PR; outdoor; 800m;2'13" 2000m;5'49" 3000m;8'57" 5000m;15'16" CR AC AC Deinze 10000m;30'55" CR AC AC Deinze 10mijl; 53'39" Uurloop 18025m CR AC AC Deinze 1/2 Marathon 1u08'14" CR AC AC Deinze Marathon 2u30'44" CR AC AC Deinze
08-10-2014
halve marathon Brussel, einde tijdperk
Afgelopen zondag, 5 oktober, stond ik voor de laatste maal in het shirt van KAA Gent, aan de start van een wedstrijd. De halve marathon van Brussel. Zonder veel te verwachten, veel getraind maar geen wedstrijdritme voor die afstand, werd er toch stiekem op een podium gehoopt. aan de start een aantal sterke namen en het was ook uitzien hoe de buitenlanders zouden lopen. Brussel is een moeilijk parkours met veel heuvels.
Ik starte vooraan, geen horloge om, en ik was het snelste weg. Na 500m kwamen eindelijk de favorieten over me en ik liet alles begaan. Na 2 kilometer heb je al echter de tunnels. Niet mijn ding en ik liep meteen veel achterstand op de leiders. Na 4 kilometr was het positie 6. Daarna volgde lange rechte stukken en ik won veel terrein. Ik liep op een vierde plek. Een goede 400meter achter de derde.
Lander won terreinen hij liep naar een overwinning, ik moest net als hem, alles alleen doen. Na 18 km werd het gat met de derde eindelijk kleiner en aan het jubbelpark teruggekomen geloofde ik opeens in plaats 3. Op de grote markt, laatste kilometer, dacht ik ook echt dat ik de derde had ingelopen. Met grote tevredenheid en een tijd van 1u10.57 was ik ook tevreden. Over de meet werd me echter verteld dat ik maar vierde was. Ik bleek marathonlopers ingehaald te hebben. Toch teleurgesteld ging ik huiswaarts. Op de trein moest ik even lachen, precies mijn hele loopbaan bij de Gantoise, veel ereplaatsen vaak net niet.... Opeens verneem ik via telefoon en tablet dat ik toch derde was.... podium??? Geen zin meer en bovendien zit ik al in de trein met bestemming Gent.
Ondertussen werk ik full time in Ave Maria te Sleidinge en dit voor de komende 2 jaar. Goesting, zeker! Twijfels, altijd! Maar dat zal wel bij Steven horen. Ik ben zowaar terug een stukje student...frans dan nog, het is toch wennen.
Lang geleden dat ik op mijn blogje was, zelfs te lang. Veel gebeurd, een mislukt PK, een zalig boombalfestival en een hoopgevende 5000m. Veel geleerd ondertussen en oja beslist waar ik mijn laatste wedstrijd voor KAA Gent zal lopen. Even tussendoor vermelden dat ik skype bezit. DobbelaereSteven is de naam, op de foto zijn een deel van Luna en ik zichtbaar.
20 augustus, de laatste dag voor het boombalfestival, het PK 10000m op piste. 25 rondjes gek draaien. Eigenlijk ben ik al sinds de zondag ervoor in festival stemming. Mijn hoofd staat absoluut niet op lopen, laat staan trainen en veel erger, een wedstrijd. Het resultaat, wel DNF. Na 13 ronden, en reeds eenmaal gedubbeld, stond de crono op net geen 17 minuten. Doe dat maal 2 en wat verval, de ambitie was 32.30. Zo snel als kan van die piste en richting Lovendegem. Dansen, dansen en dansen. Ik had daar nooit mogen starten. Ook wedstrijden tijdens de Gentse feesten zijn een slecht idee. Het is eigenlijk al knap als ik mijn loopschoenen aantrek. De dagen tijdens het festival waren heerlijk en deugdzaam. Niks anders kan mijn batterijen zo opladen. Parasol en Naragonia zijn de toppers voor ons dansers, maar ook Kadril blijft top. Donderdag en vrijdag was ik er met vrienden, tijdens het weekend een Brusselse schone. Soms wens je dat de tijd stil blijft staan. Helaas komt aan alles een eind en maandag 25 augustus riep de plicht. Maar met opgelade batterijen en een supermoraal besliste ik samen met Gino ,mijn coach ,om gewoon de tijd tot de crossen te gebruiken om te trainen. Het enige waar ik spijt van heb, het is 2 jaar geleden dat ik onder de 16minuten dook op de 5000m...
