Vandaag reden we langst de spoorweg tussen Niel en Boom richting Reet en dan tussen Lint en Duffel door zo naar Lier.
Het was mooi weer en toch vrij rustig op de jaagpaden, voor mij natuurlijk geen probleem, zo kon ik aardig wat vaart maken. Na Lier reden we via Emblem, Bevel, Heikant naar Berlaar en van daar ging het dan net niet naar Heist-op-den-Berg maar wel naar Beerzel. Via Sint-Katelijne-Waver reden we terug naar de Nete.
Mooie stukjes natuur en ...
de nieuwe spoorwegbrug nabij Duffel brachten ons terug naar de fiets-voetgangersbrug van Rumst om dan over Boom en Niel terug thuis aan te komen.
Net geen 5 uur hadden we getrapt op deze 106 km wat een gemiddelde gaf van 21.5 km/u.
Is een titel van een Winnie De Poeh film. Maar ... voortaan ook de grootste tocht die ik heb gereden op één dag.
Tijdig vertrokken we richting Mechelen, het weer en de weersvoorspellingen waren redelijk bij mijn vertrek, maar nog voordat ik Mechelen bereikte moest ik al schuilen voor een bui. Ik zou het een beetje afwachten en als het meer zou regenen zou ik mijn tocht aanzienlijk inkorten. Na Mechelen reed ik verder langst de Leuvense vaart.
Langst die Leuvense vaart rij je ook voorbij de achteringang van het dierenpark Planckendael en van op het jachtpad kan je een stuk van het nieuw verblijf van Mookie zien.
Bij Haacht reden we dan weg van die Leuvense vaart en nu ging het richting Aarschot.
We passeerden ook langst Werchter.
En dan was het mooi binnenrijden in Aarschot. Meteen ook tijd om een broodjeszaak binnen te stappen.
ff verpozen in de schaduw van de kerk van Aarschot en het broodje verorberen.
Onze volgende halte was de abdij van Averbode. Ben hier vroeger wel een paar keer met school op bezoek geweest om ook de drukkerij van zonnekind, zonnestraal, zonneland en Vlaamse filmpkes te bezoeken, maar kon er ondertussen toch niets meer van herinneren. Via het bos van Averbode zette wij onze tocht verder richting Tessenderlo en van daar ging het dan verder langst het kanaal Dessel-Kwaadmechelen.
En dan hadden we eindelijk het doel van onze fietstocht bereikt. Ik kom hier in de zomer wel eens met de auto en de kids maar nu ... eindelijk met de fiets tot aan het zilvermeer gereden. Lekker ff naar de boten kijken en dan moesten we de terugtocht gaan aanvatten.
Nabij Dessel passeerde we de pannenkoekenboot, ooit nog met m'n ex en schoonfamilie naar toe geweest.
Ik zag hem al van ver staan, maar nu ik er vlakbij was, wou ik toch wel eens zien wat deze toren was. Een schitterend uitzicht op de 37 meter hoge 'SAS4-toren', dit zou me tijd kosten, maar ik kon de verleiding niet weerstaan.
En het was prachtig hierboven.
Het was zeker de klim waard geweest, ik zou er veel langer kunnen blijven staan kijken, maar ... de klok tikte verder en als ik zo een beetje mijn tijd inschatte, dan vreesde ik al dat ik niet meer voor donker zou thuiskomen.
We reden nu langst het Kempisch kanaal richting Herentals. We passeerden dan ook de koeltorens van het nuclear onderzoekcentrum en afvalverwerking tussen Dessel en Mol. Na Herentals reden we dan langst de boorden van het Albert-kanaal verder richting Antwerpen. Toen we Schoten passeerden begon het te schemeren en nadat we langst de ring rond Antwerpen in Wilrijk waren aangekomen was het al helemaal donker geworden en had ik een behoorlijke honger gekregen. Dus een frituurtje in Wilrijk binnen gestapt. De laatste km vervolgens in het donker maar met volle maag afgelegd en mijn grootste tocht zat er op.
191 km stond er op de teller, vond ik een knappe prestatie van mezelf
Op vrijdag reden we na de overzet Schelle-Wintam via de brug van Temse naar het veerpont van Terdonk en vandaar ging het vooral langst het kanaal Gent-Brugge naar jeugdherberg "Europa". Een rit van ± 104 km.
De toegangspoort naar de jeugdherberg.
Dag twee vertrokken we Brugge en reden via Damme, Sluis en Oudburg naar Breskens. Langst de kust reden we terug eerst naar het Zwin en verder naar Blankenberge om dan terug naar Brugge te rijden. Een mooie dagtocht van ± 102 km.
Jeugherberg 'Europa' heeft een mooi binnenplein.
Zondag terug naar huis dag. Eerst naar Schipdonkkanaal en Leopoldsvaart, vervolgens het kanaal Gent-Terneuzen over in Zelzate om een rustpauze in Wachtebeke te houden. Via de oude spoorweg langst Stekene reden we richting Bazel om de Schelde over te steken en na ± 103 km terug thuis te komen.
De lucht was al mooi blauw toen ik deze zondagochtend uit het raam van de hostel keek. Er was een grote drukte in de refter van de jeugdherberg, maar liet er mijn ontbijt niet door verstoren. Na ontbijt alle spullen terug ingepakt en op de fiets geladen en dan was het tijd om terug richting Schelle te vertrekken.
Nog een laatste blik over 'Brughe die scone'
En dan langst de Kruisvest onder de molens door ging het richting Schipdonkkanaal en Leopoldsvaart.
Nog lekker rustig op deze zondagochtend, dan is het toch zalig rijden langst deze kanalen.
