Tussen alle regendagen door, riep men voor zaterdag een zonnige dag af. Daar moesten we van profiteren ! Ik had mijn oudste dochter Evelien deze zomer beloofd om met de fiets naar de zee te rijden, maar het weer besliste er telkens anders over. Dus zaterdag dan maar naar de zee. De voorbije twee jaar had ik Blankenberge aangedaan, gisteren werd het Knokke.
Via onze vertrouwde oude spoorweg ging het richting Moerbeke. Met de wind in de rug maakten we een flink tempo en al snel fietsten we over een pittoresk bruggetje (1) langs de Moervaart. (2). Vorige week draaiden we nog af richting Eksaarde, vandaag ging het richting Moerbeke - Centrum. Een heel mooi dorpsplein omgeeft daar de suikerbaron- villa's, een knap gerestaureerde brouwerij en het indrukwekkende gemeentehuis. (3). Via de Langelede (4) vervolgden we onze tocht naar Wachtebeke.Een heel mooi stuk van de route. Dan ging het richting Meetjesland. In Zelzate hielden we onze eerste stop. Het was nog naar half elf en er stonden al 35 km op onze teller. Goed doorgefietst zou ik zeggen. We genoten er van een terrasje in de zon naast een indrukwekkende F16. Dan moesten we even verder fietsen langs een drukke weg, maar eens de brug over het kanaal Gent- Terneuzen, fiets je snel weer op heel rustige straten. Ook reden we kilometerslang op een oude spoorweg richting Bassevelde en Sint-Laureins. Onderweg konden we genieten van de prachtige Meetjeslandse landschappen.(4) Voorbij Sint-Laureins kwamen we op Nederlands grondgebied. Via Sint- Margriet fietsten we Aerdenburg binnen. Een aangenaam stadje met leuke terrasjes. Vanuit Aerdenburg reden we naar Sluis, een gezellig grensstadje, maar heel erg druk ! Via een heel aardig fietspad (5) reden we Sluis weer uit naar onze eindbestemming Knokke. We kwamen in het elitaire Zoute deze badstad binnen en reden dan naar het centrum van Knokke en de zeedijk. Het was er druk, maar niet overdreven. Knokke is heel elitair, maar ik vind het persoonlijk weinig charme hebben. Geef mij maar Heist, Blankenberge of Oostduinkerke. Een lekker mosselpotje op de dijk sloot onze fietstocht af. Daarna ging het snel richting station om met de trein naar huis te keren voor het onweer. De dienstverlening van de NMBS was weer eens heel pover. In Gent vergat de conducteur alweer de fietswagon te openen zodat we onze fietsen via een steile trap een andere wagon moesten insleuren om daar via een heel hoge afstap op het perron terecht te komen tussen heel veel volk. Er werd gevloekt door een aantal mensen die zonder kijken het perron overliepen om hun trein te halen en tegen onze fietsen aanliepen bij het afstappen, maar daar trokken we ons maar niks van aan. Dan snel snel de trap af met fiets en al en de roltrap op om de volgende trein te halen. Daar troffen we een vriendelijke conducteur. In Sint- Niklaas was er weer niemand te bekennen voor de lift. Dus ... weer de trap afgehobbeld met onze fiets. Dan tussen de donderslagen en bliksemschichten naar huis. In Sint- Gillis moesten we 20 minuten schuilen voor de pletsende regen.