01-09-2025, 18:52 geschreven door Gert  

39 km - 80 HM  - 14,5 km/h gem - 28 gr Zon/bewolkt

Vandaag de laatste loodjes door Barcelona tot aan mijn hotel in El Prat. 
En dat met een beetje hetzelfde gevoel als gisteren: over het algemeen goed te doen, maar..
De tocht tot in en zeker door Barcelona is perfect fietsbaar. Maar om in EL Prat te geraken zijn er voorbij Barcelona een paar stukken op drukkere wegen die niet zo aangenaam zijn. Maar goed, we zijn er geraakt!
Mijn hotel in El Prat is vlakbij de luchthaven en heeft luchthavenvervoer. Dat is natuurlijk wel handig, maar een hotel in Barcelona nemen en een taxi wat verder laten rijden, had misschien toch nog een betere optie geweest.

Bij de start was het bewolkt, maar in de verte was Barcelona al duidelijk zichtbaar.


Eens voorbij dit punt, starten eigenlijk de buitenwijken van Barcelona en wordt het fietspad gaandeweg beter en beter.


Ondanks het feit dat het geen mooi zonnetje was, was het behoorlijk druk op het pad met zowel wandelaars, vaak met hun hond en uiteraard ook wel wat fietsers. Ik heb de laatste 150 km echter geen enkele fietser meer gezien met bagage..


Eens in Barcelona breekt het zonnetje door en wordt het echt aangenaam fietsen op de bredere fietspaden.


En dan ben je plots in het centrum van Barcelona, weliswaar nog aan de waterkant, maar plots wemelt het van de toeristen. 




Op verschillende plaatsen dwars door Barcelona, fiets je in het midden met links en rechts verkeer. Effe wennen, maar op zich wel goed eigenlijk. Alleen blijft het continue uitkijken voor wandelaars. Even verder liep er een wandelaarster over zonder naar de fietsers te kijken en werd ze 10m voor mij aangereden door een step.
Ik ben uiteraard gestopt, maar beiden waren ok. De dame was effe boos, maar toen ik de stepper aanbood om mijn telefoonnummer te geven als getuige dat hij in zijn recht was, bond ze onmiddellijk in.. 


En dan toch nog altijd wel een spannend moment: een doos zoeken die groot genoeg is om mijn fiets in te pakken om mee te kunnen nemen op het vliegtuig.
Ik had op een km of 2 voor mijn hotel al een lange doos gevonden op een bouwwerf, maar ze was wat te klein.
Dan ben ik maar naar een fietswinkel gereden 900m verder en heb daar een fietsdoos gekocht voor 20€.
Typisch in de buurt van luchthavens vragen de fietswinkels 20-30€, voor wat eigenlijk de oude verpakking is van een nieuwe fiets die ze verkopen. Voor hen eigenlijk afval, maar voor fietsers echt een zaligheid en dan ben je bereid er voor te betalen natuurlijk en dat weten ze.. Hij had een voorraadje klaar staan.
Maar goed: ze paste wel perfect! Nu nog hopen dat hij heelhuids de vlucht overleeft. 

17-09-2025, 16:11 geschreven door Gert  

59 km - 350 HM  - 13,6 km/h gem - 29 gr Zon

Een dag die volgens het boekje moet vermeden worden en waar je de trein moet nemen naar Barcelona.
Tja, wat zou ik hier op zeggen: er zitten inderdaad een paar stukken bij op een behoorlijk drukke weg waar je op de pechstrook moet rijden. Dat klopt, je moet bovendien ook continue kijken waar je moet fietsen, maar er is meestal wel ergens een plaats voorzien waar je kan fietsen. Dus, conclusie: het is zeker goed fietsbaar, maar zeker geen must. En vooral: je moet je tijd er voor nemen, want je haalt geen mooi gemiddelde met alle obstakels onderweg.

Maar wat mij betreft: als je kan fietsen, dan liever fietsen!

Bij de start zit je in een bebouwde kom en zijn er overal fietspaden voorzien, al moet je hier en daar wat zoeken.


Hier gaat de weg een klein beetje omhoog. Zo een 17% om precies te zijn. Dit heb ik al fietsend niet gehaald, hier heb ik moeten afstappen en duwen.
Het voordeel is wel dat het een stuk is van zone 20 en geloof het of niet: ze rijden er effectief ook traag. Dus, geen probleem om even te duwen.


