xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Een leuk weekend waarin we het rustig aan proberen te doen. Douwke , Krisje en Wim zijn Rienske op school gaan afhalen en rustig gaan winkelen. Zaterdag is Maica de ganse dag op bezoek geweest en ze hebben het er deftig van genomen! Rienske heeft tegenwoordig veel last van nachtmerries en dwaalt soms ’s nachts alleen door het huis rond. Krisje en Wim vermoeden dat de situatie met Douwke en het eerste leerjaar voor haar erg belastend zijn ( en als je dan nog hoogsensitief bent, zoals onze twee dames, tja…) Als de zussen bij elkaar slapen gaat het voor Rienske beter.

Zondag klaagt Douwke dat ze zich erg moe voelt (van het spelen of is er iets anders? Je houdt er een achterdochtige levensstijl op na! En zoals Al Pacino zei “Any given Sunday….”)

Voor Rienske is het eindelijk zover : de Gidsen. Uitgedost in uniform vertrekt ze met Wim. Het moraal van de troepen ligt hoog en ze kan amper wachten, ze heeft al een paar uur haar uniform aan. Krisje pikt haar ’s avonds op en wordt aangesproken door de leiding hoe het nu met Douwke is. Een buur die enkele huizen verder woont en haar dochter ook naar de gidsen brengt vraagt ook bezorgd hoe het gaat. Rienske is moe maar praat honderd uit over haar avonturen. Maar ja de Gidsen zit er voor Douwke niet direct in , ze heeft immers niet alleen en tekort aan rode bloedcellen en plaatjes maar ook aan witte bloedcellen en kan dus een infectie niet van zich afvechten.

Maandagochtend lijkt normaal te beginnen maar Douwke zegt dat ze nog steeds erg moe is.

Krisje besluit de pediater in Lier te contacteren en u raadt het misschien al, enkle uren en een bloedstaal verder luidt het verdict: rode bloedcel transfusie. De nodige telefoontjes worden gemaakt en opa en oma Ciska gaan Rienske aan school afhalen want Krisje en Douwke brengen de dag door  in het ziekenhuis.

En toch: wij zijn de vrouwen die de gas doen branden, de klinken repareren en de mannen ambeteren!!