Den duits heeft hier ook nog gezeten, dus nam ik hier ook maar ff een pauze. We reden nu verder richting Zelzate, onderweg passeerde ik een bakker in Sint-Laureins waar ik enkele koffiekoeken kocht, ik had geluk, had er lang moeten aanschuiven en kon net de laatste 3 koeken kopen. In Zelzate besliste ik om nog eens op goed geluk langst XA4 te rijden. Toen ik daar aankwam was XA4 en Agnes net hun fietsen aan het klaarmaken om ook een tochtje te maken. XA4 vroeg me of ik net die meneer met die klak niet gezien had op de fiets, want ze hadden net nog bezoek gehad van een fietser uit het Antwerpse. Ik vertelde hem dat ik niet van Antwerpen kwam maar van Brugge. Na een half uurtje kletsen over vroeger, de politiek, ... was het toch weer tijd om verder rijden.
Ook langst de Moervaart is steeds mooi fietsen, zo'n huisje met z'n tuintje dat aan die vaart ligt, moet toch prachtig wonen zijn.
En dan passeren we ook weer de oude brug en torentje aan die Moervaart, stille getuige van een ooit zo'n bedrijvige streek.
Rijdend op de oude spoorweg bij Stekene passeerden we ook Het Kastelenhof, een kasteeltje dat te huur voor al uw feesten, naja iig niet voor mijn portemonnee. In Kemzeke hielden we nog halt voor ijsje van een ijsjeskar en dan langst de Ster en over Haasdonk en Kruibeke bereikten we Bazel waar we de overzet van Callebeek nemen en dan waren we zo goed als thuis en zat dit prachtig weekend er op. Deze laatste dag hadden we 103.2 km afgelegd tegen een bewogen gemiddelde van 20.3 km/u en met een stilstand tijd van 4u10min was ons totaal gemiddelde 11.1 km/u.
We hadden een beetje een dwaze kop toen we rond 8.00 opstonden, gisteren misschien één Brugse Trippel teveel gedronken. Iets voor twaalf uur lag ik in bed en ik weet nog dat ik mijn oortjes ingestoken heb om naar het middernacht nieuws te luisteren, ik kan me echter niets van dat nieuws herinneren en toen ik wakker werd stond mijn gsm-radiootje nog op, dus zal ik toch wel heel moe geweest zijn.
Na het ontbijt klaargemaakt om een leuk ritje te maken. We reden eerst langst de Kruisvest, waar nog vier van de ooit 21 molens staan. Op het water lag een prachtig tot woonboot omgebouwd binnenschip met een leuk tuintje.
Ook vlakbij Damme staat een molen trouw de wacht te houden. Deze keer stopten we eens niet in Damme maar reden langst de Damse Vaart richting Sluis.
Het was ondertussen al heerlijk fietstweer geworden.
Het enige belfort van Nederland vinden we in Sluis. De bouw zou in 1386 aangevat zijn en ook dit belfort heeft de nodige branden gekend.
Na nog ff verpozen op de Grote Markt was het terug tijd om verder te fietsen.
Voordat we Sluis helemaal verlaten hadden, passeerden we eerst nog langst enkele herten.
En dan was het in Oostburg fietsen kijken ;), veel oude fietsen waren hier omgetoverd tot mooie straat versiersels.
Zelfs de watertoren was een kiekje waard, mooi opgefleurd met enkele reuzegrote druppels die uit een scheur liepen. Verder reden we dan langst de nodige poelen en plassen goed bevolkt met de nodige watervogels.
In Breskens werden we verwelkomd door dit oude stukje schietgeschiedenis. Ondertussen had ik ook wat honger gekregen en een viskraampje kwam dan ook als geroepen op mijn weg. Met de gedachte van de lekkere kippeling vorige week bij het kraam van Peter kreeg ik al water in m'n mond, dus ik bestelde er een portie. Werd in een mooi bakje gepresenteerd, helaas ... na de eerste beet, dit was maar niks, Peter die van u was heel wat lekkerder hoor.
We reden nu langst de kustlijn terug richting Vlaanderen.
Aan het Zwin hielden we nog ff halt om ooievaars te kijken.
We passeerden tenslotte ook nog langst Jeugdherberg De Wullok in Blankenberge en dan ging het langst de polders terug naar Brugge.
Was prachtig fietsweer vandaag, veel gezien en een mooi tempo gereden. Om 17.15 was ik al gedoucht en reed ik terug naar Brugge om wat de toerist te gaan uithangen.
102 km afgelegd, bewogen tijd 5:22, bewogen gemiddelde was 18,9 km/u, totaal gemiddeld was 13,9 km/u en max. snelheid haalde we 34,7 km/u.
Ik heb zoveel foto's geschoten in Brugge in de late namiddag op deze zaterdag, dat ik er een aparte post in mijn blogje van maak.
Wie Brugge bezoekt kan er niet naast kijken, Het Belfort of Halletoren op de Grote Markt. Staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Oorspronkelijk stonden hier eerst een aantal hallen en in 1240 werd een eerste Belfort opgetrokken in steen en hout. Het Belfort in zijn huidige vorm dateert van 1822.
Ook het Provinciaal Hof vinden we terug op de grote markt.
En natuurlijk het Guldensporenstandbeeld met Jan Breydel en Pieter de Coninck
Het Gruuthuse werd begin 15e eeuw omgebouwd van oude opslagplaats voor gruut tot een luxe herenwoning, later werd er een zuidelijke vleugel met bidkapel aan toe gevoegd.
Dit prachtig bouwwerk vind je terug in de schaduw van de Onze-Lieve-Vrouwenkerk.
De mooie toegangsdeur op het binnenplein nodigt je graag uit tot een bezoek en als je wat wil uitrusten, kan je dat ook de stenen tronen.
Maar Brugge is natuurlijk ook heel bekend voor al het water en daardoor wordt het ook wel eens het Venetië van het Noorden genoemd.