Zeker in het begin zijn er aantal stukken waar er heel wat fietsers zijn en waar je op een weg naast de zee fietst.
Regelmatig zie je campings, dus ook logisch dat je fietsers ziet.


In een paar steden rollen ze echt letterlijk, de rode loper uit voor de fiets. Super!


Jammer genoeg is toch ongeveer een 20% ook een dergelijke weg: gewoon op de pechstrook rijden terwijl de auto's naasr je tegen 70 km/h voorbij razen. Leuk is anders, maar gevaarlijk heb ik het nergens gevonden.


Regelmatig fiets je op gravel met links van je een strandje en dan uiteraard de zee. Hier werd het wel wat smaller, maar je zag nog duidelijk fietssporen, dus go!


En hier stopt het dan.. Volgens het boekje én google maps moet je hier nog 100m verder en dan kan je onder het spoor door.  Dit was echter niet te doen of je moest op het spoor lopen. Ik heb ook een paar mensen aangesproken die hier ook stopten, maar zonder Spaans kon ik niet echt een gesprek aanknopen, alleen was het resultaat wel duidelijk: niet verder gaan!
Dit heeft Paul duidelijk niet zelf gedaan, maar overgenomen van google maps.. 
Ik wou toch weten wat er aan de andere kant was en ben uiteraard terug gereden en heb deze plek van de andere kant gezocht. Er is inderdaad een plaats waar je onder het spoor door kan een 100-tal meter verderop, maar daar bots je gewoon op rotsen deze kant op. Geen doorkomen aan dus. Fout op goolge maps!


Verderop terug alles ok, fietsen maar..


Laatste stukje voor mijn hotel: een echt fietspad gedurende een paar km. Het enige wat je even moet uitzoeken: hoe raak ik onder het spoor door.. Elke 500m of zo kan je te voet (via trappen) naar de huizen, maar slechts alle paar km kan dat ook met een fiets. Even zoeken dus.  

15-09-2025, 19:37 geschreven door Gert  

44 km - 760 HM  - 13,4 km/h gem - 30 gr Zon

Laatste dag met behoorlijk wat hoogtemeters. Morgen en overmorgen staan er normaal gezien nog 2 wat rustigere  dagen op het programma. In tegenstelling tot de voorbije 2 weken volgen we dan de kust. Volgens het boekje geen aanrader wegens veel te druk, lees morgen verder.. 

De eerste 20 km gaat het volledig autovrij langs dezelfde Via Verde van gisteren, aangevuld met autovrije paden tot aan de kust. Die waren gewoonweg druk met heel wat wandelaars en fietsers. Het feit dat het zondag was én dat het de eerste echt zonnige na een aantal bewolkte dagen was, zal daar zeker niet vreemd aan geweest zijn.
Dit eerste deel telt amper hoogtemeters.


Maar dan start het tweede deel. We volgen nu de "oude" kustweg die continue op en neer gaat met pieken van 80m tot 150m tot aan Tossa de Mar. Bij elke nieuwe baai, gaat dit zo een hele tijd door. Dat verklaart ook het heel lage gemiddelde van 13km/h van vandaag.
Maar toch zou ik het onmiddellijk overdoen, want het is een ongelooflijk mooie weg. De vele moto's én fietsers geven me overschot van gelijk. In tegenstelling tot de voorbije 2 weken zag ik nu geen (of zo goed als geen) elektrische fietsen, maar waren het allemaal koersfietsen die me soms (ok, regelmatig) voorbij kwamen gereden.


De kust is heel rotsachtig met weinig of geen stranden maar des te meer mooi baaien.


Hier wel een klein strandje, maar.. enkel bereikbaar per boot. En het is gekend, er liggen al heel wat boten en ik zag er op mijn korte stop nog verschillende naar die baai navigeren.


 Idyllisch mooi toch!


5 km verder andere baai, maar zo mogelijk nog mooier.


Aangekomen in Tossa de Mar had ik 34 km van de 44 km gefietst en had ik een lekker slaatje verdient.
Ook het continue op- en neergaan was nu trouwens ten einde. Er was maar 1 col meer te beklimmen van een kleine 200 hoogtemeters. Het was nog maar 12u30, dus kon een Sangria er wel vanaf.


