|
Vandaag worden we wakker in Watsons bay bij Lizard Island.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Dit is een eilandje waar de rijken der aarde op vakantie gaan. Er is een kleine luchthaven (lees geasfalteerde landingsbaan) en zeer veel privacy.
Als je interesse hebt, een nachtje kost tenminste 1700 AUD (=1000 ), maar daar krijg je naast slapen ook eten, drinken, snorkelgerief, tennis en wandelingen voor
Om een inruk te krijgen kijk klik je maar eens op Lizardisland.com.au (www.lizardisland.com.au) .
Een ander alternatief is de camping enkele kilometers verder, waar je voor enkele dollar per nacht kan logeren, maar dan moet je wel zelf voor alles zorgen (en hier zijn geen winkels om iets te kopen).
Gelukkig was onze cruise een gulden middenweg tussen de 2 opties.
Helaas geen rustige dag vandaag!
Om 5:30 hebben we ontbijt en om 6:00 worden we naar Lizard isand gebracht voor een wandeling naar het hoogste punt (368m) daar in de buurt. Dit is wandeling die Kapitein Cook 3x heeft gedaan om van boven op die berg een veilige uitweg te bepalen.
De wandeling zal ongeveer 3 uur duren en vereist een very high fitness level. Maar zoals wij gebouwd zijn mocht dit geen enkel probleem zijn.
Eens op het strand aangekomen, schoenen aandoen, en klaar voor de start. Uiteindelijk bleek de wandeling toch zwaarder dan ik aanvankelijk dacht. Er waren zeer steile stukken, en er was geen beveiliging aangebracht. Hoe hoger we bij de top kwamen hoe beter de zichten weren. Steeds hadden we een uitkijk op het vakantie dorp.
Onderweg moesten we een steentje opramen en meenemen om bovenaan een berg te bouwen.
    
  
Wat we hier ook nog geleerd hebben is dat er termieten zijn die termietenheuvels bouwen, maar dat er ook termieten zijn die hun nest bouwen van bladeren. Deze mieren zijn zeer rijk aan vitamine C. Al wat je moet doen is er eentje bij het hoofd nemen, en het achterlijk over je tong strelen. Ik heb verschillende mensen dit zien doen, maar had daar toch enkele bedenkingen bij.
- in welke mate wordt dat diertje zijn hoofd geplet.
- Het is wel de achterkant die je op je tong wrijft. En mijn tong is geen stuk WC papier.
Maar voor de Aboriginals was het vroeger een overleving mechanisme.
Eens terug aan het strand zijn we gaan horen aan de duikinstructrice of we nog in de voormiddag onze duikinitiatie konden hebben. Eerst deed ze er wat moeilijk over omdat we net een grote inspanning (de wandeling van 3 uur) gedaan hadden, maar toen ik vermelde dat we al een half uur terug waren (en ze ons eens goed bekeken had) was die geen enkel probleem.
Ragna en ik werden dus vakkundig ingepakt met een duikuitrusting, Annick offerde zicht op om fotos te nemen. Het is dus dankzij haar dat we fotos hier van hebben.
Alles ging zeer langzaam aan, van het strand stilaan iets dieper, hoofdje onder water, nog even de gebarentaal testen, en voor we het wisten zaten we op een diepte van 3 meter en hadden we een zeekomkommer vast. Dit is een soort van slak dat iets meer dan ene halve meter lang is. Verder waren er overal koralen en visjes te zien. Op de terugweg vonden we nog een grote blauwe zeester (ongeveer 30 cm).
Na 35 minuten was het feestje voorbij en het was of we net in het water gegaan waren.
Annick was ondertussen een wandeling gaan maken. Om onze fitheid nog eens te demonstreren zijn Ragna en ik dan over het strand naar Annick gelopen.
  
  
 |
Langzaam verdween Lizard Island in de verte.
Ribbon Reef No. 9 is een rif zoals ik het echt verwacht. Geen land , maar enkel ondiep water waar wat planten net onder water groeien.
Bij aankomst was het eerst de beurt aan de certified divers ( met duikdiploma). Terwijl die onder water zijn wij drie even gaan snorkelen (eerste foto).
|
 |
Tegen half 4 was het dan onze beurt om te duiken. Deze keer was het niet rustig van het strand dieper en dieper gaan, maar van achteraan het schip ineens de volle diepte. Om geleidelijk te dalen moesten we ons laten zakken aan het ankertouw. Voor Ragna vertrok, was ze uitermate zenuwachtig. Een uitreksel van onze conversatie.
Gert: Ragna, je moet die niet doen, als je niet wil stop je gewoon.
Ragna: Ja maar ik wil dit nu doen, anders heb ik er later spijt van.
Gert: OK, dan vertrekken we.
  
  
Eens ze in het water was kwam ze meer tot rust, enkel het regelen van de druk in haar oren gaf in het begin wat probleem, maar eens we 2 meter diep waren, was het enkel genieten van het uitzicht.
 
Deze keer zijn we ook net iets langer dan een half uur onder water geweest en tot een diepte van 9 meter.
  
  
  
s Avonds was er natuurlijk eten en drinken, maar dat wordt allemaal minder belangrijk als jet het vergelijkt met da andere activiteiten.
Blijkbaar is duiken zeer vermoeiend en hebben Ragna en ik zeer goed geslapen.
|