De monumentale Onze-Lieve-Vrouwenkerk is één van de oudste bidplaatsen in Brugge. Sinds de jaren '80 fungeert ze als toeristische onthaalkerk. Vanaf ± 1230 werd de bouw van de huidige kerk aangevat en pas in 1465 werd het laatste deel, het Paradijsportaal opgetrokken. De eerste kerk of kapel op deze plaats dateerde van ± 875.
Als je door Brugge fietst of wandelt, let er dan zeker op dat je elk steegje of straatje inloopt, overal is er wel iets te ontdekken.
Legende Zwanen Brugge De naam Pieter Lanchals wordt voor altijd verbonden met de Brugse zwanen. Hij was schout, baljuw en raadsheer van Maximiliaan van Oostenrijk. Vooral na de dood van Maria van Bourgondië (1482) beleefde Brugge woelige tijden. Maximiliaan wilde de macht van de gemeenten breken en hen een maximum aan belastingen opleggen. Brugge was zijn eerste doelwit. Daarom sloten de Bruggelingen Maximiliaan een tijdlang op in het huis Craenenburg op de Markt. Vanuit een getralied raam was hij dagenlang getuige van de folteringen die men een aantal hem trouw gebleven edellieden en burgers oplegde alvorens ze onthoofd werden. Ook Pieter Lanchals verloor er letterlijk het hoofd: dit werd op een piek op de Gentpoort geplaatst. Aan deze écht gebeurde feiten voegt de legende toe dat Maximiliaan, éénmaal weer vrijgelaten en opnieuw aan de macht, de Bruggelingen verplichtte ten eeuwigen dage langhalzen of zwanen op de Reien te onderhouden.
Het is en blijft steeds genieten in Brugge.
Het Minnewater met het kasteel de la faille. Dit neogotische kasteeltje werd in 1893 gebouwd naar het ontwerp van architect Charles De Wulf.
Brugge is niet alleen gebouwen met een rijke geschiedenis of boottochtjes, ook het Astrid park is meer dan een bezoekje waard met zijn sculpturen, fontein en kiosk.
Vlakbij één van de vijf opstapplaatsen voor een boottochtje op de reien van ± 30 minuten.
Na een brand in het Belfort in 1280 werd het oude ghyselhuus op de Burg de nieuwe vergaderplaats voor de schepenen. Het ghyselhuus werd in 1376 gesloopt om plaats te maken voor een echt 'scepenhuus'. Het stadhuis was in 1421 volledig voltooid en getuigd van de economische en politieke bloei van de stad tijdens de 14e eeuw. Het stadhuis is één van de oudste stadhuizen in de Nederlanden.
Naast het stadhuis staat, en dit vind ik echt wel één van de prachtigste gebouwen in Vlaanderen, de oude civiele griffie, gebouwd in 1534-1537.
Als je ervoor staat op de Burg dan zou je het bijna niet geloven, maar dit trappenhuis (1528-1532) is de toegang tot de heilige bloed basiliek. De heilige bloed basiliek is een dubbel kapel bestaande uit de heilige bloedkapel en de Basiliuskapel (1139-1149). Rechts van het trappenhuis staat de aangebouwde Criminele Griffie.
Vorige week een weekendje met de tent weg geweest, dit weekend een beetje meer comfort en nog eens weekendje naar een jeugdherberg.
We reden eerst naar het veer Schelle-Wintam en daar stond zowaar een comité om mij uit te wuiven.
Het veerpont vertrok wat later dan normaal. Er kwam steeds meer politie bij, zelfs twee politieboten vaarde er al rond toen wij de oversteek deden. Later zou ik in het nieuws vernemen dat er een vrouwen lijk in de Rupel zou gevonden worden. Naja ik was niet blijven kijken naar de afloop van die speurtochten maar zette mijn tocht verder eerst langst Temse.
Een aardige afwisseling is het als ze de peilers eens van wat tekst voorzien. We gingen vandaag eens niet over Gent rijden maar richting het veer van Terdonk. Na Temse ging het eerst nog verder langst de boorden van Schelde en dan wat later volgden we de Durme om dan in Sombeke de oevers en jachtwegen te verlaten. Over Waasmunster reden we nu boven Lokeren door om dan verder via Eksaarde naar de Moervaart te rijden.
Een beetje voor de Kalverbrug kwamen we uit aan de oevers van de Moervaart.
Een prachtig en zeer rustige dijk bracht ons uiteindelijk naar Terdonk.
Ook weer de eerste keer dat ik dit veer nam, zo'n autoveer waar je niet te lang op moet wachten is altijd fijn. Over Sleidinge en Lovendegem bereikten we dan de Sluis van Schipdonk. Van hier ging het verder langst het kanaal Gent-Brugge, ook de Brugse Vaart, de Gentse Vaart of het Zuidleiekanaal genoemd richting Brugge. We zouden nog een pauze houden aan de Misserie bocht om dan tenslotte aan te komen in Hostel Europa op de Baron Ruzettelaan.
We hebben vandaag 104 km afgefietst, een bewogen gemiddelde van 20.0 km/u en totaal gemiddelde van 14.7 km/u, onze max snelheid bedroeg 34.8 km/u en we hebben ± 1:52 stil gestaan of gezeten.
De eerste dag reden we van Schelle over Antwerpen, vooral langst Scheldelaan. In Nederland bleven we tot voorbij Kruiningen ook langst de Westerschelde rijden en dan ging het over Goes naar Wolphaartsdijk. We hadden deze eerste dag ± 97 km afgelegd.
We kampeerden op landschapscamping "De Heerlijkheid van Wolphaartsdijk". De camping ligt vlakbij het Veerse meer, zeer verzorgd sanitair en is niet duur.