De trainingen werden hervat en het ging goed. De vakantie deed deugd en ik schreef me toch maar in voor de nacht van Volharding te Beveren. Een laatste poging voor een 5000m. Wat een bezetting, liefst 28 atleten aan de start. Oude clubmakkers, Bert en Kevin van AC Deinze die hun clubgenoot Wouter wouden trekken voor 15.30. Een ideale trein en ik wist meteen wie te volgen. Kevin is een 800m loper, ik hoopte enkel dat hij na 400m niet in 59 seconden wou doorkomen. Kevin deed het schitterend. De eerste 3 ronden moest hij wat zoeken ivm het juiste tempo. Ik moest enkel volgen en mijn concentratie bij de wedstrijd houden. Dat lukte tot de laatste km. Toen we enkele gedubbelde atleten opraapte viel er een gaatje en ik liep het niet meer dicht. De laatse 2 ronden werd het pompen. De afstand werd groter maar de eindtijd was goed. 15.48. Oke dat is een halve minuut trager dan mijn PR maar het gaat de goede kant op. Opgelucht dat ik er weer een beetje sta. Ook Gino was tevreden, misschien zelfs verbaasd, en voor de crossen nog een extra wedstrijd. Na een jaar vol lichamelijke ongemakken na mijn brommerongeval is dit een opsteker.
De laatste 2 weken haal ik weer makkelijk de kaap van 90km per week en meer. Door zowel mentale als fysieke tegenslagen is het licht aan het einde van de tunnel meer dan zichtbaar. Ik moet Gino bedanken dat ik een tweede kans kreeg en het geduld.
Op 5 oktober neem ik afscheid van mijn club tijdens de halve marathon van Brussel. Het is een zware, dus een tijd voorop stellen is nutteloos. Op de 20 km liep ik ooit 1u05 maar was er daarna wel een week niet goed van. Daarna crossen in een nieuwe clubshirt.
Vandaag al een eerste test, vooral te zien, hoe erg de schade na de maratthon was. 12km te Sleidinge. Ja de stad Evergem kan er wat van, steeds iets te doen. De omloop was wel ferm gewijzigd, positief, we starten ter hoogte van de rotonde en komen aan aan de achterkant van de kerk. Onderweg stroken gras en lichte hindernissen, ook grint en asfalt. 3 ronden van 4km. Juist ja, ik deed de 12km.
1ste ronde. Ik start en neem bij het ingaan van de eerste bocht de leiding. Al snel komen 2 vlugge jongens van de 4km over me en ik laat begaan. Oude bekende Guy d'Dheervolgt in derde stelling maar ik krijg het gezelschap van Bart van runners Evergem. We lopen samen en ik laat hem veel kopwerk doen, ik kan niet beter. Alleen op de stukken tegenwind richting aankomst ben ik sterker.
2de ronde. Een beetje ongerust gaan we samen de tweede ronde in. Vorig jaar won ik er met sprekend gemak. Dit jaar niet. Ik volg en bij momenten blij dat ik het kan. In de grasstukken is er zelfs een klein kloofje. Wat is er aan de hand? Mentaal? Of nog steeds moe? We laten de cross achter ons en ik besluit eenmaal op de straat en in volle tegenwind toch een versnelling te plaatsten... en ja, het lijkt te lukken, na 7 km, ben ik precies toch in mijn ritme aan het komen. Marcel zou zeggen;"eindelijk diene diesel schiet in gang." Volgens de toeschouwers is het gat een goede 50meter, en de hemelsluizen worden opengezet
3de ronde. Het regent volop en ik ploeter voort. Na 9km durf ik achterom kijken. Binneeeuh... ja als ik straks tijdens de cross stukken niet val en rustig kan blijven. En ja eerlijk ik krijg het ook koud. De hemel is niet akkoord en het regent nu echt goed. Het water zorgt ervoor dat mijn schoenen veel wegen, plets, plets plets.. ge hoort me afkomen. 150m achter me... de straat op en ik laat het tempo vallen. Alleen aankomen nu, aan de eindstreep staat een lieve collega met een droge shirt... ge zou voor minder lopen nu....
