PR; outdoor; 800m;2'13" 2000m;5'49" 3000m;8'57" 5000m;15'16" CR AC AC Deinze 10000m;30'55" CR AC AC Deinze 10mijl; 53'39" Uurloop 18025m CR AC AC Deinze 1/2 Marathon 1u08'14" CR AC AC Deinze Marathon 2u30'44" CR AC AC Deinze
08-10-2014
halve marathon Brussel, einde tijdperk
Afgelopen zondag, 5 oktober, stond ik voor de laatste maal in het shirt van KAA Gent, aan de start van een wedstrijd. De halve marathon van Brussel. Zonder veel te verwachten, veel getraind maar geen wedstrijdritme voor die afstand, werd er toch stiekem op een podium gehoopt. aan de start een aantal sterke namen en het was ook uitzien hoe de buitenlanders zouden lopen. Brussel is een moeilijk parkours met veel heuvels.
Ik starte vooraan, geen horloge om, en ik was het snelste weg. Na 500m kwamen eindelijk de favorieten over me en ik liet alles begaan. Na 2 kilometer heb je al echter de tunnels. Niet mijn ding en ik liep meteen veel achterstand op de leiders. Na 4 kilometr was het positie 6. Daarna volgde lange rechte stukken en ik won veel terrein. Ik liep op een vierde plek. Een goede 400meter achter de derde.
Lander won terreinen hij liep naar een overwinning, ik moest net als hem, alles alleen doen. Na 18 km werd het gat met de derde eindelijk kleiner en aan het jubbelpark teruggekomen geloofde ik opeens in plaats 3. Op de grote markt, laatste kilometer, dacht ik ook echt dat ik de derde had ingelopen. Met grote tevredenheid en een tijd van 1u10.57 was ik ook tevreden. Over de meet werd me echter verteld dat ik maar vierde was. Ik bleek marathonlopers ingehaald te hebben. Toch teleurgesteld ging ik huiswaarts. Op de trein moest ik even lachen, precies mijn hele loopbaan bij de Gantoise, veel ereplaatsen vaak net niet.... Opeens verneem ik via telefoon en tablet dat ik toch derde was.... podium??? Geen zin meer en bovendien zit ik al in de trein met bestemming Gent.
Ondertussen werk ik full time in Ave Maria te Sleidinge en dit voor de komende 2 jaar. Goesting, zeker! Twijfels, altijd! Maar dat zal wel bij Steven horen. Ik ben zowaar terug een stukje student...frans dan nog, het is toch wennen.
Lang geleden dat ik op mijn blogje was, zelfs te lang. Veel gebeurd, een mislukt PK, een zalig boombalfestival en een hoopgevende 5000m. Veel geleerd ondertussen en oja beslist waar ik mijn laatste wedstrijd voor KAA Gent zal lopen. Even tussendoor vermelden dat ik skype bezit. DobbelaereSteven is de naam, op de foto zijn een deel van Luna en ik zichtbaar.
20 augustus, de laatste dag voor het boombalfestival, het PK 10000m op piste. 25 rondjes gek draaien. Eigenlijk ben ik al sinds de zondag ervoor in festival stemming. Mijn hoofd staat absoluut niet op lopen, laat staan trainen en veel erger, een wedstrijd. Het resultaat, wel DNF. Na 13 ronden, en reeds eenmaal gedubbeld, stond de crono op net geen 17 minuten. Doe dat maal 2 en wat verval, de ambitie was 32.30. Zo snel als kan van die piste en richting Lovendegem. Dansen, dansen en dansen. Ik had daar nooit mogen starten. Ook wedstrijden tijdens de Gentse feesten zijn een slecht idee. Het is eigenlijk al knap als ik mijn loopschoenen aantrek. De dagen tijdens het festival waren heerlijk en deugdzaam. Niks anders kan mijn batterijen zo opladen. Parasol en Naragonia zijn de toppers voor ons dansers, maar ook Kadril blijft top. Donderdag en vrijdag was ik er met vrienden, tijdens het weekend een Brusselse schone. Soms wens je dat de tijd stil blijft staan. Helaas komt aan alles een eind en maandag 25 augustus riep de plicht. Maar met opgelade batterijen en een supermoraal besliste ik samen met Gino ,mijn coach ,om gewoon de tijd tot de crossen te gebruiken om te trainen. Het enige waar ik spijt van heb, het is 2 jaar geleden dat ik onder de 16minuten dook op de 5000m...
