Gisteren zijn we de zoveelste maal naar het UZ Gent afgezakt. Geen bloedtransfusies deze keer, da's goed. Slechts een matig aantal witte bloedcellen, da's minder goed. 

We krijgen ondertussen beetje bij beetje zicht op wat de komende maanden zullen brengen: een nieuwe botboring of-punctie half februari met daaropvolgend mogelijk een tweede chemokuur. Dat zal allemaal afhangen van die witte bloedcelletjes. We beginnen zo stilaan te vermoeden dat ons optimisme van voor de kerstvakantie te vroeg en te groot was en dat de terugkeer naar de schoolbanken voor Douwke toch weer op zich zal laten wachten... We proberen er stoïcijns bij te blijven maar dat valt ons erg zwaar. 

Douwke is vandaag alvast haar hartje gaan uitstorten bij Neanke, onze geweldige kinderpsychologe die samen met haar collega Irm van 't UZ Douwke al door vele dalletjes heeft geholpen. Er viel veel bij te praten vertelde ze achteraf.

En terwijl wij de dag proberen te plukken (hakuna matata) bedanken we jullie allemaal nog eens voor de grote steun die we al mochten ontvangen en wensen we jullie allemaal een gezond en goed 2010 toe!

Lieve groeten van ons allemaal!