Ierland, het
eiland met zijn prachtige woeste kusten, zijn vriendelijke mensen, zijn
Guiness, maar ook zijn legendarische slechte weer, stond al lang op mijn
verlanglijstje. Dan toch maar dit jaar het mindere weer trotseren?
Bij het
voorbereiden bleek echter al snel dat ik niet de enige was met dit idee. Iets
wat ik niet verwacht had en wat me wat afschrikte, waren de terugekerende
berichten dat het er op de hoofdwegen zeer druk kon zijn. Aan de andere kant
heeft Ierland een zeer grote dichtheid van (onbewegwijzerde) kleinere wegen.
Waarom hier geen gebruik van maken met behulp van een GPS?
Hoewel ze
tegenwoordig een standaard auto GPS bijna weggeven, bleek de prijs van een
handig fietsmodel nog ferm tegen te vallen. Toen er echter een nieuw toestel op
de markt kwam, zakte de prijs van de oudere generatie plots met de helft.
Tijd voor de aanschaf van een Garmin Vista GPS.
Noord-Ierland
Al bij de
aankomst in de luchthaven van Belfast, komt de eerste verrassing boven. In
plaats van de geplande vlakke 8.4 km naar de Hostel, blijkt de GPS er 30 km
over te doen met direct een eerste heuvel van 315 m er gratis bij. En nochtans
leek de koers logisch... Na controle bij aankomst in de Hostel bleek Belfast de
gelukkige bezitter van 2 luchthavens en had ik de verkeerde gekozen bij de
voorbereiding... Het ding werkte dan
toch.
Via kleinere
wegen gaat het richting Slemish Mountains met zijn groene weiden. Aan een
brugje over een riviertje dwingt een Eddy Merckx van een jaar of 70 me tot
stoppen. Binnen de kortste keren haalt hij zijn detailkaart boven om me te
tonen dat de tweede hoogste befietsbare heuvel van Noord-Ierland wacht (370 m).
Na nog een aantal verhalen over de trout uit de rivier, kan ik hem dan toch
overtuigen dat ik echt verder moet.
Al bij al blijken
de talrijke klimmetjes best mee te vallen en zijn ze al snel vergeten bij het
bereiken van de prachtige Antrim kust. Als de GPS dan nog een wegje wil volgen
waar Scenic Route richting Tor Head aangegeven staat, kan de pret niet op.
Even later blijkt deze prachtige route echter vol te zitten met hellingen tot
meer dan 20% en is het drie keer afstappen geblazen...
Op de weg naar de
attracties Carrick-a-rede touwenbrug en de Giants Causeway blijkt dat het
inderdaad best druk kan zijn op de hoofdwegen. De kleinere wegen lopen echter
veel meer over de toppen van de heuvels wat dan weer een ferm aantal
hoogtemeters oplevert. De gulden middenweg vinden is dus de leuze.
Republiek Ierland
Via Derry naar
Dungloe wordt Noord Ierland ingeruild voor de Republiek. De mensen zijn hier
even vriendelijk en nieuwsgierig als in N-Ierland, maar het goede weer moet
langzaamaan wijken voor wolken. Spectaculaire wolkenformaties trekken voorbij,
maar de regen blijft uit tot bij de aankomst aan mijn B&B: na de
welkomstthee plenst de regen neer en is het eerste natte pak een feit tijdens
het binnen halen van de bagage.. Na het eten in het dorp op de terugweg net
voor de B&B is het een tweede keer prijs.
De komende dagen
blijft het steeds bewolkt met af en toe een korte bui, maar slechts 1 enkele
regendag. Het heuvelende rotslandschap maakt via de prachtige Don Lough Pass
plaats voor de Twelve Pins (> 700 m) van Connemara. Het is zijn bijnaam
Klein Zwitserland meer dan waard.
Thomas in de mist
Na een rustdag op
de Aran Islands is het vechten tegen de wind door het bijzondere maanlandschap
van de Burren. De hoofdprijs op het einde van de rit zijn de Cliffs of
Moher die zich loodrecht in zee storten vanop een hoogte van 216m.
Bij het verlaten
van de parking sla ik nog een gezellige babbel met Thomas Hegner, een Zwitser
en een van de eerste fietsers die ik tegenkom.
Toevallig komen
we elkaar s anderdaag terug tegen. Samen zakken we in twee dagen tijd af naar
het Zuiden. Het prachtige weer wordt vervangen door mist als we het
schiereiland Dingle oversteken via de Connor Pass om aan de andere kant van het
eiland weer in het zonnetje te voorschijn te komen. Om het thema van zijn
vakantie The Hegner Pub Tour kracht bij te zetten, spreken we af in een
lokale pub waar enkele lokale muzikanten er al snel de sfeer inbrengen. Vermits
hij enkele dagen op Dingle wil uitrusten, gaat het terug alleen verder.
Bussen op de Ring of Kerry
Via het prachtige
natuurreservaat van Killarney gaat het verder langs de Ring of Kerry. Deze lus
van 140 km rond het schiereiland is een van de bekendste stukjes van Ierland en
hele zwermen bussen zouden er ronddwalen. Traditioneel vetrekken de meeste
bussen in Killarney in de morgen om s avonds in Kenmare aan te komen.
Ik heb de eerste
dag een binnenweg genomen via Lough Caragh waardoor ik pas in de namiddag op de
drukkere weg uitkwam en slechts 2 bussen gezien heb. De tweede dag ben ik vroeg
vertrokken waardoor ik rond de middag in Kenmare aankwam en waarschijnlijk de
bussen voor was. Geluk gehad of goede timing, wie zal het zeggen?
Terug naar huis
Kerry mag dan
inderdaad best mooi zijn, maar het veel minder bekende Beara is voor de fietser
nog veel mooier en bijna volledig verkeersvrij.
Na nog een bezoek
aan de eenzame vuurtoren van het uiterste ZW puntje Mizen Head is het
afzakken richting Cork geblazen. De laatste dag in Ierland is de tweede echte
regendag met veel wind en ferme buien.
1760 km en 15300
HM na Belfast, loopt de traditionele zoektocht naar karton om de fiets in te
pakken, heel gunstig af: de luchthaven van Cork kreeg nieuwe imposante
vuilbakken die verpakt zaten in stevige kartonnen dozen bijna op maat van mijn
fiets...
Praktische info:
Vlucht: Heen:
Amsterdam Belfast Terug: Cork Amsterdam
Periode: 30/05/08
19/06/08
Type overnachtingen: B&B, Hostels en af en toe een Hotel
Traject per dag:
Belfast
Antrim Coast (Ballycastle) Londonderry Dungloe Donegal Sligo Newport
Clifden Galway Aran Islands Lisdoonvarna Carrig Island Dingle Killarney
Waterview Kenmare Bantry Mizen Head - Cork
|