xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Met de nieuwe biopsie in zicht proberen we allemaal nog even tot rust te komen voor we weer in de hamstermolen gaan draaien. Maica is zaterdag Douwke komen bezoeken.  Krisje gaat vandaag  een museum bezoeken (ze is gek op moderne kunst, vooral schilderwerken en trekt naar Antwerpen) en Rienske is de gas opnieuw gaan doen branden bij de gidsen. Douwke heeft voor een “hangweekend” gekozen. Prachtig weer en onze poezen zitten achter de vliegjes in de tuin, dus toch wel genieten.

Nog een vrij absurde anekdote met Wim. Vol solidariteit met Douwke en vervuld van burgerzin trekt hij naar het UZA om er in het bloedtransfusiecentrum zich aan te melden als donor. De gegevens van Wim worden teruggevonden in de databank want hij heeft vroeger al een milde bijdrage geleverd aan het Rode Kruis in cellulaire vorm. Na het invullen van een vragenlijst komt de mogelijke donor bij de selectiearts om deze te controleren. Op de vraag of Wim gedurende langere tijd in Groot Brittanië heeft verbleven tussen 1980 en 1996 antwoordt hij plichtsbewust ja, want van november 1993 tot augustus 1994 heeft Wim in Limavady Northern Ireland gewerkt en zich soms erg verbonden gevoeld met Dr. Vlimmen.

Reactie selectiearts: “Tja, dan vrees ik dat uw donorcarrière hier eindigt, Creutzfelfdt-Jacob ziet u!” The mad cow's disease werd ze ginder destijds genoemd, bij ons beter bekend als de Dolle Koeienziekte

Het nobele initiatief heeft ongeveer 20 minuten geleefd. Maar ja, soms zou je graag hebben dat de zaken anders lopen.

En om dan in de sfeer te blijven vindt u hier een strofe van Muirsheen Durkin, speciaal voor Stijn die het Groene Eiland onlangs heeft bezocht. De Ierlandvaarders  onder u zou ik willen plagen en vragen wat "praties" zijn. Reageer gerust !