De tweede dag maakte we een rondrit vertrekkend van Wolphaartsdijk reden we eerst richting Zeelandbrug, dan over deze brug naar Zierikzee, vervolgens langst de oevers van de Oosterschelde naar de stormvloedkering en Neeltje Jans om vervolgens te pauzeren in Vrouwenpolder. Van daar ging het dan nog tot Middelburg om tenslotte terug te rijden naar Wolphaartsdijk. Deze dag hadden we ± 101 km afgefietst.
Waarschijnlijk was dit het laatste fietstochtje voor mijn tentje.
Terug naar huis rijden deden we vanuit Wolphaartsdijk eerst naar Yerseke, over Rilland naar Berendrecht om dan via Stabroek en Ekeren terug in Antwerpen uit te komen en tenslotte terug naar Schelle te rijden. Na ± 109 km waren we deze derde dag terug thuis.
Voorbije nacht was eens echt een slechte nacht: om 2.30 werd ik terug wakker van boemboem muziek ergens op een
parking, afhankelijk van de wind was het bij momenten of het net vlakbij
was en andere momenten was het dan toch veraf. Dan maar terug een boek
genomen en zelf ook wat muziek opgezet, natuurlijk niet zo hard. Na een
hoofdstuk of drie was de muziek dan eindelijk gestopt en kon ik opnieuw
proberen te slapen. Door deze slechte nacht was ik natuurlijk laat
wakker, pas om kwart voor 9. En ik had zoveel te doen, inpakken, tent afbreken en ook inpakken, de dag begon bewolkt zodat ik mijn tentje onvoldoende kon laten dragen voordat ik ze ook terug in pakte. Mijn Lafuma Pumori was ondertussen wel echt helemaal afgeleefd, dubbele naden beginnen te lossen, zowel van binnentent als buitentent, naja na zo'n 20 jaar trouwe dienst kan je ook niet anders verwachten en zullen we dus deze winter op zoek moeten gaan naar een nieuwe trekkerstent. We vertrokken rustig om nog volop te kunnen genieten van het Zeeuwse landschap en was reeds na twaalven dat we de brug (Postweg) nabij Wemeldinge overstaken.
Ik blijf toch steeds graag naar boten kijken, echter wat me dit weekend ook enorm is opgevallen, dat er veel mensen met emmertjes aan de stranden mosselen of zo aan het rapen zijn, of zelfs putten graven op zoek naar weet ik veel wat. Maar dat waren niet de enige met emmers of zakken, ik zag ook heel veel mensen bij pas geoogste velden rondlopen met zakjes en emmertjes op zoek naar achtergebleven aardappelen of uien. Rond één uur reed ik de haven van Yerseke binnen.
Buiten de grote mosselvloot heeft dit haventje natuurlijk ook gewone vissersboten en ook een kleine jachthaven.
Na voorbij al de grote mosselboeren gereden te hebben was het nu toch tijd om er terug wat vaart in te zetten richting belgie.
Ook aan Roelshoek hielden we weer een kleine picknick
Eén van de laatste dorpjes die we op Nederlandse bodem zouden aandoen was Rilland met zijn Witte molen.
Aan de bocht van Bath waren we terug aan de oevers van de Wester Schelde aangekomen en was het uitzicht ook meteen helemaal anders, de prachtige vergezichten moesten nu plaats maken voor industrie. En dan duurde het ook niet lang meer of we reden terug op belgische bodem. Het verschil in fietspaden tussen Nederland en Vlaanderen viel mij ook nu weer enorm op.
We reden eerst nog ff door de haven.
Om dan via kasteel "Ravenhof" aan het oud broek in Stabroek-Putte terug meer in de havendorpen rond te rijden, zo over Ekeren en het hele slechte stuk weg net voorbij knooppunt 96 terug in Antwerpen aan te komen en verder richting Schelle te rijden. Ik was toch wel blij dat ik terug thuis kwam, eerste dag zoveel tegenwind, voorbije nacht zolang wakker gelegen, voor de rest toch weer een prachtig weekend. Deze derde dag hadden we zo'n 109 km afgefietst tegen een bewogen gemiddelde van 19.9 km/u.
Toen we opstonden scheen het zonnetje al fijn en was er van de wind van gisteren niet veel meer te merken. We reden eerste naar een plaatselijke supermarkt om wat koffiekoeken te kopen en daarna maakte we ons klaar om vandaag een leuk tochtje Zeeland te rijden.
Tussen de camping en het dorp ligt dit kunstwerk - herdenkingssteen bij het Veerse meer. Dit monument uit 2005 kwam er ter nagedachtenis van de watersnoodramp van 1 februari1953.
Het basisidee 'golven, dijk en hand' is door beeldend kunstenaar Ronny Ivens in samenspraak met de ontwerpster Marjolein Groot Nibbelink uitgewerkt in graniet, basalt en brons. Na Wolphaartsdijk ging het via de Zandkreekdam naar de andere oever van het Veerse meer en dan ging het over Kats naar ons 1e doel van de dag.
De Zeelandbrug met haar meer dan 5 km lengte heb ik al lang eens willen over fietsen, maarja, ligt ook niet vlak bij de deur en aangezien ik niet met de auto ergens naar toe wil rijden met de fiets achterop, moest ik dus w88 tot ik eens in Zeeland zou kamperen.
Mooie uitzichten zo midden over het water te rijden. En dan eens de brug over, dan dook in de verte Zierikzee op, maar we moesten nu toch eerst ff halt houden om wat te smeren, want de zon begon goed haar best te doen.
We reden Zierikzee binnen langst zo een typische Zeeuwse ophaalbrug met de prachtige Zuidhavenpoort op de achtergrond.
Midden in de stad komen passeren we molen "De Hoop". Deze molen werd in 1874 door brand verwoest en volledig herop gebouwd. Hij steekt hoog boven de huizen uit en dit moest ook wel om de nodige wind te kunnen vangen zo tussen de huizen. Bij het terug uit Zierikzee buiten rijden reden we langst molen "De haas", de bouw van deze molen was gestart in 1727 op het Bolwerk.
