Wat verder passeerde we dan het Sint-Janshospitaal en in het steegje daar naast ontdek je ineens de robuuste toren van Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaartkerk, achter die toren staat het beeldhouwwerk "Blik van licht" van Charles Delporte, die een groot deel van zijn werk aan de stad Damme had geschonken.


Er zijn hier echter nog grote namen terug te vinden, in de toren vinden we ook de grafsteen en een herdenkingssteen van Jacob van Maerlant terug.


Na ons bezoekje aan Damme ging de tocht verder langst de twee kanalen die naast elkaar lopen, de Leopoldsvaart en de Schipdonkvaart maar eerst nog een appeltje eten bij één van de talloze kapelletje die ons Vlaamse vlakke land sieren.


Daar waar deze twee kanalen uit elkaar gaan, moest ik mijn regenkledij aantrekken en dan gaat het fietsen steeds wat trager. Een uurtje later mochten we alles terug opbergen en zijn een beetje vaart in onze rit gaan zetten, we reden nu richting Zelzate en ik wou deze middag nog een goeie dag gaan zeggen bij XA4.


Na de gezellige babbel en herinneringen ophalen ging het dan verder langst de Moervaart, waar we weer passeerde bij de prachtige brug van de voormalige suikerfabriek, en steeds benieuwd welke bestemming ze ooit aan deze brug willen geven.


Achter ons begonnen de wolken terug samen te trekken, dus niet meer getreuzeld en snel doorgefietst in de hoop dat we de volgende bui zouden kunnen voorblijven. In Haasdonk begonnen de eerste druppels te vallen, net op tijd om een frietuurtje binnen te stappen en een bakje friet naar binnen te werken en tegen dat dit op was, was ook de regen voorbij. Nu nog ons laatste stukje trappen om via het veer van Callebeek terug thuis te komen.

Na een nachtrust die beter was dan in een tentje op een luchtmatras een lekker ontbijt genoten in de hostel in Dudzele. Na het ontbijt ons omgekleed en ons voorzien van de nodige versnaperingen en drinken zodat we op deze mooie na zomerse dag een mooi tochtje langst onze kust konden maken.

We reden eerst richting Knokke, hier mogen dan wel mooie huizen staan, toch vind ik het hier maar een kille stad. In Duinbergen konden we het niet nalaten van de zee te fotograferen, zodat we niet zoals vorige keer zouden moeten vaststellen dat we geen enkele foto van de zee hadden getrokken, echter door de nevel die boven de zee hing was er niet veel zee te zien.

De tocht ging verder over Zeebrugge waar we buiten de haven ook de West-Hinder met de Russische duikboot Foxtrot op de voorgrond in beeld hadden gebracht.


Welk beeld kunnen we beter maken van Blankenberge dan de zo bekende pier.


Vanop de spioenkop in Wenduine heb je een prachtig panoramisch uitzicht, spijtig enkel dat de nevel nog niet helemaal was weggetrokken, maar toch steeds de moeite om de fiets even langst de kant te zetten en een kleine wandeling naar boven te doen.

Na De Haan ging onze tocht verder, niet meer langst de dijken maar een beetje landinwaarts om langst rustige polderdorpjes en het kanaal Plassendale-Nieuwpoort in Oudenburg de toch wel speciale brug op peilers van de A10 onder door te rijden. Terwijl we gewoon zijn om te zien hoe alle bruggen gebouwd worden op tonnen zand, springt deze brug wel echt in het oog.

Na Oostende reden we verder langst de dijken of net achter de duinen richting De Haan en vandaar terug naar Dudzele. En op dit laatste stukje van onze tocht moesten we aan de kant gaan staan voor een wielerwedstrijd "29e Omloop van Wenduine dames eliterenners" en gewonnen door Munoz Grandon Paola(Chili).
Een leuke afsluiter voor deze fietstocht, maar nog niet van de dag.


Na een verfrissende douche terug de fiets op gesprongen om eens lekker te gaan eten in Heist aan zee, en het was lekker hoor in Restaurant Paolo op de zeedijk.

