53 km - 1640 HM - 11,4 km/h gem - 22 gr zon
Vandaag stond het oversteken van de Alpen op het programma. Dat gebeurt in 2 stappen: in een eerste stap komt de Oberalppass aan de beurt, een klim van mijn hotel op 1500 m naar 2044 m. Na het bereiken van de top, knallen we terug naar beneden, naar Andermatt, een dorpje op 1437 m hoogte. Van daaruit vertrekken we richting de Furkapass op 2430 m hoogte die heel wat pittiger is.
De klim naar de Oberalppass 
En gehaald! Ik had tijdens de rit een foto getrokken van een vriendelijke fietser en zag hem op de top. Na een babbeltje wat startte in het Duits, bleek het een Belg te zijn die Bornem goed kende (studiegenoot van Karel Van Eetveld) 
De klim richting de Furkapass is behoorlijk pittig en spectaculair. Ook James Bond heeft dit gemerkt in Goldfinger. 
Geef toe: spectaculair is het toch wel. Hier zit er ongeveer een derde van de klim op (ongeveer op 1800 m hoogte) met percentages die continue flirten rond en net boven de 9%. Maar hier ging het nog heel goed:-) 
Dit In het tweede deel van deze klim, blijft er een kaal landschap over. Hier zit je ongeveer op 2200 m hoogte en vanaf hier kreeg ik het behoorlijk zwaar.. Maar met de nodige stops en energiebars ben ik toch boven geraakt.. 
Op de Furkapass zelf is weinig te zien, behalve een cafe en wat parking, maar als je aan de andere kant van de berg start met de afdaling, kom je al heel snel dit iconische beeld tegen: Hotel Belvedere. Dit hotel was in de vorige eeuw super bekend als gletcher hotel, Van hieruit was er een tunnel gegraven in de Gletcher van 100 m lang naar een knappe ijsgrot. Het hotel is al een jaar of 7 dicht omdat de gletcher al een heel stuk naar achter geschoven is. Waar je links van het hotel een meer ziet, was vroeger de gletcher (soms tot beneden zelfs). Duidelijk herkenbaar aan de stenen die uitgesleten zijn door het opschuiven van de gletcher 
De gletcher is er nog (de zwart achtige vlek bovenaan de foto) en is nog best indrukwekkend (je ziet een paar (kleine) mensen lopen op de foto richting de gletcher ingang). Het onderste deel van de gletcher is bedekt met witte isolerende doeken in een poging het afsmelten te vertragen. Met beperkt succes, want in de gang in de gletcher naar de ijsgrot was het flink aan het regenen (smeltwater) 
Hier is het om te doen: de ijsgrot anno 2022, een mini kamertje 
Dit staat me morgen te wachten. Geef toe: de andere kant van de Alpen mag er ook zijn..
|