Op weg richting Noordzee vond ik dit wel een opmerkelijk tafereel, koeien die ingesloten waren op kleine eilandjes met waarschijnlijk ook een uitkijktoren voor de boer om zijn koeien te kunnen lokaliseren.
We reden verder langst de oevers van de Oosterschelde, kwamen langst de Plompe toren en bereikte zo de Oosterschelde kering en het werkeilandje Neeltje Jans. Sinds we Zierikzee verlaten hadden was er wel af en toe een eenzame druppel gevallen en vanaf Serooskerke mochten we ook terug een matige tegenwind trotseren tot voorbij de Deltawerken. Als we terug aan de oevers van het Veerse meer aan kwamen dan kwamen we ook in Vrouwenpolder aan. Hier was net een loopwedstrijd aan de gang of net geweest, maar daarvoor was ik niet naar hier gekomen. Ik zou hier naar het viskraam Wachters-De Kok gaan om mijn oude jeugdmakker en later ook werkmakker eens een goeie dag te komen zeggen. Toen ik nog over de stormvloedkering reed had ik zijn vrouwtje met zijn kids al tegengekomen, dus hij wist al dat ik eraan kwam. Leuk wat bijgepraat en ook heerlijk gesmuld van de kibbeling, echt een aanrader, naja niet alleen die kibbeling, alles in zijn kraam zag er zo overheerlijk uit en ik hoorde ook hoe hij een volledig receptje voor een mevrouw uitlegde, dat receptje kreeg ze er gratis bij, water liep me bijna uit de mond. We konden hier niet blijven wonen, ik wou eerst nog richting Middelburg rijden voordat ik terug naar Wolphaartsdijk zou rijden.
In het centrum van Middelburg was weer van alles te doen. Tweede keer dat ik hier kom, tweede keer dat heel die binnenstad vol met fietsen staat zodat ik amper nog een plaatsje vond om mijn fiets ergens te parkeren. Ik zie je denken "vol met fietsen"?, ja, is wel ongelofelijk hoe veel fietsen hier in deze stad geparkeerd staan, dat moet je echt zelf eens zien. Ik haalde hier de nodige proviand voor mijn avond eten en dan bij het terug buiten rijden zag ik dit prachtig schip liggen. Na Middelburg was het tijd om deze dag langzaam af te sluiten en terug richting camping te rijden.
Onderweg passeerden we nog het vliegveld waar net een zweefvliegtuig lande, ook zagen twee parachutisten naar beneden komen en dan was het weer tijd voor enkele old-timers vliegtuigen om op te stijgen. Langst de oevers van het Veerse meer waar vorig jaar nog enkel die prachtige paarden stonden hadden ze nu ook enkele koeien bij gezet. 's Avonds na een verfrissende douche in de toch wel echt propere douches van de camping nog ff het dorp in gereden op zoek naar een ijsje, wat we net toen we het wilden opgeven toch wel vonden.
Na gisteren was dit echt een ontspannen dag, lekker veel gezien, mooi weer en een 101 km afgelegd tegen een bewogen gemiddelde van 18,2 km/u.
Lang geleden dat we nog eens met de tent waren weggefietst. Het zag er dit weekend eerst heel mooi weer uit, dus een dagje vrij gevraagd en gekregen, doch hoe dichter we bij het weekend naderde, hoe slechter de voorspellingen werden voor deze vrijdag. Toch uiteindelijk maar besloten om het mindere weer ons weekendje niet in de weg te laten komen. Eerst nog tot iets na de middag gewacht om te vertrekken, zodat we normaal gezien niet al te veel regen meer zouden krijgen. Doch de wind ... de wind die was vandaag meer dan vertegenwoordigd en dan nog tegenwind, ik haalde bij momenten zelfs geen 15 km/u meer. We reden eerst over Antwerpen en zouden dan de Scheldelaan volgen tot Nederland. Net voor ik Nederland binnen reed had ik echter veel zin om terug om te keren. Ik had al enkele malen enkele druppels gekregen, niet echt de moeite, maar die tegenwind, ik rekende zo een beetje uit en tegen dit tempo zou ik amper voor het donker de camping bereiken.
Toch maar verder doorgezet, We bleven voornamelijk de Schelde volgen en net voorbij Kruiningen met zijn 'oude molen', daar staken we dan het Kanaal door Zuid-Beveland over.
Nu ging het richting Goes, ik sneed wel af en toe de scherpe kantjes eraf en hoopte zo toch nog voor het donker aan te komen. In Goes hebben ze trouwen een unieke watertoren.
Vanuit Goes reden we nu naar het Veerse meer en ik was heel blij toen ik de camping op reed. Mijn tentje zou uiteindelijk net voordat het helemaal donker was opstaan en dan was het tijd voor een verfrissend douchke na deze toch wel zware rit van 97 km met een bewogen gemiddeld van toch nog 17,2 km/u.
Maarten heeft een beetje overgewicht, dus
planden we vandaag ondanks het mindere weer toch nog een fietstochtje,
omdat diëten alleen niet voldoende is en fietsen toch een leuke manier
van sporten is. 's Morgens mocht hij van mij ook al gaan zwemmen in
Hemiksem, maar het zwembad was net vandaag gesloten, hij keek er zo naar
uit, dat ik besloot om ons tochtje langst een zwembad te laten gaan
waar hij wat baantjes zou kunnen trekken, maar er moest voor Robbe en
mij ook wat te beleven zijn omdat Robbe nog niet goed kan zwemmen, dus
plande ik een tocht richting Sint-Anneke. Ik had de tocht zodanig
gepland dat we al een groot stuk over de helft zouden zitten als we aan
Sint-Anneke zouden aankomen.
