming en Joe een Engelsman. Joe is een surfer uit Londen en werkt hier voor een jaar in een surf shop. We hebben hem gisteren paar pintjes getrakteerd en hij gaat ons morgen leren surfen op manly beach, wat erg goed uitkomt want een surfboard huren kost hier niets, een instructeur helaas wel. Ik kijk best uit naar morgen want we zullen achteraf bbq`en op het strand. Om op de vraag van mij papa te antwoorde: Ja ik heb hier wel degelijk veel contact met lokalen ook al lijkt dat mss niet zo. Vooral als ik op avontuur trek met tom kom ik er heel wat tegen (Ben gisteren nog is met hem die wandeling gaan doen deze keer onderaan de rotsen). Zo kwamen we na bijna 2uur wandelen in the middle of no where een ozzie tegen, marcellekke aan en pintje drinkend (10 smorgens nota bene) rustig naar de zee kijkend. "Heya mates! U guys take good care further on, every 9-10 minutes there a tidle wave" We hebben uiteindelijk nog een uurtje met hem gepraat, en er waren op die rotsen al veel ongelukken gebeurd!
Ik wandel hier eigenlijk best veel. Voor een uur stappen draai ik mijn hand niet meer voor om (gisteren zelf 4uur aan een stuk.). Hoewel ik Sydney nu eigenlijk wel volledig gezien heb vind ik het erg jammer dat ik vrijdag al vertrek. Ik begin echt te begrijpen waarom mensen hier echt maanden aan een stuk kunnen blijven plakken en niets anders zien. A vibrant city.
Bedankt nogmaals voor alle reacties! Heel het internetcafe kijkt naar mij als ik hier zit te gieren vant lachen met jullie berichtjes. Ik ga alle fotos op facebook uploaden nu (sorry voor degenen zonder)
Eerst en vooral bedankt voor alle berichtjes!! Ik ben precies ne populaire jongen sinds ik zover weg ben van thuis.
Heb mijn draai hier stilletjes aan gevonden. Ken hier al heel wat mensen waaronder oa een vlaming waar ik nogal veel mee optrek samen met de duitse griet waar ik een bed mee deel ( een stapelbed wel te verstaan ). Ik kom net terug van het strand en het was vandaag schitterend weer, ze geven nog heel de week goed weer, dat was het enige dat een beetje tegenzat de andere dagen. Mijn vrienden waren nog aan het nakateren van het feesje gisteren en ik wou eigenlijk zo snel mogelijk naar het strand dus ben ik maar alleen gegaan. Australie is eigenlijke en land dat je beter alleen doet, of maximum met een iemand. Hier is gewoon zoveel te doen zelfs al heb je al het geld van de wereld zul je toch heel veel keuzes moeten maken. Met de bus dus naar strand en daar van het een strand naar het andere gelopen (van coogee naar bondi). De stranden zelf vond ik een beetje tegen vallen, erg druk en het water niet zo warm. Wel gigantisch toffe golven. Maar de wandeling was ongeluuuuflijk. De uitzichten waren fantastisch, en leverden erg mooie plaatjes op. In Bondi waren er bijna alleen surfers aan het surfen, wat echt wel een coole sport is. Er waren hier kinderen van 8-9 jaar die echt bangelijk goed konden surfen. De laatste paar dagen heb ik ook vrij veel musea bezocht, oa contemporary art en Marine museum maar het mooiste museeum is toch wel australia museum. Ik ben hier ondertussen ook mijn allereerste aboriginals tegengekomen, helaas meestal zat, onder invloed van drugs en aan het bedelen voor geld of op een gitaar aan het spelen met anderhalve snaar. Als ik dan een `normale` native tegenkom heeft hij meestal een job als toiletten kuisen of bagage uitladen van de bus.
Sydney is echt een geweldige stad en echt waar alles en iedereen is hier gewoon zo vriendelijk, ik ga dat echt missen als ik terug ga naar Belgie. Niets is teveel gevraagd of moeilijk. Sydney heeft iets Amerikaans maar ook iets heel on-amerikaans heel moeilijk om uit te leggen. Ik zou hier gerust langer dan een jaar kunnen zitten. Gisterenavond waren we ook naar het opera house en harbour bridge gegaan, wat nog 10 keer romantischer is als londen en parijs samen .Australie is echt een land voor backpackers. Ik krijg hier ook overal korting met mijn jeugdherberg kaart. Zelfs toen ik gisteren mijn geld ging wisselen scheelde mij dat heel wat als backpacker! Ook het contact met de andere travellers is fantastisch . Je leert enorm veel van andere travellers. Zoals bv. Helena uit Brazil waar ik gisteren paar pintjes mee ben gaan pakken.Ze is al 2 jaar de wereld aan het rondtrekken en heeft echt wel al heel wat meegemaakt. In het begin vond ik het het wel een beetje raar. Zo sprak er een knappe Duitse (ja ik heb het precies wel voor de duitse meisjes) mij aan op straat en vroeg mij hoe lang ik hier was, wat ik van plan was enzo. Ik wantrouwde het allemaal een beetje ik dacht dat ze mij aan het afleiden was en dat er achter mij iemand mijn geld zou pikken ofzo maar dat is dus absoluut niet zo! De mensen zijn hier echt oprecht geintreseerd in je. Ze zat hier zelf al 6 maanden en huurde nu met een vriendin een appartementje, wat wel meer mensen doen als ze hier langer dan 2 maanden blijven. Wat mij ook opvalt is dat de meeste backpackers vrij modieus gekleed zijn en zeker niet hippie of zo basic zijn zoals ik gedacht had. Het is echt een heel kleine minderheid. Maar de meeste dragen toch abercrombie fitch enzo.