Ik mag winnen in een tijd van 42minuten, de eerste twee ronden waren zwak, de derde was al beter. Snel die droge shirt aan, een kus laat ik maar, ik zie der niet uit, dank je wel en snel de douche opzoeken, warm water weet u wel, das iets wat ze hierboven weigeren te leveren. Anne-marie merci voor de shirt en de vele anderen voor de aanmoedigingen. Zelfs meneer de burgemeester was tevreden.
Vier jaar geleden maakte ik in Torhout mijn debuut in eigen land. Eerder liep ik in Eindhoven 2u39 en toen in Torhout liep ik naar mijn pr, 2u30. Afgelopen vrijdag was het parkours veranderd, 10km en nog wat naar een andere gemeente en dan 10 km terug richting de markt van Torhout op het andere baanvak. Zo tweemaal een ronde, moeilijkste hindernis was de brug over een autosnelweg, de wind en de ingevallen duisternis en koude waren ook niet te onderschatten. De wedstrijd bleek ook het kampioenschap van Vlaanderen te zijn. Even terug naar midden mei toen ik voor mezelf eindelijk eens voor mezelf ging uitmaken wat ik nu eigenlijk wou. Ik heb het geluk mogen hebben om met heel goede mensen te mogen samenwerken en die me steeds advies gaven, meer niet dan wel naar geluistert en ook daarom heel wat gemist. In 2009 wou ik op Provinciaal niveau een titel en alle clubrecords vanaf 5000m bij Deinze. Daarna lukte niks meer, gewoon omdat er geen duidelijke doelen meer waren of steeds veranderde Sinds eind mei hakte ik een knoop door 2u29 op de marathon Een Vlaams podium Ondertussen werk ik weer samen met Gino Van Geyte en met de marathon van Torhout was het de bedoeling om te kijken hoe het nu was en waaraan er moest gewerkt worden. De trainingkilometers bleven beperkt tussen de 70 a 94km per week. Deels door mijn wisselend uurrooster maar ook omdat ik in week 4 nog eens ziek werd. In totaal waren er 6 trainingsweken. De test in Sleidinge was behoorlijk al werd 2u35, waar ik op hoopte, zeer moeilijk.
Start grote markt Torhout Meteen een meevaller, de halve marathonlopers doen mee met ons. Op die manier kon ik meteen hopen op een goed groepje en moest ik maar 1 ronde alleen lopen. We starten en ik vind meteen Nico Seroen, ook Karel Moerman gaat mee en hij heeft een haas bij die 1 ronde gaat meelopen, hij loopt voor 2u30. Nico vindt het tempo traag en gaat naar een groepje voor ons. Na 6 km gaan we de eerste keer de brug over en ik weet zeker, eigen tempo zoeken.
Ruddervoorde Daar lopen we nu heen. Ik ben ondertussen de enige marathonloper in een groepje van 5 mezelf incluis. Ideaal 4 hazen in een tempo tussen 3.33 en 3.42/km. Ik drink veel water en ook mijn gellekes kan ik rustig innemen. Plek 3 is te verdedigen, dat was ik al eens in Torhout en dit parkours ligt me wel. Veel rechtdoor, weinig bochten en een goed overzicht, ook de sfeer is beter, veel volk langs het parkours.