Na het zwemmen van Maarten en Lena en het terrasje van Robbe en mezelf reden we nu richting voetgangerstunnel om dan langst de oude petrol zuid terug naar huis te rijden.
Bij het kruisen van
een oude spoorweg, zei ik dat ze moesten opletten dat ze niet in de
sporen zouden schuiven, ik had misschien beter niets gezegd want Robbe
deed net wat ik had gezegd waarvoor hij moest oppassen en lag tegen de
grond. Toen we langst de Petrol-Antwerpen-Zuid reden viel Lena plat.
Het was al aardig laat aan het worden, als ik de band eerst nog zou
moeten plakken, dan zouden we niet voor de donkere thuis komen. Dus ging
Lena te voet met haar fiets naar de bomma, die ongeveer 3 km verder
woonde, wij reden dan verder naar huis en dan zouden we Lena terug komen
ophalen met de auto. Ik zei opnieuw tegen Robbe dat hij moest oppassen, ditmaal voor stenen, en wat denk je, ja Robbe lag opnieuw op de grond.
Wij hebben uiteindelijk 49.5 km gefietst tegen een gemiddelde van 14.3 km/u
Mooi weer, een extra dag verlof gevraagd en gekregen ... dus fiets op.
Eerst richting Antwerpen en dan verder naar Schoten.
In het Rivierenhof park hielden we onze eerste halte en ... hier kreeg ik mijn eerste dazenbeet dit jaar, ik dacht eerst aan een muggenbeet maar tegen de avond zou het al wel blijken dat het een daas was.
In Schoten zouden we dan ff langst het kanaal Schoten-Dessel rijden om dan af te draaien richting Schilde, maar net voor Schilde reden we dan oostwaarts richting Albert Kanaal.
Aan de Sluizen van Wijnegem staken we dan het kanaal over. Nu ging het vooral langst wegen waar ik nog maar zelden tot nooit ben over gereden over Broechem naar Lier, om dan verder naar Duffel te rijden. Hier gingen we terug langst de boorden van de Nete rijden en waren we terug op vertrouwde wegen. In Rumst gingen we dan naast de Rupel rijden.
En over Boom ging het dan via het fietspad naast het spoor tussen Boom en Niel verder naar Schelle.
Een tocht van 95 km met een bewogen gemiddelde van 21,7 km/u
We hadden vandaag, op deze laatste dag van mijn verlof, een mooi tocht rond het Waasland op het programma staan, eerst richting Doel, een ommetje langst Hulst, onder Lokeren door richting Dendermonde en terug naar huis.
We reden dus eerst naar Antwerpen en daar ging het dan de Scheldelaan op.
Langst deze saaie lange weg waar het uitzicht zich beperkt tot de Antwerpse havenindustrie.
Af en toe eens kijken naar een boot op 't Scheld of een verlaten windmolen, kwamen toe aan het veer Lillo-Doel. Ik had tot hier doorgereden en zou op de boot mijn eerste rustpauze nemen, echter ... op het bordje aan het veer lazen we dat hij enkel vaart op zater-, zon- en feestdagen. Dus fiets maar omgedraaid en terug richting Antwerpen gereden. Ik kan het geplande traject dus niet meer rijden, besloot dan maar te proberen een ronde te maken die er bij zou aansluiten. In Antwerpen nam ik de voetgangers tunnel onder de Schelde door en reed dan richting Beveren en vandaar naar Kemzeke, waar we op het pleintje bij een Reinaart een grote stop hielden.
Ik volgde grotendeels de knooppunten maar sneed hier en daar toch een stukje af of nam een andere weg om toch maar ongeveer onze geplande ronde te kunnen rijden.
In Sint-Pauwels hielden we ook ff halt bij de Roomanmolen, dit zou de hoogste molen van Vlaanderen zijn. Van hieruit reden we nu naar Dendermonde, we namen geen veer, maar via een trapje kwam ik op de Martelarenlaan waarlangst ik dan de Schelde overstak. Nu ging het via Malderen en Breendonk richting kanaal Willebroek-Brussel en dan over Boom reden we terug naar huis.
We reden zo'n 159 km met een bewogen gemiddelde van 20,2 km/u.
We logeerde voor een weekje aan zee in een jeugdherberg. Het leek ons
ook een leuk ideetje om hier aan zee een fietstochtje te maken, dus wij
maar enkele fietsen gaan huren voor een hele dag. Robbe wou een fiets
voor zich alleen, de eerste die hij koos was nog een maatje te groot,
dus maar een andere gekozen. Lena zag een leuke meisjesfiets aan de muur
hangen en haar keuze was dus snel gemaakt. Maarten wou samen met mij op
een tandem, veel had ik dus niet meer in te brengen. Eerst reden we een
klein stukje terug naar de hostel en zo kon iedereen ook ff aan de
fiets wennen. Na nog wat zadels hoger zetten, remmen eens bijgedraaid te
hebben konden we vanuit Oostduinkerke vertrekken richting de polders.
We gingen eerst een beetje door het hinterland fietsen om dan daarna
langst de dijken terug te komen. Toen we bijna in Nieuwpoort waren, werd
er beslist dat er eens van fietsen moest gewisseld worden, Lena zou nu
samen met mij op de tandem rijden en Maarten zou de meisjes fiets nemen.
Wat verder wou Robbe natuurlijk ook eens achter op de tandem, zijn
fietsje was echt te klein voor Maarten, zodat Maarten maar op de
meisjesfiets moest blijven rijden en Lena dan op Robbe zijn fietsje
verder zou fietsen. Maarten reed altijd een stuk voorop, het stoorde hem
niet dat hij op een roze meisjesfiets reed, integendeel zelfs, hij reed
zonder moeite, met een mooie rechte rug, het was echt leuk om hem voor
mij uit te zien rijden. Lena en Robbe maakte echter regelmatig ruzie om
toch maar achterop mee op de tandem te mogen.
