|
Hallo allemaal,
Geïnspireerd door de anonieme vrijgevigheid van Douwke's donor, heb ik mij afgelopen maandag aangemeld als stamceldonor.
Simpel, eigenlijk: je gaat gewoon naar 't transfusiecentrum van het Rode Kruis naast het UZA, je vult een (héél erg) lange vragenlijst in die vervolgens met een arts nog eens wordt overlopen, vervolgens wordt er een beetje bloed afgenomen en voila, c'est fait.:-)
Nu is't wel zo dat ze in die vragenlijst "de pieren uit je neus" vragen (dixit opa Bonheiden).
Zo mag je bv. geen bloed of stamcellen geven in de volgende gevallen: als je tijdens de BSE-crisis langer dan 6 maanden in GB bent geweest (daarom komt Wim al niet meer in aanmerking), als je onlangs een tandartsbezoek hebt ondergaan, als je onlangs van sexuele partner bent veranderd, als je homo bent,... Tja d'r zit wel enige vorm van discriminatie aan vast, vrees ik. Het Rode Kruis is naar 't schijnt dan ook al enkele keren aangeklaagd wegens discriminatie (dat moeten wel heel erg overtuigde bloedgevers geweest zijn...). De bloeddonoren die ik daar tegenkwam zijn trouwens echte "die hard" donoren. 't Is echt een clubje op zich, zo te zien. Zo kende de dame acjter de balie ze bijna allemaal bij naam en begroette ze hen steevast met "Wat zal't vandaag eens zijn? Plasma, bloed of plaatjes?" alsof het om een alledaags café bezoekje ging.:-):wink:
Ik moet toegeven dat ik, daar zo in het hol van de leeuw/vampier,trouwens veel goetsing had om héél luid "dankuwel allemaal" te roepen.:-D
Wie weet is dit mijn eerste stap in de richting van het bloeddonor clubje... maar voor het zover is zal ik toch eerst mijn prikangst beter onder controle moeten leren houden want zelf dat kleine prikje gaf mij al de kriebels. Wat zal dat worden als ze mij ook daadwerkelijk voor een stamceldonatie oproepen... rustig in- en uitademen, een mindfullness of visualisatie oefening, 'k zal al maar beginnen oefenen...
Groetjes,
Kris
|