Weer een ongelooflijk mooi uitzicht tijdens de laatste col, maar die Sangria heb ik me toch een beetje beklaagd..
De eerste helft van de klim ging het immers met dik 7% - 8% omhoog, gelukkig "vlakte" het erna af tot 5% en kon ik genieten van de uitzichten. 


Aangekomen in Lloret de Mar met zijn mooie kasteeltje, was het genieten van het zonnetje op het strand en aan het zwembad van het hotel.
By the Way: ongelooflijk mooi **** hotel met ontbijt én avondeten voor 84€ pp is geen geld! 
Het is hoog gelegen boven het dorp (wel effe klimmen terug) en kijkt uit op de zee boven alle apartementen. Aanrader!  

14-09-2025, 19:28 geschreven door Gert  

92 km - 1035 HM  - 15,1 km/h gem - 24 gr Bewolkt/beetje regen

Stevige dag met een combinatie van een behoorlijk lange afstand en de nodige hoogtemeters. 
Ik wou vroeg starten, maar daar heeft het weer een streep door getrokken. Tot ongeveer 9u bleef het hevig regenen en was er geen doorkomen aan. Om 9u was mijn geduld op en heb ik mijn regenkledij aangetrokken en ben ik vetrokken. Het regende op dat moment nog licht en ze voorspelden regelmatig buien.
Uiteindelijk heb ik om 9u30 mijn fietskledij al kunnen uittrekken en heb ik nog 2 keer kort mijn regenjas aangedaan. Dus al bij al best geluk gehad.

Afscheid van Figueres


Het was niet overal slecht weer, maar zo een duidelijke scheiding heb ik nog niet veel gezien.
Het donkere veld in de achtergrond is een veld uitgebloeide zonnebloemen.


Deze weg srond in het boekje als een risico bij zware regenval. Ik had geluk, ik kon er nog over, maar het was wel kantje boordje dat het water nog net onder de "brug" door kon.


Al 2 dagen hangt er regelmatig een luchtje.. Deze varkensstallen kom je echt overal tegen.. 




Er zitten heel wat klimmetjes in vandaag, maar er is er eentje bij waar we toch weer een 300 hoogtemeters klimmen op een col en dat zorgt toch altijf voor mooie beelden.


Na Cassa, even na de laatste col, begint er terug een Via Verde: de Ruta del Carilet. Eindelijk terug op gescheiden fietspaden naar beneden zoeven. Alleen volgt hij voor de helft van het traject de snelweg en dat is nu niet bepaald rustig fietsen..


De Via Verde bestaat soms uit beton, maar overwegend uit een fijne gravel waar duidelijk sporen in getrokken zijn van de regen. Niet altijd even vlot fietsen, maar wel zonder auto's!

13-09-2025, 17:52 geschreven door Gert  

51 km - 800 HM  - 14,1 km/h gem - 23 gr Bewolkt

De grote oversteek vandaag over de Pyreneeën staat op het menu. En mijn gastheer had gelijk op meerdere punten: het is inderdaad een heel mooie route én de laatste 200 hoogtemeters waren "Red". Waarmee hij bedoelde dat je er in het rood gaat omdat het zo steil is. En hij had gelijk..

Typisch landschap tijdens de klim met toch wel 2 bijzonderheden als je heel goed kijkt: ongeveer op 1/3 van links en van onder zie je een egaler groen vlekje met een wit stipje. Dat is een camionet van een visser. Je hoort constant de rivier klauteren maar je ziet ze nooit.
De tweede bijzonderheid is een woning op de rechter heuvel (iets rechts van de "v" die de 2 heuvels vormen). 


Hier zie je dezelfde woning al heel wat beter. 4 km verder en 200 meter hoger. 

De rechter weg was de weg die ik tot hier aan het volgen was en die met een 6% naar boven loopt ook al lijkt het eerder dat hij naar beneden loopt. De reden is dat de linker weg start met een 13% om na een 100m "af te vlakken" naar 11% en dat voor de eerstvolgende 1,5 km. "Red" dus..


