50 km - 650 HM  - 15,05 km/h gem - 20 gr Bewolkt/mist/regen

De col de mezilhac stond vandaag op het programma. Aangekondigd als 2500 HM bleek het uiteindelijk 650 HM te zijn, maar het is wel een boeiende dag geworden.

De rit is eigenlijk heel simpel: klimmen vanaf 400 m hoogte tot op de top op 1119 m hoogte om dan aan de andere kant terug af te dalen tot op een 250 m hoogte en te belanden in de Ardèche.
De klim was al bij al best goed te doen want op de top had ik een gemiddelde van 11 km/h over de volledige klim. Dat haal ik alleen als het nooit echt steil wordt. Ik heb dan ook nergens meer dan een 6% gezien met een totaal gemiddelde van slechts een dikke 3%. Heel braaf voor een bergbelimming dus.


Alles startte aan dit riviertje wat we helemaal tot boven op 1119 m hoogte volgen.


De weg slingert zich omhoog via een aantal haarspeldbochten. Dit dorpje zijn we een 20 minuten ervoor doorgereden en ligt nu al wat lager te blinken.


De eerste 12 km van de weg gaat het heel geleidelijk naar omhoog met een percentage wat altijd rond de 3% hangt. Eens we de laatste 11 km aanvangen, start het betere werk. Vanaf dan staat er elke km een bodje wat de statistieken bijhoudt. Heel makkelijk:-)


Hetzelfde dorpje van daarnet is ondertussen al heel wat kleiner geworden want we zitten een 400-tal HM hoger. Het weer wordt er enkel beter op, ook al hadden ze regen voorspeld. So far, so good!


Het uitzicht boven is mooi en weids én bovendien zonnig. Het leek me dan ook een goed idee om een tas koffie te drinken met een heerlijke muffin erbij in een café/hotel bovenop de berg.


De foto van hetzelfde bord in de linker onderhoek heb ik getrokken voor mijn tas koffie. 15 min later was de foto heel wat minder.. Sterke mist is komen opzetten en een paar minuten later is het bovendien nog beginnen te regenen.
Van het eerste deel van de afdaling heb ik geen foto's. Ik was te zeer bezig om mijn ogen op de weg te houden én te remmen.. Halfweg ongeveer is het gestopt met regenen (maar het is nog regelmatig eens opnieuw begonnen). Enfin, een verzopen namiddag..


Ik had een hotel geboekt in Vals-Les-Bains. Een dorpje wat in de jaren 1850 bekend is geworden door het ontdekken van honderden bronnen. Het Grand Hotel des Bains waar ik overnacht heb, is nog een statig hotel uit die tijd. 
Toen de bronnen bekend begonnen te worden, was er in 1865 iemand die een boring op 95m diepte uitvoerde met de bedoeling een waterbron aan te boren. 
Hij heeft inderdaad een waterbron aangeboord, maar tegelijkertijd ook een gasbel. De combinatie van beide zorgt er voor dat er 4 keer per dag een geizer ontstaat die begint als een langzaam opborrelend hoopje water.



om dan een paar minuten later tot een echte geiser uit te groeien. Het geheel duurt een kleine 5 minuten. De hoogte van de straal hangt uiteraard af van een hoop factoren maar de hoogste geziene zou een 95m hoog zijn. Vandaag om 18u denk ik dat we op een meter op 10 zaten. Maar toch wel een best knap stukje natuur. 

Naast de mislukte geiser boring zijn er natuurlijk wel een aantal echte bronnen bij waaronder deze bron van Saint Jean die goed is voor 30 miljoen flessen per jaar en in gans Frankrijk gekend is.