|
Na mijn debuutmarathon in oktober vorig jaar (eindtijd 2u39'59) was ik al bij al tevreden en waarschuwde ik op mijn blog voor het gevaar van marathonverslaving'. Immers voor je het weet loop je er minstens 2 per jaar. En zie, ik heb er al twee staan op mijn programma dit seizoen; de eerste was vrijdag 18 juni in Torhout.
De ambitie ? Liever 10de in 2u30'59" dan winst in 2u31.
De weersomstandigheden zijn niet zo ideaal : veel wind en een temperatuur die eerder als fris' kan worden omschreven. Maar gelukkig bleef het droog.
Mijn gezondheid, die was wel minder. Een oor- en keelontsteking speelden me sinds de avond tevoren parten. Ik maakte echter geen koorts en besloot om te starten. Toegegeven, ik had wel een aantal keelpastilles naar binnen gewerkt.
Aan de start waren er toch al een paar grote namen : favoriet Stijn Fincioen, de gebroeders De Ketelaere, Tom Vandendriessche en Cedric De Caluwé als schaduwfavorieten. Ik hoopte om zo lang mogelijk bij de kopgroep te blijven want deze kleppers hebben op de marathon minstens dubbel zoveel ervaring als ik.
0-5 km
Aan de start waren er meer dan 200 atleten die stipt om 20u werden weggeschoten door de schepen van sport. Ik sta pas op de derde rij en doe dus onmiddellijk een sprintje' naar voren. Ik haal meteen Stijn Fincioen in en na een goede 500 meter hebben we al een kloofje op het achtervolgend groepje met alle andere favorieten. Stijn en ik lopen aan een gemiddeld tempo tussen de 3'20 a 3'25/km. Ik voel me zeer goed, al twijfel ik wel even over het vlugge starttempo, Stijn stelt me gerust en wil na 2 kilometer wat gas minderen. Stijn wil me meehelpen aan mijn tijd waar ik hem natuurlijk erg dankbaar voor ben. Van vertragen is echter geen sprake.... Stijn heeft bovendien thuisvoordeel' en ik voel me de spreekwoordelijke vreemde eend in de bijt.
5-15 km
Het tempo blijf strak, 3'24-3'27/km. Stilaan groeit de voorsprong op het groepje achter ons tot 2 minuten. Ik voel me zeer goed en ik neem heel af en toe over. Ik weet dat Stijn mijn meerdere is, zijn PR is namelijk 2u22' Om de 3 km eet ik onderweg wat uit mijn voedingszakje dat ik tot dan toe vasthield. Ook maak ik gebruik van de drankvoorzieningen onderweg, al zijn de bekertjes toch altijd sneller leeg door het schokken bij het aannemen dan door het drinken zelf. Na de eerste doortocht in Lichtervelde komen de tv-camera's van Focus WTV even piepen; later zal dat nog meermaals gebeuren.
15-24 km
Het tempo blijft, en ik blijf me verbazingwekkend goed voelen. Enkel het ademhalen wordt moeilijker en mijn mond droogt steeds sneller uit door de keelpijn. De eerste ronde zit er zowat op en we komen halfweg door in een tijd van 1u11' en nog wat seconden ! Zelfs Stijn kwam halfweg nog nooit zo snel door. Het tempo voelt oké, maar in Torhout na de eerste ronde gaat het toch even mis. Er is opeens veel volk dat Stijn heel luid aanmoedigt. Bij mij slaat plots de twijfel toe, ik laat het aan mijn hart komen en opeens is Stijn ervandoor. Hij neemt 20-30 meter. Ik blijf rustig, al is het niet leuk om net over halfweg reeds alleen te vallen. Gelukkig blijft Stijn buiten het centrum wat op mij te wachten. Ferm opgelucht sluit ik opnieuw aan. Onze voorsprong zou 3 minuten bedragen.