De linker weg loopt door een soort villa wijk ui de jaren '70 en de weg loopt daar uiteindelijk dood op een aarden wal. Dit is immers de oude grensovergang en hij is niet meer in gebruik wegens klachten van de bewoners. Het werd er "te druk". Nu in elk geval niet meer, ik heb 7 auto's gezien gedurende 2 uur..
Maar... wij gaan er hier natuurlijk wel over. Op het verboden doorgang bord staat "Sauf ayants droit" wat vrij vertaald betekent "uitgezonderd recht hebbenden", dus wat is het probleem. De weg op..

Nog wat verder staat er nog bord "doodlopend" en dan gaat de weg over in een karrenspoor.
Geen nood, ook dit blijven volgen en dan kom je er. Ik kreeg het even koud toen me op dit weggetje een Jeep tegemoet kwam. De man stopte om me door te laten, draaide zijn raampje naar beneden en zei een vriendelijke goedenmorgen.. Oef!

Als je het wegje blijft volgen, kom je plots op een bredere grindweg uit en volgens de GPS ben je dan in Spanje.

Dit is meteen ook het hoogste punt van de Col. Met zijn 730 m best een doenbare overgang.

Als je nog een paar honderd meter verder fietst, kom je plots aan de start/einde van een nieuwe asfaltbaan. En voila, naar beneden zoeven dan maar!


Al na 100 m In Spanje staat dit, nogal bouwvallige, bouwsel je op te wachten om van het uitzicht te genieten. Ik ben er op geweest, maar heb enkel op de dikste balken gesteund, want het vertrouwen was er niet helemaal. Zeker niet als je weet dat er onder het bouwsel een afgrond was die me behoorlijk diep leek.


En dan zoeven we een 650 hoogtemeters naar beneden tot aan de rivier La Muga die we verder volgen tot in Figueres.


Figueres doet waarschijnlijk wel een belletje rinkelen. Het is de geboortstad van Dali en het is dan ook best druk rond het museum. Voor de rest is het nu niet echt een stad die me gaat bijblijven.

12-09-2025, 17:27 geschreven door Gert  

59 km - 750 HM  - 15,0 km/h gem - 24 gr Zon/bewolkt

Vandaag staan er 2 wat langere klimmen op het menu van een 300 hoogtemeters elk en gaat de tocht tot aan de voet van de Pyreneeën. 

Vooral de eerste klim was er een met enorm mooie vergezichten. Echt een heel mooie route. Dat werd me ook bevestigd vanavond door mijn gastheer die ook een hevige fietser is.
Ik heb hem wat info gegeven over lange afstandsfietstochten, want daar had hij nog niet zo veel ervaring mee, maar wel veel interesse.
Zijn specialiteit zijn echter kortere fietstochten in de omgeving waar hij mensen met raad en daad probeert bij te staan. Hij herkende aan de hand van de foto van de pauw onmiddellijk welke route ik genomen had om tot hier te geraken. Hij bevestigde ook dat het een van de mooiere parcours was.
Ook voor morgen was hij vol lof over de route die het boekje aanbeveelt. Dus ik ben benieuwd!


Al na een paar kilometer begon al direct de klim en zie je landschap heel snel veranderen. Eens halfweg op de klim, ga je een bocht om en verandert het landschap volledig.


Na de bocht kom je terecht in deze vallei waar je in de rechterbovenhoek aan begint en helemaal rond de vallei fietst. Het stuwmeer blijft je centerpunt, heel knap!



Je gaat op het hoogste punt weer eens de hoek om en wordt weer geconfronteerd met een totaal ander landschap. Deze indrukwekkende kalkrotsformatie "Les Orgues" steekt prachtig af tegen de berg van 2700 m op de achtergrond.
Op het uitzichtpunt kreeg ik een deskundige uitleg in het half Frans, half Catalaans over het ontstaan van de kalkrotsen van een hevige fan van de streek. 


Terug beneden gaat de rit gedurende een 10-tal km in het dal verder en zijn de wijngaarden eindelijk verdwenen en hebben ze plaats gemaakt voor fruitbomen met een ingenieus irrigatiesysteem ernaast.


Les Boles Piculats zijn een Catalaanse specialiteit die eigenlijk best lekker is. Een soort balletjes in vleessaus, eens iets anders dan mijn dagelijks slaatje.


De uitzichten tijdens de tweede klim zijn wat minder spectaculair. Je fietst eigenlijk grotendeels in de bossen met af en toe een uitzichtspunt.


