Nee, ik ben niet weggewaaid, er was nochtans aardig wat wind, soms moest ik rechtop om nog vooruit te komen.
Het zou tot een uur 3 bewolkt blijven en tot 5 uur half bewolkt, dus dacht ik, niet nodig om mij in te smeren, de wind besliste er echter anders over, hij stak nog een tandje bij en blies alle wolken weg met als resultaat ... nee niet raden ... binnen enkele weken doe ik een slangenkuur ;).

OK hier gaan we ... naar Callebeek om over te zetten en dan het Waasland in, eerst over Kruibeke om dan verder te rijden o.a. vlakbij de Ster richting Stekene. En daar in Stekene staat Reinaart de Vos of als je echt juist gespeld wil hebben dan is het Van den Vos Reynaerde. Het verhaal van Reinaart de Vos ga ik hier niet uit de doeken doen, je zit aan een pc, dus maar een zoekklikje verwijderd. Ik kan wel enig geschiedkundig feit meegeven en dat is dat het geen sprookje is maar een middeleeuws epos of heldendicht in het diets geschreven zoals de twee regeltjes die je kan lezen op de bank bij dit mooi tafereeltje.

Gezeten op de trap met het prachtig zicht op de vijver hebben wij onze bokes opgegeten.
En dan kwam ons keerpunt eindelijk in zicht. Terneuzen. Enkele sfeerbeelden genomen van de dijk van Terneuzen - Griete.

En nu hadden we eindelijk ook eens wat meewind, eindelijk zou ik zeggen, door de tegenwind hadden we veel trager gereden dan normaal en het stond nu al vast dat we niet vroeg zouden thuis zijn, maar wat gaf het ... de zon was er ;). De tocht ging dus verder over Oude Stoof, Hengstdijk en Duivenhoek, hier in Nederland hebben ze niet alleen mooie namen, maar ook de natuur is hier prachtig om door te rijden en soms ... ja soms zie je van die bizarre taferelen.

Nog maar eens het bewijs hoe plat Nederland wel is en hoe laag Nederland wel ligt, vandaar waarschijnlijk ook dat we over en langst niets anders dan binnendijken reden ook al was de Schelde ondertussen een tiental km verwijderd.
Na Paal reden we verder naar Nieuw Namen en wat verder waren we Kieldrecht de grens terug over. Toen we in Beveren aankwamen was daar luide muziek aan het spelen op het plein aan de kerk, stonden bierstandjes ... stond alleen nergens geen volk, dan maar een frietuurtje binnengestapt, was ondertussen al voorbij 7 uur en ik had honger gekregen. Na onze innerlijke mens terug verstevigd te hebben konden we onze laatste 20 km aanvatten. Het allerlaatste stuk van de tocht zouden we doen op hetzelfde stuk als we bij de heenrit hadden gedaan.
Zo ... ± 130 km zaten erop ... blij dat ik thuis ben, gewassen en rustig op mijn stoel nog kan zitten ;)