Vertrouwen part 1;

Vrijdagavond 21/02 ben ik naar de info-avond van de Crocodile Trophy geweest in Aarschot. Goed geluisterd naar de Oostenrijkse inrichter Gerhard Schonbacher (die verdomd goed Nederlands praat ), daar kan onze "strikkenpremier" Di Rupo een punt aan zuigen (of mag ik dat laatste zo niet zeggen) .
Ook de nodige aandacht besteed aan verhalen van vroegere deelnemers waaronder presentator Bart Schols. Maar het belangrijkste, goed gekeken naar de andere Belgische deelnemers...... Conclusie; ik heb er alle vertrouwen in, het wordt een makkie!!!!!!

Vertrouwen part 2;

Ik had na het aankoopdebacle (wat u in mijn bijdrage van 19/02 kan lezen) wel wat minder vertrouwen in mijne nieuwe velo. Ik hoorde overal gekraak ,was het inbeelding of was het de muziek op mijn mp3 speler die ik draag als ik bike? Om alle twijfels hieromtrent weg te nemen, heb ik mijn bike eind vorige week binnengeleverd voor algemeen nazicht bij Cycle Passion. Mijn bike werd nagekeken, en er werd meer lagervet in de trapas gepompt. Afgelopen zondag een TT in Gelrode gaan rijden, weg kraken. Niks aan de hand dus met mijn mp3 speler, en ook niks meer aan mijn fiets. De CP rekening ; Alweer niks, niente, rien , service naar goede klanten. Ik heb nu weer alle vertrouwen in mijn fiets. Merci Nicolas , merci Wim, merci CP.

Vertrouwen part 3;

Deze maand ben ik iets minder vaak gaan fietsen (volgende week volgen de naakte cijfers), begin van de maand door omstandigheden, bewust om niet te snel “scherp” te staan. Vorige week heb ik voor de eerste keer dit jaar mijn koersfiets van de haak gehaald en ben 2 opeenvolgende dagen 90km gaan rijden. Viel dat tegen! Bergop geen enkel probleem, maar vlak en windop gaat het zeker nog niet zoals ik zou willen. Misschien op mijn rollen het venster toch maar openzetten en grote ventilators plaatsen om mijn windop-ritme te verbeteren. Twijfelend vertrouwen.

Afgelopen zondag om 7.00 uur s’morgens “in den donkere” met de mtbike vertrokken naar Gelrode, aldaar de 65 km op een zeer mooi parcours afgekletst, terug naar huis met de Specialized. Thuis om 12.00 uur over een totaal van 103 km. Fiets gekuist, gedoucht en gaan werken ( jaja, soms werk ik ook nog). Terug volop vertrouwen .

Maandagnacht om 2.00 uur vanuit mijn bed “gespurt” naar de wc . Diarree en braken, terug naar bed, enkele minuten later van’tzelfde, ni alleen diarré , ook diami, diafa en diasol, kotsen en overgeven, en das niet meer gestopt die nacht. Dinsdag een vod, zo plat als een vijg. Mijn eerste tubeless-banden-ervaring bleven harder. Spierpijn, niet kunnen eten met uitzondering van een toastje met konfituur. Enkele dafalgans tegen de hoofdpijn, maar in de namiddag toch gaan werken. Dinsdagavond om 20.00 uur mijne nest in, zweten als een otter gedurende de hele nacht. Vanmorgen een warme douche. En nu voel ik me toch al wat beter dan een natte schotelvod, op zijn minst zo goed als een uitgewrongen dweil, de “griep-attack” is voorbij, denk ik. Maar het ergste van al  WEG VERTROUWEN!

26-02-2014 om 10:27 geschreven door Jan Buelens