Weeral een vrije dag vandaag. Alle zorgen van gistgeren zijn opzij geschoven, en we gaan naar Tjapukai. Dit is een Aboriginal dorpje (lees toeristische groepering van gebouwen) waar we de dag gaan doorbrengen.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Uiteindelijk viel het allemaal best mee.
Eerst kregen we het verhaal van de schepping volgens de Aboriginals.
Daarna werd Ragna haar arm geschilderd door een echte authentieke Abo, later heeft ze haar benen ook nog een koersje verf gegeven.
Een traditionele dans werd opgevoerd door een groepje Aboriginals (waarvan er één waarschijnlijk een geneutraliseerde is).
We kregen een uitleg over het maken (of laten maken door de termieten) van een digeridoo gevolgd door al de verschillende soorten bushtucker (woudvruchten). Voor alles hadden ze wat: gewoon eten, tegen de verschillende soorten ziekten van kanker tot hoofdpijn (zelfs die neveneffecten van onze beschaving zijn hier ook doorgedrongen).
Daarna mochten we speergooien.. Zoals je kunt zien op de foto doen ze dat hier met een hulpstuk. Aan de achterkant van de speer is een gaatje, daar wordt een plankje ingehaakt dat als verlengstuk van de arm dient om zo meer kracht te geven bij het gooien. Toch wel slim die mannen, maar ik denk dat je meer dan 2 keer moet proberen om de speer deftig te kunnen werpen
Daarna mochten we een boemerang gooien. Per 20 mochten we in met netten afgeschermd hutje gaan staan en 2 maal met een boemerang gooien. Lijkt eenvoudig, maar ook voor deze attractie bleek dat oefening kunst baart.
In de latere namiddag ben ik met Annick nog een wandeling gaan maken in de Botanic Garden net naast het hotel. Zoals overal in Australië krioelt het hier van de parken, meertjes, dikke en dunne bomen. Zelf bamboe is hier aangepland en af en toe kwam er een Bush Turkey (Boskalkoen) uit de struiken supporteren voor ons thuisland. (Het zou pas een prachtidee zijn om zo enkel van die diertjes mee te nemen en op het voetbalveld los te laten bij een internationale wedstrijd).
Kokosnoten moet je hier niet ver zoeken, je moet enkel hoog kunnen springen (of tot aan een winkel wandelen).
Vervolgens zijn we nog even gaan relaxen naast het zwembad en daarna in nog een kleinigheid eten in het restaurant van het resort.
|