En zoals verwacht kreeg ik vandaag pas te horen dat ik zaterdagochtend al heel vroeg smorgens terug vertrek. Ik zal zondagochtend dus terug in de koude zijn. Morgen zal mijn laatste dagen in de bloedhitte van Arizona zijn. Veel te vroeg natuurlijk en alles pakken voor klaar te zijn voor zaterdag ochtend, om het nog wat erger te maken begin ik dinsdag al direct terug met de school en waarschijnlijk woensdag al met mijn laatste paar vluchten in antwerpen. Het wordt nog een erg zware tijd in Antwerpen. Ondermeer omdat Belgie zo klein is en de verschillende luchtvaartklassen zo dicht op mekaar liggen verschillende de procedures erg veel met degenen hier. Ik heb slechts 7 vluchten in antwerpen en dan moet ik mijn 'cpl IFR' halen, wat mij dan volledig klaar maakt om te gaan solliciteren. Daarachter wachten nog 3-4 weken die meer bedoeld zijn om je volledig voor te bereiden voor alle interviews en klaar te stomen voor het echte werk. De arbeidsmarkt voor piloten is nog steeds niet goed (de aswolk heeft dan ook niet geholpen), om niet te zeggen erg slecht. Op dit moment is in europa ryanair de enige die aanneemt en ik hoef er niet bij te zeggen dat ryanair volop profiteert van de crisis, door jonge piloten als mij aan te nemen en dan weer een smak geld laat betalen om te 'mogen' vliegen voor hun. Anyway, mijn cv's zullen van hier tot in Honululu gestuurd worden, kwestie van geen enkele kans te missen.
We hebben op onze laatste avond een bbq gepland met al onze instructeurs en van iedereen van wie we nog afscheid willen nemen. Morgen zullen we waarschijnlijk ook nog 'drie gouden latten' gaan kopen, maw nieuwe epaulettes om op onze schouders te dragen. Dat mag nu, aangezien we allemaal beroepspiloot zijn én in america is er een wet dat van zodra je beroepspiloot bent ze je op elke vlucht waar er een plaats is in buisiness class je moeten upgraden.
Ik heb veel geleerd van het land waar ik nu bijna 7 maanden heb gezeten, en al zullen er veel zaken zijn die we als europeanen nooit zullen kunnen begrijpen (de wapens, religie, extreme vorm van kapitalisme om niet te beginnen over de nieuwe gezonheidszorg van Obama!) staat het land op veel zaken toch ook voor op europa. Van het weer heb ik quasi elke dag genoten. Ik ben blij dat ik deze kans heb kunnen krijgen, na australie heeft het met toch weer ongeluuflijk veel levensevaring gegeven. Het vliegen was natuurlijk het hoogtepunt, al heeft iedereen hier ups en downs gekend en hebben we daar allemaal ook mee moeten leren leven. Arizona is een schitterend landschap vooral vanuit de lucht. Nu dat het hier 37 graden is kan je nog steeds op een halfuurtje tijd naar de besneeuwde bergtoppen vliegen en nog een halfuurtje verder en je zit over de grand canyon!
Anyway, ik ga genieten van de laatste paar uren hier, in het gezelschap van die andere knappe pilote, die over een week of drie ook wel terug op belgische bodem staat, ze had vandaag haar eerste vlucht op de bi moteur. Onzen dakloze staat te koop (snik) en daarmee is zowat alles gezegd
Ik dank iedereen voor het ijverig volgen van mijn blog en van alle reacties, ik was altijd blij om alle commentaar te lezen uit het belgiekske en kijk er naar uit jullie allemaal terug te zien.
JAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Geslaagd voor de allerlaatste final check, ik ben er net van terug en een gigantisch gevoel van pure opluchting gaat door mij. Ik ben officieel beroepspiloot in goede weercondities, maw ik mag geld verdienen met het mooiste beroep ter wereld: vliegen!
Gisteren kreeg ik na mijn laatste vlucht ineens te horen dat ik vandaag mijn CPL of Commercial Pilot License skill test moest afleggen. So be it dus, ik kreeg mijn route, en die zag er niet al te moeilijk uit. De cock, was de naam van de examinator (en lachen dat die amerikaanse instructeurs deden met dieje naam!) een captain 737 bij brussels airlines. Erg aangename man, die hier voor 3 dagen is voor maar liefst 9 examens (hij was dan ook uitgeput toen ik als laatste gedaan had) afneemt. De klasgenoot voor mij had het net niet gehaald, en dus ging mijn stress level exponentieel de hoogte in, want dat was een erg goede piloot! Bij mij ging het erg vlot, en dan gaat alles altijd wat gemakkelijker. Het ging zelfs zo goed, dat we terugvlogen na maar een uurtje gevlogen te hebben en we nog wat langer in de lucht bleven om toch maar de nodige anderhalf uur gevlogen te hebben. Wat was ik content achteraf! Examinator heel erg tevreden en ik uiteraard ook. Ik ben hier nu klaar in Arizona, maar net zoals mijn check zal ik pas weten wanneer ik naar huis kom 1 dag voor ik vertrek (ik vermoed maandag). Megan heeft als verrassing voor bronwater uit hoegaarden gezorgd. Dieter en ik zijn tot nog toe de enigen die het gehaald hebben en dus helemaal 'klaar' zijn. De felicitaties stromen van alle kanten toe, vooral van al mijn instructeurs die ik hier heb gehad hebben me via facebook al gefeliciteerd.
De vlucht zelf liep zoals ik al zei vlot, ik moest al snel uitwijken naar coolidge, een vliegveldje waar al tientallen keren was geweest, en daar een paar verschillende soorten landing uitvoeren en al dan niet met 1 of met 2 motors. Later meer, nu uitgeput mijn bedje in, want groot feest is het hier nog niet aangezien de andere van mijn kotgenoten hun check respectievelijk morgen en overmorgen hebben is het dus niet de tijd om hier veel lawaai te maken!