Aan het vliegveld van Oostende waren we bijna aan ons keerpunt en wat ik
hier eigenaardig vond: ik was hier ooit op één van mijn meerdaagse
fietstochtjes ook eens voorbij gefietst en toen kreeg ik het hier aan
het vliegveld koud, dat was nu net zo, het was vandaag al mooi weer
geweest maar net hier aan het vliegveld was het frisser en ook de
kinderen zeiden dit.
Bij Raversijde reden we de dijk op en was onze terugtocht begonnen. Op
de tussendijken was het leuk fietsen, maar de dijken aan de badsteden
waren echt een ramp, alhoewel de knooppunten er lopen, wordt er totaal
niets gedaan om fietsen er aantrekkelijk te maken. Voor de voetgangers
waren wij blijkbaar enkele fietsterroristen, terwijl er op het stuk dijk
dat enkel voor wandelaars was voorbehouden bijna niemand wandelde, moest
iedereen vandaag blijkbaar wandelen op de weg die gedeeld moet worden
met de fietsers, er waren er zelfs die ons verweten en zeiden dat we op
de wandeldijk moesten fietsen, maar zelfs mijn kids kennen de
verkeersborden al beter dan sommige volwassenen en zij weten dat ze daar
niet mochten fietsen. We belande uiteindelijk in het natuurgebied
achter de oude kazerne van Lombardsijde en dan wat verder namen we het
veerpont over de IJzer. Het laatste stukje van onze tocht was nu
aangebroken en we reden terug richting Hostel om onze tocht van ± 41 km af te sluiten.
Aan de Hostel aangekomen vertelde ik de kinderen ook dat het gemakkelijk
zou zijn dat we met de fiets nog ff naar de colruyt zouden rijden, Lena
zag dit helemaal niet meer zitten, maar Maarten op meisjesfiets en
Robbe achterop de tandem zagen het wel zitten om er nog een tochtje van
15 km bij te doen.
Prachtig weer deze dagen, misschien iets te warm om overdag te fietsen, maar toch ideaal om 's avonds na het werk nog een fietstochtje te maken.
Ik las op FB dat iemand van de vrienden naar de palm parkies in Sint-Niklaas ging, dus dacht ik, waarom daar ook niet eens naartoe fietsen. Het was wel later dan anders dat ik aan het avondeten was, langer moeten werken omdat ik tijdens de werkuren naar de tandarts was geweest. We reden dus eerst naar het veer van Callebeek. Toen ik daarop zat, liet ik ook weten via FB dat ik op de boot zat. Net toen de boot langst de kant van Bazel was aangemeerd kreeg ik sms'jes dat de vrienden niet tot in het park van Sint-Niklaas waren geraakt, ze waren niet verder geraakt dan de grote Markt waar ze op een terrasje zaten. Maakte geen verschil uit voor mijn tochtje, ik reed grotendeels via de knooppunten maar sneed hier en daar toch een stukje af. In Sint-Niklaas gekomen reed in met de fiets een éénrichtingsstraat in, en wat denk je, net in die straat kwam een agent aangewandeld die mij natuurlijk tegenhield. Naja hij bleef vriendelijk en vertelde mij, als ik niet omdraaide en terug de straat uit reed dat ik 150 eurootjes zou mogen neertellen. Wat verder, bijna op de grote Markt, zag ik dan de Garry met zijn madam wandelen, was bijna 30 jaar geleden dat ik hem nog gesproken had. Hij dacht toen hij het berichtje had gelezen dat ik op de boot zat, dat het al de boot naar huis was en ze waren dus ook al maar doorgegaan. Wat bijgepraat over die 30 jaar, herinneren opgehaald, je weet hoe dat gaat en dan toch maar de terug weg aangevat. Ik wou eerst langst Temse en Boom rijden omdat ik niet wist tot hoe laat het veer zou varen, maar uiteindelijk toch maar geriskeerd om terug aan Callebeek over te steken. Het was al aardig donker toen ik terug thuiskwam, maar was toch een leuk avondlijk tochtje van 43.3 km tegen een bewogen gemiddelde van 23.5 km/u en we hadden onderweg zelfs ééns 36.9 km/u gehaald.
Weinig zomerse dagen in deze vakantie, maar als ze er dan toch zijn, dan springen we graag de fiets op.
Eerst reden we naar het veer Schelle-Wintam en vervolgens de sluis over. Verder via de knooppunten ging het nu richting Willebroek.
Als de kinderen aan het spelen waren in een park in Ruisbroek-Sauvegarde kwamen er plots heel veel verschillende vliegtuigen overvliegen, het was natuurlijk vandaag het verdriet dat belgie noemt, mochten we er toch mee van genieten hoe ons belastinggeld zinloos door de lucht vloog.
In klein Willebroek speelde de kinderen dan zelf maar de veroveraar. We reden verder richting de fietsersbruggen in Rumst en daar draaiden we terug naar Richting Boom.
Ook op het Hellegat werd nog een korte pauze ingelast en dan ging het verder terug naar huis.
Niet echt zomers weer, toch goed genoeg om nog eens een aardig fietstochtje te koppelen aan het nuttige. Ik ga zo af en toe wel eens langst bij de Stuntmarkt in Hulst, dus plande ik daar mijn tochtje eens naartoe maar ik wilde toch de nodige km aftrappen dus langst Terneuzen rondrijden leek mij wel een mooie tocht.
Vertrokken richting Hemiksem en daar Kallebeek veer genomen, dan ging het in Noordelijke richting om de E17 over te steken. Langst de overzijde van de E17 zijn grootse werken bezig, op de achtergrond tekenen de contouren van Antwerpse haven zich af. Via Beveren ging het dan verder richting Verrebroek.
Leuk vertoeven, dicht bij de haven, maar toch zo buiten. Met Doel op achtergrond naderde nu snel de Nederlandse grens.