Schelle - Wenduine (± 132 km)

Wenduine - Wolphaartsdijk (± 112 km)

Wolphaartsdijk - Schelle (± 120 km)

Toen we onze tent uit kropen rond 8 uur voelden we metéén dat de tegenwind van gisteren nog in onze benen zat. Enkele koffiekoeken gaan kopen in de camping superette, tent afgebroken en alles terug netjes op de fiets geladen en tegen 10.00 zaten we terug op de fiets richting Blankenberge.
Een zeebries overwegend komende van opzij en afhankelijk van de rijrichting ook weer tegenwind maakte dat ik ook vandaag niet zou kunnen doorfietsen en ik trok dan ook onmiddellijk het besluit om mijn tocht vandaag 10 km korter te maken dan oorspronkelijk gepland.
Na een stukje nutteloos rondrijden in Zeebrugge, de knooppunten maakten een lus door woonwijken waar niets te zien was en dan nog eens wat rondrijden om een straat over te steken, hielden we ff pauze bij de haven, waar ze ook op zaterdag aan het werken waren.

In Sluis hielden we ff halt en kochten een belegd broodje, ook een foto vanop de wallen rond Sluis mocht hier niet ontbreken.
Na sluis ging het dan richting Breskens, maar we zouden dit niet via de kortste weg doen, maar terug de dijken bij de kust opzoeken.

De monding van de Schelde is enorm, je kan amper de overkant zien. In Breskens namen we dan de overzet voor 3,80 € naar Vlissingen. Het was geleden van toen hier ook nog auto's op de overzet gingen dat ik deze overzet nog had genomen. Vanuit Vlissingen reden we verder richting Middelburg.

Rond 13.00 u vertrokken met een volgeladen fiets om de overzet Hemiksem - Bazel van 13.15 u te halen.
We zouden deze eerste dag voornamelijk met de GPS rijden, dit is een mengeling van knooppunten met LF routes.
Vanuit Bazel ging het over Velle en Nieuwkerke-Waas richting Kemzeke waar we dan het rechte fietspad (oude spoorwegbedding) naast Stekene zouden nemen. Over Moerbeke en Wachtebeke ging het dan richting Zelzate om via de brug het kanaal Gent-Terneuzen over te steken. Eens die brug over maakte ik een kleine omweg richting Rieme om mijn kinderen even te gaan groeten. Alhoewel er duidelijke afspraken waren gemaakt dat ik in de namiddag zou passeren was mijn vrees om niemand thuis te vinden helaas uitgekomen. Na deze omweg reden we richting Assenede om terug op ons traject te zitten en ook hier reden we weer op zo'n oude spoorwegbedding, lekker lange rechte weg. Onze weg vervolgend richting Sint-Laureins begon het dankzij de tegenwind toch al aardig laat te worden en waren we 18.00 u al gepasseerd, dus besloot ik ook maar om te stoppen aan een frituur omdat het als ik zou doorrijden tot Wenduine toch al te laat zou zijn om nog te eten. Na mijn fritstop in Sint-Laureins reden we met vernieuwde krachten verder echter nu voornamelijk langst kanalen.

Tussen Damme en Brugge, verscholen tussen het zomergroen zou een lieflijk dorpje liggen, het enige dat ik tegenkwam was het platte Vlaamse land. En nog steeds tegen de wind in bonkend sloegen we iets voor Brugge af richting Dudzele om daar dan een stuk langst het Boudewijnkanaal verder richting kust te fietsen. Ik sloeg toen ik het kanaal overstak waar ik eigenlijk zou moeten afslaan, maar de GPS reclameerde en toonde dat ik een U-bocht moest maken, dus ik maar gedaan en het volgende wegje naar rechts genomen, hier stonden ook de knooppuntbordjes. Dus dacht ik echt wel goed te zitten, er stonden echter aan het begin van deze weg aanwijzingen dat er werken in deze straat waren en dat die zou doodlopen, maar meestal kunnen fietsers wel door dus nam ik het risico. Hoorde ik ineens geroep vanop het jaagpad dat ik eerst wou nemen, een wielertoerist zag mij fietsen en riep dat ik hier niet zou door kunnen, dus fiets terug gedraaid en terug naar het jaagpad gereden, waar die wielertoerist inhield en me zat op te wachten. Uitgebreide babbel over zijn toekomstige fietstocht in de vakantie in Nederland en een mooi bewijs dat niet alle wielertoeristen wielerterroristen zijn. Bij Lissewege verlieten we de kanaal boorden en reden we via rustige baantjes tot we aankwamen bij camping "New Ideal" en tegen dat het begon te schemeren stond mijn tent recht.

