Het zomeruur zorgde ervoor dat ik pas om 10 uur op de fiets zat. Het was nog frisjes, dus een fleece uit de kast gehaald en verder laagjes kledij over elkaar aangetrokken. Via de vertrouwde spoorlijn, peddelde ik richting Sint-Niklaas. "Maria Verguld" (1) stond nog gehuld in de nevel, maar kondigde reeds van ver de stadskern aan. Op zondag is het echter goed te doen om het centrum door te rijden op de brede fietspaden. Maar een goede raad: Doe dit niet op een schooldag in de spitsuren want dan fiets je op je leven, met al die middelbare scholieren die denken dat de stad van hen is. Via het shoppingcenter ging het richting Temse Velle en Temse. (2) Op de nieuwe Scheldebrug heb je een prachtig uitzicht over dit kleine stadje (?) aan de Schelde. Al snel verliet ik de drukke brug om de autoluwe weg naar Weert te nemen. Enkele kilometers leek ik over een mountainbikeparcours te dokkeren. Wegenwerken zorgen ervoor dat je een heel eind over een heel slecht wegdek moet fietsen, maar het is best te doen. Aan de linkerkant nog even genoten van het prachtige kasteel van Marnix van Sint-Aldegonde. (3) Dit slot is in augustus twee weekends vrij te bezoeken. Misschien toch iets om te onthouden.Daarna brachten de knooppunten mij naar het gezellige Branst. Lang geleden dat ik hier nog eens te gast was ! Via een prachtig fietspad langs de Schelde met enkele heel mooie inkijkjes en zichten op de Schelde ging het naar Mariekerke en Sint-Amands. Daar lag het veer te wachten naar Moerzeke. Het mooie weer zorgde ervoor dat er heel wat toeristen gebruik maakten van deze gratis dienstverlening.
Vanuit Moerzeke ging het langs het water verder richting Hamme. De Mirabrug wierp me weer even terug in de tijd. Ik zie dan steeds Willeke Van Amelrooy en Jan Decleir hun scenes spelen uit de film Mira. De brug is mooi gerestaureerd en stond te blinken in het zonlicht. De dijken brachten me naar de samenvloeiing van de Durme en de Schelde en Waasmunster. Via Belsele en Puyvelde ging het richting Kemzeke. Daar zwaaide collega Nico (onze eigen blonde god) me vriendelijk en bemoedigend toe en kwam ik oud-directeur Jos tegen. Een praatje met Jos en Rita doet altijd deugd. Na 85 prachtige kilometers (de foto's spreken voor zich) stond ik terug in De Klinge. Moe maar voldaan.
De knooppunten: 80, 81, 82, 83, 36, 45. 48, 99, 75, 3, 5, 4, 7, 8, 76, 67, 68, 50, 9, 91, 77, 78, 90, 79, 47, 42, 37, 33, 31, 30, 92, 87, 85, 86, 84, 81, 80

27-03-2012 om 00:00 geschreven door carine