Er wordt wel gewaarschuwd voor gevaarlijke dieren in deze bossen. 

11-09-2025, 16:47 geschreven door Gert  

73 km - 760 HM  - 16,1 km/h gem - 25 gr Zon

Na gisteren de zwaarste dag van het tweede deel was dit vermoedelijk een van de mooiste dagen. 
Ik was al om 8u10 vertrokken omdat ik wist dat het best een pittige dag ging worden en de wind 's morgens duidelijk minder sterk is dan in de (latere) NM.
En uiteraard, de wind heeft me vandaag eigenlijk totaal geen parten gespeeld. Af en toe goed voelbaar, was het eerder een zijwind dan een kopwind en niet echt storend.

Daarnaast was het pittig, ja zeker, er zaten een paar langere klimmen van een paar honderd hoogtemeters in, maar al bij al viel dat goed mee. De wat pittigere stukjes bleven beperkt tot 2 stukken van 7 tot 11% 's morgens vroeg. De rest was allemaal heel wat braver.


Van bij de start al direct een paar mooie kastelen. Dit is een huis van een wijnboer. Niet slecht zou ik zeggen..


Iedereen herinnert zich ongetwijfeld nog de berichten van de felle bosbrand in Zuid Frankrijk begin augustus.
16.000 ha bos ging in vlammen op en het was de grootste brand sinds 1949.
Vandaag fiets ik een 20-tal km door de uitlopers van die brand. Hoewel er op vele plaatsen duidelijk branden zijn geweest, zijn de bossen een paar honderd meter verder volledig gespaard gebleven en fris groen. Het zijn dus echt de laatste uilopers en niet de plaatsen waar het echt hevig heeft gebrand en alles verwoest werd. 
Als ik me de wind van gisteren in gedachten hou, dan begrijp ik heel goed dat dit een brand enorm veel kracht moet geven.


Op vele plaatsen, zoals hier, is het enkel de onderste droge vegatatie de in vlammen is opgegaan, de bomen zelf hebben wel verbrande stammen maar de kruinen zijn niet in de vlammen opgegaan. Al zijn de kruinen ondertussen niet langer meer groen, maar bruin. Dus vermoedelijk zijn de bomen wel dood.
Het bord heeft duidelijk ook de volle hitte gevoeld.


Gelukkig is er even verder niets meer te zien van de brand en wordt het terrein weer ruwer en heel mooi.





De wijngaarden liggen hier typisch in de lager gelegen delen, hogerop is het heel wat rotsiger of zijn er bossen. 

Het grootste stuk van de dag fiets ik van het ene nationale park naar het andere, zoals ook hier. Geen fietspaden hier, maar gewone wegen waar amper een auto op rijdt. Doordat de hellingen niet steil zijn, is het echt zalig fietsen. Je klimt zonder al te veel moeite naar boven waarna je aan de andere kant een zalige afdaling van een paar km wacht. Gewoon laten bollen en vooral niet remmen!


'S middags had ik voorzien om te eten in Tuchan, een vrij groot dorp in het midden van het park met een aantal café's/restaurants. Ik werd echter overal vriendelijk aan de deur gezet: we zijn niet open vanmiddag of serveren enkel drankjes.
Om 12u25 ben ik dan bij de bakker binnen gestapt en heb ik nog 2 stukken pizza kunnen kopen. Verder was hij uitverkocht en 5 min later sloot ze dan ook haar deur. Effe geluk gehad dus, want de eerstvolgende plaats waar ik iets kon eten was pas 25 km verder (en dan zou de teller op 68 km gestaan hebben zonder eten..). 

De laatste 8 km rijden we het departement "Pyrénées-Orientales" binnen. In de verte liggen de bergen al te blinken. Daar moeten we binnen 2 dagen dus over..

10-09-2025, 15:54 geschreven door Gert  

87 km - 450 HM  - 16,5 km/h gem - 24 gr Bewolkt/zon

Dit is zonder twijfel de zwaarste dag van het tweede deel tot nu toe. 
Deze keer zijn de hoogtemeters niet de schuldige, ze beperken zich tot kortere klimmetjes en zijn best te doen.
De grote boosdoener was vandaag de Tramontane. Dit is een wind die typische vanuit het Noorden - Noord Westen blaast en vrij krachtig kan zijn. En dat heb ik vandaag geweten met zijn windsnelheden van 25 tot 40 km/h.
De eerste 20 km ging het vandaag immers nog in Zuidelijke richting tot aan de Middellandse Zee.