Richting Torhout, We gaan de brug over richting Torhout en hebben Ruddervoorde een eerste keer achter ons gelaten, het tempo zakt richting 3.45/km en dat is nu net te traag, ik loop opeens aan de leiding en slechts 1 atleet volgt. We lossen elkaar af maar na 18km wedstrijd is dat veel te vroeg, ik verlies nu al teveel energie. En aan km 20 moet ik hem laten gaat. Richting de markt van Torhout gaat het gestaag omhoog en ik moet nog eens een ronde. Tempo 3.38 a 3.41/km aanhouden graag. En ik zou ongeveer een kleine 5 minuten voor hebben bij het ingaan van de laatste ronde. Vier jaar geleden had ik Stijn Fincioen mee, die wint nu de halve marathon, maar nu is het echt alleen op weg. Halverwege is het 1u17 op de klok. Zelfs 2u40 halen wordt moeilijk.
Ruddervoorde..... Ik blijf rustig, eet en drink en concentreer me op mijn tempo. Als ik 3.44 kan blijven lopen tot over de autosnelweg naar Torhout pak ik, eindelijk, die Vlaamse podia. In Ruddervoorde draaien we rond de kerk en ik zie het groepje op een afstand die voldoende moet zijn, ik hoor drie a drie en een halve minuut roepen, Nico is ruim voor. Het wordt verdedigen, drinken en rustig blijven. Ik loop de snelweg, nouja op de brug natuurlijk, over en zie ze niet. Twee minuten wordt er geroepen......het lijkt binnen
Richting aankomst. Het is vechten om onder de 3.50 te blijven. Af en toe is het zelfs 4.05. Aan km 40 wordt er nog 1 minuut tegen me geroepen, das genoeg maar rustig blijven.Ik drink en eet....en als ik onder de spoorweg duiken het weer begin te klimmen weet ik dat het binnen is. Eindelijk na vele pogingen heb ik al onverwacht een bronzen plak. Ik kom op de grote markt en ben dubbel blij ook Nico heeft een plak, straks met een clubgenoot op het podium en ik loop over de aankomst binnen in 2u39, niet kwaad, en zet me neer. Oja, Vlaamse marathons dat betekend jawel dopingcontrole..... en oja mijn vader staat er, leuk is dat.
Dopingcontrole Dezelfde 4 jaar geleden deed ik er 3 uur over... had veel te weinig gedronken en ik werd wakker in een rode kruis tent. Vandaag ben ik wat wijzer op dat vlak en na een uur was ik ervanaf. Het was de 5de maal dat ik werd gecontroleerd.
Podium, Het was lang wachten en ik bleek zilver te halen ipv brons. Reden was dat clubgenoot Nico niet de procedure volgde. Deelnemers aan KVV moesten voor 14 juni ingeschreven hebben. Nico besliste pas de dag zelf en vernoemde niet eens zijn valnummer op het inschrijfformelier. Ik onderhandelde nog even met de scheidsrechter en ze zocht voor me zijn nummer op, dat was in orde maar deadline is nu eenmaal deadline. Jammer vice kampioen is mooi maar vandaag was het teveel eer, ook omdat Nico vandaag gewoon beter is
Ik ga nu wel genieten, voor even, gisteren deed ik dat al op de midzomernachtrun in Gent als toeschouwer en wateruitdeler aan de mensen die aankomen. Toch eens apart om dat te doen in zo een massa. In het najaar doe ik nog een poging voor 2u29. Of Eindhoven of Brussel... ondertussen ga ik aan snelheid werken. Ik zou graag mijn 10km weer naar 32 minuten brengen en op de 5km weer onder die 16 minuten.
Ik ben 5 weken terug aan het lopen, waarvan ik een aantal dagen verloor door ziekte. Vandaag startte in in Sleidinge, niet gek van waar ik werk. 3 ronden in totaal net geen 15km. Het werd een serieuze solotocht met net geen 3 minuten voor op de tweede. Tegenstanders waren mezelf, de wind en een hond die uit het gras sprong, zeker toen schrok ik me dood. Verder ben ik tevreden met het resultaat, volgende week loop ik in Torhout. Ik hoop op 2u35minuten.
Ik ben Dobbelaere Steven
Ik ben een man en woon in Drongen (België/Vlaanderen) en mijn beroep is Uitbater Dobbelbij.
Ik ben geboren op 19/10/1982 en ben nu dus 42 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: atletiek en bijenhouder.
Trainer; Kurt Stevens
