Ik ben vanmiddag naar het ziekenhuis Maria Mildares geweest in Sint-Denijs-Westrem. Ik had er een afspraak om 2 tanden te laten trekken wat ik helemaal niet fijn vond. Ik kwam daarheen, aanmelden en wachten tot ze je komt halen….. een koffie later lag ik dan op haar tafel. 3 of 4 spuiten en in 7 minuten waren ze foetsie. Nu zit ik dit ‘verslag’ te typen met veel pijn en ik wou het helemaal niet over mijn miserie hebben, wel over een fijn weekend in Herentals, waar ik het afgelopen weekend samen met mijn clubgenootjes doorbracht… waar valpartijen, quizvragen, versprekingen, chocolade, grappen, pijn, vermoeidheid, lompheid, en vooral veel inspanning centraal stond, al was de hoofdbedoeling er beter van te worden, geloof me, ik heb nooit eerder in 2 dagen zoveel getraind, meer dan 50km!!

Zaterdagmorgen begaf de karavaan zich naar Herentals, waar de jaarlijkse stage zich bevond. We werden meteen getrakteerd op een pittige duurloop met een serieuze versnelling erin. Mijn gedachte van, dit word een pleziertripje, waren meteen opgeborgen. Na die duurloop zat ik er eigenlijk al door. Een heerlijk middagmaal was de beloning. In de namiddag een heuveltraining en o-wee, ik vond meteen de manier om op te vallen, me misstappen over de uitstekende takken, heu wortels, en een ferme tuimeling waarbij ik een ferme adrenalinestoot kreeg, maar toch de training pijnloos afwerkte…. Helaas was ’s avonds de schade al goed zichtbaar, mijn enkel was verzwikt…..

’s avonds vond de jaarlijkse quiz plaats die door Marc weer professioneel in elkaar werd gestopt. Ik hoopte niet laatste te eindigen en slaagde hier in dankzij het brein van mijn ploegmaat… ik kan beter met teerlingen werpen en vaak dezelfde, door sommigen vervloekte, cijfers.

De dag erna om 6u45 uit bed, mijn enkel getest in een mini-duurloopje van 20 minuten; en ik voelde toen eigenlijk al dat het niet zo oké was. Zodra ik versnelde voelde ik de pijn. Ondertussen was ik niet meer de enige die de grond per se wou kussen.

Even later aan het ontbijttafel mijn eerste blijde verassing. Anneleen kwam met een prachtige mand met een wel heel lekkere inhoud…. Chocolade, ‘king’-muntjes, een heerlijke kriek en een lieve verjaardagskaard. 19 oktober is en blijf de dag dat ik ouder word.

Daarna volgde nog een training waarvan ik eigenlijk enkel de opwarming en het uitlopen meedeed.

Na het middagmaal kwam Leen langs met haar cadeau, ja je hebt zo van die dagen dat je rotverwend bent, met mijn voornaam in chocolade…. Nu ik hier zit te typen erger ik me er aan, ik mag er verdorie niet van eten ivm mijn tanden.

In de namiddag nog een duurloopje om alles af te leren. De versnelling bespaarde ik me vanwege teveel pijn.

Na een heerlijk avondmaal gingen we terug huiswaarts… Het was erg fijn, nu mijn tandpijn nog verbijten en ik kan vanaf vrijdag weer trainen…..

Eindelijk zelf fit genoeg om op jouw blog te reageren. Hoop dat je kiezen (en ook je enkel) niet meer hinderen om de trainingen verder op te bouwen. Zondag zijn er de Relays in Gent ! In je nieuwe oude outfit. Je zal merken dat de stage goed was voor licham (en geest...)
Misschien tot vrijdag op training - Marc