Het zijn momenten als vandaag, dat mijn jongste nonkel Filip begraven wordt dat je beseft dat je toch erg ver weg zit van thuis. Ik had graag bij zijn afscheid geweest want filip was ne machtig toffe nonkel en ik ben er zeker van dat iedereen die Filip kende dit alleen maar kan beamen.. Gelukkig kon ik via de vele fotos die tijdens de plechtigheid genomen zijn toch iets van de uitvaart volgen.
De 'twinstar' of 2 motorige Da 42 verloopt goed al is het vreselijk hard studeren en vergt het veel concentratie in vlucht. Gisteren mocht ik voor de eerste keer een motor volledig afzetten in vlucht. Op een 1motorige toestel mag dat niet omdat de motor zo koud zou kunnen worden dat je hem daarna niet gestart krijgt en uiteindelijk een echte motorpanne hebt. Het was wel ff raar om links van me te kijken en te zien dat 'engine number 1' stokstijf stil stond, al verliep het al bij al wel vlot. Het is opletten geblazen op dit toestel want je instructeur kan gelijk wanneer een motor 'op je trekken' . Mijn instructeur nu noemen we 'den bompa' omdat hij toch al een tijdje op pensioengerichtigede leeftijd is, maar toch blijft instructie blijft geven omdat hij het graag doet. Hij is een vietnam veteraan die F4's, en F'18s gevlogen heeft van vliegdekschepen. Integenstelling tot vele andere instructeurs van zijn niveau (eigenlijk heeft hij de meest indrukwekkende carriere van ze allemaal) rijd hij met een bescheiden auto en moet ik geen 5 keer per dag zijn carriere aanhoren: Geweldige man om het zo te stellen.
Nog 17 missies te gaan op de Da 42 en zoals mijn instructeur het zei: 'you know how to fly, now we have to learn you fly twin engine'. Alles gaat er eigenlijk om, om een motor te verliezen in verschillende fases in vlucht. Als je een motor verliest is het belangrijk om controle over je vliegtuig te houden en dat doe je door volledige roeruitslag te geven: Dit doe je door je voetpedaal helemaal in te drukken, maar dit is fysiek enorm enorm zwaar. Het enige met wat ik het kan vergelijken is alsof je in een auto vollenbak op de rem moet gaan staan en je voet daar zou moeten laten voor een halfuur. Mijn been trilt elke keer en na een vlucht is mijn hemd zeiknat van het zweet.
Ik was met mijn 'wingman' Polo 3 dagen geleden gaan tenissen. Toen hij een van mijn onhoudbare opslagen probeerde terug te slagen viel hij erg hard op de grond. Gevolg: Een hele blauwe teen en 'fracturised bones'. Minstens 1 week grounded till further notice. Dikke dikke pech als je beseft dat wij hier over een dikke 2 weken klaar zijn: Hij waarschijnlijk niet, hij zal misschien zelfs naar Megan haar groep moeten!
Onverwacht hebben Megan en ik 3 dagen vrijaf gekregen dus gaan we op onze laatste weekend tripje. Morgen vertrekken we heel erg vroeg richting Los Angles om daar naar Universal studios te gaan. Daarna vertrekken we via de schitterende 'ocean drive' richting San Diego om daar nog 2 daagjes te blijven. Ik kijk er erg naar uit, omdat ik deze trip eigenlijk al is gedaan heb toen ik 12 jaar en ik heb er alleen maar schitterende herinneringen aan overgehouden! California here we come!
|
