Door het bezoek van de familie deze week, heb ik nog maar eens beseft wat voor een luilekker leven ik hier heb. De verhalen laat ik best aan hun over. Ik heb een paar hele leuke weken achter de rug. De IFR navigaties waren heerlijk: Zo was er Nogales, een stadje op de grens met mexico te vergelijken met de stadjes bij ons op de taalgrens. De grens loopt letterlijk door het midden van de stad en het krioelt er uiteraard van de 'border patrol'. Verder was er nog 'Durango' in Colorado (schoon ma een veel te lange vlucht met een volle blaas!) aan de voet van de Rocky mountains. De Da 40 is zonder twijfel de mooist tijd die ik hier heb gehad. Bij ieder vliegveldje dat je gaat bijtanken krijg je meestal de rental car van het vliegveld mee en kan je iets gaan eten downtown als je wilt ( voorzover er een downtown is weliswaar).
Gisteren had ik dan mijn grote IFR check met de grote baas hier en dat ging super goed. Morgen mag ik mijn eerste vluchtje doen op de 'twinstar' de Da 42 mijn eerste tweemotorige vliegtuig. Helaas betekend dat ook dat mijn tijd hier bijna gedaan is . 17 vluchtjes en 1 maand te gaan. Er rest mij nog 1 check: dé CPL, of commercial Pilot license. Er word speciaal een examinator vanuit belgie overgevlogen om die examens af te nemen. Om de status als 'beroepspiloot' te krijgen word op dat vluchtje niets anders dan de perfectie verwacht. Het word dus een laatste maand flink doorstuderen want met 2 motoren vliegen is erg anders. Je moet precies weten wat te doen als je er eentje verliest en er zit een hele aerodynamica achter dat je moet begrijpen voor je een 'engine failure' goed kunt afhandelen. Bimoteur is een van de gevaarlijkste zaken om te vliegen. Als je eventjes niet oplet kan je vliegtuig volledig oncontroleerbaar worden. Voor de rest gaat alles hier goed en gaat het leven voort. Megan stoomt goed vooruit op de da 40 en het weer word alleen maar warmer.
Er staan een heleboel nieuwe fotos op facebook!
|