Een weekje verder sinds mijn eerste solo en de tijd begint hier letterlijk te vliegen. Het is gewoon heerlijk om helemaal alleen naar het vliegtuig te gaan. Motor starten en weg zijn we (allez ikke dus e). Vandaag mocht ik zelfs naar Mesa Gateway, de grote commerciele luchthaven 20 km's ten zuiden van ons. De communicatie met de toren is heel moeilijk zeker op grote luchthavens als gateway. Het heeft niet zozeer te maken met je kennis van het engels maar met het feit dat je moet kunnen vliegen, verstaan én terugspreken. Dit moet allemaal binnnen de standaard 'aviation language' zijn. De amerikanen spreken zowiezo als snel, maar als het zoals in Gateway snel MOET gaan, gaat het supersonisch snel. Ik moest vandaag wel 3 keer vragen welke runway ik nu precies moest landen (30 left, 30 centre of 30 right!) . Gisteren hebben we ook met z'n allen live, de take-off van de nieuwe boeing gevolgd!

Helaas is het nieuws van de dag erg slecht nieuws. Mijn roommate, Alexandre pilette heeft vandaag te horen gekregen dat zijn opleiding bij SFA stopt. De arme jongen had 3 dagen niet mogen vliegen en kreeg vandaag met de chief pilot zijn allerlaatste kans en helaas was het net niet goed genoeg. Pilette, zoals we hem allemaal noemen was de beste roommate die ik ooit heb gehad ( en in Australië heb ik er veel gehad!). Op geen enkel moment heb ik mij aan hem geërgerd, en wees maar zeker dat iedereen van mijn promotie hem zal missen. We hebben vandaag volledig aan hem gewijd. Hij is de enige van mijn promotie die niet solo is. Zoals mama zelf zei is hij een heel sterke persoonlijkheid en een fantastische kerel. Toen ik eerst hoorde dat Pilette mijn roommate zou worden was ik een beetje bezorgd omdat hij homo is, maar achteraf  bleek dat helemaal voor niets. Ik zal hem d'office missen. Niet allen is dit erg jammer voor hem, ook voor mij heeft het gevolgen. Zo zal er iemand anders met mij op de kamer moeten liggen. In het beste geval is dat iemand van het deel van de promotie B (meisjes en jongens mogen helaas niet op hetzelfde appartement, no Megan dus). Ik denk echter niet dat het iemand van prom 13 B zal zijn en dat ik met een wildvreemde hollander van KLS/NLS op de kamer zal moeten liggen (HELP!!). 

Megan komt morgen dus eindelijk aan na 10 keer zoveel skype uren als vlieguren. Ik zal haar helaas wel onmiddelijk het slechte nieuws moeten vertellen van onze goede vriend Pilette. Gelukkige heb ik morgen wel 2 missies, wat betekend dat ik mijn gedachten toen 3 uurtjes volledig op het vliegen kan zetten, en dat is en blijft de beste remedie!