Een ezel kan er niks aan doen dat hij als muildier geboren wordt. Maar wat een ezel moet een mens zijn om zich nog koppiger te gedragen dan deze dieren.

Vorige week maandagnacht heb ik dus een “griep-attack” gehad. Donderdag ben ik 95 km gaan fietsen. Wat bergop, flinke wind, maar tot mijn eigen verbazing, redelijk gezwind. En dan begin ik fors het beest (lees dus de ezel) uit te hangen. Vrijdagmorgen de rollen op om wat cols te beklimmen en hoogtemeters te maken, want dat was een week geleden. Ik voel onmiddellijk dat mijn lijf tegenspartelt, maar ik zou dat er wel uit fietsen dus doorzetten maar. Twee uur later op een tijdspanne van amper vijf minuten ging het echt niet meer. Ik was zelfs bang dat ik achterwaarts van mijn virtuele col zou bollen. Uitgeput van mijn fiets gestapt. De rest van de dag een raar buikgevoel en s’avonds begon ik alle akkoorden, noten en symfonieen uit mijn darmen te blazen. Ik ben futloos rond 20.30 in mijn bed gekropen.

Zaterdagmorgen had ik met Marc, mijn buurman die de afgelopen week 500 km gaan fietsen was in Calpe (Spanje, zijn tweede verblijfplaats), afgesproken om Brussel – Opwijk voor wielerto(erro)eristen te gaan fietsen. Om zes uur zaterdagmorgen begon voor de tweede keer in een week tijd het buikloopfestival , maar ik zou meefietsen. Om 08.15 uur vertrokken we met de auto naar Opwijk. Tegen die tijd had ik al een keer of  twaalf (tegen wil en dank) het beste van mezelf gegeven, zittend op de pot. Wat ik dronk of at kwam er onmiddellijk weer uit, en meer ook.

De eerste 70km van de 90km lange rit, ging het vlot. En plots , net als de dag voordien op mijn rollen, ging het licht uit. Geen greintje kracht meer, niks fut, geen souplesse, leeg. En vooral blij dat ik achter Marc zijne brede rug kon kruipen, om de eindeloos lange laatste 20 km af te haspelen. De rest van de dag weer dat rare buikgevoel en de nodige klanksymfonieen. Weer vroeg en futloos gaan slapen.

En wat doet een ezel in het kwadraat dan zondagmorgen? Juist, zijn mountainbike nemen, richting Bonheiden om daar een volledig vlakke 60 km lange TT te gaan rijden. Het ging niet! Na 50 km besloot ik om huiswaarts te draaien. Ik geraakte met een lichte tegenwind amper aan 16 km/uur.  Om mezelf moraal te doen krijgen trok ik me op dat ik nog een manneke van een jaar of zes, zeven heb kunnen voorbijfietsen . Eindelijk kwam deze domme mens thuis, nam een douche en is toen onmiddellijk in bed gekropen voor een uur of twee.

Ezels rijden niet met de fiets, en dat zal deze grootste ezel de eerste dagen ook niet meer doen. Eerst terug wat krachten opdoen, en hopelijk kan ik het volgende weekend de TT in Bertem rijden.

De naakte cijfers van februari;

Rollen ;           5 ritten  8953htm       368,6km          16h41min       11224cal

                        gem. 20,92km/u         gem.132 hartsl.          gem.194,8W              

Mtbike ;          4 ritten  3558htm       350km             17h10min       13050cal

                        gem.20,21km/u          gem.146 hartsl.

Racefiets;        3 ritten  2259htm       276km             10h23min       7319cal

                        gem.26,63km/u          gem.137 hartsl.         

03-03-2014 om 10:33 geschreven door Jan Buelens