Dromen we niet allemaal om op onze oude dag fit en gezond te zijn en vooral te blijven? Ik denk dat je dat niet verkrijgt door een heel leven lang alleen maar te werken. Sinds enkele weken zeg ik ook met grote zekerheid dat je dat ook niet bekomt door gezond te leven. Aandacht besteden aan gezonde voeding, voldoende beweging en sporten, een goede nachtrust etc, brengt helemaal niks op, dat dient tot niks. De toverformule is je hele leven lang volgieten met drank, booze, alcohol en gelijkaardige rotzooi, je lijf volpompen met drugs en andere vuiligheid, deelnemen aan orgieen en andere excessen, helemaal geen aandacht besteden aan rust en regelmatig slaapritme. Want dan sta je op je 72^ste nog uren rond te springen als een jong veulen op een groene weide . Kortom, de Rolling Stones waren geweldig tijdens hun meer dan twee uur durende muzieksessie op Werchter Classic. En ik ook. De dag nadien was het veel minder. Het urenlange rechtstaan op de weide was een regelrechte aanslag op mijn gewrichten. Het voelde aan of er een kilometerslange goederentrein over mijn aangetaste ledematen was gedenderd. Ik zal nooit weten hoe Mick Jagger en zijn kornuiten zich voelen de dag na hun optredens. Maar het was de moeite waard.

Enkele dagen later kwam ik op een ritje met de mtb ten val. Tijdens een steile bosklim in Pecrot ritste ik weg en kwam met mijn dijbeen op een boomwortel te recht. Pijn! Tegen de tijd dat ik “rechtgeklefferd” was en drie keer gewreven had op de geteisterde spier had ik zeven dazenbeten. En das de manier om ondanks de pijn toch snel terug op je fiets te springen en te maken dat je wegkomt  vooraleer je huid helemaal is opgevreten door die vervelende beestjes. Ik heb de eerste twee dagen met moeite op de wc-pot kunnen zitten omdat de bloeduitstorting mijn dijbeen zo had laten zwellen dat ik amper mijn been kon plooien, laat staan er nog kracht opzetten. Weer vijf dagen rust erbij, deze keer verplicht.

Toen de zwelling minder werd en ik mijn been terug kon plooien ben ik op 6 juli de TT in Oud Heverlee gaan rijden. Met de mtb heen en terug + de toertocht, goed voor 150 km. Twee dagen later was onze Belgische topzomer elke dag het hoofditem in de nieuwsberichten. En in regenweer fiets ik niet. De week regen- en onweersbuien zijn ondertussen weer verdwenen en nu ben ik (angstig) de dagen aan het aftellen om begin augustus naar de Alpen te trekken. Want dat was het oorspronkelijke plan vooraleer de Crocodile Trophy uitdaging de kop kwam opsteken (zie item “proloog” bij de start van deze blog). Drie weken fietsavontuur over de hoge Alpencols met de koersfiets. Het oorspronkelijke fietsschema kan wat aangepast worden omdat ik ook mijn mtbike meeneem. Zo kan ik ook enkele keren met dit vehikel de cols op. Benieuwd of ik dan ook zal denken “It’s only R&R, but i like it ”

Bijlagen:
Fietsprogramma Alpen 2014.docx (15.3 KB)