Na de prachtige start van de lente is het  de laatste weken wat minder, naja, toch op mijn vrije weekends. Maar wat minder weer kan ons toch niet binnen houden.
We zijn nu al enkele keren het Waasland in gedoken, zullen we vandaag ook nog maar eens doen en hebben een toertje gepland van ± 145 km.
Vertrokken richting spoorwegfietspad in Niel richting Boom, daar de brug over en van Willebroek dan verder langst Rupel en Schelde naar Temse om van daar naar Sint Niklaas te rijden en ja, hier kennen ze hem ook.


Van Sint Niklaas zijn we dan over Sint-Gillis-Waas doorgereden naar Hulst. Maar Hulst was een ramp met de fiets. Er was iets te doen en geen doorkomen aan, dan maar een stukje rondgereden en tja ... wat zoeken naar de bordjes en na een half uur was ik blij dat ik eindelijk terug op mijn traject zat. Vervolgens verder door gereden richting Schelde en daar weer de nodige plaatjes geschoten.


We hadden ondertussen al enkele buitjes over ons gehad, maar de wolkenbeelden boven de Schelde waren wel mooi maar voorspelden niet veel goeds en ook boven het verdronken land van Saeftinghe en Emma dorp dreigde de wolkenmassa.

En dan wat later werd ik bijna van de weg gespoeld, de regen ging zelfs in mijn kaartbeschermhoes, met een natte kaart als gevolg. En na een zo'n natuurlijke douche krijg je toch soms een mooi luchtbeeld, het is wel heel zwak, maar die regenboog brak toch een beetje de sombere lucht.


Langst Beveren en Zwijndrecht reden we verder richting Galgenweel om vervolgens de fietserstunnel in te duiken en aan de petrol terug boven te komen. Hoboken en Hemiksen nog door gefietst om na dit natte ritje terug thuis te komen.

Op deze donderdag feestdag van de heilige fietsers maar eens een tochtje gemaakt om een vriend van vroeger te gaan opzoeken. Je weet hoe dat gaat, er gaat iemand verhuizen en niet in de nabije omgeving, je spreekt nog eens af, maar uiteindelijk verwaterd het. Dus dacht ik, waarom niet eens een mooi fietstochtje plannen langst XA4 en dan op het onverwachtse voor zijn deur staan.
We vertrokken richting knooppunt 34 om daar het veer te nemen naar Wintam, maar toen ik daar aankwam besloot ik onmiddellijk om mijn planning een beetje te wijzigen en om te rijden langst Boom, er stond hier zo'n lange wachtrij aan dit veer dat ik er gemakkelijk een uur zou kwijtspelen, en gaan fietsen om stil te staan, nee, dan rijd ik liever wat rond. Van Boom ging het dan naar Temse en verder via Waasmunster richting Lokeren, dit was een stuk dat weer eens volledig nieuw was voor mij. Vandaar reden we dan verder door richting Moervaart. Als we hier de huizen aan de overkant zien in Moerbeke, de voorkant waarschijnlijk gewoon aan een straat maar die achterkant, die gewoon uitkomt op die Moervaart, bijna bij ieder tuintje is een trapje en ligt er een bootje, dit zijn echt de eigendommen waar ik wel een beetje jaloers op ben. Maar dan wat verder krijgen we eerst dit prachtig zicht van de Vapeurbrug, die in de tijd van de stoomtreinen de verbinding was tussen Zelzate - Moerbeke - Lokeren en nu nog een beetje bestemmingsloos achterblijft als een beschermd monument. Achter de brug kan je al een toren opmerken.


De toren in het park van Kasteel Lippens zal voor vele arbeiders en boeren in deze streek wel steeds de nare nasmaak meedragen van de beslissing van de Familie Lippens om de suikerfabriek over te brengen naar Wallonië en zo zien we dan ook wat verder de laatste restanten van de bijna volledig afgebroken suikerfabriek.
Als we wat later de Moervaart oversteken en in Wachtebeke aankomen, verlaten we ff de knooppunten om bij XA4 eens langst te gaan. Gelukkig was hij thuis, natuurlijk wel heel verwonderd dat ik daar met de fietst stond. Heel wat bijgepraat op korte tijd en leuke herinneringen op gehaald, maar ik kon natuurlijk niet te lang blijven, anders zou in niet voor de donkere terug thuis aankomen. Terug de fiets op en richting knooppunt 78 om dan wat verder de rechte fietsweg te nemen die langst Stekene passeert. En ja ... het land van Waas = het land van Reinaart en dan kom je steeds wel enkele van soortgelijke beelden tegen.