Echter reden we hier een beetje verkeerd en weken dus een beetje van de knooppunten af.
Nabij Emmadorp kunnen we niet laten om toch steeds ff de dijk op te gaan en te genieten van het verdronken land.
Ook wat verder, bij Paal hadden we de fiets nog ff opzij gezet. Na deze rustpauzes reden we nu richting Terneuzen.
Onderweg toch steeds die leuke gemeente namen meepikken, toch heel wat leuker dan de die saaie gemeentenamen die ze hier bij ons geven.
Na Terneuzen ging het terug weg van de Schelde en reden we richting Axel.
Ook hier kennen ze de nodige industrie, maar de leuke dorpsnamen blijven toch veel goedmaken. Een traditie wordt het hier ook bijna, als ik deze vijver passeer dan is het tijd voor een korte picnic. Doch in de verte begon de lucht nu echt heel donker te worden en klonken er zelfs al donderslagen. Tijd om dus terug te vertrekken richting Hulst, nog eens achterom kijkend maakte dat ik nog wat sneller ging trappen in de hoop dat ik de bui zou kunnen voor blijven.
Net toen ik in Hulst aan kwam vielen de eerste druppels dus dook ik snel de stuntmarkt in. Na ons bezoekje aan de stuntmarkt waren de donkerste wolken voorbij, doch, net terug op de fiets begon het terug te regenen, gelukkig was dit maar kort en niet al te hevig. We vervolgde onze weg nu eerst richting Sint-Niklaas en dit over de oude bedding van de spoorlijn 54 Mechelen - Terneuzen. Het waasland heeft wel meerdere van deze oude spoorweglijnen omgetoverd tot leuke fietspaden met weinig bochten in. Van Sint-Niklaas reden we terug naar het veer van Callebeek om tenslotte ook terug in Schelle te belanden.
Een tochtje van ± 143km welke we hebben afgelegd met een bewogen gemiddelde van 21 km/u en we haalden zelfs een piek van 39,6 km/u.
Vorig jaar was ik met Maarten met de fiets naar vis- en folklore feesten in Mariekerke aan de Schelde gereden. We hadden toen met de heenrit een korte kassei strook genomen en dat was Maarten niet bevallen, hij wou absoluut niet meer langst die weg rijden. Nu dit jaar waren al de kinderen bij mij tijdens de vis- en folklore feesten. Het weer zat goed, dus maar met z'n allen met de fiets naar die feesten.
Eerst reden we naar het veer Schelle-Wintam om dan via Eikevliet en Puurs richting Mariekerke te rijden. Ongeveer in helft van de heenrit werd Robbe het moe dat er steeds werd gezeurd wie er voorop reed en liet hij zien dat hij mss wel de jongste is, maar zeker niet te onderschatten en reed hij steeds voorop tot bij knooppunt 12. Hier gingen we van het knooppunten netwerk om binnendoor naar Mariekerke te rijden. Het laatste stuk naar één van de fiestparkings gingen we wel reeds te voet tussen verschillende standjes en langst de vismarkt. Deze heenrit zal ongeveer 18 km geweest zijn.
Op de feesten is het steeds smullen en de ogen uitkijken en ...
het kan wel eens gebeuren dat één of andere artiest je vastneemt en je in zijn plaats moet werken, Robbe vond dit natuurlijk wel heel leuk. Nadat we een tweetal keer al de straten waren doorgewandeld en we van alles geproefd hadden, namen we nog een ijsje en dan was het tijd om onze stalen rossen terug te bestijgen en de terugrit aan te vatten. We reden langst een andere weg terug dan dat we gekomen waren, een beetje langer, maar na al dat lekker eten moest dat ons zeker lukken. We waren nog niet lang terug aan het rijden of moesten halt houden aan een klein speeltuintje.
Robbe had nog steeds de goede benen en kwam steeds vragen naar welk knooppunt hij moest rijden en dan zagen we hem niet meer tot wij ook aan dat knooppunt aan kwamen.
In het Buitenland hielden we ook nog een korte pauze, de kinderen vinden het steeds leuk als ze kunnen navertellen dat ze in het buitenland gefietst hebben. We reden nu verder langst de Schelde dijken en de windmolens van Schelle kwamen steeds dichter, het veer nog nemen en dan waren we terug thuis na een heel leuke dag.
De terugweg was ongeveer 21 km, zodat we vandaag toch weer bijna 40 km hadden afgelegd.
Bicycle bicycle bicycle
I want to ride my bicycle bicycle bicycle
I want to ride my bicycle
I want to ride my bike
I want to ride my bicycle
I want to ride it where I like
You say black I say white
You say bark I say bite
You say shark I say hey man
Jaws was never my scene
And I don't like Star Wars
You say Rolls I say Royce
You say God give me a choice
You say Lord I say Christ
I don't believe in Peter Pan
Frankenstein or Superman
All I wanna do is
Bicycle bicycle bicycle
I want to ride my bicycle bicycle bicycle
I want to ride my bicycle
I want to ride my bike
I want to ride my bicycle
I want to ride my
Bicycle races are coming your way
So forget all your duties oh yeah!
Fat bottomed girls they'll be riding today
So look out for those beauties oh yeah
On your marks get set go
Bicycle race bicycle race bicycle race
Bicycle bicycle bicyI want to ride my bicycle
Bicycle bicycle bicycle
Bicycle race
You say coke I say caine
You say John I say Wayne
Hot dog I say cool it man
I don't wanna be the President of America
You say smile I say cheese
Cartier I say please
Income tax I say Jesus
I don't wanna be a candidate
For Vietnam or Watergate
Cos all I want to do is
Bicycle bicycle bicycle
I want to ride my bicycle bicycle bicycle
I want to ride my bicycle
I want to ride my bike
I want to ride my bicycle
I want to ride it where I like