Daarna ging het, inderdaad, in NW richting verder richting Béziers en Capestang waar ik een beetje verder een B&B heb gevonden. De volle 60 km wind op kop dus. Tegenvaller!

De route start in het zelfde landschap met velden en rivieren richting Zee.


In Vias gaat de route eigenlijk verder zonder dat je de Middellandse Zee gezien hebt, maar dat vond ik niet kunnen. Dus een kleine omweg om toch effe kennis te maken met de Zee. Tot hier ging het immers heel vlot.




Dit typische Kust tafereel kan ik nog een dag of 4 uitstellen, al moet ik toegeven dat mijn koffie op een van de terrasjes me wel gesmaakt heeft. 
De route gaat immers verder in het binnenland en blijft meestal een 50-tal km van de Kust verwijdert waardoor we in een rustige omgeving verder kunnen fietsen.  


Het Canal du Midi slingert zich doorheen het landschap en dit stuk bestaat al sinds de 17e eeuw. Het wordt al bijna een eeuw niet meer gebruikt voor vrachtvervoer maar is nog altijd heel populair voor pleziervaart hier in het Zuiden.
De route volgt af en toe het pad naast het kanaal, maar vermits dit niet overal van even goede kwaliteit is, gaat het evengoed verder op gewone wegen zien we regelmatig het kanaal terug opduiken.


Deze prachtige oude brug doet al een paar eeuwen dienst om het Canal du Midi over de rivier de Orb te stuwen. Het blijft een onwezenlijk beeld als je de boten hoog boven het water over een brug ziet glijden. 


Een aantal km verder kom je aan het mooiste sluizencomplexje van het ganse kanaal. Met zijn 9 sluisjes na elkaar overwinnen we een paar tientallen meters. In elke sluis passen amper 2 à 3 plezierbootjes en dan zijn ze flink op elkaar gepropt. Ernaast moeten mensen lopen om de boten te begeleiden bij het snel stijgen/dalen van het water in de sluis. Het gaat immers vooruit! 


Na al deze mooie taferelen begint de wind pas echt goed huis te houden en heeft hij volledig vrij spel op de vlaktes.


Ook de wijngaarden lijken nooit te stoppen. Maar veel heb ik niet meer op de omgeving gelet. Focus lag op het blijven duwen op de pedalen. Zoals je aan het gemiddelde van amper 16,5 km/h kan zien bij een rit zonder serieuze beklimmingen, was het bijven pushen! 

09-09-2025, 19:54 geschreven door Gert  

67 km - 680 HM  - 16,6 km/h gem - 25 gr Zon-later bewolkt

Vrij rustige dag vandaag die uiteraard start aan de Hérault rivier.


Na een paar kilometer vlak te fietsen, klimmen we uit het dal naar een 300HM met weinig anders te zien dan de bomen rondom ons. Af en toe kunnen we even tussen de bomen kijken en dan zie je de Hérault rustig verder lopen.


Tijdens de afdaling is de omgeving heel wat ruiger geworden en is de Hérault in een veel nauwer dal geduwd. Echt mooi!


St Guilhem is zo een dorpje in een zijdal dat je moet gezien hebben. Jammer genoeg weten de bustoeristen dat natuurlijk ook. Het is een dorpje dat ontstaan is rond dit klooster en volledig omringt is door de bergen. Met zijn heel smalle straatjes en zelfs woningen uitgehouwen in de rotsen om plaats te winnen, een aangename plaats om even te verposen.

Dan gaat het weer verder door het mooie berglandschap met de ene mooie foto na de andere.

En dan plots ben je uit de bergen en zijn ze al snel alleen nog in de verte te zien.
Het landschap verandert nu naar een zacht heuvelend landschap met massa's wijnranken. We zijn in de vlakte van de Languedoc aanbeland.
Het eindpunt is de stad Pézenas met gezellige straatjes in het oude centrum én uiteraard lekker eten.

08-09-2025, 00:00 geschreven door Gert