De tocht ging verder voorbij de Ster en in Haasdonk zijn we een frituur binnengestapt. Tenslotte nog richting Kruibeke en vandaar naar Bazel om het veer van Callebeek te nemen en tenslotte voorbij de Casa-Blanca zomerbar terug naar huis en hadden we ongeveer 115 km afgetrapt.

Nee, ik ben niet weggewaaid, er was nochtans aardig wat wind, soms moest ik rechtop om nog vooruit te komen.
Het zou tot een uur 3 bewolkt blijven en tot 5 uur half bewolkt, dus dacht ik, niet nodig om mij in te smeren, de wind besliste er echter anders over, hij stak nog een tandje bij en blies alle wolken weg met als resultaat ... nee niet raden ... binnen enkele weken doe ik een slangenkuur ;).

OK hier gaan we ... naar Callebeek om over te zetten en dan het Waasland in, eerst over Kruibeke om dan verder te rijden o.a. vlakbij de Ster richting Stekene. En daar in Stekene staat Reinaart de Vos of als je echt juist gespeld wil hebben dan is het Van den Vos Reynaerde. Het verhaal van Reinaart de Vos ga ik hier niet uit de doeken doen, je zit aan een pc, dus maar een zoekklikje verwijderd. Ik kan wel enig geschiedkundig feit meegeven en dat is dat het geen sprookje is maar een middeleeuws epos of heldendicht in het diets geschreven zoals de twee regeltjes die je kan lezen op de bank bij dit mooi tafereeltje.

Gezeten op de trap met het prachtig zicht op de vijver hebben wij onze bokes opgegeten.
En dan kwam ons keerpunt eindelijk in zicht. Terneuzen. Enkele sfeerbeelden genomen van de dijk van Terneuzen - Griete.

En nu hadden we eindelijk ook eens wat meewind, eindelijk zou ik zeggen, door de tegenwind hadden we veel trager gereden dan normaal en het stond nu al vast dat we niet vroeg zouden thuis zijn, maar wat gaf het ... de zon was er ;). De tocht ging dus verder over Oude Stoof, Hengstdijk en Duivenhoek, hier in Nederland hebben ze niet alleen mooie namen, maar ook de natuur is hier prachtig om door te rijden en soms ... ja soms zie je van die bizarre taferelen.

Nog maar eens het bewijs hoe plat Nederland wel is en hoe laag Nederland wel ligt, vandaar waarschijnlijk ook dat we over en langst niets anders dan binnendijken reden ook al was de Schelde ondertussen een tiental km verwijderd.
Na Paal reden we verder naar Nieuw Namen en wat verder waren we Kieldrecht de grens terug over. Toen we in Beveren aankwamen was daar luide muziek aan het spelen op het plein aan de kerk, stonden bierstandjes ... stond alleen nergens geen volk, dan maar een frietuurtje binnengestapt, was ondertussen al voorbij 7 uur en ik had honger gekregen. Na onze innerlijke mens terug verstevigd te hebben konden we onze laatste 20 km aanvatten. Het allerlaatste stuk van de tocht zouden we doen op hetzelfde stuk als we bij de heenrit hadden gedaan.
Zo ... ± 130 km zaten erop ... blij dat ik thuis ben, gewassen en rustig op mijn stoel nog kan zitten ;)

Aangezien ze op meteovista geen mooi fietsweer of kampeerweer hadden voorspeld voor het weekend, max 7 bij fietsweer en max 6 als kampeerweer, besloten we maar om niet met de tent te gaan fietsen.

Dus maar een gewoon tochtje gepland. Omdat er toch weer een aardig windje stond, hadden we onze route zo gepland, dat we met het heenrijden vooral tegenwind zouden hebben en in het terug rijden ... ja lekker relaxen en meedrijven met de wind.
Vertrokken richting 30 en dan richting veer, omdat we die van Callebeek al zo vaak nemen, doorgereden naar die van Hoboken. Vanuit Kruibeke dan richting Rupelmonde gereden en dan naar de brug van Temse. Na de brug rijden we meestal naar links, dus nu eens de andere richting uitgereden.
En zo passeerden we de leuke dorpjes ook goed gekend door elke dodentocht stapper: Weert, Branst en Mariekerke. In Mariekerke is het volgende week weer het befaamde palingfestival en laatste weekend juni zeker de vis- en folklore feesten niet vergeten. Altijd als ik door deze streken fiets, dan hoor ik spreken van de Stille Waters. Ik heb die reeks zelf niet gezien maar wou toch een leuk kiekje schieten van dit mooie landschap.