Het bier hier in Sydney is wel peperduur. De benzine kost hier niets maar ik betaal minimum 4.50 AUD (+-2.50 euro) voor een pintje en dat is het goedkoopste van heel Sydney. Ik blijf dus meestal in de bar net onder mijn hotel. Zo leer ik veel mensen kennen en ben ik toch niet te veel geld kwijt. Gelukkig ken ik nu ook een paar americanen uit Californie die super veel trakteren.
Sydney loopt ook vol aziaten. Gisteren ben ik met Tom (de vlaming uit Duffel) onze inkopen gaan doen in China town. Een hele belevenis. Eerst naar een peperdure supermarkt geweest in een of ander shopping centre. Toen we naar beneden gingen kwamen we ineens terecht in een kei grote markt in de kelder waar alles veel goedkoper was. Daar stonden we dan met onze overpriced mangos en aardappelen.
Ik skype nu ook btw op het adres jahrastafari1 ik ben meestal online voor jullie vroeg smorgens of savonds laat (als ik uit bed geraakt tenminste dan). Fotos komen eraan maar nog even geduld aub. Het internet in mijn hostel is niet het goedkoopste en vrij traag maar de skype werkt er subliem goed dus ik ga die fotos liever uploade een beetje verder waar het goedkoper en sneller internet voor handen is.
Ik plan volgende week nog een tripje naar de blue mountains, een nationaal park zo groot als nederland. Heb een toffe tour gevonden voor maar 60 dollar eten inbegrepen. Iedereen zegt dat dat echt de moeite waard is.
Al bij al viel de reis eigenlijk goed mee. Van londen naar singapore in de boeing 777 daar eventjes uitegestapt en een uurtje later vertrokken naar Sydney. In Singapore heb ik eventjes een glimp kunnen opvangen van de nieuwe airbus 380 (die nog 8 keer groter was dan ik mij hem ooit had voorgesteld). Op die vlucht ben ik ook een zweedse jongen tegengekomen van 21 die ook met een working holiday visum helemaal alleen naar hier trok, totally nimand kennende. Hij ging naar Cairns. waar ik met kerstmis en nieuwjaar zit. Het leek een erg toffe, heel verlegen jongen.
Bon dan aangekomen in Sydney, het eerste wat mij opviel hoeveel hier te doen is voor backpackers! De zweed van het vliegtuig had nog niets van hostel geboekt in Cairns en ik verklaarde hem gek en heb hem dan maar het nummer gegeven van mijn youth hostel in Cairns maar toen ik hier aankwam was het gewoon allemaal zo simpel, ik had nog gerust een youth hostel kunnen kiezen en dan ernaartoe met een speciale bus. Dan aangekomen in het vrij sjieke hostel ( ze hebben hier oa 4 flatscreens die tot laat snachts dvds spelen ) waar iedereen heel vriendelijk was. Ik was hier vrij vroeg. Het was toch even schrikken moet ik bekennen om op mijn kamer te gaan en daar 3 slapende gasten van mijn leeftijd in bloot bovenlijf te zien (ik slaap met 8 op een kamer). Gelukkig waren er 2 duitse meisjes die al wat meer ervaring hadden en mij wezen hoe alles moest. Ik wen er wel aan maar het zal toch eventjes duren . Nadat ik een douche had gepakt ben ik de stad ingetrokken, het was nog een beetje vroeg om al mensen te beginnen ontmoeten.
Opera house. botanical gardens, en harbour bridge heb ik vanmorgen al gedaan in de stralende zon. Allemaal heel erg indrukwekkend. Lieve Australiers hier ook trouwens!! Vanaf dat ik mijn kaart vast had kwamen mensen vragen of ik hulp nodig heb gehad.
Ik ga hier nu een australisch nummer kopen (mijn belgische nummer doet het gvd niet!!!) en vanmiddag nog naar het strand op het gemakje.
Ooh ja en vandaag ook erg goed nieuws gekregen. Ik kan bij SFA beginnen in Februari ipv april, wat ideaal uitkomt met mijn reisplannen....
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
. Gisteren nog even geskypt met heel de familie voor de webcam waarvoor dank en ondanks de troebele kwaliteit zagen jullie er allemaal goed uit! (gisteren besefte ik ook dat ik ook volgend jaar niet thuis zal zijn voor kerstmis en in Arizona zal zitten voor mijn flight training, dus we zullen het toch maar gewoon moeten worden)
