Een rustige dag, met maar één enkel programmapunt: The Great Barrier Reef.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De meeste van jullie zullen The Reef wel kennen, maar om een idee te geven van hoe groot dat dit wel is, van boven tot beneden is het ongeveer 2000 km, de oppervlakte is net iets minder dan de oppervlakte van het Verenigd Koninkrijk.
Wij gaan vandaag twee kleine stukjes hier van zien.
Omdat het Norman Reef zo ver van het vasteland ligt (echt aan het begin van de oceaan) noemen ze dit the Outher Reef. De afstand van het vasteland tot dit deeltje van The Reef is ongeveer 50 km, de diepte is slechts enkele meters. 10 Km verder is The Reef gedaan en wordt de oceaan plots meer dan een kilometer diep.
Eens in Carins aangekomen hadden we nog een uurtje om de stad wat te verkennen voordat de boot vertrok. Hiervan hebben we geprofiteerd om even te rusten op de bank en het kunstmatig aangelegde strand te bewonderen. Het strand van Cairns zelf is één groot modderbad waar krokodillen zitten
We vertrokken met een boot (snelle catamaran) van Cairns naar Green Island, vandaar vaarden we verder naar Norman Reef. Bij het aanmeren aan Green Island zagen we onmiddellijk al 2 schildpadden zwemmen, spijtig genoeg geen fotos hiervan.
Enkele ogenblikken later zagen we een White Bellied Seaeagle die een nest met jong had op een lichtbaken. Na 2 uurtjes varen kwamen we aan op het ponton, waar we de ganse dag zouden verblijven.
Van de catamaran zijn we onmiddellijk overgestapt in een half onderzeeër.
Dit is een duikboot waarvan de zijkanten van glas zijn, en die nooit helemaal onder water gaat, maar de passagiers zitten wel onder water. Hier kregen we een eerste kennismaking met the reef. Aan de linkerkant een school van duizenden kleine visjes, aan de rechterkant enkel tientallen grote vissen van ongeveer een halve meter. Mooi, maar het was helemaal niet zo kleurrijk als op al de fotos. Verder was het wel duidelijk te zien hoe de verschillende vormen van riffen gevormd waren. Misschien waren onze verwachtingen iets te hoog
Na deze trip was het lunch tijd, een buffet dat niet super uitgebreid was, maar honger hadden we zeker niet meer.
Ragna en ik zijn dan gaan snorkelen, in de hoop om wat meer moois te zien.
Net bij het ponton was het water dieper en de ondergrond zanderig. Hoe dieper het water hoe minder licht en hoe minder kleur je kunt zien. We zijn dus verder gezwommen tot waar de riffen echt begonnen. Daar was het ongelofelijk
vissen, kleur, beweging,
Moeilijk te beschrijven, maar als ooit in de Zoo van Antwerpen geweest bent of in Auquatopia, het is her net zo, enkel veel meer vissen, veel grotere en veel meer verschillende soorten. De fotos zijn spijtig genoeg iets minder, omdat
- Ik geen professioneel onderwater fototoestel heb. Ik heb hier een speciaal zakje gekocht dat waar je je fototoestel kan insteken en dat tot 5 meter waterdicht is.
- We een zwemvest moeten aandoen, door de golven zijn bijna al de fotos bewogen.
- De batterij al heel snel leeg was en ik een hoop mooie dingen heb moeten laten voorbijgaan.
Volgende keer hoop ik dat het iets beter zal zijn.
Ragna was het na een uurtje beu, toen ik ze terug bracht riep Annick nog heb je die haai gezien? Maar dat was eerder het ene oor in en het ander oor uit. Ik wou vissen zien.
Nadat ik een honderdtal meter van het ponton verwijderd was en naar enkele fantastische vissen aan het kijken was, kwam net die haai eraan. Prachtig om te zien zwemmen, maar ik wist niet direct wat te doen
Ik heb dan maar zo weinig mogelijk bewogen, en dat beest in het oog blijven houden. Op een 10 tal meter zwom hij voorbij mij en had blijkbaar geen honger (of ik was te mager of te oud
of was hij bang geworden nadat ik mijn tanden had laten zien). Achteraf bleek dat het een Black Point Reef Shark was. Volgens de gids zijn de meeste diersoorten hier planteneters, maar van die haai was ik niet zo overtuigd,
en nog minder dat dat dier wist dat het planten moest eten.
Annick had deze haai ook zien zwemmen in het onderwater observatorium en heeft er nog net een foto van kunnen nemen (Links onderaan).
Ik heb daarna nog wat verder rondgezwommen, maar toch af en toe eens extra omgekeken. Twee vreemde momenten, de eerste keer toen een klein visje op enkele centimeters voorbij mijn zwembril zwom en de tweede keer dat er plots zeer veel en kort op elkaar komende golven mij door elkaar schudden. Na die haai gezien te hebben reageerde ik wel iets anders.
Eens terug aan het ponton, was er een school vissen van ongeveer een halve meter met mooie gele kleuren. Midden daarin zat Wallie, een Napoleon Wrasse van meer dan een meter. Ragna heeft dat visje kunnen strelen, Het was zacht en zeer glibberig. Spijtig genoeg geen foto.
Deze vis is blijkbaar zo gedresseerd dat telkens wanneer er duikers in het water gaan hij mee even komt poseren op de foto.
Daarna was het feestje uit
Nog 2 uurtjes terug met de boot, de bus in en dan eten in het hotel.
Ragna en ik kijken al uit naar onze 5-daagse cruise van volgende week in The Reef.
Dan gaan we zeker duiken.
|