Aan de oude Briel was het dan het moment gekomen om de Schelde boorden achter ons te laten, ook het zware opboksen tegen de wind vaarwel te zeggen en te genieten van de terugtocht. Richting Puurs, verder naar Willebroek en Klein Willebroek, de brug over de Rupel en tenslotte over de Rupeldijken terug naar huis.
Onze 71 km zaten erop, morgen een tochtje maken zodat we toch dit weekend nog aan 200 km komen.

De kinderen wilden weer een ritje met de fiets maken, en met weeral het mooie weer, konden we echt niet thuisblijven.

Veel wind vandaag, kans op regen ...
Toch maar de fiets genomen, we wilden niet te ver van huis fietsen, zodat als het zou beginnen doorregenen, we snel terug naar huis zouden kunnen rijden.

We zijn eerst naar Niel gereden, waar we het mooie fietspad naast het spoor richting Boom genomen hebben. Dan ging het naar Reet en Rumst waar we twee fietsbruggen genomen hebben, vervolgens passeerden we het zennegat, waar ze ook van die fietsbruggen gepland hebben, we kijken er al naar uit. Vervolgens passeerden we Heffen, Leest en in Hombeek was het tijd om de aangename meewind in te ruilen tegen een weerbarstige tegenwind. We vervolgde onze route dan maar tegen een heel trager tempo eerst langst Tisselt, vervolgens Willebroek en dan Klein Willebroek.

Maar noem het vals spelen of ongeduldig zijn van mij, maar ik heb dit veer nog maar één keer genomen, terwijl deze knooppunten toch wel heel vaak voorkomen op mijn route's.

Meestal rij ik een paar 100 meter verder en neem ik de Rupelbrug om aan de overkant te komen.

En zoals wel vaker als het avond wordt en ik nog onderweg ben, stop ik in Boom om een frituurtje binnen te gaan.

Allereerst wil ik toch wel eens alle automobilisten bedanken die stoppen aan oversteekplaatsen om fietsers over te laten, gelukkig zijn er zo heel veel en veel meer dan degene die hun auto op het fietspad parkeren of die je bijna van de weg rijden omdat er geen fietspad is of diegene die geen rekening houden met het groene licht voor fietsers, het waren er vandaag opvallend veel die blijkbaar geen fietsers in hun buurt willen hebben, maar gelukkig waren de vriendelijke automobilisten nog steeds in de meerderheid. En vriendelijkheid dat is iets waarvan ze bij de Antwerpse politie ook nog niet hebben gehoord. Toen ik van Sterckshof naar Rivierenhof wou rijden, stond daar een flik die mij niet door wou laten. Ik leg hem beleefd uit naar waar ik moet en op een onbeschofte manier zegt hij "hier mag je niet door", ik laat mijn kaart zien en zeg hem naar waar ik moet en zijn antwoord: "helemaal naar links en altijd rechtdoor blijven fietsen en maak nu dat je vertrekt". 'k Ben dan naar maar doorgereden, ofwel was hij boos dat hij op een zaterdag moest werken, of hij was boos dat hij niet bij het MAS mocht werken, of hij haatte fietsers, of ze zijn bij de Antwerpse politie gewoon zo onvriendelijk.

Dit is wel niet zo spectaculair als de landing van de Solar Impulse, maar toch steeds leuk voor te zien en vooral horen.
Vervolgens reden we verder richting Kalmthout om daar dan de heide in te duiken en wat foto's te schieten, naja we herkennen die Kalmthoutse heide vast allemaal wel van de schooluitstapjes vroeger.

Toen we de heide uitreden, waren we in Nederland en het eerste dorpje dat we tegen kwamen was Huijbergen en dan vervolgde we onze weg langst Ossendrecht en Putte om terug in Vlaanderen te belanden. Vervolgens ging het verder langst Hoevene en Ekeren, maar de klok op het pootgebouw van Kasteel Veltwijck staat wel niet juist.

We reden dan verder richting Antwerpen en kwamen zo voorbij de feesten m.b.t. de opening van het MAS. Om dan onze tocht af te werken richting Hemiksem en tenslotte terug in Schelle te belanden na het aftrappen van deze 115 km.