24-31km
Gek is dat, in Eindhoven kreeg ik rond km 25 mijn klop', hier is daar in de verste verte geen sprake van, hoewel ik veel sneller loop dan toen. De enige tegenstand is de wind, en de stilaan invallende duisternis, waardoor het ook nog wat extra frisser wordt. Het blijft goed gaan. Tot km 28. Ik begin het verval te voelen. Mijn keel is kurkdroog en iedere druppel water is meer dan welkom. Van mijn gelletje' kan ik niks meer opnemen. Het doet pijn, ik kan niks doorslikken. Ik besluit het dus maar weg te gooien en enkel op water de race verder te zetten. Op km 30 komen we door in 1u41, dat is goed voor een eindtijd van 2u23' Volhouden, Steven, een knappe prestatie wenkt ! Ik wil graag tot km 35 mee. Helaas is Stijn me te snel af voor een beker water, ik mis de drankpost en voel de krachten nu langzaam wegvallen. Zodra ik alleen val zal het inleveren zijn aan het tempo. Maar dat is toch nog steeds tussen de 3'30-3'33/km
32-35km
Wat er zat aan te komen gebeurt, ik moet Stijn laten gaan en nu is het ieder voor zich'. Stijn wil enkel winnen, ik zou graag een tijd lopen dus mag ik niet al te veel vertragen. Na 35km heb ik 2u02'. Maar nu komt het zwaarste deel van de wedstrijd. Een drankpost. Ik maak er gretig gebruik van. Trager lopen heeft tenminste toch één voordeel... ik verlies heel wat minder water uit het bekertje !
Maar trager dan 4'05/km mag ik toch echt niet gaan...
35-40km
De camera van de regionale zender passeert me nog eens met de moto. Ze blijven gelukkig lang filmen, aanklampen is de boodschap, het zwaarste deel van de wedstrijd zit er op. Maar de koude doet me verdomd snel afkoelen. Aankomen is nu plots het doel geworden, want mijn tijd is niet meer zo fantastisch : ik haal amper nog 4'15/km. Veel te traag dus en helaas geen 2u29'. Doorzetten nu. Naar de laatste drankpost. Kruipend' ga ik die voorbij. Km 40 : mijn tijd is 2u22'. En het achtervolgend groepje, inmiddels ook uiteengevallen, komt gevaarlijk dichtbij...
40-laatste km
Vlak voor ik Torhout Centrum' bereik loopt Cedric me voorbij. In de laatste kilometer ! Verschrikkelijk wreed' is dat !! Maar Cedric moedigt me even aan, en ik probeer aan te klampen. Langer dan 20m lukt dit echter niet en ik heb meteen mijn laatste krachten verspild. Naar Torhout op is het alleen maar stijgen', het publiek moedigt me aan, maar 5'/km is traag en het duurt zo lang... Opeens zie ik de eindstreep, ik versnel, ik ren, ik kom aan, ik wil mijn horloge stoppen......
Ik ontwaak in de hulppost van het Rode Kruis... Buiten gaat het feestgedruis door. Maar ik als derde op het podium ? Neen, ik ben nog te slap', geen beetje vocht meer. Vriendin Kris kijkt zeer bezorgd. Een lijk ziet er beter uit...
Dopingcontrole
Ja, daar moest ik ook nog naartoe. De aangeduide begeleider' moest overuren kloppen. Hij mocht me geen moment alleen laten, maar geen haar op mijn hoofd dat er aan dacht om die man te ontwijken. Na net geen uur kon ik eindelijk de hulppost verlaten en nog eens 3 uur later kon ik eindelijk het gewenste plasje afleveren. Een marathon lopen gaat sneller verdorie! Mijn eindtijd was 2u30'44". En daar ben ik uiteraard zeer tevreden mee, net als met die derde plaats. De dag erna kreeg ik dan toch mijnen trofee'.
Dank aan
Om te beginnen natuurlijk mijn trainer Eric Vandendriessche. Meer dan eens moest hij het schema aanpassen door mijn wispelturig karakter...
Mijn vriendin Kris die me zowel voor, tijdens als na de wedstrijd erg veel steunt en er steeds voor me is.
Bart, Anja en Ilonka tijdens de wedstrijd en iedereen die er ook was maar die ik niet (meer) gezien heb en hier dus niet bij name kan noemen.
Mijn trainingsmakkers mag ik ook niet vergeten die me geholpen en gemotiveerd hebben bij de trainingen.
Ook dank je wel aan Marilien voor de ferme steun bij trainingen en aanmoedingen via sms, helaas niet aanwezig tijdens de wedstrijd door examens.
| 1. |
FINCIOEN Stijn |
02:27:08 |
| 2. |
DE CALUWE Cedric |
02:30:10 |
| 3. |
DOBBELAERE Steven |
02:30:44 |
| 4. |
DE KETELAERE Christophe |
02:31:48 |
| 5. |
DE KETELAERE Peter |
02:32:14 |
|
