Dobbelaere laat iedereen zijn rug zien

door Nico van Leeuwen. maandag 14 december 2009 | 07:38 | Laatst bijgewerkt op: maandag 14 december 2009 | 09:45

NIJKERK - Verkeersregelaar Rinus van Ginkel voorspelde precies op het keerpunt, na vijf kilometer, dat hier de klappen zouden vallen.

Bij het oude stoomgemaal keerden de lopers richting Noord-Oost waar hen een koude, harde wind wachtte. De Belg Steven Dobbelaere keek zeer tevreden onder aan de dijk, maar eenmaal op de dijk verging hem het lachen. Het werd stoempen tegen de harde wind. En alhoewel de weg terug vooral met de wind in de rug verliep, had menig atleet zijn of haar kruit op dat dijkje verschoten.

Voor de 27-jarige Gentenaar Dobbelaere was de terugkeer een warme douche. "Ik ken hier nog veel mensen en moet daarom een paar keer per jaar even terug om ze te zien", legt de oud-atleet van het Harderwijkse Athlos uit. De paar jaar Ermelo tijdens zijn opleiding tot verpleegkundige bij Meerkanten heeft hem veel bekendheid opgeleverd, daar waar hij in zijn thuisland een modale loper is. Of beter, was. "Het gaat eigenlijk steeds beter. Ben onder meer provinciaal kampioen geworden en vijfde op het Belgisch kampioenschap halve marathon. Ik heb even bij het grote AA Gent gelopen, maar ben inmiddels weer terug op mijn vertrouwde nest, AC Deinze. Daar heb ik een klik met mijn trainer Eric Vandendriesen. Net als ik die in Harderwijk had met Gerrit Bosch. Ik doe trouwens nog steeds trouw de oefeningen die Bosch mij geleerd heeft om mijn loopstijl te verbeteren." Dobbelaere is dan wel zijn lange blonde haren kwijt, hard gaat het nog steeds. De Zeewolder atleet Koen Henkes kan erover meepraten. Waar even gedacht werd aan een mooi duel tussen die twee, bleek al snel dat de Belg te hard ging. Henkes: "Hij is wel rap zeg. We moesten al na honderd meter passen. Je kunt wel meegaan maar dan loop je je stuk. Ik kreeg na een kilometer ook nog eens kramp in de buik en moest even stoppen. Had beter kunnen opgeven maar goed, ik liep door omdat het even beter leek te gaan. Tot op die dijk. Toen was het over en uit", aldus Henkes, die met bewondering naar de Belg keek. Dobbelaere was tevreden hoewel hij het parcoursrecord had willen pakken. ,,Ik ging op drie minuten per kilometer weg en dat kon ik precies tot het keerpunt volhouden. Toen kwam die wind en dan moet je wel terug. Ik kon er daarna nog wel weer gas op zetten maar vooral de energie die je op die dijk hebt verbruikt, komt niet meer terug. Volgend jaar gaat die tijd er zeker aan."

Met een tijd van 32.38 minuten bleef hij de nummers twee Temoc Grasman (33.46) en Wilfred Verhagen (33.58) ruim voor