De trainingen werden hervat en het ging goed. De vakantie deed deugd en ik schreef me toch maar in voor de nacht van Volharding te Beveren. Een laatste poging voor een 5000m. Wat een bezetting, liefst 28 atleten aan de start. Oude clubmakkers, Bert en Kevin van AC Deinze die hun clubgenoot Wouter wouden trekken voor 15.30. Een ideale trein en ik wist meteen wie te volgen. Kevin is een 800m loper, ik hoopte enkel dat hij na 400m niet in 59 seconden wou doorkomen. Kevin deed het schitterend. De eerste 3 ronden moest hij wat zoeken ivm het juiste tempo. Ik moest enkel volgen en mijn concentratie bij de wedstrijd houden. Dat lukte tot de laatste km. Toen we enkele gedubbelde atleten opraapte viel er een gaatje en ik liep het niet meer dicht. De laatse 2 ronden werd het pompen. De afstand werd groter maar de eindtijd was goed. 15.48. Oke dat is een halve minuut trager dan mijn PR maar het gaat de goede kant op. Opgelucht dat ik er weer een beetje sta. Ook Gino was tevreden, misschien zelfs verbaasd, en voor de crossen nog een extra wedstrijd. Na een jaar vol lichamelijke ongemakken na mijn brommerongeval is dit een opsteker.
De laatste 2 weken haal ik weer makkelijk de kaap van 90km per week en meer. Door zowel mentale als fysieke tegenslagen is het licht aan het einde van de tunnel meer dan zichtbaar. Ik moet Gino bedanken dat ik een tweede kans kreeg en het geduld.
Op 5 oktober neem ik afscheid van mijn club tijdens de halve marathon van Brussel. Het is een zware, dus een tijd voorop stellen is nutteloos. Op de 20 km liep ik ooit 1u05 maar was er daarna wel een week niet goed van. Daarna crossen in een nieuwe clubshirt.
Vandaag al een eerste test, vooral te zien, hoe erg de schade na de maratthon was. 12km te Sleidinge. Ja de stad Evergem kan er wat van, steeds iets te doen. De omloop was wel ferm gewijzigd, positief, we starten ter hoogte van de rotonde en komen aan aan de achterkant van de kerk. Onderweg stroken gras en lichte hindernissen, ook grint en asfalt. 3 ronden van 4km. Juist ja, ik deed de 12km.
1ste ronde. Ik start en neem bij het ingaan van de eerste bocht de leiding. Al snel komen 2 vlugge jongens van de 4km over me en ik laat begaan. Oude bekende Guy d'Dheervolgt in derde stelling maar ik krijg het gezelschap van Bart van runners Evergem. We lopen samen en ik laat hem veel kopwerk doen, ik kan niet beter. Alleen op de stukken tegenwind richting aankomst ben ik sterker.
2de ronde. Een beetje ongerust gaan we samen de tweede ronde in. Vorig jaar won ik er met sprekend gemak. Dit jaar niet. Ik volg en bij momenten blij dat ik het kan. In de grasstukken is er zelfs een klein kloofje. Wat is er aan de hand? Mentaal? Of nog steeds moe? We laten de cross achter ons en ik besluit eenmaal op de straat en in volle tegenwind toch een versnelling te plaatsten... en ja, het lijkt te lukken, na 7 km, ben ik precies toch in mijn ritme aan het komen. Marcel zou zeggen;"eindelijk diene diesel schiet in gang." Volgens de toeschouwers is het gat een goede 50meter, en de hemelsluizen worden opengezet
3de ronde. Het regent volop en ik ploeter voort. Na 9km durf ik achterom kijken. Binneeeuh... ja als ik straks tijdens de cross stukken niet val en rustig kan blijven. En ja eerlijk ik krijg het ook koud. De hemel is niet akkoord en het regent nu echt goed. Het water zorgt ervoor dat mijn schoenen veel wegen, plets, plets plets.. ge hoort me afkomen. 150m achter me... de straat op en ik laat het tempo vallen. Alleen aankomen nu, aan de eindstreep staat een lieve collega met een droge shirt... ge zou voor minder lopen nu....
Ik mag winnen in een tijd van 42minuten, de eerste twee ronden waren zwak, de derde was al beter. Snel die droge shirt aan, een kus laat ik maar, ik zie der niet uit, dank je wel en snel de douche opzoeken, warm water weet u wel, das iets wat ze hierboven weigeren te leveren. Anne-marie merci voor de shirt en de vele anderen voor de aanmoedigingen. Zelfs meneer de burgemeester was tevreden.
Ik ben Dobbelaere Steven
Ik ben een man en woon in Drongen (België/Vlaanderen) en mijn beroep is Uitbater Dobbelbij.
Ik ben geboren op 19/10/1982 en ben nu dus 42 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: atletiek en bijenhouder.
Trainer; Kurt Stevens
