Weekend in de springs is de max! Overal zijn er feestjes en valt er iets te doen. Gisteren was er het afscheidsfeestje van een meisje van de KLS, ik voelde me net als in de hollandse apres-ski hut in Oostenrijk. Vandaag ben ik naar school geweest om wat te studeren, maar de school is echt dood in de weeekends. In de week zit het er proppevol met piloten van over 6 verschillende scholen! (KLS, NLS, SFA, Evora, SFA India, SFA China)
We hebben ook nieuwe buren: 4 Chinezen. Toffe gasten, behalve dan dat ze heel veel (lekker eten) koken. Het is erg frustrerend om hier rond een uur of 7 savonds rond te lopen, zelf wetende dat je nog moet koken, en de heerlijke geur van onze buren te ruiken en hun welgevulde tafel te zien. We hebben al contact gehad en hopen vroeg of laat ook is te mogen mee eten! Grappige kerels ze die chinezen! Hun engels trekt op niets en ze beginnen zelf volgende week te vliegen, dat belooft voor de radiocommunicatie op dezelfde frequentie!
Vanavond hebben we onze eerste bbq achter de rug. Het domein hier heeft bbq's staan om de 5 meter. Geweldig gewoonweg om naast het zwembad te bbq'en, en dan in de jacuzzi samen onder de amerikaanse sterrenhemel te weken.
Vandaag zijn onze briefings gedaann. Na een lange week van elke dag les (eigenlijk over van alles wat we eigenlijk al lang wisten en wat we 10 keer gedetailleerder in Brussel gezien hebben).
Gisteren heb ik mijn instructeur ontmoet en ik moet zeggen het klikte direct. Kyle is 24 jaar van Idaho (2 staten noordelijker) en is een van de typische instructeurs dat hier rondlopen. In tegenstelling tot West-Europa worden piloten hier niet onmiddelijk na hun opleiding aangenomen als lijnpiloten. Ze moeten een enorm aantal uren hebben om nog maar in aanmerking te komen bij de grote airliners. Wat de meesten dan doen is flight instructor of paradropping. Kyle's grote droom is om binnen 5 jaar buisness jets te kunnen vliegen. Hij heeft ook al enorm veel gedaan voor mij persoonlijk als hulp bij mijn paspoort (later meer). Met hem ga ik en elk geval een heel groot gedeelte van mijn opleiding bij volgend en dat vind ik echt fantastisch.
Hij doet me een beetje denken aan Thomas, mijn vroegere zweefvlieginstructeur. Kyle moet elke dag een uniform dragen, maar zijn broek hangt lager dan die van een skater en zijn das heb ik nog nooit mooi geknoopt zien hangen. Hij is echt bezorgd om zijn leerlingen (we zijn met 4 uit de klas die elke dag met hem zullen vliegen) en mogen hem wanneer we ook willen bellen. Hij heeft zich enorm hard met mijn administratie bezig gehouden waar ik hem enorm dankbaar voor ben...
Want mijn paspoort dat is en blijft een giga probleem. Morgen doet iedereen zijn eerste vlucht behalve ik... Het is helemaal niet zo simpel en hoop dat ik tegen eind volgende week mijn eerste vlucht kan doen!
Dag 4 in america, dag 4 zonder paspoort. Nog altijd geen nieuws met United Airlines. Ik ben nu alles aan het navragen om een nieuw te krijgen, dit kan tot 2 weken duren, wat betekend dat ik tot dan niet kan vliegen, erg ambetant allemaal zeker omdat mijn klasgenootjes vrijdag al beginnen vliegen. Ach ja, ik zal het als een extra motivatie zien om de achterstand op te halen.
Verder begin ik echt van het leven hier in America te genieten. Gisteren waren met een hele groep van SFA gaan karten. Achteraf ben ik met mijn roommate gaan eten met onze buren: Drie Portugese ingenieurs die hier ook zijn voor een piloten opleiding. Geweldig restaurant trouwens: "cheese cake factory". Het weer is hier schitterend. Snachts kan het erg koud zijn maar in de dag is het elke dag blue sky en is het zonnetje alom tegenwoordig (temperatuur vandaag was 22°C). Savonds vind je mij meestal in de fitness en achteraf lig ik graag nog ff in de jacuzzi te relaxen. Hier worden ook vaak voetbalmatchen georganiseerd tussen alle piloten.
De briefings zijn vandaag door gegaan. We kregen les over de Da20, het eerste vliegtuig waarmee we zullen vliegen. Was niet zo moeilijk, al zal ik wel de checklists en procedures van buiten moeten leren. Je gaat dan naar de 'flight dispatch' vraagt een sleutel van een van de vliegtuigen en je kan beginnen met je checks en procedures van buiten te leren (al moet je het niet net na de middag doen, want dan wordt het daar al snel een sauna).
De rest van mijn tijd heb ik gevuld met naar occasies te kijken, en ben verliefd geworden op een cadillac uit 1990. Ik ben van plan een wagen te kopen met Megan. Helaas gaat dit natuurlijk niet met mijn paspoort...
