Morgen staat mijn tot nu toe langste vlucht op het programma: Lake Havasu. 4u in totaal. Lake Havasu staat gekend bij de locale jeugd voor de grootste feestjes en festivals. Helaas zal het morgen niks van datte worden al heb ik wel meer dan anderhalfuur tijd om in de "pilot lounge" de koekjes en andere gratis lekkernijen op te eten. We wachten hier al een paar dagen op slecht weer, en momenteel regent het hier minstens zo hard als in belgie (en zonder overdrijven: Dit is de eerste regen in meer dan 2 maanden). Wie weet sta ik morgen dus voor niets op...
Het vliegen gaat goed, heb afwisselend solos en dubbels. Mijn volgende check is nog wel een poosje, maar Megan zou haar 'pre solo' tegen het eind van de week moeten hebben (en stiekem hoop ik dat ze het met mijn instructeur zal hebben).
Mijn instructeur is momenteel bezig in de toelatingsprocedure van een 'regional airliner' dus wie weet ben ik wel een van zijn laatste studenten! Curtiss heeft maar liefst 1800 uur, wat ongeluuuufelijk veel is voor zijn 24 jaar. Hier in America is de traditie zoo anders, eerst moet je heel veel uren maken op een klein vliegtuigje vooralleer je naar de kleinere luchtvaartmaatschapijen mag (zeg maar zoiets als VLM voor ons) en pas nadat je daar vele jaren heb gesleten kan je eindelijk richting 'domestic carriers' à la American Airlines.. In australie is het een gelijkaardige procedure. Ergens is het wel logisch, want hier zijn zoveel leuke piloten jobjes op kleinere vliegtuigen dat je bijna zo'n systeem moet inbouwen. Zo vloog mijn instructeur een paar jaar terug voor de 'traffic alert company'. Hij moest in een kleine cessna alle files opzoeken en melden aan de radio stations. Ik zou het helemaal niet erg vinden om ooit zo te beginnen, al droomt natuurlijk iedereen om direct op de grote bakken te kunnen starten.
Hier in de springs is de storm gelukkig al wat gaan liggen, Nico mag blijven en dat was het belangrijkste. Een paar dagen terug zijn we met z'n allen naar een disco rollerblade geweest, je kent het allemaal wel van uit de films. De disco rollerblade lag in een achtergestelde buurt maar dat was des te plezanter. Sommige van de (zwarte) rollschaatsers leken wel met rolschaatsten aan hun voeten geboren. Er staat nog zoooveel op mijn to-do list hier in arizona: de shooting range, american football, de drive in met megan.
Anyway ik ga is beginnen met mijn voorbereiding voor morgen.
|
